Monika Agnieszka Kobiałka Katarzyna Droździel Zagrożenia militarne Monika Agnieszka Kobiałka Katarzyna Droździel

Zagrożenia militarne: W tradycyjnym ujęciu, zagrożenie militarne postrzegane jest jako najpoważniejsze zagrożenie bezpieczeństwa państwa i rozumiane jest najogólniej jako taki splot zdarzeń w stosunkach międzynarodowych, w których z dużym prawdopodobieństwem może nastąpić ograniczenie lub utrata warunków do niezakłóconego bytu i rozwoju państwa, albo naruszenie bądź utrata jego suwerenności i integralności terytorialnej - w wyniku zastosowania wobec niego przemocy zbrojnej (militarnej). W historii można znaleźć wiele przykładów bezpośredniego i pośredniego użycia przemocy zbrojnej jako narzędzia osiągania celów polityki.

W dzisiejszych czasach zagrożenia militarne nie są już tak niebezpieczne dla państw, jak wcześniej, nie należy jednak omijać tego aspektu. Zagrożenia militarne odgrywają bardzo istotną rolę w budowaniu bezpiecznej współpracy międzynarodowej. Powstało wiele organizacji międzynarodowych (m. in. OBWE, ONZ, UE, NATO, WNP) czuwających nad tym, aby zmniejszyć zagrożenie związane z omawianym tematem, bo choć coraz większe znaczenie odgrywają problemy polityczne, ekologiczne, czy ekonomiczne, to militarne wciąż są bardzo niebezpieczne. Świadczy o tym także fakt, że podpisano wiele porozumień i traktatów mających na celu zabezpieczenie państw przed tymi zagrożeniami.

Układ o likwidacji rakiet jądrowych średniego i krótkiego zasięgu podpisany 8 grudnia 1987 roku (INF), Traktat o redukcji zbrojeń konwencjonalnych w Europie z 19 listopada 1990 roku (CFE), Układy rozbrojeniowe o redukcji zbrojeń jądrowych START I z 31 lipca 1991 roku oraz START II z 3 stycznia 1993 roku, Konwencję o całkowitym zakazie broni chemicznej z 13 stycznia 1993 roku, Układ o całkowitym zakazie doświadczeń z bronią jądrową podpisany 24 września 1996 roku, Układ o zakazie min przeciwpiechotnych z 3 grudnia 1997 roku.

Celem wszystkich wymienionych wyżej porozumień jest ograniczenie niebezpieczeństwa wynikającego z zagrożeń militarnych, lecz nie zawsze cel ten jest osiągnięty. Często państwa nie przestrzegają założonych zobowiązań, wywołując wojny i konflikty, dlatego problem ten jest istotny dla bezpieczeństwa międzynarodowego, z zadaniem organizacji międzynarodowych jest czuwanie na tym, aby unikać konfliktów.

Demonstracja sił forma manewru taktycznego odciągającym uwagę przeciwnika bez podejmowania walki. Siły prowadzące działania demonstracyjne stosują ogień, przemieszczanie, dym, środki walki elektronicznej i urządzenia łączności wykorzystywane do pozorowania walki.

Demonstracja siły: przykład Wspólne manewry obronne samolotów amerykańskich i południowokoreańskich. Ćwiczenia o kryptonimie „Max Thunder” będą trwały dwa tygodnie i niemal pokrywają się w czasie ze wspólnymi ćwiczeniami sił lądowych i morskich obu państw. Założeniem taktycznym manewrów jest doskonalenie gotowości do „odpowiedzi na wszelkie formy prowokacji niezależnie od miejsca i czasu”

Demonstracja siły: przykład Polskie okręty, samoloty i pododdział lądowy uczestniczą w rozpoczętej 44. edycji manewrów Baltops. W działaniach na terenie Estonii, Finlandii, Niemiec, Szwecji i Polski weźmie ogółem udział ponad 6 tys. żołnierzy z 17 państw członkowskich i partnerskich NATO. Manewry Sojuszu potrwają do 19 czerwca. Celem ćwiczenia jest demonstrowanie obecności morskiej NATO w rejonie Morza Bałtyckiego.

Szantaż militarny wywieranie presji na kogoś i wymuszanie czegoś za pomocą zastraszenia lub groźby użycia siły militarnej.

Szantaż militarny: przykład Groźby Rosji związane z przeprowadzanymi ćwiczeniami sił NATO w Polsce, Estonii, Litwie i Łotwie. Powszechne są komentarze, w rodzaju tych autorstwa Aleksandra Szyrokorada - piewcy NKWD, który wychwala złotą myśl Putina o tym, że Polacy w 1939 r. dostali właściwie to, na co zasłużyli. Szyrokorad przypomina "polskim panom" "opłakane skutki zadarcia z Rosją" w latach 1830, 1863 i 1944, co z pewnością "zmusi biurokratyczny plankton Warszawy" do rozważenia następstw nowej awantury, czytaj prób wzmocnienia NATO w naszym kraju

Prowokacja militarna: Wymuszenie określonych zachowań, reakcji lub działań ofiary (często agresywnych nagłych) poprzez podstępne i celowe działanie osoby trzeciej.

Korea Północna wystrzeliła 30 rakiet krótkiego zasięgu Korea Północna wystrzeliła 30 rakiet krótkiego zasięgu. (2014) Wszystkie spadły do morza. próby rakietowe, testowały cierpliwość Korei Południowej. Wystrzelone pociski to najprawdopodobniej stare radzieckie rakiety typu FROG, które Korea Północna ma od 1968 roku. Mogą one pokonać 60 kilometrów. komunistyczna Północ wystrzeliła 25 rakiet krótkiego zasięgu. Pjongjang tłumaczy, że to część rutynowych ćwiczeń armii. Odpalanie rakiet i testy nuklearne stanowią naruszenie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ. Część ekspertów jest zdania, że ostatnie testy rakiet mogą mieć na celu odciągnięcie uwagi od przygotowań do kolejnych testów atomowych.

Prowokacja gliwicka – niemiecka operacja dywersyjna typu false flag na niemiecką radiostację w Gliwicach, dokonana w czwartek 31 sierpnia 1939 o godz. 20:00, wykorzystana przez niemiecką propagandę jako główny „dowód polskich prowokacji”. Berlińskie radio informowało ponadto o kilku innych atakach rzekomych powstańców, których – już na terytorium Niemiec – wspierać miały regularne oddziały Wojska Polskiego, wyposażone w broń ciężką. W ten sposób nazistowska propaganda już 31 sierpnia o godz. 22:30 obwiniła Rzeczpospolitą o rozpoczęcie wojny, a III Rzeszę przedstawiła jako ofiarę polskiej agresji. Dla Hitlera incydenty graniczne stanowiły alibi (od godziny 5:45 odpowiadamy ogniem[1]), a dla Francji mogły stanowić pretekst do nieudzielenia Polsce militarnej pomocy. Prowokacja gliwicka była jednym z serii przedsięwzięć Hitlera, mających zapobiec przekształceniu planowanej agresji III Rzeszy na Polskę w II wojnę światową, poprzez powstrzymanie sojuszników Rzeczypospolitej od wywiązania się z zobowiązań sojuszniczych wobec Polski, co by oznaczało dla Niemiec ryzykowną wojnę na dwa fronty.