Szkoła dla rodziców i wychowawców na podstawie A. Faber, E. Mazlish „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły?”
Szkoła dla rodziców i wychowawców Ogólnopolski program spotkań dla każdego, kto szuka sposobu na nawiązanie głębszych i cieplejszych relacji z dziećmi lub wychowankami.
Główne cele wspieranie rodziców i wychowawców w radzeniu sobie w codziennych kontaktach z dziećmi i młodzieżą, nauka dialogu i kształtowanie więzi opartych na wzajemnym szacunku, budowanie silnej więzi między rodzicami a dziećmi, refleksja nad własną postawą wychowawczą, nauka umiejętności lepszego porozumiewania się, wymiana doświadczeń.
Na początku były książki:
Polskie wydania
Pomoce dla realizatorów podręczniki film promocyjny
Zeszyty metodyczne dla realizatorów: dla rodziców:
Ewaluacja 2007 r. Postawy rodziców mierzone były testem w schemacie eksperymentalnym pretest-posttest. W odniesieniu do wszystkich dziesięciu stwierdzeń testu odnotowano zmiany w przekonaniach beneficjentów zgodne z ideą „Szkoły”. W dziewięciu wypadkach różnice okazały się istotne statystycznie. Udział w zajęciach wiązał się ze zmianą w deklarowanych przez respondentów postawach wychowawczych, zmiany te były zgodne z przesłaniem „Szkoły” i dotyczyły: stosowania kar cielesnych, budowania podmiotowej relacji z dzieckiem (respektowania autonomii), autorytetu, odpowiedzialności za dziecko, akceptowania uczuć dziecka oraz stosowania pochwał.
Ocena programu Zdaniem wyraźnej większości beneficjentów biorących udział w wywiadach telefonicznych, projekt „Szkoły” był przydatny zarówno w rozwijaniu umiejętności wykorzystywanych w kontaktach z dziećmi i innymi członkami rodziny (bliskimi), jak i osobami spoza rodziny. Respondenci dokonując ewaluacji na pięciopunktowej skali najczęściej wystawiali dwie najwyższe noty – w zależności od ocenianej kategorii – od 70% do 94% takich wskazań. Uznawano, że udział w zajęciach wiązał się ze zdobyciem nowych wiadomości (95% czwórek lub piątek), spotkania oceniano także jako ogólnie atrakcyjne (98% czwórek lub piątek). Generalnie pozytywną ocenę projektu „Szkoły” potwierdziły rezultaty ankiet audytoryjnych. Wyraźna większość uczestników badania nie wskazała żadnych negatywnych elementów zajęć – 81%, a kolejne 8% respondentów proszonych o opisanie tych aspektów warsztatów, które nie znalazły ich uznania odpowiedziało, że nie ma uwag krytycznych lub wpisało oceny pozytywne.
Poprawa jakości relacji z dziećmi i innymi osobami W ocenie 95% rodziców (badania telefoniczne) ich udział w zajęciach miał wpływ na relacje z dziećmi. W zależności od ocenianego obszaru, od 93% do 99% respondentów z tej grupy dostrzegło zmiany w zakresie rozumienia zachowań i postaw dzieci, komunikacji, rozwiązywania konfliktów i uczuć. Nikt nie uznał, że zmiany te miały negatywny charakter. Zdaniem 64% respondentów (badania telefoniczne) utrzymujących kontakty z żoną, mężem, partnerką lub partnerem, zajęcia miały wpływ na te relacje. Spośród tej grupy od 90% do 98% badanych uznało, że dostrzegane przez nich zmiany dotyczyły komunikacji, rozumienia postaw i zachowań, sfery uczuć oraz rozwiązywania konfliktów. Podobnie jak poprzednio nikt zmian tych nie ocenił jako negatywnych.
Takie same wyniki w ewaluacji odroczonej Ogólna ocena Na podstawie ocen dokonywanych przez beneficjentów sądzić można, że w zdecydowanej większości wypadków udział w zajęciach generalnie wiązał się z realizacją znaczącego zakresu potrzeb. Dziewięciu na dziesięciu respondentów wywiadów telefonicznych uznało, że ich oczekiwania zostały spełnione w co najmniej dużym stopniu. Absolwenci proszeni byli także o ocenę sposobu prowadzenia zajęć. Niemal wszyscy uczestnicy zajęć wystawili dwie najwyższe noty (4 lub 5) oceniając komunikatywność i fachowe przygotowanie realizatorów (nikt nie wskazał na którąś z dwóch najniższych ocen). Sposób prowadzenia warsztatów oraz profesjonalizm osób prowadzących były także najczęściej wymienianymi pozytywnymi aspektami zajęć Takie same wyniki w ewaluacji odroczonej
Ocena prowadzących Uczestniczy szkoleń wysoko ocenili osoby prowadzące zajęcia, a w szczególności ich: przygotowanie osób prowadzących do zajęć (4,96), otwartość, przyjazne nastawienie osób prowadzących do uczestników zajęć (4,97) umiejętność słuchania przez osoby prowadzące tego co mówili uczestnicy zajęć (4,94) komunikatywność, zrozumiałość osób prowadzących (4,99), umiejętność nawiązywania przez osoby prowadzące kontaktu z uczestnikami zajęć (5).
Adresaci rodzice nauczyciele, wychowawcy katecheci, duszpasterze, siostry zakonne pracownicy socjalni, kuratorzy sądowi, policjanci profesjonaliści zainteresowani prowadzeniem Szkoły... osoby, którym zależy na dobrym porozumiewaniu się z innymi
Specyficzni odbiorcy rodzice dzieci z niepełnosprawnością rodzice adopcyjni i kandydaci rodzice z problemem migracji zawodowej rodzina w kryzysie w projekcie zagubiona nastolatka
Praca w grupie rodziców Zajęcia mają charakter warsztatowy - nie są terapią. Dzięki różnorodności doświadczeń uczestników jest szansa na rozwiązanie każdego problemu. Rodzice stają się wzajemnie dla siebie źródłem wsparcia. Przestają się wstydzić z powodu trudności jakie przeżywają - przekonują się, że problemy w rodzinie to normalna sprawa i że można je rozwiązywać. Sukcesy jednych uczestników dają nadzieję i energię innym. Są dla siebie modelami - to co jest słabością jednego rodzica - może być mocną stroną innego
Korzyści dla Rodziców i Wychowawców: rozwój i opanowanie konkretnych umiejętności wychowawczych; wzrost wiedzy w zakresie rozwoju potrzeb dziecka, zagrożeń, czynników ryzyka i profilaktyki, komunikacji i rozwiązywania problemów, znaczenia norm i wymagań w rozwoju dziecka; uświadomienie, że skuteczność wychowania opiera się na jasnym i czytelnym systemie wartości realizowanym przez wychowującego;
Korzyści dla Rodziców i Wychowawców: ułatwienie zakwestionowania stereotypów i mitów wychowawczych; poznawanie nowych sposobów reagowania na zachowania dzieci i poprzez to eliminowanie agresji, niechęci i rywalizacji; tworzenie wspólnego, jednorodnego środowiska wychowawczego opartego na szacunku i dialogu; umacnianie rodziny w jej prawidłowym funkcjonowaniu poprzez naprawę i ochronę więzi emocjonalnych.
Dlaczego program profilaktyczny? czynniki chroniące Hawkinsa (dom/szkoła) nieskuteczność programów profilaktycznych realizowanych dla młodzieży jeżeli nie ma pracy z rodzicami (badania Foxtrofta)
Struktura programu Części programu: Cz.I Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły? Cz. II Rodzeństwo bez rywalizacji. Cz. III Jak rozmawiać z nastolatkiem? Każda część obejmuje 10 spotkań
Warsztat psychoedukacyjny Metoda programu Warsztat psychoedukacyjny praca na własnych doświadczeniach rodzicielskich praca na wspomnieniach z dzieciństwa odgrywanie scenek transfer
Szkoła dla Rodziców i wychowawców sesja I. Wprowadzająca Poznawanie się, integracja grupy Jakie dzieci pragniemy wychować? Jak ochronić dzieci przed zagrożeniami?
„Dziecko często jest jak rozlana woda, która popłynie tam, Ses sesja II granice „Dziecko często jest jak rozlana woda, która popłynie tam, gdzie nie ma tamy” Granice w wychowaniu Jak wyznaczać granice dla zachowań dzieci? Zasady, normy w rodzinie Granice a poczucie bezpieczeństwa
sesja III i IV uczucia Uczucia czym są? – trochę edukacji emocjonalnej „Uczucia są niezastąpione, gdy chcemy zrozumieć innych ludzi i wchodzić z nimi w prawidłowe relacje” Uczucia czym są? – trochę edukacji emocjonalnej Jak sobie z nimi radzić? Jak pomóc dziecku, by radziło sobie z własnymi emocjami?
sesja V zachęcanie dzieci do współpracy „Nie trać nigdy cierpliwości. To ostatni klucz, który otwiera drzwi.” Co robią rodzice, aby wyegzekwować od dzieci określone zachowania? Co może pomóc w zachęcaniu dzieci do współpracy?
Wychowawcza funkcja kary Kara tradycyjna Konsekwencje naturalne sesja VI kary „Dziecko zawsze musi odczuwać konsekwencje swego złego zachowania. Konsekwencje wychowują – kary ranią” Wychowawcza funkcja kary Kara tradycyjna Konsekwencje naturalne
sesja VII rozwiązywanie problemów i konfliktów „Największym nieprzyjacielem rodziny nie jest konflikt, ale obojętność” Czy coś dobrego z nich wynika? Jak sobie z nimi radzimy? Jak rozwiązywać problemy w praktyce?
sesja VIII zachęcanie dzieci do samodzielności „Wasze dzieci zamieszkują w domu jutra, którego wy nie możecie odwiedzić, nawet w waszych snach” O co chodzi w usamodzielnianiu dzieci? Rodzaje samodzielności Metody pomocne
„By wierzyć w siebie, muszę mieć kogoś, kto we mnie uwierzy” sesja IX o wpisywaniu dzieci w role i uwalnianiu od grania narzuconych ról „By wierzyć w siebie, muszę mieć kogoś, kto we mnie uwierzy” Role, etykiety, ramki - czym są? Jak uwolnić dziecko od narzuconej mu roli?
sesja X P pomocna pochwała i zachęta „Pod niebo wynosimy nasze błędy, a w przepaściach trzymamy cnotę i sprawiedliwość” O chwaleniu, ocenianiu, nagradzaniu Pochwały, komplementy – czy wszystkie nam pasują? Szanse i pułapki dobrej pochwały
Cykl II Tematyka zajęć źródło zazdrości między dziećmi, szkodliwość rywalizacji, zalety współzawodnictwa, ryzyko porównywania, wpływ funkcjonowania w rolach na relacje rodzinne, radzenie sobie z konfliktami między dziećmi, problem sprawiedliwości, egoizmu, ulubieńców.
Cykl III: Tematyka zajęć potrzeby wieku dorastania: młodzieńczy bunt, pragnienie akceptacji, potrzeba decydowania o sobie; zmiany obyczajowe: przedwczesne zainteresowanie seksem, narkotyki, niebezpieczeństwa ze strony mediów.
MOTTO WYCHOWANIE DZIECI MOŻNA PORÓWNAĆ DO PRZESIEWANIA PIASKU Z DNA STRUMYKA W POSZUKIWANIU ZŁOTA. PONAD 99% PRZESIANEGO MATERIAŁU NIE JEST ZŁOTEM, ALE ABY ZROBIĆ FORTUNĘ MUSISZ POMINĄĆ TE 99 %, A SKONCENTROWAĆ SIĘ NA POZOSTAJĄCYM 1 %. IM WIĘKSZĄ OSIĄGNIESZ W TYM WPRAWĘ, TYM BARDZIEJ CI SIĘ TO OPŁACI. PODOBNIE Z DZIEĆMI – SKUPIĆ MUSISZ SIĘ NA TYM CO DOBRE, A NIE NA TYM CO ZŁE.”
53 edukatorów Stan obecny 565 certyfikowanych realizatorów w tym na Dolnym Śląsku- 2 edukatorów: Wałbrzych - Ewa Węgrzyn – Jonek Wołów - Krystyna Adaśko 565 certyfikowanych realizatorów ponad 150 000 rodziców i nauczycieli (rocznie od ok. 2500 do 5000)
2007-2013 Rok Grupy podstawowe Profesjonaliści Konferencje Seminaria 2013 394 grupy: 5205 osób 58 grup: 777 osób 21 konferencji 12 seminariów 2012 434 grupy: 5019 osób 59 grupy: 767 osób 8 konferencji 8 seminariów 2011 360 grup: 4119 osób 53 grupy: 799 osób 9 seminariów 2010 206 grup: 2489 osób 72 grupy: 949 osób 33 konferencje 19 seminariów 2009 235 grup: 2676 osób 48 grup: 641 osób 9 konferencji 14 seminariów 2008 299 grup: 3694 osoby 45 grup: 559 osoby 18 konferencji 28 seminariów 2007 338 grup: 4375 osób 33 grup: 453 osób 5 konferencji Razem: 2266 grup: 27577 osoby 368 grup: 4945 osób 102 konferencje 98 seminariów