Prawo Publiczne Gospodarcze SSA III I ZAWIESZENIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ II OBOWIĄZKI PRZEDSIĘBIORCÓW III PUNKT KONTAKTOWY

Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej Art. 14a u.s.d.g. Dokonując wyjaśnienia pojęcia zawieszenia działalności gospodarczej, należy wskazać, że jest to czasowe zaprzestanie przez przedsiębiorcę wykonywania działalności gospodarczej. Okres zawieszenia to zatem czas „przestoju", swoistej przerwy w wykonywaniu działalności gospodarczej. Do charakterystycznych cech instytucji zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej należy: 1) zaprzestanie wykonywania działalności gospodarczej na określony czas bez potrzeby wykazywania jakichkolwiek przyczyn (powodów) jej zawieszenia; 2) prawo do wznowienia działalności gospodarczej w momencie dogodnym dla przedsiębiorcy (do 24 miesięcy od dnia zawieszenia); 3) zachowanie w okresie zawieszenia określonych uprawnień związanych z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej Przez zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej należy rozumieć przerwanie wykonywania tej działalności sensu largo na określony okres (czas określony ustawowo), w czasie którego jednak przedsiębiorca ma zarówno prawo, jak i obowiązek dokonywania pewnych czynności związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przed jej zawieszeniem (dotyczących tej działalności).

Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej Ustawodawca, umożliwiając przedsiębiorcom zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej, ustanowił jednocześnie warunki, których spełnienie pozwala na skorzystanie z tej instytucji. Do warunków zawieszenia wykonywania działalności należy zaliczyć: 1) niezatrudnianie pracowników; 2) termin zawieszenia; 3) zaprzestanie wykonywania działalności gospodarczej sensu largo; 4) wniosek o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej, który jest wnioskiem o zmianę wpisu – zob. art. 32 ust. 1 ustawy (zastąpił zgłoszenie informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej)

Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej Ustawodawca postanowił, że w przypadku wykonywania działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej zawieszenie jej wykonywania jest skuteczne pod warunkiem jej zawieszenia przez wszystkich wspólników.

Wpływ zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na obowiązki o charakterze publicznoprawnym. Istotne znaczenie ma ustalenie momentu, od kiedy zawieszenie wywiera wpływ na te zobowiązania. Początek okresu zawieszenia rozpoczyna się od dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej (który nie może być wcześniejszy niż dzień jego złożenia). Od złożenia tego wniosku biegnie termin zawieszenia, który trwa do dnia złożenia wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej (zob. art. 14a ust. 6 ustawy). Ustawodawca zatem wyraźnie określił początkowy i końcowy okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Wpływ zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na obowiązki o charakterze publicznoprawnym. W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca ma prawo do: 1) podejmowania działań w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów (w szczególności może dochodzić należności pieniężnych w postępowaniu sądowym, egzekucyjnym, ugodowym); 2) przyjmowania należności lub regulowania zobowiązań powstałych przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej; 3) dysponowania własnym majątkiem, w szczególności do zbywania własnych środków trwałych i wyposażenia; 4) uczestniczenia w postępowaniach sądowych, podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed jej zawieszeniem; 5) osiągania przychodów finansowych, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej

Wpływ zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na obowiązki o charakterze publicznoprawnym. W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca ma obowiązek: 1) podporządkowania się obowiązkom nakazanym przepisami prawa; 2) poddania się kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą; 3) uczestniczenia w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed jej zawieszeniem.

Wpływ zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na obowiązki o charakterze publicznoprawnym. Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie zwalnia przedsiębiorcy z obowiązku uregulowania wszystkich zobowiązań o charakterze publicznoprawnym. Pomimo bowiem zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca ma obowiązek wywiązywania się z zobowiązań podatkowych, w szczególności zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku CIT, podatku VAT, złożenia rocznego zeznania podatkowego.

Obowiązek uzyskania wpisu w rejestrach i ewidencjach specjalnych (NIP, REGON) Art. 16 u.s.d.g. 1. Przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji jest obowiązany umieszczać w oświadczeniach pisemnych, skierowanych w zakresie swojej działalności do oznaczonych osób i organów, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz posługiwać się tym numerem w obrocie prawnym i gospodarczym. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie uchybia obowiązkom określonym w przepisach szczególnych. 3. Identyfikacja przedsiębiorcy w poszczególnych urzędowych rejestrach następuje na podstawie numeru identyfikacji podatkowej (NIP).

Obowiązek dotyczące sposobu wykonywania działalności gospodarczej Art. 17 u.s.d.g. Przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą na zasadach uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów. Art. 18 u.s.d.g. Przedsiębiorca jest obowiązany spełniać określone przepisami prawa warunki wykonywania działalności gospodarczej, w szczególności dotyczące ochrony przed zagrożeniem życia, zdrowia ludzkiego i moralności publicznej, a także ochrony środowiska.

Regulacje prawne związane z ochroną tych dóbr są zamieszczone w różnych aktach prawnych, m.in.: 1) w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz z późn. zm.); 2) w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914 z późn. zm.); 3) w ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 212, poz z późn. zm.); 4) w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2008 r. Nr 234, poz z późn. zm.); 5) w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz z późn. zm.); 6) w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.)

Obowiązek dotyczące sposobu wykonywania działalności gospodarczej Art. 19 u.s.d.g. Jeżeli przepisy szczególne nakładają obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych przy wykonywaniu określonego rodzaju działalności gospodarczej, przedsiębiorca jest obowiązany zapewnić, aby czynności w ramach działalności gospodarczej były wykonywane bezpośrednio przez osobę legitymującą się posiadaniem takich uprawnień zawodowych.

Obowiązki dotyczące dokonywania transakcji pieniężnych art.22 ustawy wskazuje przesłanki dokonywania lub przyjmowania płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą za pośrednictwem rachunku bankowego: 1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca; 2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji; 3) płatność pozostaje w związku z działalnością gospodarczą. Przedsiębiorca spełniający wskazane warunki powinien zawsze posługiwać się rachunkiem bankowym przy wykonywaniu działalności gospodarczej. Bezwzględnie powinien on zatem dokonać zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego – wyklucza to możliwość przeprowadzenia transakcji przekraczającej euro w formie potrącenia (tak wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 kwietnia 2010 r., I SA/Łd 141/10, M. Pod. 2010, nr 7, s. 38).

Obowiązek przedsiębiorców dotyczący oznaczenia przedsiębiorcy - FIRMA W zakresie firmy przedsiębiorcy zastosowanie znajdują przepisy kodeksu cywilnego dotyczące przedsiębiorców i ich oznaczeń. Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych (art k.c.). Firmą osoby prawnej jest jej nazwa. Firma zawiera określenie formy prawnej osoby prawnej, które może być podane w skrócie, a ponadto może wskazywać na przedmiot działalności, siedzibę tej osoby oraz inne określenia dowolnie obrane. Przedsiębiorca może posługiwać się skrótem firmy (art k.c.). Firma oddziału osoby prawnej zawiera pełną nazwę tej osoby oraz określenie „oddział" ze wskazaniem miejscowości, w której oddział ma siedzibę (art k.c.).

Firma spółki jawnej powinna zawierać nazwiska lub firmy (nazwy) wszystkich wspólników albo nazwisko, albo firmę (nazwę) jednego albo kilku wspólników oraz dodatkowe oznaczenie „spółka jawna". Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu „sp.j." (art. 24 k.s.h.). Firma spółki partnerskiej powinna zawierać nazwisko co najmniej jednego partnera, dodatkowe oznaczenie „i partner" bądź „i partnerzy" albo „spółka partnerska" oraz określenie wolnego zawodu wykonywanego w spółce. Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu „sp.p." Firmy z oznaczeniem „i partner" bądź „i partnerzy" albo „spółka partnerska" oraz skrótu „sp.p." może używać tylko spółka partnerska (art. 90 k.s.h.). Firma spółki komandytowej powinna zawierać nazwisko jednego lub kilku komplementariuszy oraz dodatkowe oznaczenie „spółka komandytowa". Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu „sp.k." (art. 104k.s.h.).

Firma spółki komandytowo-akcyjnej powinna zawierać nazwiska jednego lub kilku komplementariuszy oraz dodatkowe oznaczenie „spółka komandytowo-akcyjna". Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu „SKA". (art. 127 k.s.h.). Firma spółki z o.o. może być obrana dowolnie; powinna jednak zawierać dodatkowe oznaczenie „spółka z ograniczoną odpowiedzialnością". Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu „spółka z o.o." lub „sp. z o.o." (art. 160 k.s.h.). Firma spółki akcyjnej może być obrana dowolnie; powinna zawierać dodatkowe oznaczenie „spółka akcyjna". Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu „SA" (art. 305 k.s.h.).

PUNKT KONTAKTOWY regulacje wprowadzone do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przez ustawę o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Należy wskazać, że obowiązek utworzenia punktów kontaktowych został nałożony na państwa członkowskie przez dyrektywę 2006/123/WE z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym. celem utworzenia punktu kontaktowego stało się umożliwienie dopełnienia określonych procedur i formalności związanych z działalnością gospodarczą oraz zapewnienie dostępu do aktualnych informacji dotyczących sfery związanej z działalnością gospodarczą.

PUNKT KONTKTOWY Organem prowadzącym punkt kontaktowy jest minister właściwy do spraw gospodarki. Pojedynczy punkt kontaktowy (PPK) jest prowadzony w formie elektronicznej pod adresem Punkt kontaktowy nie prowadzi doradztwa w indywidualnych sprawach. Umożliwienie dopełniania procedur związanych z podejmowaniem, wykonywaniem i zakończeniem działalności gospodarczej jest jednym z zadań pojedynczego punktu kontaktowego (oprócz udzielania informacji, z wyłączeniem procedur odwoławczych)

FP4 FP4