WYMIAR ROSZCZEŃ PODATNIKA

Art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Strata podatkowa Art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: 2. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. 3. O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Strata podatkowa (2) Art. 24 o.p. Organ podatkowy, w drodze decyzji, określa wysokość straty poniesionej przez podatnika, jeżeli w postępowaniu podatkowym organ ten stwierdzi, że podatnik nie złożył deklaracji, nie wykazał w deklaracji straty lub wysokość poniesionej straty różni się od wysokości wykazanej w deklaracji, a poniesienie straty zgodnie z przepisami prawa podatkowego uprawnia do skorzystania z ulg podatkowych.

Wyrok NSA z 13 maja 2010 r., sygn. akt II FSK 402/09: Strata podatkowa (3) Wyrok NSA z 13 maja 2010 r., sygn. akt II FSK 402/09: Prawo do wydania decyzji określającej wysokość straty, o której mowa w art. 24 O.p., nie ulega przedawnieniu w rozumieniu art. 70 § 1 O.p., gdyż nie dotyczy zobowiązania podatkowego, co jednak nie oznacza, że nie jest ograniczone w czasie. Ograniczenie to wynika wyłącznie z funkcji, jaką dla ustalenia prawnopodatkowego stanu faktycznego odgrywa wysokość straty poniesionej przez podatnika w latach poprzednich. Decyzja określająca stratę na podstawie art. 24 O.p. może zostać wydana tak długo, jak długo możliwa jest weryfikacja deklaracji za rok podatkowy, w którym strata ta została odliczona.

Zwrot podatku (1) Art. 21 par. 3a o.p.: Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że kwota zwrotu podatku lub kwota nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług jest inna niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa prawidłową wysokość zwrotu podatku lub nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Uchwała NSA z 29 czerwca 2009 r., sygn. akt I FPS 9/08 Zwrot podatku (2) Uchwała NSA z 29 czerwca 2009 r., sygn. akt I FPS 9/08 Art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) ma zastosowanie do należności z tytułu nienależnego zwrotu podatku od towarów i usług.

Nadpłata Art. 72 § 1 o.p. Za nadpłatę uważa się kwotę: 1) nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku; 2) podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej; 3) zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej; 4) zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Rodzaje nadpłaty NADPŁATA zapłata w wysokości wyższej niż zadeklarowana lub ustalona w decyzji wynikająca z zaliczkowego systemu poboru (art. 73 par. 2 o.p.) zapłacona na skutek zawyżonego wymiaru (art. 73 par. 1 o.p.) w wyniku wyroku Trybunału Konstytucyjnego (art. 74 o.p.)

Nadpłata w wyniku wyroku TK art. 79 par.2 o.p.? Deklaracja lub wpłata Decyzja (przy wymiarze decyzyjnym i przy samowymiarze) Termin 1-miesięczny Wniosek o zwrot + korekta deklaracji Wznowienie postępowania podatkowego (art. 240 par. 1 pkt 8 o.p.)

Nadpłata w wyniku zawyżonego wymiaru W wyniku żądania stwierdzenia nadpłaty (art. 75 par. 1 i 2 o.p.) W wyniku uchylenia decyzji wymiarowej (sytuacja określone w art. 77 par. 1 pkt 1 i 3 o.p.) W innych przypadkach – określona przez organ podatkowy (art. 74a o.p.) prawidłowość skorygowanego zeznania nie budzi wątpliwości prawidłowość skorygowanego zeznania budzi wątpliwości Zwrot bez decyzji (art. 75 par. 4 o.p.) Decyzja o odmowie stwierdzenia nadpłaty Decyzja stwierdzająca nadpłatę

Postępowanie w sprawie nadpłaty a postępowanie w sprawie wymiaru Wyrok NSA z 7 września 2012 r., sygn. akt II FSK 223/11 Decyzja organu podatkowego w sprawie nadpłaty podatku jest konsekwencją ostatecznej decyzji wymiarowej i organy nie są uprawnione do rozstrzygania o kwocie nadpłaty bez uwzględnienia dokonanych tam ustaleń. W postępowaniu dotyczącym stwierdzenia nadpłaty organy podatkowe nie mają możliwości weryfikowania ustaleń zawartych w decyzjach ostatecznych określających wysokość zobowiązania podatkowego.

Postępowanie w sprawie nadpłaty a postępowanie w sprawie wymiaru (2) Wyrok NSA z 29 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 1102/10 1. Organ podatkowy w postępowaniu podatkowym, wszczętym w wyniku złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty winien ograniczyć się do przeprowadzenia postępowania dowodowego i orzekania wyłącznie o tym, czy w istocie podatnik zapłacił, z przyczyn podanych we wniosku, podatek nienależnie lub w zawyżonej wysokości. Postępowanie to winno zakończyć się decyzją odnoszącą się wyłącznie do nadpłaty podatku. Organ może uwzględnić żądanie w całości lub w części poprzez stwierdzenie nadpłaty w określonej wysokości, może także odmówić jej stwierdzenia w całości lub w części. 2. W postępowaniu podatkowym, wszczętym w wyniku złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty nie można określać wysokości zobowiązania podatkowego na podstawie art. 21 § 3 o.p. Składając wniosek o stwierdzenie nadpłaty w określonej wysokości podatnik zakreśla bowiem granice i przedmiot postępowania, ograniczający się do zbadania, czy faktycznie wykazał on w deklaracji ze wskazanych w żądaniu przyczyn zobowiązanie podatkowe nienależne bądź w wysokości wyższej niż należna. Przedmiotem tego postępowania nie może być zatem kompleksowa weryfikacja deklaracji podatkowej. Określenie zobowiązania podatkowego może bowiem nastąpić wyłącznie w odrębnym postępowaniu, wszczętym na zasadzie oficjalności, zgodnie z art. 165 § 1 w zw. z art. 21 § 3 o.p.

Postępowanie w sprawie nadpłaty a postępowanie w sprawie wymiaru (3) Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1382/11 1. W razie złożenia korekty deklaracji podatkowej, zastępuje ona poprzednio złożoną deklarację i wywołuje ona skutki podatkowe takie jakie wywoływała wcześniejsza deklaracja. I bez znaczenia pozostaje kwestia tego, czy korekta składana jest wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, czy też jest składana w innych okolicznościach. 2. Skuteczne złożenie korekty deklaracji powoduje, że od tego momentu deklaracja pierwotna traci swój byt - bowiem uznać należy, że deklaracja pierwotna de facto przestaje istnieć. 3. Skoro na skutek dokonanej przez podatnika korekty deklaracji wykazana w niej kwota podatku do zapłaty uległa zmianie, a deklaracja pierwotna skutecznie zastąpiona została przez deklarację korygującą, a organ podatkowy nie zgadzał się z wielkością zobowiązania wykazaną przez podatnika w deklaracji (korekcie), to w tej sytuacji winien uznać, że wystąpiły okoliczności opisane w art. 21 § 3 o.p., i po wszczęciu z urzędu postępowania podatkowego (art. 165 § 3 o.p.) określić w decyzji wysokość zobowiązania podatkowego w innym rozmiarze, niż wynikający z korekty. Brak dochowania powyższej procedury oznacza, że wydanie przez organ podatkowy decyzji o odmowie stwierdzenia nadpłaty jest przedwczesne.

Nadpłata wynikająca z systemu zaliczkowego poboru podatku Art. 73 § 2 o.p. Nadpłata powstaje z dniem złożenia: 1) zeznania rocznego - dla podatników podatku dochodowego; 2) deklaracji podatku akcyzowego - dla podatników podatku akcyzowego; 3) deklaracji o wpłatach z zysku za rok obrotowy - dla jednoosobowych spółek Skarbu Państwa i przedsiębiorstw państwowych; 4) deklaracji kwartalnej dla podatku od towarów i usług - dla podatników podatku od towarów i usług.