SIEĆ WSPARCIA KOORDYNATORÓW POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ System poradnictwa i pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Współpraca na linii przedszkole/szkoła – poradnia. Włodawa, 6 grudnia 2017 roku

NOWE STANDARDY FUNKCJONOWANIA PORADNI PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ STANDARD II Poradnia diagnozuje dzieci/uczniów rzetelnie i profesjonalnie, zgodnie z założeniami diagnozy funkcjonalnej, w sposób dostosowany do problemu WYMIAR 5 Orzeczenia i opinie wydawane przez poradnię stanowią wyczerpujące podsumowanie procesu diagnozy i zawierają zalecenia do dalszej pracy z dzieckiem/uczniem WSKAŹNIKI Rodzic, nauczyciel, po zapoznaniu się z treścią opinii/orzeczenia, rozumie jego treść i wie, jak ma postępować z dzieckiem/uczniem Zgłaszane wątpliwości związane z rozumieniem treści orzeczeń i opinii są wyjaśniane przez pracowników poradni w formie konsultacji

OPINIA PORADNI PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ – RANGA I STRUKTURA DOKUMENTU, RODZAJE OPINII Działalność poradni reguluje Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz. U. 2013r., poz. 199 z późn. zm.).

DO ZADAŃ PORADNI NALEŻY: 1) diagnozowanie dzieci i młodzieży; 2) udzielanie dzieciom i młodzieży oraz rodzicom bezpośredniej pomocy psychologiczno-pedagogicznej; 3) realizowanie zadań profilaktycznych oraz wspierających wychowawczą i edukacyjną funkcję przedszkola, szkoły i placówki, w tym wspieranie nauczycieli w rozwiązywaniu problemów dydaktycznych i wychowawczych; 4) organizowanie i prowadzenie wspomagania przedszkoli, szkół i placówek w zakresie realizacji zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych.

EFEKTEM DIAGNOZOWANIA DZIECI I MŁODZIEŻY JEST W SZCZEGÓLNOŚCI: 1) wydanie opinii; 2) wydanie orzeczenia o potrzebie: kształcenia specjalnego, zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego lub indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży; 3) objęcie dzieci i młodzieży albo dzieci i młodzieży oraz rodziców bezpośrednią pomocą psychologiczno- pedagogiczną; 4) wspomaganie nauczycieli w zakresie pracy z dziećmi i młodzieżą oraz rodzicami.

OPINIA PORADNI ZAWIERA: 1) oznaczenie poradni wydającej opinię; 2) numer opinii; 3) datę wydania opinii; 4) podstawę prawną wydania opinii;

5) imię i nazwisko dziecka albo pełnoletniego ucznia, którego dotyczy opinia, jego numer PESEL, a w przypadku braku numeru PESEL – serię i numer dokumentu potwierdzającego jego tożsamość, datę i miejsce jego urodzenia oraz miejsce zamieszkania, nazwę i adres odpowiednio przedszkola, szkoły lub placówki oraz oznaczenie odpowiednio oddziału przedszkolnego w przedszkolu, oddziału w szkole lub grupy wychowawczej w placówce, do której dziecko albo pełnoletni uczeń uczęszcza; 6) określenie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dziecka albo pełnoletniego ucznia oraz opis mechanizmów wyjaśniających funkcjonowanie dziecka albo pełnoletniego ucznia, w odniesieniu do problemu zgłaszanego we wniosku o wydanie opinii;

7) stanowisko w sprawie, której dotyczy opinia, oraz szczegółowe jego uzasadnienie; 8) wskazania dla nauczycieli dotyczące pracy z dzieckiem albo pełnoletnim uczniem; 9) wskazania dla rodziców dotyczące pracy z dzieckiem albo wskazania dla pełnoletniego ucznia, które powinien stosować w celu rozwiązania zgłaszanego problemu; 10) imiona i nazwiska oraz podpisy specjalistów, którzy sporządzili opinię; 11) podpis dyrektora poradni.

PORADNIA PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA WYDAJE OPINIE W SPRAWIE: odroczenia obowiązku szkolnego, zwolnienia z nauki drugiego języka obcego, kwalifikowania do klas terapeutycznych, specyficznych trudności w nauce, dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb ucznia,

spełniania przez dziecko odpowiednio obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego poza przedszkolem, oddziałem przedszkolnym lub inną formą wychowania przedszkolnego i obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki poza szkołą, dostosowania warunków i form sprawdzianu przeprowadzonego w ostatnim roku nauki w szkole podstawowej/egzaminu gimnazjalnego/egzaminu maturalnego do indywidualnych potrzeb ucznia, udzielania zezwolenia na indywidualny program lub tok nauki,

przyjęcia gimnazjalisty do oddziału przysposabiającego do pracy, pierwszeństwa w przyjęciu ucznia z problemami zdrowotnymi do szkoły ponadgimnazjalnej, zezwolenia na zatrudnienie młodocianego w celu przyuczenia do wykonywania określonej pracy lub nauki zawodu, objęcia dziecka pomocą psychologiczno - pedagogiczną w przedszkolu, szkole lub placówce oświatowej.

ORZECZENIE O POTRZEBIE KSZTAŁCENIA SPECJALNEGO Orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydają na mocy ustawy z dnia 14 grudnia 2016 roku – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59 i 949) i Rozporządzenia MEN z dnia 7 września 2017 roku w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych (Dz. U. 2017r., poz. 1743) Zespoły Orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych, w tym poradniach specjalistycznych.

Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydaje się dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej, w tym: niesłyszącym i słabo słyszącym, niewidomym i słabo widzącym, z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, z niepełnosprawnościami sprzężonymi oraz zagrożonej niedostosowaniem społecznym i niedostosowanej społecznie wymagającym stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy.

W ORZECZENIU O POTRZEBIE KSZTAŁCENIA SPECJALNEGO ZESPÓŁ OKREŚLA: 1) diagnozę funkcjonowania dziecka lub ucznia, z uwzględnieniem potencjału rozwojowego oraz mocnych stron i uzdolnień dziecka lub ucznia oraz występujących w środowisku nauczania i wychowania barier i ograniczeń utrudniających jego funkcjonowanie; 2) okres, w jakim zachodzi potrzeba kształcenia specjalnego; 3) zalecane warunki i formy wsparcia umożliwiające realizację indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dziecka lub ucznia, w tym warunki rozwijania jego potencjalnych możliwości i mocnych stron, wzmacniania aktywności i uczestnictwa dziecka lub ucznia w życiu przedszkola, szkoły, ośrodka lub placówki, oraz jeżeli zachodzi potrzeba indywidualnego wsparcia dziecka lub ucznia ze strony dodatkowo zatrudnionej kadry, o której mowa w przepisach w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym – zakres tego wsparcia;

4) zalecane cele rozwojowe i terapeutyczne do realizacji podczas zajęć wychowania przedszkolnego lub zajęć edukacyjnych, zajęć rewalidacyjnych, socjoterapeutycznych i resocjalizacyjnych oraz w ramach pomocy psychologiczno- pedagogicznej udzielanej dziecku lub uczniowi i, w zależności od potrzeb, jego rodzicom, przez przedszkole, szkołę, ośrodek lub placówkę oraz poradnię, wraz ze wskazaniem zalecanych form pomocy psychologiczno- pedagogicznej, a w przypadku dzieci i uczniów niepełnosprawnych – również zalecanych rodzajów zajęć rewalidacyjnych;

5) wszystkie możliwe formy kształcenia specjalnego, poczynając od najkorzystniejszej dla dziecka lub ucznia, według zespołu, formy kształcenia specjalnego spośród następujących: a) w przedszkolu (oddziale) ogólnodostępnym, integracyjnym, specjalnym, innej formie wychowania przedszkolnego – w przypadku dzieci niepełnosprawnych, b) w szkole (oddziale) ogólnodostępnej, integracyjnej lub specjalnej – w przypadku uczniów niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie lub zagrożonych niedostosowaniem społecznym, c) w szkole specjalnej w młodzieżowym ośrodku wychowawczym – w przypadku nieletnich, wobec których sąd rodzinny orzekł o umieszczeniu w tym ośrodku, d) w szkole specjalnej w młodzieżowym ośrodku socjoterapii – w przypadku uczniów zagrożonych niedostosowaniem społecznym,

e) w przedszkolu specjalnym albo szkole specjalnej w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym – w przypadku dzieci lub uczniów, którzy z powodu niepełnosprawności nie mogą uczęszczać do przedszkola lub szkoły w miejscu zamieszkania, f) w specjalnym ośrodku wychowawczym – w przypadku uczniów: – niepełnosprawnych, którzy z powodu niepełnosprawności nie mogą uczęszczać do szkoły w miejscu zamieszkania, specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego lub nie mogą przebywać w bursie, – zagrożonych niedostosowaniem społecznym, g) w ośrodku rewalidacyjno-wychowawczym – w przypadku dzieci lub uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi, z których jedną z niepełnosprawności jest niepełnosprawność intelektualna;

6) potrzebę realizacji wybranych zajęć wychowania przedszkolnego lub zajęć edukacyjnych indywidualnie z dzieckiem lub uczniem lub w grupie liczącej do 5 dzieci lub uczniów – w przypadku dziecka lub ucznia napotykającego na trudności w funkcjonowaniu wspólnie z oddziałem przedszkolnym lub szkolnym; 7) zalecane działania ukierunkowane na poprawę funkcjonowania dziecka lub ucznia i wzmacnianie jego uczestnictwa w życiu przedszkola, szkoły, ośrodka lub placówki oraz działania wspierające rodziców dziecka lub ucznia; 8) w zależności od potrzeb dziecka lub ucznia niepełnosprawnego, niezbędny w procesie kształcenia sprzęt specjalistyczny i środki dydaktyczne, w tym z wykorzystaniem technologii informacyjno- komunikacyjnych; 9) zalecane sposoby oceny efektów działań podjętych przez przedszkole, szkołę, ośrodek lub placówkę w celu realizacji zaleceń, o których mowa w pkt 3–8.

Dziękujemy za spotkanie Zespół Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej we Włodawie: Anna Suska – koordynator Magdalena Bondarczuk Justyna Torbicz