CZYNNIKI RYZYKA ROZWOJU NEFROPATII W CUKRZYCY TYPU 2 WYNIKI PIĘCIOLETNIEGO BADANIA PROSPEKTYWNEGO Hanna Fojcik Koło Naukowe STN przy Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych, Diabetologii i Nefrologii Śląskiej Akademii Medycznej Opiekun Pracy: dr n.med. Dariusz Moczulski Kierownik: Prof. dr hab.n.med. Władysław Grzeszczak
NEFROPATIA CUKRZYCOWA jest poważnym późnym powikłaniem cukrzycy zarówno typu pierwszego jak i drugiego występuje u około 30% chorych na cukrzycę jest jedną z najczęstszych przyczyn terminalnej niewydolności nerek u pacjentów dializowanych
CELE Ocena czynników ryzyka rozwoju nefropatii cukrzycowej u pacjentów z cukrzycą typu drugiego podczas pięcioletniej obserwacji
590 bez jawnego białkomoczu METODY 647 pacjentów z cukrzycą typu 2 590 bez jawnego białkomoczu 57 z jawnym białkomoczem
U KAŻDEGO PACJENTA OZNACZONO ciśnienie tętnicze BMI poziom kreatyniny w surowicy hemoglobinę glikowaną HbA1c wiek pacjenta czas trwania cukrzycy
PO PIĘCIU LATACH – PONOWNA ANALIZA 647 pacjentów z cukrzycą typu 2 590 bez jawnego białkomoczu 57 z jawnym białkomoczem 45 z jawnym białkomoczem 1996-2001
Model proporcjonalnego hazardu Coxa ANALIZA PRZEŻYCIA Model proporcjonalnego hazardu Coxa Krzywa przeżycia Kaplana-Meiera Test log-rank
ANALIZA BIAŁKOMOCZU PROTEINURIA po 5 latach obserwacji pacjenci bez białkomoczu N=545 pacjenci z białkomoczem N=45 p< BMI 29,2 4,4 27,9 4,1 NS ciśnienie skurczowe [mmHg] 142 25 158 28 0,0001 ciśnienie rozkurczowe [mmHg] 75 11 79 12 0,047 HbA1c [%] 7,8 4,3 8,7 1,5 wiek [lata] 61 8,5 64 8,5 0,02 czas trwania cukrzycy [lata] 7,7 6,0 10,8 6,4 0,0009 Porównanie pacjentów bez bialkomoczu i z bialkomoczem (rozwiniętym po 5 latach obserwacji) W analizie nie ujęto pacjentów którzy na początku badania mieli stwierdzony białkomocz.
KRZYWA KAPLANA-MEIERA ANALIZA BIAŁKOMOCZU KRZYWA KAPLANA-MEIERA Test log-rank p<0,0002 Bez nadciśnienia tętniczego Porównanie dwóch grup pacjentów „T”-pacjenci z nadciśnieniem tętniczym „n”- pacjenci bez nadciśnienia Z nadciśnieniem tętniczym
ANALIZA BIAŁKOMOCZU PROTEINURIA wykładnik beta p< 95%CI BMI [1,0] REGRESJA PROPORCJONALNEGO HAZARDU COXA ANALIZA WIELOCZYNNIKOWA PROTEINURIA wykładnik beta p< 95%CI BMI [1,0] 0,92 0,04 0,85-0,99 wiek [1 rok] 1,03 NS 0,98-1,07 ciśnienie skurczowe [10mmHg] 1,17 0,002 1,06-1,3 czas trwania cukrzycy [1 rok] 1,05 0,02 1,01-1,1 HbA1c [1%] 1,04 0,99-1,1 płeć [mężczyzna] 0,9 0,48-1,7
ANALIZA PRZEŻYCIA Z białkomoczem KRZYWA KAPLANA-MEIERA W ZALEŻNOŚCI OD OBECNOŚCI BIAŁKOMOCZU NA POCZĄTKU BADANIA Test log-rank p<0,002 Bez białkomoczu Porównanie pacjentów „2”- z białkomoczem „0” - bez białkomoczu (na początku badania) Z białkomoczem
REGRESJA PROPORCJONALNEGO HAZARDU COXA ANALIZA PRZEŻYCIA REGRESJA PROPORCJONALNEGO HAZARDU COXA PRZEŻYCIE wykładnik beta p< 95%CI BMI [1,0] 0,99 NS 0,96-1,03 wiek [1rok] 1,02 0,003 1,01-1,04 ciśnienie skurczowe [10mmHg] 1,05 0,04 1,01-1,09 czas trwania cukrzycy [1 rok] 0,97-1,01 HbA1c [1%] 1,01 0,98-1,04 płeć [mężczyzna] 0,76-1,3 białkomocz 1,35 1,1-1,6
WNIOSKI Skurczowe ciśnienie tętnicze było najsilniejszym czynnikiem ryzyka rozwoju jawnego białkomoczu i śmiertelności u badanych pacjentów z cukrzycą typu 2 Prawidłowe leczenie nadciśnienia tętniczego może przyczynić się do zahamowania progresji nefropatii cukrzycowej w cukrzycy typu 2 i do zmniejszenia śmiertelności