UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO
WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO Efekty uczenia się jako podstawa budowy programu specjalności Polono – Classica Łukasz Książyk współpraca: Agata Wroczyńska Seminarium PUNKTACJA ECTS – EFEKTY UCZENIA SIĘ – OPIS PRZEDMIOTU Uniwersytet Warszawski 26 listopada 2009 r.
WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO I. Przedstawienie sposobu budowy programu specjalności Polono Classica z wykorzystaniem kategorii efektów uczenia się; II. Podstawowe trudności podczas budowania programu studiów; III. Korzyści z wykorzystania efektów uczenia się jako podstawy budowania programu specjalności Polono Classica; IV. Plany
WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO I. Przedstawienie sposobu budowy programu specjalności Polono Classica z wykorzystaniem kategorii efektów uczenia się;
Sformułowanie i opis celu powołania nowej WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO I. Przedstawienie sposobu budowy programu specjalności Polono Classica z wykorzystaniem kategorii efektów uczenia się; Sformułowanie i opis celu powołania nowej specjalności Polono Classica: Więź łącząca profesora i studenta w kontekście przekazywania wiedzy i umiejętności może odegrać pierwszorzędną rolę w kształtowaniu przyszłego nauczyciela, dziennikarza, archiwisty, pracownika muzeum, redaktora etc..., których praca oparta jest m.in. na konfrontowaniu przeszłości i teraźniejszości w taki sposób, by ukazać ich wspólne konteksty. […] Istnieje wyraźna potrzeba przygotowania specjalistów, absolwentów tak rozumianej filologii, którzy z równą swobodą poddawaliby analizie i interpretacji zabytki kultury z tego okresu bez względu na język, w jakim one powstały. To czyni powołanie specjalności „Polono-Classica” kwestią niezwykłej wagi i bez precedensu w dotychczasowej praktyce uniwersyteckiej. [Uzasadnienie merytoryczne dla specjalności „Polono-Classica” w ramach studiów II stopnia (magisterskich) filologii polskiej w Uniwersytecie Warszawskim ]
Zdefiniowanie efektów uczenia się dla specjalności Polono Classica: WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO I. Przedstawienie sposobu budowy programu specjalności Polono Classica z wykorzystaniem kategorii efektów uczenia się; Podpisanie porozumienia z IBI Artes Liberales dotyczącego współdziałania przy realizacji programu nowej specjalności; Zdefiniowanie efektów uczenia się dla specjalności Polono Classica: Kompetencje ogólne (uniwersalne): Po ukończeniu studiów II stopnia na kierunku filologia polska specjalność studia polono - classica student: a/ potrafi łączyć posiadane wiadomości w spójną całość oraz wykorzystuje swą wiedzę i umiejętności w rozwiązywaniu problemów w nowych lub nieznanych środowiskach oraz przy formułowaniu sądów i ocen na podstawie niepełnych lub ograniczonych informacji. b/ potrafi w sposób jasny i jednoznaczny przedstawiać swe wnioski oraz wiedzę zarówno specjalistom, jak i odbiorcom spoza grona specjalistów, c/ posiada umiejętność uczenia się, która pozwala mu kontynuować studia na III (wysokospecjalistycznym) stopniu studiów,
Zdefiniowanie efektów uczenia się dla specjalności WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO I. Przedstawienie sposobu budowy programu specjalności Polono Classica z wykorzystaniem kategorii efektów uczenia się; Zdefiniowanie efektów uczenia się dla specjalności Polono Classica (c.d.): Kompetencje kierunkowe (specjalistyczne): Po ukończeniu studiów II stopnia na kierunku filologia polska specjalność studia Polono Classica student: a/ samodzielnie wartościuje dzieła literackie w wymiarze artystycznym i poznawczym, b/ ujmuje metodologicznie istotę procesu historycznoliterackiego, c/ rozróżnia style, konwencje, poetyki i estetyki literackie, d/ ujmuje rozwój polskiej literatury w perspektywie komparatystycznej, e/ wykazuje związki literatury polskiej z innymi dziedzinami wiedzy i kultury: filozofią, historią, językoznawstwem i semiotyką, f/ ujmuje zjawiska polskiej kultury i literatury w perspektywie tradycji biblijnej i antycznej: greckiej i rzymskiej, g/ rozpoznaje najważniejsze zjawiska kultury, historii, filozofii i literatury starożytnej, h/ zna język grecki i łaciński w zakresie podstawowym, i/ analizuje w perspektywie diachroniczno-synchronicznej teksty artystyczne, publicystyczne i użytkowe z różnych epok, j/ rozpoznaje i klasyfikuje główne teorie i szkoły językoznawcze i literaturoznawcze, k/ wykazuje się oryginalnością i kreatywnością przy opracowywaniu wyników badań oraz przedstawianiu wniosków np. podczas prac związanych z przygotowaniem pracy magisterskiej.
Precyzyjne określenie grupy kandydatów WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO I. Przedstawienie sposobu budowy programu specjalności Polono Classica z wykorzystaniem kategorii efektów uczenia się; Precyzyjne określenie grupy kandydatów (zdefiniowanie efektów uczenia się /oczekiwanych kompetencji na wejściu) Program studiów budowany dla trzech ścieżek kształcenia: A. kandydaci ukończyli studia I stopnia na kierunku filologia polska lub filologia (nowożytna); B. kandydaci ukończyli studia I stopnia na kierunku filologia klasyczna; C. kandydaci ukończyli studia I stopnia na pozostałych kierunkach.
WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO I WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO I. Przedstawienie sposobu budowy programu specjalności Polono Classica z wykorzystaniem kategorii efektów uczenia się; Opracowanie programu specjalności dla każdej ze ścieżek kształcenia (A,B,C): Opisanie treści merytorycznych i zakładanych, mierzalnych i weryfikowalnych efektów uczenia się dla każdego przedmiotu, tak - by bez względu na realizowaną ścieżkę kształcenia - wszyscy studenci mogli osiągnąć zakładane dla całego programu efekty uczenia się. Sporządzenie dla każdego przedmiotu arkusza jego opisu. Przypisanie określonej liczby punktów ECTS odzwierciedlających (zdaniem twórców programu) rzeczywisty nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się. Opracowanie spójnego i hierarchicznego programu specjalności (wykorzystując dla sprawdzenia spójności i hierarchiczności zdefiniowane zakładane efekty uczenia się). Sporządzenie dla każdej ze ścieżek macierzy kompetencji. Ustalenie obsady kadrowej.
Podczas prac nad programem specjalności pomocne okazały się: WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO I. Przedstawienie sposobu budowy programu specjalności Polono Classica z wykorzystaniem kategorii efektów uczenia się; Podczas prac nad programem specjalności pomocne okazały się: Opracowania dotyczące definiowania efektów uczenia się (publikacja Writing and Using Learning Outcomes: a Practical Guide autorstwa dr. Declana Kennedy’ego; prezentacje z seminarium tematycznego Efekty kształcenia jako podstawa budowy i oceny programów studiów; publikacja dr. Tomasza Saryusza-Wolskiego System akumulacji punktów ECTS jako metoda zarządzania elastycznym modelem studiów" Warszawa 2004; publikacja TUNING. Harmonizacja struktur kształcenia w Europie. Wkład uczelni w Proces Boloński. Wprowadzenie do projektu. Warszawa 2008) Udział przedstawicieli Wydziału, zwłaszcza członków Wydziałowego Zespołu Zapewnienia Jakości Kształcenia, w organizowanych w ubiegłym roku seminariach i szkoleniach dotyczących problematyki efektów uczenia się.
WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO II. Podstawowe trudności podczas budowania programu studiów.
WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO II. Podstawowe trudności podczas budowania programu studiów. Standardy kształcenia dla II stopnia studiów na kierunku filologia polska – wymóg ścisłego respektowania obowiązujących standardów ograniczał swobodę i autonomię budowania programu studiów. Brak zdefiniowanych efektów uczenia się dla studiów I stopnia (dla wszystkich kierunków i programów) - w standardach ministerialnych występuje tylko kategoria kwalifikacji absolwenta , która nie jest tym samym, co zdefiniowane, mierzalne efekty uczenia się. Istniała duża trudność z ustaleniem kompetencji (wiedzy i umiejętności) kandydatów spoza kierunku filologia polska. Ciągły proces doskonalenia programu studiów.
WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO III. Korzyści z wykorzystania efektów uczenia się jako podstawy budowania programu specjalności Polono Classica;
WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO. III WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO III. Korzyści z wykorzystania efektów uczenia się jako podstawy budowania programu specjalności Polono Classica; Rzeczywista (a nie deklaratywna) spójność i hierarchiczność programu – efekt „porządkujący” Wykorzystanie macierzy kompetencji pozwoliło na sprawdzenie, czy efekty uczenia się zdefiniowane dla przedmiotów (z poszczególnych ścieżek) pozwolą osiągnąć efekty uczenia się zdefiniowane dla całego programu (pozwoliło określić, czy „niczego nie brakuje” i czy „nie ma za dużo”). Zrozumienie kategorii efektów uczenia się i „trening” w ich definiowaniu podczas prac nad programem specjalności Polono Classica pozwoliły na podjęcie prac nad RWK.
WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO IV. Plany
WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO IV. Plany Sprawozdanie z oceny własnej działania na rzecz zapewnienia i doskonalenia jakości kształcenia w dziedzinie programów nauczania i ich efektów (2009) […] Harmonogram działań w celu ulepszenia dotychczasowych lub [ew. oraz] przyjęcia nowych rozwiązań zapewniających i doskonalących jakość kształcenia w ocenianej dziedzinie Do najważniejszych zadań stojących obecnie przed Wydziałem Polonistyki w dziedzinie programów nauczania należy: Zakończenie do stycznia 2010 roku aktualnie trwającego definiowania efektów kształcenia dla studiów II stopnia oraz ich wdrażanie od roku akademickiego 2010/2011. Ewentualne modyfikacje programów studiów I i II stopnia po ich ukończeniu przez pierwszych absolwentów (odpowiednio – po roku 2010 i 2012) – modyfikacje zgodne z wnioskami wynikającymi z praktycznej realizacji tych programów w pierwszym cyklu. Wydział będzie wykorzystywać w tym celu wyniki ankiet studenckich przeprowadzonych wśród studentów ostatniego roku studiów I stopnia. Opinie studentów będą dotyczyć spójności i harmonijności programów nauczania oraz stopnia realizacji zakładanych efektów kształcenia. W perspektywie roku akademickiego 2009/2010 namysł nad wymagającym doskonalenia systemem punktacji ECTS, właściwym powiązaniem go z efektami kształcenia, tak by stawał się coraz bardziej adekwatny do realnego wkładu pracy studenta.
WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO Dziękujemy za uwagę