TEORIE STABILIZACJI I DOSTOSOWAŃ Wykład 6 1
Dostosowanie - pojęcie 2 Pojawiło się w kontekście problemów płatniczych (po podwyżce cen ropy naftowej 1974, zadłużenie 1980, wzrost stop procentowych 1980, 1990), Brak polityki dostosowań prowadził do dużego długu zewnętrznego i zmniejszenia zdolności kredytowej państw.
Problemy Kraje OPEC – efektywne zagospodarowanie znacząco zwiększonych dochodów – petrodolarów, Kraje importujące ropę naftową- brak efektywnych możliwości inwestycyjnych, przynoszących odpowiednią stopę zysku. 3
4 Strukturalne dostosowanie było taktyką dwóch wielkich organizacji pomocy gospodarczej: 1. Banku Światowego, 2. Międzynarodowego Funduszu Walutowego
Bank Światowy i MFW 5 BŚ uruchomił pożyczki na strukturalne dostosowanie (SAL’s – structural adjustment loans), Warunkiem ich przyznania jest wprowadzenie zaleceń funduszu dla gospodarki. MFW zauważył bowiem iż programy dostowawcze przynoszą sukces w równoważeniu deficytu BP, ale porażkę w zwalczaniu inflacji ( zniesienie subwencji powoduje wzrost cen)
Stabilizacja 6 Stabilizacja ma na celu minimalizowanie krótkoterminowej nierównowagi ekonomicznej poprzez zmniejszenie wielkości popytu w gospodarce – zmniejszenie wydatków państwa
Dostosowanie 7 Strukturalne dostosowanie odnosi się do strony podaży i dotyczy zmian instytucjonalnych dla zwiększenia efektywności gospodarki w średnim okresie. Obejmuje zmiany relatywnych cen i instytucji, które podnoszą efektywność i elastyczność całej gospodarki.
8 Stabilizacja i strukturalne dostosowanie mogą być realizowane jednocześnie i mogą wzajemnie się wspomagać.
Kiedy takie polityki trzeba stosować? 9 1. Gdy kraj cierpi na nierównowagę pomiędzy krajowym popytem a podażą, co skutkuje rosnącym deficytem
Polityki te muszą oddziaływać na: 10 Absorpcję( konsumpcja i inwestycje), Na potencjalną i bieżącą produkcję Na skład absorpcji i produkcję dóbr handlowych i niehandlowych (polityka kursu walutowego), Na przepływy kapitału za pomocą zewnętrznej polityki finansowej
Polityki te można pogrupować na: 11 Politykę zarządzania popytem, Polityki strukturalne, Polityki kursu walutowego, Polityki zewnętrznego finansowania.
Bibliografia: 12 Z. Kozak Ekonomia zacofania i rozwoju, SGH Warszawa 2001