Pulpit zdalny

Pulpit zdalny - jest to funkcja, która była dostępna tylko w serwerowych wersjach systemów operacyjnych. Microsoft postanowił wykorzystać istniejące już rozwiązanie w Windows XP Professional. Korzystając z Pulpitu zdalnego użytkownik posiadający odpowiednie prawa jest w stanie połączyć się ze zdalnym komputerem i pracować na nim jakby siedział przed jego monitorem. Po przejściu etapu inicjalizacji połączenia powinno pokazać się okno wyświetlające pulpit odległego hosta. Gdy już klient zakończy etap wstępny może otwierać pliki, wprowadzać zmiany w systemie operacyjnym, drukować dokumenty oraz wykonywać wiele innych czynności, tak samo jak lokalny użytkownik

Przed rozpoczęciem korzystania z nowej funkcji, należy pamiętać o trzech podstawowych sprawach: w momencie, gdy użytkownik łączyć się ze stacja robocza obsługującą sesję wówczas lokalny pulpit zostaje zablokowany. Pulpit zdalny umożliwia połączenie się z jednym komputerem wielu użytkowników. Każdy kto zechce skorzystać z Pulpitu zdalnego musi mieć bezpośrednie połączenie z komputerem obsługującym sesję.

Włączanie pulpitu zdalnego W pierwszej kolejności musimy włączyć Pulpit zdalny na komputerze z zainstalowanym systemem Windows XP Professional, który będziemy obsługiwać na odległość. W tym celu wykonamy kilka niezbędnych kroków. Po pierwsze użytkownik musi być zalogowany jako Administrator. Następnie z menu głównego wybieramy przycisk Start, przechodzimy do Panelu sterowania, po czym klikamy ikonę System. W oknie dialogowym Właściwości systemu wskazujemy zakładkę Zdalny. Zaznaczamy pole Zezwalaj użytkownikom na zdalne łączenie się z tym komputerem, dzięki czemu pulpit zdalny zostanie uruchomiony.

Od tej chwili użytkownicy aktualny jak i pulpitu zdalnego, oraz każda osoba należąca do grupy Administratorzy będą mogli uzyskać dostęp do komputera za pomocą Pulpitu zdalnego.

Dostęp do pulpitu zdalnego za pomocą połączenia telefonicznego Warunkiem uzyskania dostępu do Pulpitu zdalnego poprzez łącze telefoniczne jest poprawne skonfigurowanie połączenia TCP/IP. W przypadku gdy łączymy się ze standardowym dostawcą Internetu albo komputerem, który świadczy usługi zdalnego dostępu, wówczas wystarczy nawiązać połączenie w zwykły sposób.

Dostęp do Pulpitu zdalnego przez Internet Można również uzyskać dostęp do nowej opcji za pośrednictwem Internetu. Aby połączyć się ze zdalną stacją roboczą należy podać jego adres IP lub nazwę DNS. Jeśli znajdujemy się w lokalnej sieci to oczywiście nie ma problemu. Przeważnie każdy użytkownik ma przypisany statyczny adres IP lub należy do określonej domeny, w której działa dynamiczny serwer DNS.

Kłopoty mogą pojawić się w momencie, gdy zechcemy połączyć się do komputera, który nie należy do naszej sieci lokalnej. Może się zdarzyć, że dostawca usług internetowych przydziela adres IP dynamicznie. Jeśli adres IP komputera z którym chcemy się połączyć poprzez Pulpit zdalny zmienia się dość często, wówczas rozwiązaniem może być usługa, która odwzorowuje dynamiczny adres IP na stałą nazwę DNS. Usługi takie świadczy na przykład CanWeb Internet Services (www.dynip.com). Zawsze musimy znać adres IP lub nazwę DNS hosta Pulpitu zdalnego, aby nawiązać z nim połączenie.

Dostęp do Pulpitu zdalnego za pośrednictwem firewalla W przypadku gdy komputer zdalny jest zabezpieczony przez zaporę ogniową, administrator powinien skonfigurować należycie firewalla, aby był w stanie przepuszczać ruch Pulpitu zdalnego. Wykonamy kilka kroków w celu właściwej konfiguracji. Z menu głównego wybieramy przycisk Start, przechodzimy do Panelu sterowania, a następnie klikamy ikonę System. W oknie dialogowym Właściwości systemu wybieramy zakładkę Zdalny. Zaznaczamy pole Zezwalaj użytkownikom na zdalne łączenie się z tym komputerem, dzięki czemu będziemy mogli korzystać z Pulpitu zdalnego. Jeśli natomiast stosujemy innego rodzaju firewalla wówczas członek należący do grupy Administratorzy musi tak skonfigurować zaporę aby port 3389 był otwarty na ruch przychodzący.

Pulpit zdalny w serwerze zdalnego dostępu W tym przypadku dostęp do Pulpitu zdalnego jest bardzo zbliżony do poprzednich rozwiązań. Łączymy się z serwerem zdalnego dostępu, po czym następuje proces uwierzytelniania. Jeśli wszystko przebiegło pomyślnie będziemy mogli rozpocząć sesję. Może się zdarzyć, że pomiędzy serwerem zdalnego dostępu a komputerem znajduje się firewall. W takiej sytuacji należy ustawić odpowiednio port 3389. Analogicznie jak to było przy dostępie za pośrednictwem firewalla.

Dostęp do Pulpitu zdalnego za pośrednictwem wirtualnych sieci prywatnych (VPN) Innym sposobem na dostęp do omawianej funkcji jest połączenie VPN. Aby zrealizować takiego typu połączenie w pierwszej kolejności łączymy się z siecią VPN. Następnie uruchamiamy Pulpit zdalny  i podajemy adres IP lub nazwę zdalnego komputera z którym będziemy się komunikować. Niezależnie czy łączymy się za pomocą wirtualnych sieci prywatnych, czy po prostu dzwonimy do serwera zdalnego dostępu, przed uzyskaniem dostępu do odległego hosta musimy uzyskać dostęp do sieci prywatnej. Wynika to z faktu, że adres IP komputera zdalnego jest niewidoczny w globalnej sieci.

Przykładowe programy Pulpitu Zdalnego

VNC - system przekazywania obrazu z wirtualnego, bądź fizycznego środowiska graficznego. Prosty pakiet serwer+klient jest dostępny dla najpopularniejszych systemów operacyjnych z trybem graficznym, jak: Linux, Windows, BSD, Mac OS, OS/2, Solaris, AmigaOS, SCO, Haiku i wiele innych. Klienty VNC są dostępne nawet dla urządzeń typu PDA i niektórych telefonów komórkowych. Jego wielką zaletą jest użycie licencji GPL, dzięki czemu VNC jest darmowe, bardzo rozwinięte i dostosowane do różnych potrzeb. Jego poważnym konkurentem staje się system NX, który działa z większą wydajnością. Domyślnie VNC korzysta z portów TCP 5900 – 5906, gdzie każdy z portów oznacza odrębną sesję (:0 do :6), lecz zarówno klient jak i serwer mogą zostać skonfigurowane do pracy na dowolnych innych portach.

Team Viewer Moim ulubionym programem w tej kategorii jest właśnie Team Viewer. Na listę jego atutów przede wszystkim trzeba zaliczyć prosty interfejs, który nie odstraszy użytkownika siedzącego po drugiej stronie – w końcu ktoś musi zainstalować tę aplikację, uruchomić ją i podać nam ciąg cyfr koniecznych do uzyskania dostępu do pulpitu. Poza tym, że Team Viewer jest narzędziem multiplatformowym. Nie musimy zastanawiać się, czy nasz znajomy korzysta z systemu Windows, OS X, czy jakiejś dystrybucji Linuksa – pod każdym z tych OS’ów Team Viewer będzie działał. W przypadku zastosowań niekomercyjnych Team Viewer jest darmowy, w innym wypadku będziemy musieli wykupić komercyjną wersję tej aplikacji. Do czego możemy wykorzystać jeszcze tę aplikację? Chociażby do zdalnych prezentacji – na żywo możemy zademonstrować wybranym użytkownikom (autoryzacja na podstawie klucza) niemal dowolną treść. Co ciekawe, Team Viewer doskonale radzi sobie nawet w sytuacji, gdy komputer jest chroniony przez Firewall.

Mikogo Bardzo ciekawą alternatywą dla omawianego wcześniej Team Viewera jest Mikogo. Program ten dostępny jest w dwóch wersjach – jedna dedykowana dla systemu spod znaku okien, a druga dla Maków. Co bardzo istotne, obie są darmowe (zarówno do zastosować domowych, jak i komercyjnych!), nie ma więc obawy o to, że chcąc skorzystać z Mikogo będziemy musieli nieco odchudzić nasz portfel. Mikogo zostało stworzone z myślą o zastosowaniu przy okazji organizowania spotkań Internetowych wielu użytkowników (konferencje) i oczywiście dzielenie pulpitu, dzięki czemu możliwa jest m.in. zdalna pomoc potrzebującym użytkownikom. Do prawidłowego korzystania z aplikacji konieczne jest posiadanie konta, ale jego założenie zajmuje dosłownie chwilę.

Kamil Surma i Rafał Jadeszko KONIEC Wykonali : Kamil Surma i Rafał Jadeszko KL.2k