This is your presentation title Stefania Łukowicz Mokwa

ur. 13 grudnia 1892 w Adelaide, Australia, zm. 3 marca 1975 w Sopocie †1975 Ur. 1892

Stefania Łukowicz, od dzieciństwa wykazywała duży talent muzyczny. Wcześnie opanowała grę na skrzypcach w stopniu pozwalającym na publiczne występy. W czasie jednego z takich koncertów jej grę usłyszał Ignacy Jan Paderewski, który nakłonił Maksymiliana Łukowicza do wysłania córki na studia muzyczne do Europy.

1. Transition headline W Berlinie Łukowiczówna pobierała lekcje prywatne u Josepha Joachima, a potem do 1917 studiowała w konserwatorium pod kierunkiem Issaya Barmasa.

W latach 1917-1919 dała szereg koncertów na Pomorzu, wspierając polski ruch narodowy. W 1919 powróciła do Australii, przez kolejne dwa lata koncertując jako solistka w Sydney i innych większych miastach, a także występując w Indiach, Cejlonie, ponadto w krajach europejskich (Anglia, Francja, Włochy, Niemcy). W 1921 rodzice podjęli decyzję o osiedleniu się w niepodległej Polsce i Stefania Łukowicz wraz z nimi zamieszkała w Sopocie, w willi nazwanej na cześć australijskiego miasta "Adelajdą"

Podczas nauki w Berlinie poznała starszego o trzy lata Mariana Mokwę i zaręczyła się z nim a 11 lipca 1922 w kościele Najświętszej Maryi Panny Gwiazdy Morza w Sopocie zawarli ślub.

W latach 30. angażowała się także w pracę pedagogiczną W latach 30. angażowała się także w pracę pedagogiczną. Wykorzystując dobre przygotowanie językowe – znała na wysokim poziomie niemiecki, angielski i francuski – została lektorką języka angielskiego w Polskich Szkołach Handlowych Macierzy Szkolnej w Gdańsku, w Instytucie Handlu Morskiego, w Liceum Handlu Morskiego w Gdańsku, w Państwowej Szkole Morskiej, w Liceum i Gimnazjum Humanistycznym w Gdyni. Pracowała w tym charakterze do wybuchu II wojny światowej.

W okresie po II wojnie światowej Stefania Łukowicz Mokwa praktycznie nie prowadziła działalności artystycznej i pedagogicznej, wyjątkiem był krótki okres współpracy z sopockim Teatrem Muzyczno-Dramatycznym. Wspierała pracę artystyczną męża, zajmowała się też rodziną – synem i dwiema córkami. Zapamiętana została jako osoba wielkiej skromności i właśnie ta cecha zadecydować miała o jej wczesnym wycofaniu się z koncertowania dla szerokiej publiczności i ograniczeniu się do kameralnych imprez charytatywnych. Zmarła w Sopocie 3 marca 1975, pochowana została na tamtejszym cmentarzu katolickim.

Place your screenshot here Prezentacja została wykonana na podstawie źródeł Wikipedii oraz Opracowania dostępnego na stronie SEH autorstwa Pani Donaty Kucal Przygotował Michał Pawłowicz Przedstawił Piotr Zimowski Place your screenshot here