Jak ziemniaki zawładnęły światem. Nasz pożywny i popularny ziemniak wywodzi się z południowego Peru, gdzie jego pierwsze uprawy pojawiły się już 8 tysięcy lat temu! Po podboju Państwa Inków, Hiszpanie sprowadzili go do Europy, a żeglarze upowszechnili na całym świecie.

Przypuszcza się, że ziemniak trafił do Europy w połowie XVI wieku. Jednak nie zdobył serc Europejczyków. Uważano, iż bulwy tych roślin wywoływały liczne choroby, lecz ze względu na kwiaty, ziemniak stał się rośliną ozdobną. Jak wieść niesie, wielu dostojników na dworze papieskim przyozdabiało swój ubiór jego kwiatami.

Ziemniaki zaczęły być uprawiane na dużą skalę za sprawą Anglików. Tam szybko zdobyły zainteresowanie i w XVII wieku, stały się jedną z najważniejszych roślin uprawnych. W 1565 roku, John Hawkins przywiózł bulwy do Irlandii. Brak żywności doprowadził, że ludzie jedli co się dało. Ale dzięki ziemniakom złagodzono skutki głodu.

łagodzący okrutną nędzę. Korsarz Francis Drake również przyczynił się do rozpowszechnienia upraw ziemniaka w angielskiej kolonii Wirginia. Później także na Wyspach Brytyjskich. Ciekawostką jest, że Drake miał swój pomnik w niemieckim Offenburgu. Przedstawiał on postać Drake’a trzymającego w ręku kwiat ziemniaka. Miliony rolników całego świata błogosławią jego nieśmiertelną pamięć. To ulga dla biedaków, bezcenny dar Boży, łagodzący okrutną nędzę.

We Francji bulwy przyjęto z małymi oporami. Uważano ziemniaki za roślinę szkodliwą, wywołującą gorączkę. Dopiero wielki francuski ekonomista Anne Robert Turgot, zaczął rozdawać sadzonki proboszczom i rolnikom, a podczas wizytacji czy przejazdu przez wsie, kazał sobie podawać dania wyłącznie z ziemniaków. Pod jego wpływem Król Ludwik XVI bardzo często jadł ziemniaki, a królowa nosiła ich kwiaty przy sukni.

Francuską sławę ziemniaki zdobyły także dzięki aptekarzowi Antoine Augustin Parmentier, który odkrył własności terapeutyczne tej odrzucanej przez większość rośliny. Długo zabiegał o upowszechnienie spożycia ziemniaków w kraju i dopiero pewien podstęp doprowadził do kulinarnej akceptacji ziemniaka.

Kartofle przyjęły się także w Prusach. Fryderyk II Wielki wydał specjalny dekret nakazujący chłopom uprawę ziemniaków przed zbliżającą się wojną. Sadzonki były rozdawane za darmo. Decyzja Fryderyka II miała ochronić Prusy od klęski głodu.

Jak ziemniaki "zawojowały" Polskę (część artystyczna)

Dawno, dawno temu król Jan III Sobieski przywiózł sadzonki ziemniaka dla najdroższej sercu Marysieńki jako roślinę ozdobną do jej ogrodu. Kazał posadzić ją w przypałacowym ogrodzie i niecierpliwie czekał, co z tego wyrośnie. Pewnego jesiennego dnia, gdy kwiaty przekwitły rozgniewany król kazał roślinę wyrwać z korzeniami i spalić. Dworzanin natychmiast zaczął wykonywać wydany rozkaz. Gdy ognisko się dopalało, rozgarnął popiół i wtem poczuł smakowity zapach. Spostrzegł, że to bulwy ziemniaka tak ładnie pachną. Spróbował jedną i okazało się, że jest bardzo smaczna. Od tamtej pory pewien ogrodnik zaczął je uprawiać w ogrodzie na Nowolipkach w Warszawie. Dostarczał je na dwór królewski i na dwory magnaterii polskiej już w czasach panowania Augusta II. Powoli przyzwyczajano się do ich konsumpcji. Na większą skalę zaczęto jednak uprawiać je w Polsce dopiero za panowania króla Augusta III Sasa.