Pakiet antykryzysowy uchwalony przez Sejm

Ustawa z r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców ( Dz.U. nr 125 poz ) wchodzi w życie r. ( z wyjątkiem rozdziału 3 i 4 ). Ustawę stosuje się do: Przedsiębiorców (art. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej) Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywania przez nich działalności gospodarczej.

Rozwiązania wprowadzone ustawą Rozwiązania prawne przewidziane w pakiecie antykryzysowym Wszyscy przedsiębiorcy bez względu na wielkość, status prawny i kondycję finansową firmy Przedsiębiorcy mający przejściowe trudności finansowe Wydłużenie okresu rozliczeniowego do maksymalnie 12 miesięcy, o ile jest to uzasadnione przyczynami ekonomicznymi, obiektywnymi lub dotyczącymi organizacji czasu pracy w zależności od zapotrzebowania na prace w poszczególnych miesiącach. Dotyczy Stosowanie elastycznego czasu pracy w tym zakresie, że pracownicy mogą rozpoczynać i kończyć pracę w różnych godzinach w poszczególnych dobach pracowniczych. Dotyczy Możliwość wprowadzenia indywidualnego czasu pracy dla pracowników opiekujących się dziećmi do lat 14 lub członkiem rodziny wymagającym jego osobistej opieki. Dotyczy Ograniczenie możliwości zatrudniania pracowników na czas określony – okres zatrudnienia na podstawie umowy czasowej, a także łączny czas zatrudniania na podstawie takich umów nie może przekroczyć 24 miesięcy. Dotyczy

Rozwiązania wprowadzone ustawą Rozwiązania prawne przewidziane w pakiecie antykryzysowym Wszyscy przedsiębiorcy bez względu na wielkość, status prawny i kondycję finansową firmy Przedsiębiorcy mający przejściowe trudności finansowe Nie dotyczyMożliwość obniżenia pracownikom wymiaru czasu pracy i wynagrodzenia za pracę bez konieczności dokonywania wypowiedzenia zmieniającego; obniżenie wymiaru czasu pracy będzie dopuszczalne na podstawie układu zbiorowego pracy lub porozumienia z zakładową organizacją związkową, a gdy taka nie działa u pracodawcy na podstawie porozumienia z przedstawicielami pracowników. Obniżenie wymiaru czasu pracy przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy i nie więcej niż do połowy dobowego wymiaru czasu pracy. Możliwość wprowadzenia urlopów przestojowych przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. Pracownicy będą mieli gwarancję wynagrodzenia na poziomie nie niższym niż wynagrodzenie minimalne.

Art. 9. Okres rozliczeniowy może być przedłużony do 12 miesięcy nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku (art. 132 i 133 kp – przerwa dobowa i tygodniowa), wynagrodzenie pracownika nie może być niższe od minimalnego wynagrodzenia (w każdym miesiącu), harmonogram określający indywidualny rozkład czasu pracy musi obejmować co najmniej 2 miesiące. Okres rozliczeniowy wprowadza się: w układzie zbiorowym pracy, lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi, a jeżeli w zakładzie nie działają związki zawodowe z przedstawicielami pracowników. Kopię porozumienia przedsiębiorca przekazuje okręgowemu inspektorowi pracy w terminie 3 dni roboczych od dnia zawarcia porozumienia.

Art. 10 I ndywidualny rozkład czasu pracy (różne godziny rozpoczynania i kończenia pracy) nie może naruszać prawa do odpoczynku (art. 132 i 133 kp), nie stosuje się przepisu o dobie pracowniczej. Wprowadza się tak jak przedłużony okres rozliczeniowy. Bez powiadamiania inspekcji pracy. Art. 11 Pracownik opiekujący się dzieckiem do 14 roku życia lub opiekujący się członkiem rodziny może złożyć pisemny wniosek o ustalenie indywidualnego czasu pracy nie może naruszać prawa do odpoczynku, nie stosuje się przepisu o dobie pracowniczej, o uwzględnieniu wniosku lub o odmowie informuje się pracownika na piśmie podając przyczynę odmowy. Art. 13 Umowy na czas określony. Okres zatrudnienia na podstawie umowy na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie kolejnych umów, nie może przekraczać 24 miesięcy.

Za kolejną umowę uważa się umowę zawartą miedzy tymi samymi stronami przed upływem 3 miesięcy. do umów trwających w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy nie stosuje się art kp. Przedsiębiorcy – w przejściowych trudnościach finansowych – art. 3. Art. 3 1.Przepisy ustawy stosuje się do przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późniejszymi zmianami): 1)u którego wystąpił spadek obrotów gospodarczych, rozumianych jako sprzedaż, nie mniej jednak niż o 25 %, liczony w ujęciu ilościowym lub wartościowym w ciągu 3 kolejnych miesięcy po dniu 1 lipca 2008 r. w porównaniu do tych samych 3 miesięcy w okresie od dnia 1 lipca 2007 r. do dnia 30 czerwca 2008 r.,

2)który nie zalega w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz i Fundusz Pracy, z wyjątkiem przypadku, gdy: a)zadłużony pracodawca zawarł porozumienie w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo opłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności albo b)zaleganie w regulowaniu składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz i Fundusz Pracy powstało za okres rozliczeniowy po dniu 1 lipca 2008 r. a program naprawczy, o którym mowa w pkt 5, przewiduje pełną spłatę tych zobowiązań, 3)wobec którego nie zachodzą przesłanki do ogłoszenia upadłości, o których mowa w art ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535, z późniejszymi zmianami),

4)który w dniu 1 lipca 2008 r. nie znajdował się w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu Komunikatu Komisji - Wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244, z , str. 2) oraz w rozumieniu art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji WE nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z r.), 5)który opracował program naprawczy, uprawdopodobniający poprawę kondycji finansowej przedsiębiorcy, sporządzony na rok liczony od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu złożenia wniosku, o którym mowa w art. 14 ust. 1,

6)który nie otrzymał pomocy publicznej na wyposażenie lub doposażenie stano­wiska pracy dla skierowanego bezrobotnego ze środków Funduszu Pracy, zgodnie z umową o refundację zawartą na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy po dniu 1 lutego 2009 r. albo otrzymał tę pomoc ale od dnia wydania decyzji o otrzymaniu pomocy publicznej na wyposażenie lub doposażenie stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego ze środków Funduszu Pracy upłynęło co najmniej 12 miesięcy, 7)który uzyskał zaświadczenie potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w pkt 1-6 – zwanego dalej przedsiębiorcą w przejściowych kłopotach finansowych.

Zaświadczenia wydają: marszałek województwa, minister skarbu państwa, minister gospodarki. Kopię zaświadczenia organ wydający przesyła okręgowemu inspektorowi pracy (art. 16 ust. 2). Pomoc finansowa wejdzie w życie po uzyskaniu zgody Komisji Europejskiej.

Art. 14 dotyczy przedsiębiorcy w przejściowych trudnościach Na wniosek przedsiębiorcy Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych może przyznać świadczenia: na częściowe zaspokojenie wynagrodzeń za czas przestoju ekonomicznego za okres nieprzekraczający 6 miesięcy do wysokości 100% zasiłku (504,20 zł), na częściowe zrekompensowanie obniżenia czasu pracy na okres do 6 miesięcy w wysokości 70% zasiłku dla bezrobotnych, na opłacenie składek na ubezpieczenie społeczne pracowników należnych od pracodawcy, ustalić nowe warunki spłaty pożyczki na rzecz Funduszu, które powstały przed r., odroczyć termin płatności należności Funduszu oraz rozłożyć spłatę należności na raty, zawiesić postępowanie egzekucyjne i naliczanie odsetek od niezapłaconej kwoty świadczeń pracowniczych stanowiących należność Funduszu na okres roku.

Art. 22 Na wniosek przedsiębiorcy w przejściowych trudnościach finansowych, który utworzył fundusz szkoleniowy, starosta może dofinansować z Funduszu pracy na podstawie umowy zawartej z przedsiębiorcą: koszty szkolenia pracowników na szkolenie za okres 6 miesięcy, koszty studiów podyplomowych za okres nieprzekraczający 12 miesięcy, Wysokość dofinansowania na 1 osobę wynosi do 80% kosztów szkolenia lub studiów podyplomowych nie więcej jednak niż 300% przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale i obowiązującego w dniu zawarcia umowy.