KOMUNIKOWANIE Z JEDNOSTKĄ I GRUPĄ

KOMUNIKACJA z łac. communicatio - wymiana, łączność, rozmowa) w odniesieniu do ludzi oznacza porozumiewanie się.

KOMUNIKOWANIE Z KOMUNIKACJĄ MAMY DO CZYNIENIA, KIEDY KTOŚ WYSYŁA PRZEKAZ ZE ŚWIADOMYM ZAMIAREM WYWOŁANIA ODPOWIEDZI

KOMUNIKACJA Aby zaistniał proces komunikowania się, muszą być spełnione następujące warunki: istnieje NADAWCA, ODBIORCA, wspólny dla nadawcy i odbiorcy KOD (język), KANAŁ (środek) komunikacji i oczywiście sam KOMUNIKAT. Brak jednego z tych elementów może spowodować zakłócenia w komunikacji językowej.

KOMUNIKACJA NADAWCA    ODBIORCA (wysyła informacje) (adresat przekazu) INFORMACJE sygnał niewerbalny, werbalny, jakieś zachowanie KANAŁ środek przekazywania informacji (fale akustyczne, świetlne)

KOMUNIKOWANIE SZUM wszystko co zakłóca proces komunikacji Przekaz może być zniekształcony nie tylko przez nadawcę, ale i odbiorcę. Najczęstszą przyczyną jest nieuważne słuchanie, skierowanie uwagi na treść własnych myśli, wspomnień czy planów, słuchanie innych wyłącznie po to, aby znaleźć dogodny moment do zabrania głosu, wreszcie oceniające nastawienie, które partner wyczuwa i staje się bardziej ostrożny i skłonny do obwarowania tego co mówi licznymi zastrzeżeniami. Istotnym źródłem zakłóceń w komunikowaniu jest wzajemna nieufność, która ogranicza ilość i rodzaj wymienianych informacji.

KOMUNIKOWANIE SZUM ODBIORCA NADAWCA -postawy -postawy -uprzedzenia -pochodzenie -układ odniesienia -doświadczenia -nieprzystosowalność języka

KOMUNIKOWANIE w KANALE mogą być hałasy z otoczenia: -zaburzenia atmosferyczne -ruch uliczny -zaburzenia mowy( jąkanie, niewyraźna mowa, afazja)

KOMUNIKOWANIE SKUTECZNA KOMUNIKACJA-zachodzi między dwiema osobami wtedy gdy odbiorca rozumie sytuację tak, jak zamierzył nadawca

KOMUNIKOWANIE CECHY BEZPIECZNEJ INFORMACJI ZWROTNEJ: -mów o zachowaniu danej osoby –nie o samej osobie – np. powiedz ,że ktoś na zebraniu „dużo mówił” a nie ,że „jest gadułą” -skup się na swoich spostrzeżeniach –nie wyciągaj wniosków Spostrzeżenia –to co możesz zobaczyć i usłyszeć w zachowaniu drugiej osoby; Wnioski- interpretacje i sądy na temat tego co widzisz i słyszysz; -dokonuj opisu a nie ocen

KOMUNIKOWANIE -opisuj zachowanie w kategoriach „mniej lub bardziej” a nie „tak lub nie” -skup się na zachowaniu w odniesieniu do szczególnej sytuacji „tu i teraz” a nie na zachowaniach w ogóle umieszczonych „gdzieś i kiedyś” -dziel się pomysłami i radami a nie dawaj rad

KOMUNIKOWANIE - skup się na korzyści jaką informacja zwrotna może dać odbiorcy - ogranicz się do tej liczby informacji, którą odbiorca może spożytkować a nie do tej, które chciałbyś przekazać -uważaj na miejsce i czas –tak żebyś dzielił się osobistymi uwagami w stosownym momencie -myśl o tym, co zostało powiedziane , nie o tym dlaczego

RODZAJE KOMUNIKATÓW WERBALNYCH KOMUNIKOWANIE RODZAJE KOMUNIKATÓW WERBALNYCH Komunikaty krytyczne - mają na celu wzbudzenie poczucia winy, przekazanie komuś, że jest nie w porządku. Komunikaty strukturalne - dają przepis na postępowanie, pouczają jak ktoś powinien się zachować, co zrobić. Komunikaty opiekuńcze - z ich pomocą włączamy się do rozwiązywania problemu, udzielamy pomocy, wyręczamy, przejmujemy inicjatywę.

KOMUNIKOWANIE 4. Komunikaty wspierające - są bardzo wartościowe, dają przestrzeń do działania drugiej osobie, ~traktując ją jako pełnowartościową jednostkę, która jest w stanie samodzielnie rozwiązywać problemy. Te komunikaty składają się z trzech elementów: -odzwierciedlenie uczuć drugiej osoby, -wyrażenie przekonania, że osoba, do której mówimy podejmie dobrą decyzję (samodzielnie poradzi sobie z problemem), -zadeklarowanie swojej gotowości do udzielenia wsparcia w momencie, kiedy druga osoba będzie tego potrzebowała

KOMUNIKOWANIE Komunikacja werbalna to przekazywanie informacji za pomocą wyrazów. Dużą rolę odgrywają tu takie czynniki, jak: -akcent (badania dowiodły, że jest ważniejszy niż treść wiadomości) -stopień płynności mowy (świadczy o kompetencji i odpowiedzialności) -zawartość wypowiedzi (treść)

KOMUNIKOWANIE Komunikacja werbalna to komunikacja oparta na słowie. Biorąc pod uwagę kierunek przesyłanych komunikatów, rozróżniamy komunikację: -pionową -poziomą

KOMUNIKOWANIE AKTYWNE SŁUCHANIE Słuchanie prawdziwe ,skuteczne jest zarazem aktywne i wcale nie zakłada milczenia podczas wypowiedzi partnera

UMIEJĘTNOŚĆ SKUPIENIA SIĘ: KOMUNIKOWANIE UMIEJĘTNOŚĆ SKUPIENIA SIĘ: -wyrażanie zainteresowania poprzez zwrócenie się w stronę mówiącego -utrzymywanie kontaktu wzrokowego -zmiany wyrazu twarzy i inne sygnały świadczące o kontakcie i fizycznej odpowiedzi -nieprzeszkadzanie i nierozpraszanie mówcy

KOMUNIKOWANIE -delikatne zachęcanie mówiącego poprzez wyrażanie na bieżąco swoich odczuć -zadawanie kluczowych pytań, wymagających odpowiedzi dłuższych niż „TAK” lub „NIE” -unikanie tworzenia atmosfery przesłuchania przez ciągłe zadawanie pytań

KOMUNIKOWANIE ODZWIERCIEDLANIE Mówimy komuś jakie, naszym zdaniem, są jego odczucia, np. : „oczywiście jesteś zadowolony z tych planów” „zdaje się, że jesteś wściekły” „wygląda na to, że Cię rozzłościłem”

KOMUNIKOWANIE PARAFRAZOWANIE Ujmujemy w inne słowa to, co ktoś powiedział , sprawdzając czy dobrze usłyszeliśmy: „o ile dobrze Cię zrozumiałem” „a więc twierdzisz, że ....” „a więc sądzisz, że ....” „chcesz powiedzieć, że ....”

SKUPIANIE SIĘ NA NAJWAŻNIEJSZYM KOMUNIKOWANIE SKUPIANIE SIĘ NA NAJWAŻNIEJSZYM Prosimy mówiącego o skoncentrowanie się na sprawie najważniejszej, np. : „która z tych spraw jest dla Ciebie najważniejsza ?”

KOMUNIKACJA NIEWERBALNA KOMUNIKOWANIE KOMUNIKACJA NIEWERBALNA 35 % INFORMACJI WERBALNYCH 65 % NIEWERBALNIE W przypadku niezgodności komunikatu słownego i pozasłownego zawsze jako prawdziwy odbierany jest wyraz twarzy, ton głosu, pozycja ciała;

KOMUNIKACJA NIEWERBALNA KOMUNIKOWANIE KOMUNIKACJA NIEWERBALNA Nasze uczucia i poglądy wyrażamy: -słowami 7% -modulacją głosu 38% -język ciała 55%

KOMUNIKACJA NIEWERBALNA KOMINIKACJA KOMUNIKACJA NIEWERBALNA Klasyfikacja komunikacji niewerbalnej wg. Harrisona: l. Komunikacja proksemiczna- informacje przekazywane są przez odpowiednią aranżacje przestrzeni (dystans, orientacja w przestrzeni, poza ciała, kontakt fizyczny) 2. Komunikacja kinezyjna- operuje ruchem ciała lub poszczególnych kończyn 3. Komunikacja pozajęzykowa (paralingwistyczna)- szereg wskaźników sposobu mówienia ( ton głosu i czasowe uporządkowanie wypowiedzi)

KOMUNIKACJA DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ