Ppłk. ALFRED BARTEL .
Syn Andrzeja i Marii Urodził się 1.01.1884r. w Szczawinie Borowym, gdzie jego rodzina miała niewielki majątek ziemski oraz wiatrak. Był wyznania ewangelickiego. .
WYKSZTAŁCENIE Ukończył prywatne gimnazjum im. Wojciecha Górskiego w Warszawie, gdzie w 1907 roku złożył egzamin dojrzałości. Był absolwentem Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ukończył w roku 1914 uzyskując tytuł doktora medycyny.
LEKARZ WOJSKOWY Do Wojska Polskiego wstąpił ochotniczo 2 VIII 1920r. i dostał przydział wojskowy jako lekarz do świadczeń wojennych. Podczas wojny polsko- bolszewickiej (1919-1921) był Ordynatorem Oddziału Zakaźnego Szpitala Okręgowego w Kielcach, a następnie Komendantem Szpitala Epidemiologicznego w Brzezinach pod Łodzią. W lutym 1921r. został odkomenderowany do Naczelnej Nadzwyczajnej Komisji do Walki z Epidemiami w Warszawie.
DWUDZIESTOLECIE MIĘDZYWOJENNE Po zakończeniu wojny pozostał w wojsku Był naczelnym lekarzem 8 Pułku Ułanów w Rakowie Tę samą funkcję pełnił następnie w 5 Pułku Artylerii Ciężkiej
Major Wojska Polskiego (od 1930r. w stanie spoczynku) Pośmiertnie mianowany przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego na stopień podpułkownika w 2008 r.
RODZINA Stanisława ur. w 1913r. i Romualda ur. w 1916r. Żonaty, ojciec dwóch synów: Stanisława ur. w 1913r. i Romualda ur. w 1916r.
Więzień obozu w Starobielsku. II WOJNA ŚWIATOWA We wrześniu 1939r. dostał się do niewoli radzieckiej. Więzień obozu w Starobielsku. Zamordowany strzałem w tył głowy przez NKWD w kwietniu 1940 r. w Charkowie.
. CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI !