Buddyzm Czas powstania: ok. 500r. p.n.e Święte pisma: sutry liczba wyznawców: ok. 450 mln Założyciel: Budda Siakjamunii Główne założenia: Cztery Szlachetne Prawdy Poglądy na życie po śmierci: Reinkarnacja – wszystkie istoty rodzą się ponownie, w zależności od postępowania za życia przechodząc na wyższy lub niższy poziom egzystencji. Cel i droga do jego osiągnięcia: Osiągnięcie oświecenia, zakończenie cyklu ponownych narodzin i śmierci i osiągnięcie nirwany. Sposób osiągnięcia zależy od tradycji Główne rytuały : medytacja, tantra Święte pisma: sutry

Kim był Budda ? Właściwie nazywał się Siddhartha Gautama z rodu (klanu, plemienia) Śakjów. Większość historyków przyjmuje, że żył w latach 563-483 p.n.e. Był synem Suddhodany – władcy jednego z królestw, leżących u podnóży Himalajów, na granicy dzisiejszego Nepalu i Indii i jego pierwszej żony, królowej Mahami. Urodził się w Lumbini. Zmarł w wieku ok. 80 lat.

Symbol Koło Dharmy jest ważnym symbolem buddyzmu. Odnosi się ono zarówno do koła życia składającego się z sześciu sfer egzystencji, czyli samsary kręgu narodzin i śmierci, świata cierpienia dukkha jak i do nauczania ośmiorakiej ścieżki Buddy Siakjamuniego, o którym mówi się, że puścił w ruch Koło DHARMY...."

Podział buddyzmu Hinajana (Mały Wóz) – najmniej rozpowszechniony w świecie, występujący głównie na Cejlonie i w Indochinach; skupia się on na życiu monastycznym, ogromną wagę przywiązując do filozofii oraz do ascezy. Mahajana (Wielki Wóz) – odmiana, która dzięki wielu swoim szkołom (np. Zen) jest najbardziej popularna na świecie. Dużo mniej rygorystyczna od Hinajany – zakłada, że każda żyjąca istota może osiągnąć stan buddy i dopuszcza skuteczne praktykowanie Drogi Środka w każdym, a nie tylko monastycznym, stanie. Wadżrajana (Diamentowy Wóz) – największy nacisk kładzie na techniki wizualizacyjne, praktyki magiczne oraz tantryczne. Rozwinęła się w Tybecie.

Tradycje i obrzędy Procesja w Tokio dla uczczenia urodzin Buddy, którego symbolizuje widoczny w tyle biały słoń Vesak to jedno z najważniejszych świąt buddyjskich. Upamiętnia narodziny, oświecenie, śmierć Buddy i jego przejście do stanu nirwany. Dzień oświecenia Buddy

Szlachetna ośmiostopniowa ścieżka Szlachetna Ośmiostopniowa Ścieżka jest ścieżką praktyki. Przestrzeganie jej zaleceń i wskazań, zebranych w ośmiu regułach (stąd nazwa) ma prowadzić do całkowitego ustania cierpienia i – w konsekwencji – ostatecznego przejścia przebudzonej istoty z samsary do nirwany. Właściwy Pogląd – jest to poznanie Czterech Szlachetnych Prawd. Właściwe Postanowienie – to postanowienie wyrzeczenia się złej woli i odstąpienie od wyrządzania wszelkiej krzywdy Właściwe Słowo – to powstrzymanie się od kłamstwa, od mowy powodującej nieporozumienia między ludźmi ("dzielącej" mowy), obelżywej mowy, pustego gadania. Właściwy Czyn – to powstrzymanie się od zabijania, od kradzieży, od nieskromności. Właściwe Zarobkowanie – to powstrzymywanie się od zarobkowania przynoszącego szkodę innym istotom, takiego jak: handel bronią, żywymi istotami, odurzającymi napojami. Właściwy Wysiłek – to intencje i wysiłek, które nie pozwalają na powstawanie złych, a pozwalają na powstanie dobrych mentalnych właściwości. Właściwa Uważność – zachowanie uważności we wszystkim, co się przedsięwzięło. Właściwa Medytacja –- dążenie do osiągania stanów, w których znika "ego"

Święte księgi Dzieli się na : ,,Sutra Lotosu” ( X wiek) w języku chińskim. Nauka Buddy spisana została w I w. p.n.e w języku pali, jednym z dialektów środkowoindyjskich, a wcześniej, przez czterysta lat była przekazywana ustnie. Kanon palijski stanowi dużą bibliotekę. Dzieli się na : pitaka (kosze): "kosz dyscypliny zakonnej" (vinaja-pitaka) "kosz przypowieści" (sutta-pitaka) "kosz scholastycznej dogmatyki" (abdindhamma-pitaka) Dla poznania nauki Buddy najistotniejszy jest "kosz pouczeń, przypowieści".

Narządy i postawy modlitwy Kadzidło- wierni kadza Bogu, który jest w innym świecie a dym który się unosi do niego dojdzie Świeca- święty ogień, który płonie i przedłuża modlitwę po tym jak wierny opuści to miejsce, w którym się modlił Kwiaty- twór natury który pięknie pachnie Postawy: modlitewna postawa ręce złożone w jakimś symbolicznym znaku klęczki – postawa uniżoności przed królem, bogiem,posągiem medytacja-oznacza "bezwysiłkowe pozostawanie w tym co jest". Można wywołać to przez uspokojenie umysłu i utrzymywanie tego stanu, w którym naturalnie manifestuje się współczucie i mądrość. Inna technika polega na pracy z kanałami energetycznymi naszego ciała i wizualizowaniem form buddów. Najbardziej efektywną metodą jest stałe utożsamianie się z własną doskonałą naturą buddy. Modlitwa w miejscu narodzenia Buddy

Buddyzm na świecie

Bibliografia www.wikipedia.pl www.mahajana.net „Boso przez świat” Wojciech Cejrowski „ Buddyzm” www. buddyzm.biz.pl/ Wykonała: Sylwia Cymek kl. II LO „A”