Dzieje teatru greckiego Kinga Długosz Va

Budowa teatru greckiego

Teatr grecki – wywodzi się z tradycji obrzędów religijnych, zwłaszcza związanych z obchodami ku czci Dionizosa. Widowiska te musiały być łatwo dostępne dla ludności, pierwsze sztuki wystawiano więc na wytyczonym u stóp wzgórza placu zwanym orchestra a na jego środku ustawiano ołtarz (thymele).

. Wraz z pojawianiem się coraz większej liczby ludzi chcących pracować jako aktorzy, teatr grecki ulegał przekształceniom. Warto wspomnieć, iż teatr zbudowany był z drewna. Początkowo budowa teatru była bardzo prosta. Pierwsze greckie teatry znajdowały się pod gołym niebem, przeznaczone były dla dużej widowni. Budowano je wykorzystując warunki naturalne, na zboczach gór. Teatry były budowane z kamienia. Widownię dzielono na sektory, co ułatwiało przemieszczanie się publiczności.

Kolejne konstrukcje najprawdopodobniej były wznoszone z drewna Kolejne konstrukcje najprawdopodobniej były wznoszone z drewna. Według niektórych przekazów przeniesienie teatru na zbocze Akropolu miało miejsce po zawaleniu się konstrukcji drewnianej. Przedstawienie odbywało się na orchestrze. W czasach, gdy odbywały się one na agorze jej kształt był bliżej nieokreślony. W późniejszych czasach zdarzały się orchestry o nieregularnych kształtach lub o kształcie zbliżonym do prostokąta. Uważa się, że kształt koła orchestra osiągnęła w późniejszych czasach (ok. IV w. p. n. e.).

Jak organizowano przedstawienia? Przedstawienia teatralne organizowane były w czasie Dionizji Wielkich. Było to święto na cześć boga Dionizosa, boga wina i urodzaju. Świętowanie trwało 5 dni. Pierwszego dnia składano ofiarę z kozła oraz przenoszono posąg Dionizosa ze świątyni do teatru. Miało to symbolizować rzekomą podróż Dionizosa z Eleutherai do Aten. Po złożeniu ofiary następował dalszy ciąg święta. Prawdopodobnie Dionizje wywodziły się od archaicznego kultu zmarłych. W postaci kultu samego Dionizosa również dopatrywano się powiązania ze zmarłymi.  

Stroje aktorów  Dla przedstawień teatralnych szyto specjalne stroje, sporządzano obuwie na grubych podeszwach (koturny). Aktorzy i chórzyści nosili maski, które wykonywano z usztywnianego płótna. Były one ściśle związane z określoną rolą i sygnalizowały widzą kim jest postać pojawiająca się na scenie. Każda postać miała swoją maskę i perukę. Maska tragiczna lub komiczna określała charakter bohatera, pełniła też funkcję rezonatora. Peruki też miały swoje znaczenie: jasna to postać pozytywna, ciemna – negatywna, ruda – zdrajca, siwa – starzec. Tekst tragedii bądź komedii był śpiewany lub śpiewnie recytowany, chóry śpiewały i tańczyły.

Teatr grecki

Sztuki, które grano dawniej W starożytnym teatrze greckim odgrywano dwie sztuki komedie oraz tragedie. Tragedia kończyła się śmiercią głównego bohatera. Komedia była śmieszna i pełna humoru. W dramatach występował chór złożony z dwunastu lub piętnastu młodych ludzi. Aktorzy tekst śpiewali lub śpiewanie recytowali, chóry śpiewały i tańczyły. Widowiska łączyły w ten sposób słowo, gest taneczny i muzykę. W czasie najważniejszego święta, o najbogatszym programie spektakli, potrzebowano na przykład około dwustu pięćdziesięciu chórzystów.

Akustyka teatru W teatrze panowała wspaniała akustyka – ludzie w ostatnich rzędach słyszeli wszystko, co działo się na scenie. Aby mogli także wszystko widzieć, aktorzy ubierali się w charakterystyczny sposób – przywdziewali jaskrawe szaty i buty na koturnach, by byli bardziej widoczni. Kostiumy były długie, do ziemi, by zakrywały buty.

Rola teatru greckiego W starożytności, teatr grecki ogrywał wielką rolę w społeczeństwie. Miał on charakter obrzędów religijnych, które przede wszystkim za zadanie miały wznoszenie czci ku bogowi Dionizosowi. Przedstawienia odbywały się w specjalnie wyznaczonych miejscach. Teatr Dionizosa był tak pokaźnym miejscem, iż mógł mieścić w sobie ponad 16000 widzów. To właśnie inne teatry wzorowały się na teatrze Dionizosa i wkrótce powstało ich więcej w Grecji.