Podstawy Medycyny Ratunkowej - zagadnienia prawne dla pielęgniarek Anna Kamińska

Świadczeniodawcy i odbiorcy System ratownictwa Regulacje prawne Finansowanie Świadczeniodawcy i odbiorcy Organizacja

Ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej z dnia 5 lipca 1996r. / Dz. U.z 2001r. Nr 57, poz. 602 /. Art. 4 określa uprawnienia pielęgniarek do wykonywania świadczeń zdrowotnych, wykonywanych poprzez: rozpoznawanie warunków i potrzeb zdrowotnych, rozpoznawanie problemów pielęgnacyjnych, sprawowanie opieki pielęgnacyjnej, realizacje zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji, samodzielne udzielanie w określonym zakresie świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych, edukację zdrowotną.

Ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej z dnia 5 lipca 1996r. / Dz. U.z 2001r. Nr 57, poz. 602 /. Art. 10 Pielęgniarka, położna ma prawo do doskonalenia zawodowego w różnych formach kształcenia podyplomowego oraz obowiązek stałego aktualizowania swojej wiedzy zawodowej. Art. 18 Pielęgniarka, położna wykonuje swój zawód zgodnie z aktualną wiedzą medyczną, dostępnymi jej metodami i środkami, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz ze szczególną starannością. Art. 19 Pielęgniarka, położna ma obowiązek udzielić pomocy w każdym przypadku niebezpieczeństwa utraty życia, poważnego uszczerbku na zdrowiu pacjenta zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami zawodowymi.

Ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej z dnia 5 lipca 1996r. / Dz. U. z 2001r. Nr 57, poz. 602 /. Art. 21 Pielęgniarka, położna ma obowiązek do zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu. Art. 22 Pielęgniarka, położna zobowiązana jest do wykonywania zaleceń lekarskich odnotowanych w dokumentacji medycznej. Zwolniona jest z tego obowiązku w przypadku: -wykonywania zleceń podczas zabiegów ratujących życie pacjenta, - sytuacjach grożących bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia lub poważnym uszczerbkiem na zdrowiu pacjenta.

Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej / Dz. U Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej / Dz. U. Nr 91, poz. 408 z poźń. zm./. Definiuje i określa rodzaje zakładów opieki zdrowotnej, Definiuje i określa rodzaje świadczeń zdrowotnych udzielanych przez zoz.; Określa osoby i podmioty uprawnione do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz formę prawną udzielania tych świadczeń, Wskazuje podmioty, które tworzą zoz i są dla nich organami założycielskimi, Określa warunki i zasady funkcjonowania szpitali klinicznych, Odnosi się do statutu zoz i wskazuje informacje jakie powinny być w nim zawarte, Określa czas pracy pracowników zoz i szczególne uprawnienia jakie im przysługują.

Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej / Dz. U Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej / Dz. U. Nr 91, poz. 408 z poźń. zm./. Art. 18 - wskazuje na wymóg prowadzenia przez zoz dokumentacji medycznej osób korzystających ze świadczeń zdrowotnych, ochronę danych zawartych w dokumentacji oraz sposób jej udostępniania, Wskazuje na konieczność ustalenia przez kierownika zakładu opieki zdrowotnej regulaminu organizacyjnego określającego organizację i porządek udzielania świadczeń zdrowotnych w zakładzie, Określa proces ubiegania się zoz o akredytację. Omawia procedurę wpisu do rejestru zoz oraz warunki jakie muszą zostać spełnione w celu zamieszczenia zoz w rejestrze. Określa zasady i przedmiot nadzoru i kontroli zoz. Określa zasady funkcjonowania publicznych zoz, formy prowadzenia, zasady gospodarki, zasady tworzenia, przekształcania i likwidacji.

Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej / Dz. U Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej / Dz. U. Nr 91, poz. 408 z poźń. zm./ - prawa pacjenta w świetle rozdziału 1a ustawy. Pacjent ma prawo do: Świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej, Informacji o swoim stanie zdrowia, Wyrażenia zgody na udzielanie określonych świadczeń zdrowotnych lub ich odmowy, po uzyskaniu odpowiedniej informacji, Intymności i poszanowania godności w czasie udzielania świadczeń zdrowotnych, Umierania w spokoju i godności, Kierownik zoz zapewnia dostępność informacji o prawach pacjenta.

Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym System powstał w celu zapewnienia sprawnej i efektywnej realizacji zadania państwa, polegającego na podejmowaniu medycznych działań ratowniczych wobec każdej osoby znajdującej się stanie zagrożenia życia. Określa zasady organizacji i funkcjonowania systemu, w tym: - organy administracji publicznej właściwe w zakresie wykonywania zadań systemu / minister właściwy do spraw zdrowia, wojewoda,starosta/; - jednostki systemu i zasady ich włączania do systemu, - zasady finansowania systemu.

Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym Akty wykonawcze do ustawy będące w wyłącznej kompetencji ministra właściwego do spraw zdrowia: 1. Szczegółowe zadnia szpitalnych oddziałów ratunkowych, 2. Szczegółowe zadania zespołów ratownictwa medycznego, 3. Szczegółowe wymagania dotyczące lokalizacji w strukturze szpitala oraz warunków technicznych i budowlanych, jakim powinien odpowiadać szpitalny oddział ratunkowy, 4. Strukturę organizacyjną szpitalnego oddziału ratunkowego, 5. Standardy medycznych procedur ratowniczych / w oparciu o doświadczenia innych państw/.

Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym 6. Rodzaje zespołów ratownictwa medycznego oraz wymagania w zakresie ich składu osobowego i wyposażenia / liczba osób, minimalne wymagania techniczne, niezbędne środki wyposażenia/. 7. Dodatkowe wymagania w zakresie wyposażenia szpitalnych oddziałów ratunkowych z uwzględnieniem warunków technicznych i budowlanych, jakim powinien odpowiadać szpitalny oddział ratunkowy. 8. Tryb składania ofert przez zespoły ratownictwa medycznego, sposób przeprowadzania konkursu oraz zagaszania skarg i protestów związanych z tymi czynnościami. 9. Dane jednostek systemu oraz jednostek lotniczych służb ratowniczych włączonych do systemu objęte rejestrami, wzory rejestrów, tryb dokonywania wpisu i zmian w rejestrze / kwalifikacje personelu, standardy wyposażenia, obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej/.

Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym 10. Dodatkowe dane jakie powinny znaleźć się w dokumentacji medycznych działań ratowniczych, 11. Szczegółowe wymagania w zakresie sposobu prowadzenia, udostępniania i przechowywania dokumentacji medycznych działań ratowniczych, 12. Zakres medycznych działań ratunkowych podejmowanych przez ratownika medycznego samodzielnie lub pod nadzorem lekarza, 13. Sposób oznakowania kierującego medycznymi działaniami ratowniczymi, osób wykonujących medyczne działania ratownicze oraz jednostek systemu i centrów powiadamiania ratunkowego, 14. Programy doskonalenia zawodowego dla osób uprawnionych do udzielania świadczeń zdrowotnych w ramach systemu;

Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym 15. Ramowy program kształcenia dyspozytorów medycznych, 16. Kryteria kwalifikacji ośrodków nauczających / doskonalenie zawodowe, dyspozytorzy medyczni, ratownictwo przedmedyczne /. 17. Kwalifikacje osób przeprowadzających kurs pierwszej pomocy 18. Górny i dolny limit zryczałtowanej stawki dobowej / z uwzględnieniem rodzaju zespołu ratownictwa medycznego, 19. Algorytm określenia zryczałtowanej stawki dobowej uwzględniając gęstość zaludnienia na obszarze działania zespołu ratownictwa medycznego, ilość świadczeń zdrowotnych udzielanych przez zespół w poprzednim roku, średnią odległość pokonywaną przez zespól.

Ustawa z dnia 6 lutego 1997r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym / Dz. U.Nr 28, poz. 153 ze zm./. Określa i definiuje cały system powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, Definiuje zasady powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, Określa relacje świadczeniodawca - świadczeniobiorca, Określa sposób zawierania umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych, kontroli i nadzoru nad realizacją umowy, Przedstawia organizację i zakres działań Kas Chorych, Określa warunki udzielania świadczeń zdrowotnych Art. 58 - Świadczenia zdrowotne związane z wypadkiem, zatruciem, urazem, stanem zagrożenia życia lub porodem udzielane są bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.

Ustawa z dnia 20 lipca 2001r o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym / Dz. U.Nr 88, poz. 961/. Uwydatnia prawa ubezpieczonych: Art. 31 ubezpieczony ma prawo do leczenia szpitalnego na podstawie skierowania lekarza lub felczera, jeżeli cel leczenia nie może być osiągnięty przez leczenie ambulatoryjne. Ubezpieczony ma prawo do wyboru szpitala spośród szpitali, które zawarły umowę z Kasą Chorych. Art. 31 Ubezpieczony ma prawo do świadczeń z zakresu badań diagnostycznych, w tym analityki medycznej, wykonywanych na podstawie skierowania lekarza lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego.