Witam Państwa na wykładzie z podstaw makro-ekonomii, :)…
I N F L A C J A
INFLACJA jest to wzrost przeciętnej ceny dóbr w pewnym okresie. Co to znaczy „przeciętnej ceny”? - WSKAŹNIK CEN KONSUMENTA (Consumer Price Index – CPI); - WSKAŹNIK CEN PRODUCENTA (Producer Price Index – PPI); - DEFLATOR…
DEFLATOR = (PKBN/PKBR)•100 Jeśli DEFLATOR równa się np. 203,2, oznacza to, że ceny wszyst-kich dóbr wliczanych do PKB (a nie ceny konsumpcyjnych dóbr-reprezentantów) wzrosły przeciętnie o 103,2% …
DEFLATOR = (PKBN/PKBR)•100 Jeśli DEFLATOR równa się np. 203,2, oznacza to, że ceny wszyst-kich dóbr wliczanych do PKB (a nie ceny konsumpcyjnych dóbr-reprezentantów) wzrosły przeciętnie o 103,2% między ok-resem bazowym, a okresem obecnym.
Inflacja w Stanach Zjednoczonych, 1870-1995 (poprzedni rok = 100). 6 Inflacja w Stanach Zjednoczonych, 1870-1995 (poprzedni rok = 100).
7 Inflacja w Polsce w latach 1950-2000; CPI, poprzedni rok = 100 Źródło: Dane GUS.
8 Inflacja w Polsce w latach 1989-1990 (CPI, poprzedni miesiąc = 100 Źródło: Dane GUS. Inflacja w Polsce w latach 1989-1990 (CPI, poprzedni miesiąc = 100
9
ODMIANY INFLACJI Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) INFLACJA GALOPUJĄCA.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) INFLACJA GALOPUJĄCA. a) NA PRZYKŁAD 1989 ROK.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) INFLACJA GALOPUJĄCA. a) NA PRZYKŁAD 1989 ROK.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) INFLACJA PEŁZAJĄCA. a) Na przykład 1989 rok.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) INFLACJA PEŁZAJĄCA. a) Na przykład 1989 rok. b) NA PRZYKŁAD DRUGA POŁOWA LAT 70. XX WIEKU.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) INFLACJA CZYSTA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) INFLACJA CZYSTA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku. c) TAKA INFLACJA W PRAKTYCE SIĘ NIE ZDARZA.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) DEFLACJA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70 XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) DEFLACJA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70 XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza. d) NA PRZYKŁAD 1954 ROK.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) Deflacja. e) DEZINFLACJA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza. d) Na przykład 1954 rok.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) Deflacja. e) DEZINFLACJA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza. d) Na przykład 1954 rok. e) NA PRZYKŁAD ROK 1991.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) Deflacja. e) Dezinflacja. f) HIPER-INFLACJA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza. d) Na przykład 1954 rok. e) Na przykład, rok 1991.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) Deflacja. e) Dezinflacja. f) HIPER-INFLACJA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza. d) Na przykład 1954 rok. e) Na przykład, rok 1991. f) NIE WYSTĄPIŁA (PATRZ PHILIPA CAGANA DEFINICJA HIPERINFLACJI).
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) Deflacja. e) Dezinflacja. f) Hiperin-flacja. g) INFLACJA KOREKCYJNA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza. d) Na przykład 1954 rok. e) Na przykład, rok 1991. f) Nie wystąpiła (patrz Philipa Cagana definicja hiperinflacji).
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) Deflacja. e) Dezinflacja. f) Hiperin-flacja. g) INFLACJA KOREKCYJNA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza. d) Na przykład 1954 rok. e) Na przykład, rok 1991. f) Nie wystąpiła (patrz Philipa Cagana definicja hiperinflacji). g) PRZEŁOM LAT 1989-1990.
25 Ceny towarów i usług konsumpcyjnych w Polsce w latach 1989 – 1992 (wzrost w % w stosunku do poprzedniego miesiąca) Miesiące 1989 1990 1991 1992 Styczeń Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 11,0 7,9 8,1 9,8 7,2 6,1 9,5 39,5 34,4 54,8 22,4 17,7 79,6 23,8 4,3 7,5 4,6 3,4 3,6 1,8 5,7 4,9 5,9 12,7 6,7 4,5 2,7 4,9 0,1 0,6 4,3 3,2 3,1 7,5 1,8 2,0 3,7 4,0 1,6 1,4 2,7 5,3 3,0 2,3 2,2 Źródło: „Biuletyn Statystyczny GUS” 1991, nr 5, s. 15 i nr 11, s. 15; 1993, nr 1, s. 18.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) Deflacja. e) Dezinflacja. f) Hiperin-flacja. g) Inflacja korekcyjna. h) INFLACJA JAWNA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza. d) Na przykład 1954 rok. e) Na przykład, rok 1991. f) Nie wystąpiła (patrz Philipa Cagana definicja hiperinflacji). g) Przełom lat 1989-1990.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) Deflacja. e) Dezinflacja. f) Hiperin-flacja. g) Inflacja korekcyjna. h) INFLACJA JAWNA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza. d) Na przykład 1954 rok. e) Na przykład, rok 1991. f) Nie wystąpiła (patrz Philipa Cagana definicja hiperinflacji). g) Przełom lat 1989-1990. h) PO ROKU 1989.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) Deflacja. e) Dezinflacja. f) Hiperin-flacja. g) Inflacja korekcyjna. h) Inflacja jawna. i) INFLACJA UKRYTA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza. d) Na przykład 1954 rok. e) Na przykład, rok 1991. f) Nie wystąpiła (patrz Philipa Cagana definicja hiperinflacji). g) Przełom lat 1989-1990. h) Po roku 1989.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) Deflacja. e) Dezinflacja. f) Hiperin-flacja. g) Inflacja korekcyjna. h) Inflacja jawna. i) INFLACJA UKRYTA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza. d) Na przykład 1954 rok. e) Na przykład, rok 1991. f) Nie wystąpiła (patrz Philipa Cagana definicja hiperinflacji). g) Przełom lat 1989-1990. h) Po roku 1989. i) KOLEJKI W DRUGIEJ POŁOWIE LAT 70. XX WIEKU.
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) Deflacja. e) Dezinflacja. f) Hiperin-flacja. g) Inflacja korekcyjna. h) Inflacja jawna. i) Inflacja ukryta. j) INFLACJA BAZOWA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza. d) Na przykład 1954 rok. e) Na przykład, rok 1991. f) Nie wystąpiła (patrz Philipa Cagana definicja hiperinflacji). g) Przełom lat 1989-1990. h) Po roku 1989. i) Kolejki w drugiej połowie lat 70. XX wieku.
1. INFLACJA PO WYŁĄCZENIU CEN ADMINISTROWANYCH, 31 Od marca 2009 r. NBP oblicza i publikuje cztery miary INFLACJI BAZOWEJ: 1. INFLACJA PO WYŁĄCZENIU CEN ADMINISTROWANYCH, (np. ceny wody, czynsze). 2. INFLACJA PO WYŁĄCZENIU CEN NAJBARDZIEJ ZMIEN-NYCH (np. owoce, warzywa). 3. INFLACJA PO WYŁĄCZENIU CEN ŻYWNOŚCI I ENERGII (szczególnie podatnych na przejściowe szoki podażowe). 4. 15% ŚREDNIA OBCIĘTA. Średnia ważona, liczona zgodnie z metodyką używaną do obliczania wskaźnika CPI, na zbiorze grup cen, których wagi skumulowane (odpowiadające uprzednio posortowanym rosnąco wskaźnikom cen) są większe niż 15% i mniejsze niż 85%. Obcięcie jest dokonywane symetrycznie z obu stron rozkładu zmian cen. Zostają w ten sposób odrzucone grupy o łącznej wadze 30%, których cena uległa najmniejszej i największej zmianie w stosunku do okresu bazowego.
Dla NBP najważniejsze są następujące cechy inflacji bazowej: 1. Informuje o średnio- i długookresowym trendzie wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. 2. Ilustruje tendencje zmian cen oczyszczone z wahań periodycznych i sezonowych oraz powstałych na skutek szoków podażowych, które najczęściej mają charakter przejściowy. 3. Wskazuje na tę część inflacji, która jest szczególnie wrażliwa na podejmowane decyzje w polityce pieniężnej. 4. Dzięki temu umożliwia oszacowanie (ex-post) siły wpływu prowa-dzonej polityki pieniężnej na inflację. 32
Przyjrzyj się rysunkowi poniżej i wskaż okres po II wojnie świato-wej, w którym w Polsce trwała: a) Inflacja galopująca. b) Inflacja pełzająca. c) Inflacja czysta. d) Deflacja. e) Dezinflacja. f) Hiperin-flacja. g) Inflacja korekcyjna. h) Inflacja jawna. i) Inflacja ukryta. j) INFLACJA BAZOWA. a) Na przykład 1989 rok. b) Na przykład druga połowa lat 70. XX wieku. c) Taka inflacja w praktyce się nie zdarza. d) Na przykład 1954 rok. e) Na przykład, rok 1991. f) Nie wystąpiła (patrz Philipa Cagana definicja hiperinflacji). g) Przełom lat 1989-1990. h) Przełom lat 1989-1990. i) Kolejki w drugiej połowie lat 70. XX wieku. j) INFLACJA BAZOWA TRWAŁA BEZ PRZERWY W CAŁYM OKRESIE 1950-2000, CHOĆ NIE ZAWSZE BYŁA MIERZONA.
INFLACJA A FUNKCJE PIENIĄDZA 34 INFLACJA A FUNKCJE PIENIĄDZA
ZADANIE Czy inflacja zmienia sposób spełniania przez pieniądz funkcji: (dlaczego? podaj przykłady): a) ŚRODKA PŁATNICZEGO? 35
ZADANIE Czy inflacja zmienia sposób spełniania przez pieniądz funkcji (dlaczego? podaj przykłady): a) ŚRODKA PŁATNICZEGO? Tak. Kiedy inflacja jest wysoka, pieniądz szybko traci wartość. Ci, którzy przyjmują zapłatę w pieniądzu, tracą, bo posiadacze zaso-bów środka płatniczego płacą podatek inflacyjny. Trwa UCIECZKA OD PIENIĄDZA, ludzie rozglądają się za lepszym środkiem wymia-ny. Np. w Polsce u schyłku lat 80. XX w. środkiem wymiany stał się dolar amerykański. Taki proces może się zakończyć powrotem do transakcji barterowych i zanikiem korzyści z istnienia pieniądza. 36
b) ŚRODKA MIERZENIA WARTOŚCI? ZADANIE Czy inflacja zmienia sposób spełniania przez pieniądz funkcji (dlaczego? podaj przykłady): a) Środka płatniczego? Tak. Kiedy inflacja jest wysoka, pieniądz szybko traci wartość. Ci, którzy przyjmują zapłatę w pieniądzu, tracą, bo posiadacze zaso-bów środka płatniczego płacą podatek inflacyjny. Trwa ucieczka od pieniądza, ludzie rozglądają się za lepszym środkiem wymiany. Np. w Polsce u schyłku lat 80. XX w. środkiem wymiany stał się $. Taki proces może się zakończyć powrotem do transakcji barterowych i zanikiem korzyści z istnienia pieniądza. b) ŚRODKA MIERZENIA WARTOŚCI? 37
b) ŚRODKA MIERZENIA WARTOŚCI? ZADANIE Czy inflacja zmienia sposób spełniania przez pieniądz funkcji (odpowiedzi uzasadnij; podaj przykłady): a) Środka płatniczego? Tak. Kiedy inflacja jest wysoka, pieniądz szybko traci wartość. Ci, którzy przyjmują zapłatę w pieniądzu, tracą, bo posiadacze zaso-bów środka płatniczego płacą podatek inflacyjny. Trwa ucieczka od pieniądza, ludzie rozglądają się za lepszym środkiem wymiany. Np. w Polsce u schyłku lat 80. XX w. środkiem wymiany stał się $. Taki proces może się zakończyć powrotem do transakcji barterowych i zanikiem korzyści z istnienia pieniądza. b) ŚRODKA MIERZENIA WARTOŚCI? Tak. Kiedy ceny zmieniają się bardzo szybko, kłopotliwe staje się in-formowanie nabywców o ich bieżącej wysokości. Używany do tej pory pieniądz przestaje być wygodną miarą wartości. Sprzedawcy szukają wówczas nowej miary wartości. Na przełomie lat 80. i 90. XX w. w Polsce na jednym z większych bazarów świata, czyli na warszawskim Stadionie Dziesię-ciolecia, bez trudu można było spotkać ceny wyrażone np. w nie-mieckich markach. 38
b) Środka mierzenia wartości? ZADANIE Czy inflacja zmienia sposób spełniania przez pieniądz funkcji (od-powiedzi uzasadnij; podaj przykłady): a) Środka płatniczego? Tak. Kiedy inflacja jest wysoka, pieniądz szybko traci wartość. Ci, którzy przyjmują zapłatę w pieniądzu, tracą, bo posiadacze zaso-bów środka płatniczego płacą podatek inflacyjny. Trwa ucieczka od pieniądza, ludzie rozglądają się za lepszym środkiem wymiany. Np. w Polsce u schyłku lat 80. XX w. środkiem wymiany stał się $. Taki proces może się zakończyć powrotem do transakcji barterowych i zanikiem korzyści z istnienia pieniądza. b) Środka mierzenia wartości? Tak. Kiedy ceny zmieniają się bardzo szybko, kłopotliwe staje się in-formowanie nabywców o ich bieżącej wysokości. Używany do tej pory pieniądz przestaje być wygodną miarą wartości. Sprzedawcy szukają wówczas nowej miary wartości. Na przełomie lat 80. i 90. XX w. w Polsce na jednym z większych bazarów świata, czyli na warszawskim Stadionie Dziesięciolecia, bez trudu można było spotkać ceny wyrażone np. w niemieckich markach. c) ŚRODKA GROMADZENIA OSZCZĘDNOŚCI? 39
b) Środka mierzenia wartości? ZADANIE Czy inflacja zmienia sposób spełniania przez pieniądz funkcji (od-powiedzi uzasadnij; podaj przykłady): a) Środka płatniczego? Tak. Kiedy inflacja jest wysoka, pieniądz szybko traci wartość. Ci, którzy przyjmują zapłatę w pieniądzu, tracą, bo posiadacze zaso-bów środka płatniczego płacą podatek inflacyjny. Trwa ucieczka od pieniądza, ludzie rozglądają się za lepszym środkiem wymiany. Np. w Polsce u schyłku lat 80. XX w. środkiem wymiany stał się $. Taki proces może się zakończyć powrotem do transakcji barterowych i zanikiem korzyści z istnienia pieniądza. b) Środka mierzenia wartości? Tak. Kiedy ceny zmieniają się bardzo szybko, kłopotliwe staje się in-formowanie nabywców o ich bieżącej wysokości. Używany do tej pory pieniądz przestaje być wygodną miarą wartości. Sprzedawcy szukają wówczas nowej miary wartości. Na przełomie lat 80. i 90. XX w. w Polsce na jednym z większych bazarów świata, czyli na warszawskim Stadionie Dziesięciolecia, bez trudu można było spot-kać ceny wyrażone np. w niemieckich markach. c) ŚRODKA GROMADZENIA OSZCZĘDNOŚCI? Tak. Próba oszczędzania w pieniądzu, który - pod wpływem inflacji - szybko traci siłę nabywczą, zwykle kończy się utratą znacznej częś-ci oszczędności. Przekonało się o tym wielu Polaków trzymających swoje złotówki w państwowych bankach u schyłku 80. lat XX w. Znowu - w takiej sytuacji rolę środka oszczędzania przejmują inne dobra. W końcu lat 80. Polacy oszczędzali np. w wódce, meblach lub w wykupionym ze sklepu cukrze. 40
41 PRZYCZYNY INFLACJI
42 Zdaniem zwolenników ILOŚCIOWEJ TEORII PIENIĄDZA przyczyną inflacji jest (ceteris paribus) wzrost ilości pieniądza w gospodarce. ILOŚCIOWĄ TEORIĘ PIENIĄDZA często prezentuje się, wyko-rzystując RÓWNANIE WYMIANY FISHERA.
43 RÓWNANIE WYMIANY FISHERA (ang. quantuty equation of money) opisuje tę oczywistą prawdę, że w analizowanym okresie CAŁKOWITE WYDATKI na zakup dóbr (M•V) są równe WARTOŚCI NABYTYCH DÓBR (Y•P): MSN•V = Y•P 6 • 2 = 4 • 3 gdzie: MSN to nominalna podaż pieniądza, P to ogólny poziom cen, V to szybkość obiegu pieniądza, Y to realna wartość produkcji (PKB).
44 SZYBKOŚĆ OBIEGU PIENIĄDZA, V - liczba transakcji (dobrami wliczanymi do PKB) obsługiwanych przez jednostkę pieniądza prze-ciętnie w ciągu roku. V = (Y•P)/MSN
45 MSN•V = Y•P RÓWNANIE WYMIANY FISHERA jest zawsze prawdziwe, właś-nie dlatego, że: V = (Y•P)/MSN. Niezależnie od tego, jakie wartości Y, P i MSN zaobserwujemy, z de-finicji V ma zawsze taką wartość, że MSN•V = Y•P.
46 Na przykład: Y = 4 chleby, P = 3 gb/bochenek, MSN = 6 gb. Więc: V = (Y•P)/MSN = (4•3)/6 = 2. MSN•V = Y•P, czyli 6•2 = 4•3.
47 V = (Y•P)/MSN Od czego zależy szybkość obiegu pieniądza , V, w gospodarce?
48 V = (Y•P)/MSN Od czego zależy szybkość obiegu pieniądza, V, (popyt na pieniądz…) w gospodarce? Wysokość realnego oprocentowania, czyli koszt alternatywny trzymania pieniądza.
49 V = (Y•P)/MSN Od czego zależy szybkość obiegu pieniądza , V, (popyt na pieniądz…) w gospodarce? Wysokość realnego oprocentowania, czyli koszt alternatywny trzymania pieniądza. Tempo inflacji (wzrost cen powoduje utratę siły nabywczej środka płatniczego; zatem: im szybciej rosną ceny, tym więk-sze jest tempo obiegu pieniądza w gospodarce).
50 V = (Y•P)/MSN Od czego zależy szybkość obiegu pieniądza , V, (popyt na pieniądz…) w gospodarce? Wysokość realnego oprocentowania, czyli koszt alternatywny trzymania pieniądza. 2. Tempo inflacji (wzrost cen powoduje utratę siły nabywczej środka płatniczego; zatem: im szybciej rosną ceny, tym więk-sze jest tempo obiegu pieniądza w gospodarce). Częstotliwość wypłacania poborów (im bliżej do wypłaty, tym mniejszy jest potrzebny nam zapas środka płatniczego).
Z równania wymiany MSN•V = Y•P wynikają dwa wnioski. 1. 51 Z równania wymiany MSN•V = Y•P wynikają dwa wnioski. 1. Zwiększenie podaży pieniądza, MSN, musi (CETERIS PARIBUS) powodować taki sam (w kategoriach procentowych) wzrost cen, P.
Z równania wymiany MSN•V = Y•P wynikają dwa wnioski. 1. 52 Z równania wymiany MSN•V = Y•P wynikają dwa wnioski. 1. Zwiększenie podaży pieniądza, MSN, musi (CETERIS PARIBUS) powodować podobny (w kategoriach procentowych) wzrost cen, P. 2. Ewentualne różnice temp wzrostu ilości pieniądza, MSN, i cen, P, da się wytłumaczyć zmianami szybkości obiegu pieniądza, V, i re-alnej wielkości produkcji, Y.
Z równania wymiany MSN•V = Y•P wynikają dwa wnioski. 1. 53 Z równania wymiany MSN•V = Y•P wynikają dwa wnioski. 1. Zwiększenie podaży pieniądza, MSN, musi (CETERIS PARIBUS) powodować podobny (w kategoriach procentowych) wzrost cen, P. 2. Ewentualne różnice temp wzrostu ilości pieniądza, MSN, i cen, P, da się wytłumaczyć zmianami szybkości obiegu pieniądza, V, i re-alnej wielkości produkcji. A TO JEST WŁAŚNIE TEZA ZWOLENNIKÓW ILOŚCIOWEJ TEORII PIENIĄDZA!
54
POLITYKA BUDŻETOWA A INFLACJA 55 POLITYKA BUDŻETOWA A INFLACJA
G↑→AE ↑→(AE>Yp) →P↑ 56 POLITYKA BUDŻETOWA A INFLACJA G↑→AE ↑→(AE>Yp) →P↑
G↑→AE ↑→(AE>Yp) →P↑ 57 POLITYKA BUDŻETOWA A INFLACJA G↑→AE ↑→(AE>Yp) →P↑ Na rysunku z modelem ADAS inflacja spowodowana ekspansywną polityką budżetową wygląda tak oto: YP LAS AD’ AD E0 E1 SAS1 SAS0 Y P P1 P0 P2 E2 Y1
58 Ten sam proces opisywany za pomocą równania wymiany wygląda następująco: MSN•V = Y•P Ekspansywna polityka budżetowa powoduje, że po lewej stronie równania wymiany Fishera, zależnie od sposobu sfinansowania wydatków państwa: ROŚNIE NOMINALNA PODAŻ PIENIĄDZA, MSN i (lub) 2. ROŚNIE SZYBKOŚĆ OBIEGU PIENIĄDZA, V.
MSN•V = Y•P 1. ROŚNIE NOMINALNA PODAŻ PIENIĄDZA, MSN… 59 1. ROŚNIE NOMINALNA PODAŻ PIENIĄDZA, MSN… Powiedzmy, że wzrost wydatków państwa, G, jest finansowany wy-łącznie DODATKOWĄ EMISJĄ PIENIĄDZA. Np. rząd zdobywa środki, zmuszając bank centralny do emisji pieniądza i kupna rządowych papierów wartościowych. Jeśli te papiery wartościowe nie zostaną WYSTERYLIZOWANE, (ang. sterilisation) czyli odsprzedane przez bank centralny np. ban-kom komercyjnym, nastąpi MONETYZACJA DEFICYTU (deficyt budżetu spowoduje, że w gospodarce zwiększy się nominalna podaż pieniądza, MSN) i – ceteris paribus – poziom cen, P. MSN•V = Y•P
2. ROŚNIE SZYBKOŚĆ OBIEGU PIENIĄDZA, V. 60 2. ROŚNIE SZYBKOŚĆ OBIEGU PIENIĄDZA, V. A teraz załóżmy, że dodatkowe wydatki państwo finansuje emisją państwowych papierów wartościowych, kupowanych przez gospo-darstwa domowe i przedsiębiorstwa na krajowym rynku kapitało-wym.
61 W takiej sytuacji zwykle rośnie szybkość obiegu pieniądza, V, a więc także – ceteris paribus – poziom cen, P. Kiedy państwo finansuje swoje wydatki emisją długu publicznego, prywatne oszczędności stosunkowo szybko zamieniają się w wydatki państwa. Przekształcenie prywatnych oszczędności w prywatne in-westycje, które zwykle dokonuje się dzięki systemowi finansowemu, trwałoby dłużej. MSN•V = Y•P
62 Zauważ, że – po pierwsze - zarówno monetyzacja deficytu budżeto-wego i towarzyszący jej wzrost MSN, jak i zwiększenie się szybkości obiegu pieniądza, V, mogą zostać zneutralizowane zmniejszeniem przez bank centralny nominalnej podaży pieniądza, MSN, w gospo-darce…
63 Po drugie, ekspansja budżetowa łatwiej doprowadzi do inflacji w gospodarce „klasycznej” niż w gospodarce „keynesowskiej” (z jej nie w pełni wykorzystanymi mocami produkcyjnymi i „lepkimi” cenami)…
64 PODSUMUJMY… Ekspansywna polityka budżetowa CZĘSTO powoduje zwiększenie się zagregowanego popytu w gospodarce i wzrost cen. Jest tak zwłaszcza wtedy, kiedy towarzyszy jej wzrost ilości pieniądza w obiegu. Jednakże zależność ta NIE JEST WYRAŹNA z powodu działania czynników zakłócających (np. charakter polityki banku centralne-go; to, czy gospodarka jest „keynesowska”, czy „klasyczna”).
65
POZIOM PRODUKCJI, A BEZROBOCIE I INFLACJA 66 POZIOM PRODUKCJI, A BEZROBOCIE I INFLACJA
67 Jak pamiętamy: Szoki popytowe wytrącają gospodarkę z równowagi, powodując zmiany produkcji oraz SKIEROWANE W PRZECIWNYCH KIE-RUNKACH zmiany stopy inflacji i stopy bezrobocia.
YP LAS AD1 AD0 SAS0 SAS1 Y P P1 PA/B P0 YB YA E1 B A E0 68 Np. po POZYTYWNYM makroekonomicznym szoku popyto-wym W KRÓTKIM OKRESIE stopa inflacji wzrasta powyżej zera, a stopa bezrobocia się zmniejsza (wszak produkcja rośnie). YP LAS AD1 AD0 E1 B SAS0 SAS1 Y P P1 PA/B E0 P0 YB A YA
YP LAS AD1 AD0 SAS0 SAS1 Y P P1 PA/B P0 YB YA E1 B A E0 69 Natomiast W DŁUGIM OKRESIE stopa inflacji powraca do zera, a stopa bezrobocia powraca do naturalnego poziomu (pro-dukcja maleje). YP LAS AD1 AD0 E1 B SAS0 SAS1 Y P P1 PA/B E0 P0 YB A YA
70 Podsumujmy. Oto zmiany stóp bezrobocia i inflacji po pozytywnym szoku popytowym: YP LAS AD1 AD0 E1 B SAS0 SAS1 Y P P1 PA/B E0 P0 YB A YA π U UA A’ πA E0 SPC UB B’ πB
P LAS SAS1 SAS0 P1 PA/B P0 AD1 AD0 YB Y YP YA E1 B A E0 71 Po NEGATYWNYM makroekonomicznym szoku popytowym W KRÓTKIM OKRESIE, stopa inflacji spada poniżej zera, a stopa bezrobocia się zwiększa (wszak produkcja maleje). YP LAS AD1 AD0 E1 B SAS0 SAS1 Y P P1 PA/B E0 P0 YB A YA
P LAS SAS1 SAS0 P1 PA/B P0 AD1 AD0 YB Y YP YA E1 B A E0 72 Natomiast W DŁUGIM OKRESIE stopa inflacji powraca do zera, a stopa bezrobocia powraca do naturalnego poziomu (wszak produkcja rośnie). YP LAS AD1 AD0 E1 B SAS0 SAS1 Y P P1 PA/B E0 P0 YB A YA
73 Podsumujmy. Oto zmiany stóp: bezrobocia i inflacji po negatywnym szoku popytowym: π U UA A’ πA E0 SPC UB B’ πB YP LAS AD1 AD0 E1 B SAS0 SAS1 Y P P1 PA/B P0 YB A YA
SPC – krótkookresowa krzywa Phillipsa 74 SPC – krótkookresowa krzywa Phillipsa π U UA A’ πA E0 SPC UB B’ πB YP LAS AD1 AD0 E1 B SAS0 SAS1 Y P P1 PA/B P0 YB A YA Wykres, który pokazuje krótkookresową zależność stopy bezrobocia i stopy inflacji, nazywamy KRÓTKOOKRESO-WĄ KRZYWĄ PHILLIPSA (SPC).
LPC - długookresowa krzywa Phillipsa 75 Niech – ceteris paribus – MSN wzrasta w stałym tempie, równym – powiedzmy – 10% rocznie. Zgodnie z ilościową teorią pieniądza, stopa inflacji, π, również wynosi wtedy 10%, a nie np. 0%.
MSN•V = Y•P LPC - długookresowa krzywa Phillipsa 76 Niech – ceteris paribus – MSN wzrasta w stałym tempie, równym – powiedzmy – 10% rocznie. Zgodnie z ilościową teorią pieniądza, stopa inflacji, π, również wynosi wtedy 10%, a nie np. 0%. MSN•V = Y•P
● Długookresowa krzywa Phillipsa 77 10% U U* A π E0 PC1 B E1 ● Niech – ceteris paribus – MSN wzrasta w stałym tempie, równym – powiedzmy – 10% rocznie. Zgodnie z ilościową teorią pieniądza, stopa inflacji, π, również wynosi 10%, a nie np. 0%.
● Długookresowa krzywa Phillipsa 78 10% U U* A π E0 PC1 B E1 ● Niech – ceteris paribus – MSN wzrasta w stałym tempie, równym – powiedzmy – 10% rocznie. Zgodnie z ilościową teorią pieniądza, stopa inflacji, π, również wynosi 10%, a nie np. 0%. Jeśli tylko inne zmienne nominalne (np. płace nominalne) też zwiększają się w tempie 10%, ZMIENNE REALNE SIĘ NIE ZMIENIAJĄ. Jeżeli ludzie nie ulegają „iluzji pieniądza”, W GOSPODARCE TRWA RÓWNOWAGA (PUNKT E1 NA RYSUNKU). Naturalna stopa bezrobocia równa się U*.
Długookresowa krzywa Phillipsa 79 10% U U* A π E0 PC1 B PC2 E1 B’ A’ Odcinek PRZESUNIĘTEJ W GÓRĘ SPC między punktami B’ i A’ nadal ilustruje skutki makroekonomicznych szoków popyto-wych, czyli skierowane odwrotnie zmiany stopy inflacji, π, i stopy bezrobocia, U.
Długookresowa krzywa Phillipsa 80 10% U U* A π E0 PC1 B PC2 E1 B’ A’ Odcinek PRZESUNIĘTEJ W GÓRĘ SPC między punktami B’ i A’ nadal ilustruje skutki makroekonomicznych szoków popyto-wych, czyli skierowane odwrotnie zmiany stopy inflacji, π, i stopy bezrobocia, U. Teraz szokami tymi są NIE ZMIANY MSN, lecz ZMIANY TEMPA ZMIANY MSN.
Długookresowa krzywa Phillipsa 81 10% U U* A π E0 PC1 B PC2 E1 B’ A’ W uproszczeniu: kiedy tempo wzrostu MSN się zmienia, w krótkim okresie ceny, P, zmieniają się w dotychczasowym tempie, które zależy od ustalanego raz na jakiś czas w trakcie negocjacji płacowych, tempa wzrostu płac nominalnych...
MSN/P=MS. Długookresowa krzywa Phillipsa 82 10% U U* A π E0 PC1 B PC2 E1 B’ A’ Kiedy tempo wzrostu MSN się zmienia, w krótkim okresie ceny, P, zmieniają się w dotychczasowym tempie, które zależy od, ustalanego raz na jakiś czas w trakcie negocjacji płacowych, tempa wzrostu płac nominalnych. W takiej sytuacji realna podaż pieniądza, MS, zmienia się w tym samym kierunku, co nominalna podaż pieniądza: MSN/P=MS. Jest to przyczyną szoku popytowego. WŁAŚNIE TA SYTUACJA JEST POKAZANA NA RYSUNKU…
83 10% U U* A π E0 PC1 B LPC PC2 E1 B’ A’ Po szoku popytowym i niezbędnych dostosowaniach płac i cen bezrobocie cykliczne (lub cykliczny niedobór rąk do pracy) zanika i stopa bezrobocia zawsze powraca do swego naturalnego poziomu (np. w punkcie E1).
84 10% U U* A π E0 PC1 B LPC PC2 E1 B’ A’ O tym, jaka stopa inflacji towarzyszy w opisanej sytuacji natural-nej stopie bezrobocia, decyduje tempo wzrostu nominalnej podaży pieniądza.
85 10% U U* A π E0 PC1 B LPC PC2 E1 B’ A’ O tym, jaka stopa inflacji towarzyszy w opisanej sytuacji natural-nej stopie bezrobocia, decyduje tempo wzrostu nominalnej podaży pieniądza. Wykres, który ilustruje te procesy, nazywamy DŁUGOOKRESO-WĄ KRZYWĄ PHILLIPSA (LPC).
86
87 W wielu krajach stopy: inflacji, π, i bezrobocia, U, zmieniają się JEDNAK inaczej, niż to wynika z teorii Phillipsa. Na przykład wzrostowi π towarzyszy stały poziom U. Zdarza się również ich jednoczesny wzrost lub spadek… Żeby zrozumieć te sytuacje, dokładniej zbadamy teraz skutki makroekonomicznych szoków PODAŻOWYCH.
SKUTKI NEGATYWNEGO SZOKU PODAŻOWEGO 88 SKUTKI NEGATYWNEGO SZOKU PODAŻOWEGO YP Y LAS AD B SAS0 SAS1 P PB P0 E0 YB
SKUTKI NEGATYWNEGO SZOKU PODAŻOWEGO 89 SKUTKI NEGATYWNEGO SZOKU PODAŻOWEGO YP Y LAS AD B SAS0 SAS1 P PB P0 E0 YB STAGFLACJĄ nazywamy inflację, której towarzyszy zmniejsza-nie się produkcji i wzrost bezrobocia.
SKUTKI NEGATYWNEGO SZOKU PODAŻOWEGO 90 SKUTKI NEGATYWNEGO SZOKU PODAŻOWEGO YP Y LAS AD B SAS0 SAS1 P PB P0 E0 YB STAGFLACJĄ nazywamy inflację, której towarzyszy zmniejsza-nie się produkcji i wzrost bezrobocia. ZAUWAŻ: TYM RAZEM STOPA INFLACJI I STOPA BEZRO-BOCIA ZMIENIAJĄ SIĘ W TYM SAMYM KIERUNKU!
Rozwój sytuacji w długim okresie – PIERWSZY scenariusz 91 YP Y LAS AD B SAS0 SAS1 P PB P0 E0 YB Rozwój sytuacji w długim okresie – PIERWSZY scenariusz ZAUWAŻ: STOPA INFLACJI I STOPA BEZROBOCIA ZNOWU ZMIENIAJĄ SIĘ W TYM SAMYM KIERUNKU!
Rozwój sytuacji w długim okresie – DRUGI scenariusz 92 LAS AD B SAS0 SAS1 P PB P0 E0 YB E1 P1 YP AD1 Rozwój sytuacji w długim okresie – DRUGI scenariusz ZAUWAŻ: STOPA INFLACJI I STOPA BEZROBOCIA ZNOWU ZMIENIAJĄ SIĘ W TYM SAMYM KIERUNKU!
INFLACJA POPYTOWA I INFLACJA KOSZTOWA 93 INFLACJA POPYTOWA I INFLACJA KOSZTOWA Właśnie rozróżniliśmy inflację spowodowaną szokiem popytowym oraz inflację spowodowaną szokiem podażowym...
INFLACJA POPYTOWA I INFLACJA KOSZTOWA 94 INFLACJA POPYTOWA I INFLACJA KOSZTOWA Otóż, w zależności od przyczyny wzrostu cen wyróżnia się IN-FLACJĘ POPYTOWĄ i KOSZTOWĄ (podażową).
95 INFLACJA POPYTOWA jest spowodowana gwałtownym wzros-tem popytu w gospodarce. Jego przyczyną może być np. wzrost deficytu budżetowego, finansowany „drukiem” pieniądza, lub ekspansywna polityka pieniężna realizowana przez bank central-ny.
96 Przyczyną INFLACJI KOSZTOWEJ jest wzrost kosztów pro-dukcji, np. na skutek podwyżki wynagrodzeń lub na skutek podniesienia stóp podatkowych. (Odmianą inflacji kosztowej jest INFLACJA IMPORTOWANA, którą wywołuje wzrost cen za granicą).
97
SZKODY POWODOWANE PRZEZ INFLACJĘ 98 SZKODY POWODOWANE PRZEZ INFLACJĘ Inflacja jest w gospodarce przyczyną NIEEFEKTYWNOŚCI i NIESPRAWIEDLIWOŚCI. Ich skala zależy m.in. od tego, jak skutecznie społeczeństwo potrafi się dostosować do warunków inflacji.
INFLACJA A EFEKTYWNOŚĆ 99 INFLACJA A EFEKTYWNOŚĆ PO PIERWSZE, inflacja powoduje WZROST KOSZTÓW TRAN-SAKCYJNYCH w gospodarce, co oznacza ubytek PKB. W szcze-gólności chodzi o:
100 PO PIERWSZE, inflacja powoduje WZROST KOSZTÓW TRAN-SAKCYJNYCH w gospodarce, co oznacza ubytek PKB. W szcze-gólności chodzi o: 1. KOSZTY ZDZIERANYCH ZELÓWEK (ang. shoe-leather costs), czyli o koszty transakcyjne powodowane ucieczką od pieniądza (np. czas tracony w kolejkach do sklepów),
101 PO PIERWSZE, inflacja powoduje WZROST KOSZTÓW TRAN-SAKCYJNYCH w gospodarce, co oznacza ubytek PKB. W szcze-gólności chodzi o: 1. KOSZTY ZDZIERANYCH ZELÓWEK (ang. shoe-leather costs), czyli o koszty transakcyjne powodowane ucieczką od pieniądza (np. czas tracony w kolejkach do sklepów), 2. KOSZTY ZMIENIANYCH JADŁOSPISÓW (ang. menu cost), czyli koszt adaptowania się podmiotów gospodarczych do wzrostu cen (np. koszt zmiany konstrukcji aparatów wrzutowych akcep-tujących monety w urządzeniach do automatycznej sprzedaży bile-tów).
102 Koszty zdzieranych zelówek i koszty zmienianych jadłospisów są szczególnie duże w przypadku inflacji sięgającej wielu tysięcy procent rocznie, którą nazywamy HIPERINFLACJĄ.
103 PO DRUGIE, INFLACJA, której tempa zwykle nie da się prze-widzieć, UTRUDNIA PROWADZENIE RACHUNKU EKONO-MICZNEGO. Przyszły poziom cen i wielkość przyszłych dochodów nie są znane. Nie wiadomo, jakie będą koszty i przychody związane z realizacją konkretnego przedsięwzięcia.
104 PO DRUGIE, INFLACJA, której tempa zwykle nie da się prze-widzieć, UTRUDNIA PROWADZENIE RACHUNKU EKONO-MICZNEGO. Przyszły poziom cen i wielkość przyszłych dochodów nie są znane. Nie wiadomo, jakie będą koszty i przychody związane z realizacją konkretnego przedsięwzięcia. Bojąc się ryzyka, inwestorzy mogą wtedy zaprzestać in-westycji. Tym samym, w gospodarce zmniejsza się nie tylko zagre-gowany popyt, lecz również tempo wzrostu produkcji potencjal-nej (tempo wzrostu gospodarczego) i maleje efektywność gospoda-rowania.
INFLACJA A SPRAWIEDLIWOŚĆ 105 INFLACJA A SPRAWIEDLIWOŚĆ Skutkiem inflacji jest także ŻYWIOŁOWA REDYSTRYBUCJA DOCHODÓW. Gwałtowny wzrost cen czyni bogatymi nielicznych, zaś miliony osób ponoszą straty.
INFLACJA A SPRAWIEDLIWOŚĆ 106 INFLACJA A SPRAWIEDLIWOŚĆ Skutkiem inflacji jest także ŻYWIOŁOWA REDYSTRYBUCJA DOCHODÓW. Gwałtowny wzrost cen czyni bogatymi nielicznych, zaś miliony osób ponoszą straty. Podobnie, jak w przypadku bezrobocia TE ZYSKI I STRATY ZWYKLE NIE ODPOWIADAJĄ AKCEPTOWANYM PRZEZ SPOŁECZEŃSTWO KRYTERIOM SPRAWIEDLIWOŚCI I BY-WAJĄ PRZYPADKOWE.
PRZYKŁADY STRAT POWODOWANYCH INFLACJĄ: 107 KTO TRACI? PRZYKŁADY STRAT POWODOWANYCH INFLACJĄ: a) Posiadacze gotówki płacą PODATEK INFLACYJNY.
PRZYKŁADY STRAT POWODOWANYCH INFLACJĄ: 108 KTO TRACI? PRZYKŁADY STRAT POWODOWANYCH INFLACJĄ: a) Posiadacze gotówki płacą PODATEK INFLACYJNY. b) Gospodarstwa domowe i firmy mogą też tracić na skutek DRE-NAŻU FISKALNEGO, czyli w wyniku niedostosowania systemu podatkowego do rosnących cen.
PRZYKŁADY STRAT POWODOWANYCH INFLACJĄ: 109 KTO TRACI? PRZYKŁADY STRAT POWODOWANYCH INFLACJĄ: a) Posiadacze gotówki płacą PODATEK INFLACYJNY. b) Gospodarstwa domowe i firmy mogą też tracić na skutek DRE-NAŻU FISKALNEGO, czyli w wyniku niedostosowania systemu podatkowego do rosnących cen. c) Różne grupy społeczne walczą o zachowanie zagrożonej inflacją siły nabywczej swoich dochodów. Niektórzy – np. pracownicy zor-ganizowani w agresywne związki zawodowe – osiągają ten cel, inni – np. emeryci – tracą, ponieważ nominalna wartość ich dodatko-wych dochodów nie nadąża za wzrostem cen.
JAK SOBIE RADZIĆ Z INFLACJĄ? 110 JAK SOBIE RADZIĆ Z INFLACJĄ? ROLA INSTYTUCJI Chodzi o ZMIANY SPOSOBU ZORGANIZOWANIA I DZIAŁA-NIA GOSPODARKI, KTÓRYCH SKUTKIEM JEST POWSTANIE TRWAŁYCH BODŹCÓW, SPRZYJAJĄCYCH STABILNOŚCI CEN I OGRANICZENIU SZKÓD POWODOWANYCH INFLAC-JĄ.
111 ROLA INSTYTUCJI 1. Przykładem jest konstytucyjne zobowiązanie banku centralne-go do dbania o stabilność cen, a także ograniczenie możliwości wymuszania przez rząd na władzach banku centralnego zwiększa-nia nominalnej podaży pieniądza.
112 ROLA INSTYTUCJI 1. Przykładem jest konstytucyjne zobowiązanie banku centralne-go do dbania o stabilność cen, a także ograniczenie możliwości wymuszania przez rząd na władzach banku centralnego zwiększa-nia nominalnej podaży pieniądza. 2. Zmiany instytucjonalne obejmują również mechanizmy ułat-wiające społeczeństwu życie z inflacją, takie jak indeksowanie („waloryzowanie”), czyli automatyczne korygowanie zmiennych nominalnych o skutki inflacji (np. indeksowanie płac, emerytur, progów podatkowych oraz zmiany oprocentowania lokat banko-wych).
ŚRODKI POLITYKI GOSPODARCZEJ 113 ŚRODKI POLITYKI GOSPODARCZEJ Kiedy mimo zabezpieczeń instytucjonalnych pojawia się inflacja, jej zahamowaniu służą zwykle środki polityki gospodarczej, czyli RESTRYKCYJNA POLITYKA PIENIĘŻNA.
W wyniku restrykcyjnej polityki pieniężnej w krótkim okresie spa-da tempo inflacji, π, i rośnie stopa bezrobocia, U. U π E0 SPC1 A LPC
W długim okresie sytuacja może się rozwinąć w różny sposób… W wyniku restrykcyjnej polityki pieniężnej w krótkim okresie spa-da tempo inflacji, π, i rośnie stopa bezrobocia, U. U π E0 SPC1 A LPC W długim okresie sytuacja może się rozwinąć w różny sposób…
I. Scenariusz umiarkowanie optymistyczny - ADAPTACYJNE OCZE-KIWANIA INFLACYJNE (ang. adaptative expectations) PLUS WIARYGODNOŚĆ polityki państwa Ludzie sądzą, że w przyszłości sytuacja nie zmieni się, więc gdy obecne tempo inflacji maleje, STOPNIOWO maleje także przewidy-wana przez ludzi przyszła stopa inflacji. Ten spadek oczekiwań in-flacyjnych powoduje spadek rzeczywistego tempa inflacji.
I. Scenariusz umiarkowanie optymistyczny - ADAPTACYJNE OCZE-KIWANIA INFLACYJNE (ang. adaptative expectations) PLUS WIARYGODNOŚĆ polityki państwa Ludzie sądzą, że w przyszłości sytuacja nie zmieni się, więc gdy obecne tempo inflacji maleje, STOPNIOWO maleje także przewidy-wana przez ludzi przyszła stopa inflacji. Ten spadek oczekiwań in-flacyjnych powoduje spadek rzeczywistego tempa inflacji.
II. Scenariusz radykalnie optymistyczny – RACJONALNE OCZE-KIWANIA INFLACYJNE (ang. rational expectations) + WIARY-GODNOŚĆ polityki państwa Przewidując tempo inflacji, ludzie wykorzystują wszystkie dostęp-ne informacje gospodarcze i niczym zawodowi ekonomiści przewi-dują jej zmiany, dostosowując się do nich NATYCHMIAST (a nie stopniowo).
WARIANT PESYMISTYCZNY - BRAK WIARYGODNOŚCI polityki państwa 119 III. WARIANT PESYMISTYCZNY - BRAK WIARYGODNOŚCI polityki państwa
120
121 POLITYKA CELU INFLACYJNEGO banku centralnego alter-natywą dla bezpośredniego sterowania podażą pieniądza.
122 Współcześnie banki centralne zwykle ogłaszają docelowe tempo inflacji na najbliższe 2-3 lata, a następnie za pomocą operacji otwartego rynku typu REPO i REVERSE REPO BEZPOŚRED- NIO sterując stopą procentową, zmierzają do osiągnięcia tego CELU INFLACYJNEGO. (Podwyższają stopy procentowe, kiedy rzeczywista inflacja przewyższa cel inflacyjny i obniżają je w odwrotnej sytuacji).
Przykład 14-dniowa stopa procentowa na rynku międzybankowym wynosi 33,(3)%. Bank centralny zaczął sprzedawać 14-dniowe bony pieniężne po 50, a nie – jak do tej pory – po 75. (Takie bony są odkupywane przez bank centralny po 14 dniach za 100). 123
Przykład 14-dniowa stopa procentowa na rynku międzybankowym wynosi 33,(3)%. Bank centralny zaczął sprzedawać 14-dniowe bony pieniężne po 50, a nie – jak do tej pory – po 75. (Takie bony są odkupywane przez bank centralny po 14 dniach za 100). a) O ile zmieniła się cena za oferowany bankowi centralnemu kredyt na 14 dni? 124
Przykład 14-dniowa stopa procentowa na rynku międzybankowym wynosi 33,(3)%. Bank centralny zaczął sprzedawać 14-dniowe bony pieniężne po 50, a nie – jak do tej pory – po 75. (Takie bony są odkupywane przez bank centralny po 14 dniach za 100). a) O ile zmieniła się cena za oferowany bankowi centralnemu kredyt na 14 dni? Za ten kredyt bankowy bank centralny oferuje teraz odsetki równe 100%, a nie 33,(3)%. 125
Przykład 14-dniowa stopa procentowa na rynku międzybankowym wynosi 33,(3)%. Bank centralny zaczął sprzedawać 14-dniowe bony pieniężne po 50, a nie – jak do tej pory – po 75. (Takie bony są odkupywane przez bank centralny po 14 dniach za 100). a) O ile zmieniła się cena za oferowany bankowi centralnemu kredyt na 14 dni? Za ten kredyt bankowy bank centralny oferuje teraz odsetki równe 100%, a nie 33,(3)%. b) O ile zmieni się 14-dniowa stopa procentowa na rynku międzybankowym? 126
Przykład 14-dniowa stopa procentowa na rynku międzybankowym wynosi 33,(3)%. Bank centralny zaczął sprzedawać 14-dniowe bony pieniężne po 50, a nie – jak do tej pory – po 75. (Takie bony są odkupywane przez bank centralny po 14 dniach za 100). a) O ile zmieniła się cena za oferowany bankowi centralnemu kredyt na 14 dni? Za ten kredyt bankowy bank centralny oferuje teraz odsetki równe 100%, a nie 33,(3)%. b) O ile zmieni się 14-dniowa stopa procentowa na rynku międzybankowym? Ta stopa procentowa wzrośnie z 33,(3)% do 100%, czyli o prawie 67 p. proc. 127
Przykład 14-dniowa stopa procentowa na rynku międzybankowym wynosi 33,(3)%. Bank centralny zaczął sprzedawać 14-dniowe bony pieniężne po 50, a nie – jak do tej pory – po 75. (Takie bony są odkupywane przez bank centralny po 14 dniach za 100). a) O ile zmieniła się cena za oferowany bankowi centralnemu kredyt na 14 dni? Za ten kredyt bankowy bank centralny oferuje teraz odsetki równe 100%, a nie 33,(3)%. b) O ile zmieni się 14-dniowa stopa procentowa na rynku międzybankowym? Ta stopa procentowa wzrośnie z 33,(3)% do 100%, czyli o prawie 67 p. proc. c) Dlaczego? 128
Przykład 14-dniowa stopa procentowa na rynku międzybankowym wynosi 33,(3)%. Bank centralny zaczął sprzedawać 14-dniowe bony pieniężne po 50, a nie – jak do tej pory – po 75. (Takie bony są odkupywane przez bank centralny po 14 dniach za 100). a) O ile zmieniła się cena za oferowany bankowi centralnemu kredyt na 14 dni? Za ten kredyt bankowy bank centralny oferuje teraz odsetki równe 100%, a nie 33,(3)%. b) O ile zmieni się 14-dniowa stopa procentowa na rynku międzybankowym? Ta stopa procentowa wzrośnie z 33,(3)% do 100%, czyli o prawie 67 p. proc. c) Dlaczego? W przeciwnym wypadku nikt nie będzie chciał pożyczać pieniędzy komukolwiek innemu niż bank centralny, gdyż nie będzie to opłacalne. 129
Przykład 14-dniowa stopa procentowa na rynku międzybankowym wynosi 33,(3)%. Bank centralny zaczął sprzedawać 14-dniowe bony pieniężne po 50, a nie – jak do tej pory – po 75. (Takie bony są odkupywane przez bank centralny po 14 dniach za 100). a) O ile zmieniła się cena za oferowany bankowi centralnemu kredyt na 14 dni? Za ten kredyt bankowy bank centralny oferuje teraz odsetki równe 100%, a nie 33,(3)%. b) O ile zmieni się 14-dniowa stopa procentowa na rynku międzybankowym? Ta stopa procentowa wzrośnie z 33,(3)% do 100%, czyli o prawie 67 p. proc. c) Dlaczego? W przeciwnym wypadku nikt nie będzie chciał pożyczać pieniędzy komukolwiek innemu niż bank centralny, gdyż nie będzie to opłacalne. Od poziomu ustalanej na rynku międzybankowym krótkookreso-wej stopy procentowej zależy poziom długookresowych stóp pro-centowych w całej gospodarce. Wszak substytutem długotermino-wej pożyczki jest seria zaciąganych jedna po drugiej pożyczek krót-koterminowych… 130
131 Wielu ekonomistów uważa, że politykę celu inflacyjnego należy „ZAUTOMATYZOWAĆ”, wprowadzając w gospodarce STAŁE REGUŁY GRY. Przykładem takiego rozwiązania jest REGUŁA TAYLORA Przyczyną takiej „automatyzacji” polityki pieniężnej jest np. zakładana niekompetencja i uznaniowość polityków gos-podarczych.
i = 2% + π + ½(Y-Yp)/Yp + ½(π - π*), 132 REGUŁA TAYLORA i = 2% + π + ½(Y-Yp)/Yp + ½(π - π*), gdzie: i = wyznaczana przez bank stopa procentowa, π –przeciętna stopa inflacji w ostatnim roku, π* –docelowa dla banku centralnego stopa inflacji, Y – rzeczywista realna wielkość produkcji (realny PKB), Yp – oszacowana potencjalna wielkość produkcji.