Małgosia Wawrzyczek 2B Zapraszam na atlas ryb akwariowych Rybki akwariowe Małgosia Wawrzyczek 2B Zapraszam na atlas ryb akwariowych

Molinezja ostrousta – Poecilia sphenops Molinezja ostrousta – Poecilia sphenops. Jest to jedna z najbardziej popularnych ryb akwariowych. Nazwa Molinezja nie ma związku z występującym u tych ryb melanizmem (ubarwieniem czarnym lub ciemnoplamym). Ryby te są spokrewnionymi gatunkami, zaliczanymi do rodzaju piękniczkowatych. Gatunek ten swoją popularność zawdzięcza ufności i miękkim ruchom. Pochodzi z Meksyku, gdzie zamieszkuje niziny nad zatoką meksykańską, aż po Kolumbię. Do Europy została sprowadzona po raz pierwszy w 1899 roku, jednakże nie rozszerzyła się w akwarystyce na dużą skalę. Drugi raz została sprowadzona w 1908 roku, ale również nie zyskała na popularności. Już 2 lata później firma hodowlana z Magdenburga w Niemczech poinformowała o udanej próbie rozmnożenia. W Nowym Orleanie lata dwudzieste zaowocowały pojawieniem się najbardziej znanej odmiany czarnej. Ze Stanów Zjednoczonych została sprowadzona do Europy przez niemiecką firmę w 1930 roku. Molinezja księżycowa została odkryta, udoskonalona i utrwalona w Singapurze po roku 1945. Dokonał tego chiński hodowca Cheah Yam Menga. Szczegóły ubarwienia różnią w zależności od miejsca naturalnego występowania. Molinezja ostrusta jest zdecydowanie bardziej wytrzymałą odmianą, niż molinezja żaglowpłetwa. Ze względu na duży zasięg geograficzny możemy wyróżnić wiele ras molinezji, co powoduje dużą liczbę synonimicznych nazw gatunkowych. Możemy wyróżnić wiele odmian kolorystycznych, jednak najbardziej popularną jest odmiana ,, Black Molly’’. W wyniku licznych mutacji uzyskaliśmy takie odmiany jak np : księżycowa, o krótkich płetwach, smoliście czarną, złotą, marmurkową, zieloną, pomarańczopłetwą i wiele innych. Samca rozpoznajemy po płetwie odbytowej przekształconej w gonopodium. Molinezja ostrousta jest rybą ruchliwą i towarzyską oraz doskonale nadaje się do akwarium wielogatunkowego. Mogą stanowić pierwszy gatunek początkującego akwarysty, jednakże należy pamiętać, że wymagają dobrych warunków. Najczęściej ryby te hodowane są innymi piękniczkowatymi.

Gupik pawie oczko – Poecilia reticulata Gupik pawie oczko – Poecilia reticulata. Nazwa zwyczajowa Gupik pochodzi od Girardinus guppi nadanej w 1866 roku przez wielebnego Roberta Johna Lechmere Guppy, uważanego za odkrywcę tego gatunku w Trynidadzie. Samce zazwyczaj nie żyją dłużej niż dwa lat, samice mogą żyć nawet kilka lat. Starsze samice stają się zazwyczaj garbate. Gupik pawie oczko jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych żyworodnych ryb hodowanych w polskich akwariach. Dziką formę można spotkać niezwykle rzadko, ale hodowane przez wiele pokoleń bez selekcji wracają do postaci podobnej do pierwotnej. Nasze domowe zbiorniki zamieszkują głównie gupiki z form ozdobnych, o wiele bardziej barwne od pierwotnych odmian. Są uznawane za ryby spokojne, które powinny żyć w grupie. Samce są bardziej smukłe i mniejsze od samic, a także ich płetwa odbytowa ogonowa została przekształcona w gonopodium. Samce posiadają również różnokolorowe ubarwienie. Gupik pawie oczko powszechnie jest uznawany za rybę bardzo wytrzymałą i łatwą w hodowli. Jest rybą bardzo różnorodną pod względem ubarwienia. Samce gupika pawie oczko posiadają płetwę ogonową w bardzo rozmaitych kształtach. Na podstawie kształtu płetw samca, wyróżnia się 12 standardów. Najczęściej spotykane posiadają ogon w kształcie wachlarza. Samce konkurują między sobą prezentując się przed samicami. Mają trzepoczący styl poruszania się, szczególnie samce podczas zalotów, kiedy podążają za samicą. Gupiki wykorzystywane były w celu niszczenia larw komarów roznoszących malarię. Za centrum hodowli gupika uznawana jest Floryda. Niestety w ostatnim czasie coraz częściej zdarzają się zachorowania tego gatunku. Dzieje się tak zapewne z powodu importu tych ryb z dalekowschodnich hodowli. Dużo pewniejsze są osobniki z rodzimych hodowli. Niektórzy wyróżniają także populację o nazwie gupik Endlera. Jest to ryba bardzo ruchliwa, która faktycznie sprawia wrażenie odmiennego gatunku. Samce tego gatunku posiadają brzuch zdobiony czarnym łódkowatym i krótkim pasem, natomiast płetwa ogonowa wygląda jakby miała górny i dolny miecz. Rodzina Piękniczkowate Pochodzenie

Babka złota – Rybkę te akwaryści nazywają „trzmielem” ze względu na jej ubarwienie. Do Europy została ona sprowadzona w 1905 roku, ale nigdy nie cieszyła się zbytnią popularnością. Dyformizm płciowy jest mało widoczny – samica ma jedynie pełniejszy brzuch. W akwarium trzyma się zwykle kilka osobników i stopniowo oddziela tworzące pary. Charakterystyczną cech rodziny babkowatych są zrośnięte płetwy piersiowe, które tworzą przyssawki, umożliwiające mocne przyczepienie się do podłoża.

Dość ciekawymi i bardzo kolorowymi rybkami akwariowymi są zagrzebki Dość ciekawymi i bardzo kolorowymi rybkami akwariowymi są zagrzebki. Jest ich kilka odmian.

Kardynałki chińskie -. Są rybami towarzyskimi Kardynałki chińskie - . Są rybami towarzyskimi. Można go określić jako tropikalny gatunek zimnowodny.

Koniec prezentacji Małgorzaty Wawrzyczek Mam na dzieje że wam się podobało Chciałabym jednak wam przypomnieć że: Należy wymieniać wodę rybom akwariowym ale woda musi być w odpowiedniej temperaturze. Ryby należy karmić w małych ilościach po 2 razy dziennie. Pamiętajcie o tym ! Koniec prezentacji Małgorzaty Wawrzyczek