Post w islamie RAMADAN

Islam To jedna z trzech wielkich religii monoteistycznych czyli wyznających wiarę w jednego Boga. Muzułmanie (inna nazwa wyznawców islamu) wierzą w Boga, którego nazywają Allah. Nazwa ich religii oznacza „poddanie się Bogu”. Post należy do pięciu podstawowych filarów, czyli podstaw islamu.

Wyznawcy islamu modlący się w Mekce – świętym miejscu tej religii

Meczet – islamska świątynia

Przed wejściem do meczetu zdejmuje się obuwie

Kobiety zakładają nadto chusty na głowę – włosy powinny być ukryte.

Modlący się muzułmanin – w rękach ma tasbih, islamski różaniec

Modlitwa przed meczetem

Święta księga islamu - KORAN Koran napisano po arabsku Święta księga islamu - KORAN

W czasie modlitwy muzułmanie wykonują ukłony aż do samej ziemii

RAMADAN – miesiąc postu Ramadan to 9. miesiąc roku islamskiego. Jest on pamiątką objawienia KORANU – muzułmanie wierzą, że anioł Gabriel przynosił KORAN fragmentami z nieba. Zaczęło się to właśnie w czasie ramadanu, dlatego wyznawcy islamu podejmują całomiesięczny post, by podziękować za KORAN.

Ramadan zaczyna się gdy można gołym okiem dostrzec księżyc w nowiu

POST Obowiązuje wszystkich dorosłych, zdrowych wyznawców islamu. Przez cały miesiąc od wschodu do zachodu słońca nie spożywa się żadnych potraw ani nic nie pije. Zabronione są też wszelkie używki, nie pali się papierosów, a życie prowadzi się bardziej niż zwykle uświęcone – należy na przykład bardzo starać się, by nie skłamać.

Wyjątki Jeśli ktoś nie pości z ważnych powodów – jest zobowiązany do ofiarowania ubogiemu człowiekowi równowartości tego, co spożył w ciągu dnia. Z postu zwolnieni są chorzy, starcy, kobiety oczekujące potomstwa, ale też np. ktoś, kto wykonuje odpowiedzialną pracę i nie może zachować postu (piloci, kierowcy, chirurdzy). Poszczą oni w innym czasie.

Cały czas ramadanu jest czasem szczególnej religijności Cały czas ramadanu jest czasem szczególnej religijności. W meczetach odbywają się wspólne modlitwy zwane tarauih oraz recytowany jest Koran

W czasie ramadanu należy przeczytać cały Koran, dlatego każdego dnia każdy wyznawca islamu czyta i rozważa jeden fragment swojej świętej księgi.

Modlitwy odbywają się też nocą

Czasem wprost na ulicy

Także pod gołym niebem

Nocna modlitwa w meczecie

Meczety są pełne modlących się

Modląca się rodzina muzułmańska

Po zachodzie słońca można przerwać post. Pierwsza potrawa musi być lekka i delikatna – często jest to daktyl lub rodzynki. Potem biesiaduje się w gronie przyjaciół i rodziny. Niektórzy rozkładają wiktuały wprost na trawie przed meczetem, po zakończeniu wieczornej modlitwy.

Biesiada pod gołym niebem

Inni ucztują w domu, w gronie rodzinnym

Islamskie smakołyki

IFTAR Święto Przerwania Postu (arab. Id al-Fitr, pers. Eid-e Fetr, tur. Szeker Bajram) – jedno z najważniejszych, obchodzone na koniec ramadanu. W tym dniu dziękuje się Bogu za przetrwanie postu i przebaczenie wszystkich grzechów. Ważnym elementem święta jest wspólna, uroczysta modlitwa w meczecie oraz odwiedzanie krewnych oraz przyjaciół. Każdy muzułmanin, który sam nie cierpi niedostatku, przed udaniem się na modlitwę powinien wesprzeć odpowiednim datkiem potrzebującego. W tym dniu muzułmanie składają sobie życzenia i obdarowują się prezentami

Dla wielu wyznawców przygotowuje się wspólny posiłek wprost na ziemi przed meczetem

Wspólna uczta setek muzułmanów

Ucztujące muzułmanki

Arabskie menu

Świętowanie iftaru pod wspólnym namiotem

Mali muzułmanie

Dzień Islamu W Kościele katolickim 26. stycznia obchodzimy Dzień Islamu. To realizacja wezwania Jana Pawła II, by wyznawcy różnych religii poznawali się i okazywali sobie wzajemny szacunek – tak właśnie buduje się pokój.

Szacunek wobec islamu i Koranu wyraził też Jan Paweł II, całując świętą księgę muzułmanów

Życzenia A zatem : „Ramadan Mubarak” Czyli „Błogosławionego ramadanu”. Pamiętajmy, że nie wszyscy wyznawcy islamu są terrorystami, większość z nich pragnie żyć w pokoju z innymi. Po zamachu ma synagogę w Kopenhadze, młodzi muzułmanie w Oslo otoczyli synagogę w swoim mieście łańcuchem solidarności, trzymając się za ręce, by w ten symboliczny sposób przyznać Żydom prawo do modlitw w pokoju.