STAROTESTAMENTOWA WIARA Lekcja 5 na 29 lipca 2017

„Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie” (Galacjan 3:13)

W Galacjan 3:1-14 Paweł wyjaśnia, że ​​Bóg zawsze miał tylko jeden sposób zbawienia: wiarę. Dlaczego Galacjanie zapominali o tej fundamentalnej doktrynie? Czy nie byli usprawiedliwieni przez wiarę jak Abraham? Jak mogli sądzić, że byli usprawiedliwieni przez uczynki prawa, jeśli każdy, kto polega na nich, jest przeklęty? Niemądrzy Galatowie Galacjan 3:1-5 Starotestamentowa wiara Galacjan 3:6-8 autorytet Starego Testamentu usprawiedliwienie w Starym Testamencie Ewangelia w Starym Testamencie Odkupieni spod przekleństwa prawa Galacjan 3:10-14

NIEMĄDRZY GALATOWIE „O nierozumni Galacjanie! Któż was omamił, was, przed których oczami został wymalowany obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego?” (Galacjan 3:1) Nierozumni, szaleni, bezmyślni, niedorzeczni… Kto was omamił? Kto wam odebrał rozum? Kto ukrył przed wami Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego? Paweł użył ostrych i jasnych słów, by pobudzić Galatów do refleksji nad ich stanem. Czy otrzymali Ducha przez uczynki Prawa? Nie, ale przez słuchanie z wiarą (Galacjan 3:2). Czy Bóg sprawił wśród nich cuda przez uczynki Prawa? Nie, ale przez słuchanie z wiarą (Galacjan 3:5). Otrzymali Jezusa przez wiarę, lecz odłożyli na bok Jego sprawiedliwość i zastąpili ją swoimi uczynkami Prawa.

AUTORYTET STAREGO TESTAMENTU „Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości” (2 Tymoteusza 3:16) Paweł już wyjaśnił swój apostolski autorytet, autorytet pozostałych apostołów i doświadczenie zbawienia przez Galacjan. Teraz Paweł przedstawia najważniejszy punkt: autorytet Starego Testamentu (Pism). Pisma—włącznie z Nowym Testamentem—są największym autorytetem doktrynalnym. Teologia Pawła bazuje na cytatach biblijnych. Znajdujemy te cytaty we wszystkich jego listach, z wyłączeniem najkrótszych, do Tytusa i Filemona. W rozdziałach 3. i 4. Paweł zaczyna bronić usprawiedliwiania przez wiarę z Księgi Rodzaju 15:6.

USPRAWIEDLIWIENIE W STARYM TESTAMENCIE „Tak Abraham uwierzył Bogu i poczytano mu to ku usprawiedliwieniu” (Galacjan 3:6) Żydzi wierzyli, że Bóg błogosławił Abrahamowi i jego potomkom z powodu jego doskonałego posłuszeństwa. Abraham był posłuszny Bogu: wyszedł z rodzinnej ziemi, został obrzezany, zamierzał ofiarować własnego syna… Abraham był sprawiedliwy i musimy go naśladować, aby zyskać zbawienie. Niemniej jednak Paweł użył przykładu Abrahama, aby pokazać przeciwieństwo. Czy Abraham był sprawiedliwy z powodu swojego posłuszeństwa? Z pewnością nie. Jego wiara została mu poczytana za sprawiedliwość, a nie jego uczynki. Nie wykonywał uczynków, aby zostać usprawiedliwionym, ale ponieważ już wcześniej został usprawiedliwiony.

EWANGELIA W STARYM TESTAMENCIE „A Pismo, które przewidziało, że Bóg z wiary usprawiedliwia pogan, uprzednio zapowiedziało Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody” (Galacjan 3:8) Bóg uczył Abrahama Ewangelii. Obiecał dać mu wielką rodzinę oraz miejsce zamieszkania. Ponadto uczył go, że Mesjasz będzie jego potomkiem i odda życie za grzechy wszystkich ludzi (I Mojż. 22:1-18). Nie proszono Abrahama, aby złożył jakąkolwiek obietnicę. Musiał tylko zaakceptować Boże obietnice. Nie mógł zrobić nic, by sprawić, aby te obietnice się spełniły. Dawid i Jozue to przykłady ludzi ze Starego Testamentu, którym wybaczono poprzez upamiętanie, a nie przez uczynki (Psalm 32:1-5; Zach. 3:1-4).

ODKUPIENI OD PRZEKLEŃSTWA PRAWA „Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie” (Galacjan 3:13) Prawo jest proste. Jeśli będziesz posłuszny wszystkiemu, wtedy będziesz błogosławiony. Jeśli naruszysz pojedynczy punkt, będziesz przeklęty (V Mojż. 27 i 28). Wszystko albo nic. Odkąd wszyscy zgrzeszyli (Rzymian 3:23), wszyscy są pod przekleństwem prawa. Ale Chrystus wykupił nas. Oznacza to, że On nabył nas przez zapłacenie okupu za nas. On nosił nasze przekleństwo i cierpiał karę za nasze grzechy poprzez śmierć na krzyżu (Jan 3:16; 1 Koryntian 6:20; 2 Koryntian 5:21). Każdy dzielący wiarę Abrahama może posiąść ten dar.

Dziękujemy Ci, Drogi Jezu! Jezus poniósł przekleństwo na krzyżu. Ale to nie było Jego… lecz nasze. Dziękujemy Ci, Drogi Jezu!

„Bez krzyża człowiek nie miałby łączności z Ojcem „Bez krzyża człowiek nie miałby łączności z Ojcem. Od niego zależy każda nasza nadzieja. Z niego promieniuje światło miłości Zbawiciela i gdy u stóp Krzyża grzesznik patrzy na Tego, który umarł, aby go zbawić, może radować się pełnią radości, ponieważ grzechy jego zostały przebaczone. Klęcząc z wiarą pod krzyżem osiąga najwyższe miejsce, do jakiego dojść może człowiek”. E.G.W. (Działalność apostołów, rozdz. 20, str. 129)