NAUKA ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA WŁADZA ORGANIZACYJNA Barbara Zyzda

DEFINICJE WŁADZY: M. Weber - "Władza to prawdopodobieństwo, że jeden z aktorów w społecznych stosunkach będzie zdolny do przeprowadzenia swej woli mimo oporu innych, niezależnie od podstawy, na której się to prawdopodobieństwo opiera„ Robert Alan Dahl - "A ma władzę nad B w takim stopniu, w jakim może skłonić B do zrobienia czegoś, czego w przeciwnym razie B nie zrobiłby"

WŁADZA W ORGANIZACJI DEFINICJA WŁADZY - możliwość wywierania wpływu na innych ludzi, czyli doprowadzania do zamiany postaw, zachowań grup lub indywidualnych osób dla realizacji celów, zadań ustalonych przez ludzi posiadających władzę w organizacji.

ŹRÓDŁA WŁADZY W ORGANIZACJI ŹRÓDŁA KLASYCZNE CHARYZMATYCZNE TRADYCYJNE RACJONALNE ŹRÓDŁA WSPÓŁCZESNE WŁADZA NAGRADZANIA WŁADZA KARANIA

ŹRÓDŁA WSPÓŁCZESNE Dwa źródła władzy: -władza nagradzania; -władza karania. System kar i nagród decyduje o tym, czego jednostka będzie unikała, a do czego dążyła, zastosowanie odpowiednich nagród i kar sprzyja możliwości dowolnego modyfikowania ludzkich zachowań.

Rodzaje władzy - 5 źródeł władzy 1 Rodzaje władzy - 5 źródeł władzy 1. Władza nagradzania - jedna osoba wynagradza drugą za wykonanie zadania lub osiągnięcie żądanego poziomu wydajności. 2. Władza wymuszania - możliwość karania za niespełnienie wymagań - odwrotna strona nagradzania (upomnienie, zwolnienie etc.). 3.Władza z mocy prawa - autorytet formalny - istnieje wtedy, gdy podwładny uznaje, że ten, kto nią dysponuje, ma prawo do wywierania na niego wpływu w pewnych granicach. Zakłada przy tym, że ten, na kogo wpływ jest wywierany, ma obowiązek podporządkować się tej władzy.

Rodzaje władzy - 5 źródeł władzy 4 Rodzaje władzy - 5 źródeł władzy 4. Władza ekspercka - wynika z przekonania lub wiary, że sprawujący ją ma jakąś szczególną wiedzę czy znajomość przedmiotu, jakiej brakuje temu, na kogo wywierany jest wpływ. 5. Władza odniesienia, którą może dysponować jedna osoba lub grupa osób, wynika stąd, że ten kto się jej poddaje, pragnie się utożsamić, z tym kto ją sprawuje, albo go naśladować.

UKŁAD WŁADZY W ORGANIZACJI CAŁKOWITA CENTRALIZACJA STANY POŚREDNIE CAŁKOWITA DECENTRALIACJA

STYLE KIEROWANIA WEDŁUG J. Browna AUTOKRATA - wydaje rozkazy, upiera się, aby je wykonywano, określa działalność poszczególnych grup bez pytania ich o zdanie , samodzielnie udziela nagan i pochwał, utrzymuje dystans

STYLE KIEROWANIA WEDŁUG J. Browna Autokrata surowy - sprawiedliwy, trzyma się apriorycznych zasad, nie indywidualizuje swojego oddziaływania na poszczególnych podwładnych, skupia całą władzę w swoich rękach, korzysta z ustalonych regulaminowo kar, rzadko lub w ogóle nie stosuje nagród Autokrata życzliwy - rola pater familias, czuje się odpowiedzialny za podwładnych, dąży do zapewnienia pracownikom jak najlepszych warunków pracy, częściej niż autokrata surowy stosuje nagrody Autokrata nieudolny - najgorszy z autokratów, despotyczny, apodyktyczny, nieobliczalny, wiele zależy od jego nastroju, stosuje nieadekwatne kary i nagrody, zmienia sowje decyzje

STYLE KIEROWANIA WEDŁUG J. Browna DEMOKRATA koordynator działań podejmowanych samodzielnie przez jego podwładnych, stosuje delegowanie uprawnień, dba o dobrą atmosferę w pracy, integruje wokół celów, zapewnia ciągłość działania organizacji, obiektywizuje odpowiedzialność podwładnych, przeważają nagrody nad karami

STYLE KIEROWANIA WEDŁUG J. Browna NIEINGERUJĄCY bierny, właściwie zaprzeczenie kierownika, uchyla się od wykonywania władzy, zwykle z powodu nieudolności, brak umiejętności podejmowania decyzji, brak odwagi, niechęć ponoszenia odpowiedzialności

STYLE KIEROWANIA – Douglas McGregor DOPASOWANY DO TEORII X DO TEORII Y