Projekt systemowy współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013, Priorytet IX, Działanie 9.4. Wysoko wykwalifikowane kadry systemu oświaty www.nauczyciele.org.pl

Organizacja procesu kształcenia w szkole integracyjnej Oprac. Joanna Kozioł

Integracja w edukacji Integracja w edukacji rozumiana jest jako wielokierunkowe działanie mające na celu włączanie dzieci niepełnosprawnych do środowiska szkolnego tam gdzie uczą się ich pełnosprawni rówieśnicy.

Co to jest oddział integracyjny? Liczba uczniów w oddziale

Na czym polega system integracyjny? na uwzględnianiu specyficznych potrzeb edukacyjnych i społecznych uczniów niepełnosprawnych, na stwarzaniu odpowiednich warunków poprzez system usług wspierających, które pozwalają na zaspokajanie tych potrzeb.

Kryteria przyjęć do oddziału Muszą być jasne, Należy przewidzieć ewentualne trudności, Działać w zgodzie z obowiązującym prawem.

Dziecko niepełnosprawne ma prawo: do pobierania nauki we wszystkich typach szkół zgodnie z indywidualnymi predyspozycjami, potrzebami rozwojowymi oraz edukacyjnymi Art.1 pkt 5 ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991r. (Dz.U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, ze zmianami)

Dziecko niepełnosprawne ma prawo: do dostosowania treści, metod i organizacji nauczania do możliwości psychofizycznych, także w szkole ogólnodostępnej Art. 1 pkt 4 ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991r. (Dz.U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, ze zmianami) § 4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz.U. Nr 19, poz. 167)

Dziecko niepełnosprawne ma prawo: do zwolnienia z nauki drugiego języka obcego, w przypadku gdy ma ono wadę słuchu   § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów w szkołach publicznych . (Dz.U. Nr 83. poz. 562 ze zmianami),

Dziecko niepełnosprawne ma prawo:   do wydłużenia każdego etapu edukacyjnego przynajmniej o jeden rok  Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 lutego 2002r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz.U. Nr 15, poz. 142, ze zmianami).

Dziecko niepełnosprawne ma prawo: do korzystania z opieki i pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz specjalnych form pracy dydaktycznej, w tym z indywidualnych zajęć rewalidacyjnych Art. 1 pkt 4 i 5a Ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 (Dz.U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, ze zmianami) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 lutego 2002r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz.U. Nr 15, poz.142, ze zmianami) Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 stycznia 2005r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz.U. Nr 19, poz. 167) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 stycznia 2003r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. nr 11, poz. 114).

Dziecko niepełnosprawne ma prawo: do przystąpienia do sprawdzianu, egzaminu gimnazjalnego, egzaminu maturalnego bądź egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w warunkach i formie dostosowanych do indywidualnych potrzeb psychofizycznych  § 6 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 stycznia 2005r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz.U. Nr 19, poz. 167)

Dziecko niepełnosprawne ma prawo:   do korzystania z bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu na zajęcia do szkół podstawowych i gimnazjów lub specjalnych ośrodków szkolno- wychowawczych oraz specjalnych ośrodków wychowawczych dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także ośrodków umożliwiających dzieciom i młodzieży z głębokim upośledzeniem umysłowym realizację obowiązku szkolnego  Art. 17 ust. 3a ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, ze zmianami)

Grupy uczniów w klasie

Kto może dostać orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego? Niepełnosprawni Niedostosowani społecznie

Uczniowie niepełnosprawni Upośledzeni umysłowo w stopniu lekkim Upośledzeni umysłowo w stopniu umiarkowanym/znacznym Niesłyszący i słabo słyszący Niewidomi i słabo widzący Niepełnosprawni ruchowo Z autyzmem Z niepełnosprawnością sprzężoną

Niedostosowani społecznie Zagrożeni niedostosowaniem Niedostosowani społecznie Z zaburzeniami zachowania Zagrożeni uzależnieniem

Poradnie psychologiczno-pedagogiczne wydają opinie i orzeczenia Opinia jest dla szkoły źródłem informacji nt. aktualnych lu przyszłych problemów edukacyjnych dziecka. Szkoła udziela uczniowi pomocy – zgodnie ze wskazaniami pp-p. Decyzję w sprawie pomocy podejmuje dyrektor szkoły, posiłkując się zapisami w opinii, wydanej po specjalistycznych badaniach diagnostycznych. Orzeczenie jest dokumentem zawierającym decyzję zespołu orzekającego działającego w poradni. Określa specjalne potrzeby edukacyjne dziecka, organizację pracy oraz metodykę pracy z dzieckiem – właściwe ze względu na stwierdzone zaburzenia rozwojowe (orzeczenie w spr. nauczania indywidualnego – odpowiednio).

Jaki program nauczania? Jakie świadectwo?

Każde dziecko niepełnosprawne ma prawo do nauki Art. 70 Konstytucji RP i art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, ze zmianami)

Zajęcia rewalidacyjne Jakie?

Podstawa prawna organizacji zajęć rewalidacyjnych dla uczniów niepełnosprawnych Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 stycznia 2005r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych** § 2 ust. 10 oraz § 3.ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 lutego 2002r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych * Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 stycznia 2003r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach placówkach Ważne: Istnieje obowiązek organizowania zajęć rewalidacyjnych dla wszystkich uczniów niepełnosprawnych (tj. posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, wydane przez publiczną poradnię psychlogiczno-pedagogiczną)

Dyrektor szkoły, z wyjątkiem szkoły specjalnej, w uzgodnieniu z organem prowadzącym, przydziela dodatkowe godziny na prowadzenie indywidualnych zajęć rewalidacyjnych z uczniami niepełnosprawnymi. Komentarz: Przepisy nie określają tygodniowej liczby godzin zajęć rewalidacyjnych dla ucznia niepełnosprawnego. Uczniowie niepełnosprawni uczestniczą we wszystkich zajęciach edukacyjnych z klasą , a ponadto mają zorganizowane zajęcia rewalidacyjne. Sugerowana liczba godzin: 2 – 3 tygodniowo.

W szkolnym planie nauczania należy dodatkowo uwzględnić dla uczniów niepełnosprawnych, w zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności uczniów, z zastrzeżeniem ust. 3, następujące zajęcia rewalidacyjne: 1) korekcyjne wad postawy, 2) korygujące wady mowy, 3) orientacji przestrzennej i poruszania się, 4) nauki języka migowego lub innych alternatywnych metod komunikacji, 5) inne, wynikające z programów rewalidacji

Inne rodzaje zajęć rewalidacyjnych: Korekcyjno-kompensacyjne Usprawniające motorykę Socjoterapeutyczne Logopedyczne Gimnastyka korekcyjna

Główne kierunki oddziaływań rewalidacyjnych: Maksymalne usprawnianie, rozwijanie, wzmacnianie najmniej uszkodzonych funkcji psychicznych i fizycznych Korygowanie funkcji zaburzonych i uszkodzonych Kompensowanie czyli wyrównywanie przez zastępowanie Stymulowanie (dynamizowanie rozwoju) Komentarz: Celem rewalidacji nie jest wyrównywanie braków edukacyjnych! Ustalając rodzaj zajęć rewalidacyjnych należy uwzględnić: Zalecenia i diagnozę zawarte w orzeczeniu poradni psychologiczno-pedagogicznej Potrzeby dziecka wynikające z diagnozy pedagogicznej nauczycieli .

Elementy diagnozy Rodzaj i stopień niepełnosprawności Poziom rozwoju percepcji wzrokowej (spostrzeganie, analiza, synteza) Poziom rozwoju percepcji słuchowej (słuch fonematyczny, słuch fonetyczny, analiza i synteza słuchowa, wrażliwość słuchowa, słuch muzyczny) Poziom koordynacji: wzrokowo-ruchowej, wzrokowo słuchowej, wzrokowo-słuchowo-ruchowej Uwaga (trwałość, zdolność koncentracji, stopień rozwoju uwagi dowolnej) Pamięć (poziom rozwoju pamięci świeżej i trwałej, mechanicznej, logicznej; pamięci słów, zdań, tekstów; pamięci wzrokowej, słuchowej, wzrokowo-słuchowo-ruchowej)

Elementy diagnozy cd. Poziom rozwoju mowy: artykulacja, gramatyka, rozumienie Poziom rozwoju wyobraźni i orientacji przestrzennej Rozwój myślenia: ujmowanie różnic i podobieństw, umiejętność klasyfikowania, przyporządkowywania, wnioskowania, myślenie przyczynowo-skutkowe, abstrakcyjne, matematyczne, definiowanie pojęć Poziom rozwoju motorycznego: koordynacja statyczna i ruchów jednoczesnych, precyzja ruchów, stan napięcia mięśniowego Stan dojrzałości społecznej i emocjonalnej Stan zdrowia dziecka

Rola nauczyciela wspomagającego

Pomoc nauczyciela

Na co zwracać uwagę? Jasne zasady postępowania z uczniami (kształcenie, wychowanie) Jasne ustalenia z rodzicami Szkolenia nauczycieli z zakresu poszczególnych rodzajów niepełnosprawności

Gdzie szukać informacji? Strona: cmppp. edu.pl

Konstruowanie indywidualnego programu edukacyjnego dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych uczących się w szkołach ogólnodostępnych i integracyjnych - propozycja

Indywidualny program nauczania dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego (wydawane przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne) tworzony jest wtedy, gdy uczeń wymaga: • modyfikacji treści programowych, • specjalnej organizacji oraz metod/form pracy, • dodatkowego wsparcia nauczycieli, specjalistów, rówieśników.

Konstruując indywidualny program edukacyjny należy pamiętać o jego dostosowaniu do potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz predyspozycji psychofizycznych ucznia. Powinien on mieć: charakter edukacyjno-terapeutyczny, ponieważ w przypadku uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi - obu tych funkcji nie można od siebie oddzielać

Indywidualny program edukacyjny opracowuje, we współpracy z rodzicami, zespół nauczycieli i specjalistów pracujących w szkole.

Zespół stanowią: • nauczyciel-wychowawca, • nauczyciele uczący dziecko, • specjaliści: psycholog, logopeda, terapeuci, rehabilitant i inni, • rodzice. Odpowiedzialnym za program i jego realizacje jest nauczyciel – wychowawca.

Informacje o uczniu i jego specjalnych potrzebach pochodzą z: wywiadu i rozmów z rodzicami, obserwacji ucznia przez nauczyciela/nauczycieli orzeczeń o potrzebie kształcenia specjalnego, ze szczególnym zwróceniem uwagi na istotne informacje dotyczące szkolnego funkcjonowania dziecka, informacji od lekarzy i specjalistów, które odnoszą sie do niepełnosprawności dziecka (ograniczeń, potrzeb zdrowotnych, rokowań co do dalszego przebiegu choroby itp.)

Co powinien zawierać program? Informacje o uczniu (wiek, klasa, rodzaj i stopień niepełnosprawności, np.: uczeń lat 10, kl. III, z niedosłuchem znacznego stopnia; uczeń lat 10, kl. IV, z mózgowym porażeniem dziecięcym) 2. Krótka charakterystyka psycho-pedagogiczna ucznia dotycząca: …………………. 3. Cele programu. 4. Treści nauczania – istotne i możliwe do przyswojenia przez ucznia.

Adaptacja podstawy programowej do możliwości ucznia może polegać na: dostosowaniu w minimalnym zakresie, nie wiążącym sie z obniżeniem wymagań (szczególnie na pierwszym etapie edukacyjnym). Ogranicza się ono do uwag uwzględniających dysfunkcje ucznia, dostosowaniu w znacznym zakresie, kiedy stopień dysfunkcji ucznia uniemożliwia realizowanie treści programowych i wymaga większych modyfikacji, zarówno w zakresie treści jak i w sposobie ich realizacji, dostosowaniu całkowitym, tzn. opracowaniu własnego programu nauczyciela, dostosowanego do możliwości i potrzeb edukacyjnych ucznia, zawierającego treści nauczania, metody i formy pracy na poszczególnych przedmiotach lub obszarach edukacyjnych.

Koniec pokazu Dziękuję za uwagę!

BIURO PROJEKTU ul. Gen. J. Sowińskiego 68, p. 35 70-236 Szczecin Zachodniopomorskie Centrum Doskonalenia Nauczycieli ul. Gen. J. Sowińskiego 68, p. 35 70-236 Szczecin tel.: 091/435 06 29 e-mail: biuro@nauczyciele.org.pl www.nauczyciele.org.pl