DROGA DO WIARY Lekcja 7 na 12 sierpnia 2017
„Lecz Pismo głosi, że wszystko poddane jest grzechowi, aby to, co było obiecane, dane było na podstawie wiary w Jezusa Chrystusa tym, którzy wierzą” (Galacjan 3:22)
W jaki sposób prawo i wiara są ze sobą powiązane W jaki sposób prawo i wiara są ze sobą powiązane? Jaka jest ich rola w planie zbawienia? Co oznacza być pod prawem? Czy prawo staje się nieważne, gdy zaakceptujemy Chrystusa przez wiarę? Prawo i obietnica Galacjan 3:21 Uwięzieni i trzymani pod strażą prawa Galacjan 3:22-23 Prawo jest naszym opiekunem. Galacjan 3:24 Prawo przychodzi po wierze. Galacjan 3:25
PRAWO I OBIETNICA Paweł bronił wyższości obietnicy (czyli przyjęcia Chrystusa przez wiarę) nad prawem, ale nie twierdził, że prawo nie jest dłużej potrzebne. Wiara i prawo pełnią różne role w planie zbawienia. Faryzeusze myśleli, że prawo może przynieść życie, ponieważ jest napisane, że człowiek „żyje przez nie” (3 Mojż. 18:5). Lecz prawo nie może dać duchowego życia, może tego dokonać jedynie Bóg przez Chrystusa. Oto dlaczego Paweł wyjaśniał rolę prawa w naszym życiu. „Czy więc zakon jest przeciw obietnicom Bożym? Bynajmniej! Gdyby bowiem został nadany zakon, który może ożywić, usprawiedliwienie byłoby istotnie z zakonu” (Galacjan 3:21)
Bycie pod prawem jako alternatywa zbawienia (Galacjan 4:21) UWIĘZIENI I TRZYMANI POD STRAŻĄ PRAWA „Lecz Pismo głosi, że wszystko poddane jest grzechowi, aby to, co było obiecane, dane było na podstawie wiary w Jezusa Chrystusa tym, którzy wierzą. Zanim zaś przyszła wiara, byliśmy wspólnie zamknięci i trzymani pod strażą zakonu, dopóki wiara nie została objawiona” (Galacjan 3:22-23) Paweł powiedział, że zanim przyszedł Jezus, Żydzi byli „pod prawem”. To wyrażenie może być rozumiane na dwa sposoby: Bycie pod prawem jako alternatywa zbawienia (Galacjan 4:21) Bycie pod prawem jako potępienie przez nie z powodu grzechów (Galacjan 3:10; Rzymian 6:14-15) Prawo jako strażnik, który więzi każdego, kto kiedykolwiek je przekroczył i który skazuje na śmierć z powodu jego lub jej grzechów.
UWIĘZIENI I TRZYMANI POD STRAŻĄ PRAWA „Lecz Pismo głosi, że wszystko poddane jest grzechowi, aby to, co było obiecane, dane było na podstawie wiary w Jezusa Chrystusa tym, którzy wierzą. Zanim zaś przyszła wiara, byliśmy wspólnie zamknięci i trzymani pod strażą zakonu, dopóki wiara nie została objawiona” (Galacjan 3:22-23) Możemy znaleźć pozytywne znaczenie dla wyrażeń „poddane” i „pod strażą”. PODDANE: strzeżone i utrzymane (Filipian 4:7; 1 Piotra 1:5) POD STRAŻĄ: zgromadzone, zabezpieczone (Łukasz 5:6; Rzymian 11:32) Prawo nie było przekleństwem, ale błogosławieństwem. Wskazywało na grzech i prowadziło do Chrystusa jako drogi zbawienia (przez ofiary). Chroniło również Izraela od występków, które innych ludzi doprowadziły do fizycznego i moralnego zepsucia. X – Nie pożądaj VI – Nie zabijaj IX – Nie kłam VII – Nie cudzołóż VIII – Nie kradnij
PRAWO JEST NASZYM OPIEKUNEM „Tak więc zakon był naszym przewodnikiem do Chrystusa, abyśmy z wiary zostali usprawiedliwieni” (Galacjan 3:24) Przewodnik był odpowiedzialny za edukację dzieci dotąd aż dorosły. Obejmowała ona wszystkie aspekty życia, w tym napomnienia i kary w przypadku nieposłuszeństwa. Dlaczego prawo było naszym przewodnikiem? Ono uczy i pokazuje czym jest grzech Ono napomina i potępia nas jako grzeszników Ono prowadzi nas do Chrystusa jako jedynej drogi zbawienia Prawo zostało dane po to , aby wskazać grzesznikowi na potrzebę zbawienia.
PRAWO PRZYCHODZI PO WIERZE „A gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod opieką przewodnika” (Galacjan 3:25) Przebaczono nam i nie jesteśmy już dłużej pod przekleństwem Prawa, tylko pod łaską (Rzym. 6:14). Chrystus uwalnia nas od potępienia Prawa i wypisuje swoje Prawo w naszych sercach (Hebr. 8:10). Co to oznacza? Prawo jest teraz wypisane w naszych sercach i pokazujemy je w naszym życiu, tak jak pokazujemy charakter, ponieważ Prawo jest kopią charakteru Chrystusa (Mat. 5-7). W jaki sposób współpracujemy z Bogiem, kiedy On wypisuje prawa w naszych sercach?
E.G.W. (Wybrane poselstwa, t. 1, rozdz. 31, str. 235) „Na Prawo Dziesięciu Przykazań nie powinno się spoglądać bardziej od strony zakazów, raczej od strony miłosierdzia. Jego zakazy są pewnym gwarantem szczęścia w posłuszeństwie. Przyjęte w Chrystusie, wypracowują w nas czystość charakteru, która przyniesie nam radość przez całą wieczność. Dla tych, którzy są mu posłuszni jest murem zabezpieczenia. Dostrzegamy w nim dobroć Boga, który odsłaniając ludziom niezmienne zasady sprawiedliwości, stara się osłonić ich od zła, będącego skutkiem przestępstwa”. E.G.W. (Wybrane poselstwa, t. 1, rozdz. 31, str. 235)