Poziom usportowienia studentów Uniwersytetu Łódzkiego Damian Korbicki, Aleksandra Krygier , Paweł Strzałka Łódź, 2011

Dlaczego sport? Ze względu na spadającą popularność aktywności ruchowej wśród młodzieży oraz wydłużający się czas spędzany przed komputerem, zdecydowaliśmy się zbadać poziom usportowienia studentów na naszym Uniwersytecie oraz ich nastawienie do obowiązkowych zajęć wychowania fizycznego.

Techniki badawcze Wywiad swobodny ukierunkowany – uzyskanie punktu widzenia usportowionych studentów, pogłębienie wiedzy z dziedziny sportu – baza decydująca o dalszych badaniach; Wywiad kwestionariuszowy – główna technika – wywiady ze studentami deklarującymi aktywność sportową.

Dobór próby Zdecydowaliśmy się na dobór celowy, charakteryzujący się takim wyborem jednostek, by były one jak najbardziej użyteczne i pomocne w uzyskaniu odpowiedzi na postawione pytania problemowe. Nie interesowała nas próba reprezentatywna Badanie składało się z II faz i wzięły w nim udział wyłącznie osoby będące studentami Uniwersytetu Łódzkiego, które zadeklarowały, że uprawiają sport. Pierwszą fazą była część jakościowa  - przeprowadzenie 20 wywiadów pogłębionych. Druga to część ilościowa – 120 wywiadów kwestionariuszowych. Wśród naszych respondentów znalazło się 59 kobiet i 61 mężczyzn co stanowi odpowiednio 49% i 51% ogółu badanych. Jeśli chodzi o wiek to wśród naszych badanych większość stanowili 21 latkowie,  było ich 65 co stanowi 54%.

Charakterystyka badanych ze względu na przynależność do wydziału: Liczba respondentów (%) Ekonomiczno-Socjologiczny 53 (44,2%) Biologii i Ochrony Środowiska 3 (2,5%) Chemii 2 (1,7%) Filologiczny 4 (3,3%) Filozoficzno-Historyczny Fizyki i Informatyki Stosowanej - Matematyki i Informatyki 8 (6,7%) Nauk Geograficznych 5 (4,2%) Nauk o Wychowaniu Prawa i Administracji 16 (13,3%) Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Zarządzania 14 (11,7%)

Poziom usportowienia wśród studentów UŁ

Podejście respondenta do uprawianego sportu

Zestawienie poziomu usportowienia podejściem respondenta do uprawianego przez niego sportu niski-amatorski 4 3,36% średni-amatorski 50 42,02% wysoki amatorski 27 22,69% niski-profesjonalny 0% średni-profesjonalny 8 6,72% wysoki-profesjonalny 30 25,21% SUMA 119 100% Okazuje się, że najwięcej, bo trochę ponad 42% jest respondentów amatorów ze średnim poziomem usportowienia. Następni są respondenci, którzy są profesjonalistami i posiadają wysoki poziom usportowienia (troszkę ponad 25% z ogółu). Dużo było również respondentów amatorów z wysokim poziomem usportowienia (prawie 23%).

Obawy badanych związane z uprawianymi dyscyplinami:

Ponad połowa badanych (62% czyli 74 osoby) nigdy nie opuściło zajęć na uczelni z powodu zajęć sportowych Aż 112 ze 120 (czyli 93%) przebadanych osób nigdy nie oblało kolokwium / egzaminu z powodu zajęć sportowych. Najwięcej respondentów wskazało jako powód wcześniejsze zainteresowanie dyscypliną którą wybrali na zajęcia WFu ( 35% respondentów) 45% respondentów wskazało na RACZEJ WYSOKIE zaangażowanie w zajęcia wfu. W dalszej kolejności - 31% respondentów wskazała na WYSOKIE 40% respondentów oceniło zaangażowanie prowadzącego zajęcia wfu na RACZEJ WYSOKIE 48 % respondentów uczestniczy PRAWIE ZAWSZE na zajęciach wfu, natomiast 44% ZAWSZE – nie ma ani jednej nieobecności

PODSUMOWANIE Najwięcej studentów posiada poziom usportowienia średni wśród amatorów (50 osób), natomiast wśród profesjonalistów najczęściej występujący poziom to wysoki (30 osób); Najwięcej osób uprawia pływanie (35 osób) oraz bieganie (30 osób). Tak samo jest odnośnie dyscypliny wiodącej; Najczęściej studenci posiadają zaangażowanie w praktyki sportu raczej duże; Prawie połowa respondentów określa siebie jako sportowca (49%); Najwięcej studentów poświęca dziennie na trening 2-3 godziny (58%); Najczęściej wybieranym miejscem do uprawiania sportu przez studentów jest świeże powietrze (53%); Najwięcej osób za cel swoich treningów wybierało: poprawę samopoczucia (89 razy padła ta odpowiedź), poprawę sylwetki (77 razy padła ta odpowiedź); 70% respondentów uznało, że trener jest wymagany przy trenowaniu wybranej przez nich dyscypliny. Nieco ponad połowa respondentów (58%) bierze udział w zajęciach prowadzonych przez trenera. Osoby które posiadają trenera widzą w nim przede wszystkim „surowego instruktora”; Najwięcej badanych wskazuje obserwację innych jako źródło informacji o treningu (61 %); 45% badanych uznaje, iż raczej daje sobie radę bez nadzoru trenera; Aż połowa respondentów postrzega siebie jako własnego trenera, natomiast druga połowa badanych tak nie uważa, bądź nie ma zdania;

Wśród respondentów treningi w grupie są najpopularniejsze, co stanowi 53% ogółu. 24% badanych wskazuje na raczej wysoki stopień zażyłości z większością osób ze swych drużyn, co jest najpopularniejszą odpowiedzią. Aż 58% respondentów utrzymuje kontakty z członkami drużyny (lub też potencjalnymi rywalami) poza treningami; Najczęściej wybieranymi społecznymi korzyściami wynikającymi z uprawiania sportu jest propagowanie zdrowego stylu życia wśród bliskich i znajomych. Najczęściej wybieraną psychiczną korzyścią jest lepsze samopoczucie. Respondenci najczęściej nie zaznaczali żadnych negatywnych społecznych konsekwencji wynikających z uprawianego sportu. Najczęściej respondenci w pytaniu o negatywne psychiczne konsekwencje respondenci wskazywali na brak takowych; Aż 75% badanych wskazało, że uprawiany przez nich sport wpływa na poziom stresu. Wśród nich 59% respondentów wskazało na wzrost pozytywnego stresu , natomiast 68% badanych osób wskazało, że stres negatywny zmalał; Największa liczba respondentów wydaje miesięcznie od 1 zł do 50 zł na swoją dyscyplinę sportową. Taka dopowiedź podało 38% badanych. roczne koszta to natomiast 200-600 zł i odpowiedziało tak 37%. Najpopularniejszym źródłem finansowania zainteresowań sportowych okazali się sami respondenci. Odpowiedź tą zaznaczono 68 razy. Zaraz za nią uplasowała się odpowiedź wskazująca na rodzinę jako źródło finansowania, wskazana 67 razy.