X ROCZNICA BEATYFIKACJI EDMUNDA BOJANOWSKIEGO

Edmund Bojanowski urodził się w Grabonogu - 14 listopada 1814 roku. Muzeum – błogosławionego Edmunda Bojanowskiego w Grabonogu

Ciężka choroba i cudowne uzdrowienie Gdy Edmund miał cztery lata, a więc około 1818 roku, ciężko zachorował. Medycyna okazała się całkowicie bezradna. Nie pomagały żadne lekarstwa. Któregoś wieczoru dziecko nie dawało już żadnego znaku życia. "[...] nawet na przyłożonym do jego ust zwierciadle nie występowała najmniejsza para oddechu. Gdy Edmund miał cztery lata, a więc około 1818 roku, ciężko zachorował. Medycyna okazała się całkowicie bezradna. Nie pomagały żadne lekarstwa. Któregoś wieczoru dziecko nie dawało już żadnego znaku życia. "[...] nawet na przyłożonym do jego ust zwierciadle nie występowała najmniejsza para oddechu. „Natenczas w żalu nieutulona matka, z osobliwszą jeszcze ufnością klęka i gorące zanosi modły do Matki Boskiej Bolesnej Gostyńskiej, o wskrzeszenie gasnącego dziecięcia" Z wdzięczności za to cudowne uzdrowienie ofiarowała do kościoła świętogórskiego srebrne wotum - Oko Opatrzności, do dziś tam przechowywane.

Nauka Edmunda Bojanowskiego Ze względu na wątłe zdrowie uczył się w domu pod kierunkiem prywatnych nauczycieli. Miał zainteresowania humanistyczne i spore zdolności literackie. Już w pierwszych latach studiów na Uniwersytecie Wrocławskim 20-letni Edmund przetłumaczył i opublikował,,Pieśni serbskie’’, opatrując je obszernym wstępem poświęconym dziejom Serbii (1834 r.), a rok później,,Manfreda Byrona’’ (1835 rok) oraz kilka wierszy. W roku 1836 wyjechał do Berlina, by tam kontynuować studia, ale choroba płuc zmusiła go do powrotu do kraju. Ze względu na wątłe zdrowie uczył się w domu pod kierunkiem prywatnych nauczycieli. Miał zainteresowania humanistyczne i spore zdolności literackie. Już w pierwszych latach studiów na Uniwersytecie Wrocławskim 20-letni Edmund przetłumaczył i opublikował,,Pieśni serbskie’’, opatrując je obszernym wstępem poświęconym dziejom Serbii (1834 r.), a rok później,,Manfreda Byrona’’ (1835 rok) oraz kilka wierszy. W roku 1836 wyjechał do Berlina, by tam kontynuować studia, ale choroba płuc zmusiła go do powrotu do kraju.

Założyciel Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Marii Panny. Jako 36 - letni świecki mężczyzna 3 maja 1850 r., otworzył uroczyście ochronkę w Podrzeczu i założył Bractwo Ochroniarek. W Grabonogu założył „Dom Miłosierdzia” dla sierot, ponadto apteki dla biednych, wypożyczalnie książek oraz czytelnie. Gromadził zgłaszające się do niego dziewczęta i przygotowywał je do pracy w swoim dziele. Założyciel Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Marii Panny. Jako 36 - letni świecki mężczyzna 3 maja 1850 r., otworzył uroczyście ochronkę w Podrzeczu i założył Bractwo Ochroniarek. W Grabonogu założył „Dom Miłosierdzia” dla sierot, ponadto apteki dla biednych, wypożyczalnie książek oraz czytelnie. Gromadził zgłaszające się do niego dziewczęta i przygotowywał je do pracy w swoim dziele.Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Marii Panny3 maja 1850PodrzeczuBractwo OchroniarekZgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Marii Panny3 maja 1850PodrzeczuBractwo Ochroniarek Kim był?

Zgromadzenie Sióstr Służebniczek przyjęło duchowość maryjną. W życiu Założyciela bł. Edmunda Bojanowskiego Maryja zawsze zajmowała szczególne miejsce. Maryi poświęcił założone Zgromadzenie. Hasło:,,Na większą chwałę Bożą i cześć Niepokalanej Dziewicy’’ wyraźnie wskazuje na wyróżniającą Służebniczki wartość, jaką jest służba na wzór Maryi, Służebnicy Pańskiej. Zgromadzenie Sióstr Służebniczek przyjęło duchowość maryjną. W życiu Założyciela bł. Edmunda Bojanowskiego Maryja zawsze zajmowała szczególne miejsce. Maryi poświęcił założone Zgromadzenie. Hasło:,,Na większą chwałę Bożą i cześć Niepokalanej Dziewicy’’ wyraźnie wskazuje na wyróżniającą Służebniczki wartość, jaką jest służba na wzór Maryi, Służebnicy Pańskiej.

Na kilka dni przed śmiercią Matka Elżbieta Szkudłapska zapytała Założyciela: Co mam powiedzieć wszystkim siostrom? Odpowiedzią Edmunda były słowa: Co zawsze polecałem dziś powtarzam: przede wszystkim prostotę zalecam, dopóki ta w Zgromadzeniu trwać będzie, dopóty będzie w nim błogosławieństwo Boże. Gdybym tu miał zgromadzone wszystkie siostry, tobym powtórzył, co św. Jan umierając uczniom swoim powiedział; Synaczkowie moi miłujcie się" i ustawicznie tobym powtarzał: Siostry moje kochajcie się i kochajcie się! To możesz powtórzyć wszystkim siostrom, a reszty Duch Święty nauczy was. Na kilka dni przed śmiercią Matka Elżbieta Szkudłapska zapytała Założyciela: Co mam powiedzieć wszystkim siostrom? Odpowiedzią Edmunda były słowa: Co zawsze polecałem dziś powtarzam: przede wszystkim prostotę zalecam, dopóki ta w Zgromadzeniu trwać będzie, dopóty będzie w nim błogosławieństwo Boże. Gdybym tu miał zgromadzone wszystkie siostry, tobym powtórzył, co św. Jan umierając uczniom swoim powiedział; Synaczkowie moi miłujcie się" i ustawicznie tobym powtarzał: Siostry moje kochajcie się i kochajcie się! To możesz powtórzyć wszystkim siostrom, a reszty Duch Święty nauczy was.

Edmund Bojanowski zmarł 7 sierpnia 1871 roku w Górce Duchownej Edmund Bojanowski zmarł 7 sierpnia 1871 roku w Górce Duchownej

Wspomnienie liturgiczne bł. Edmunda Bojanowskiego obchodzimy 7 sierpnia

BEATYFIKACJA Od 1948 roku Zgromadzenie Sióstr Służebniczek rozpoczęło proces beatyfikacyjny, który został uwieńczony 13 czerwca 1999 r. w Warszawie podczas pielgrzymki Ojca Świętego Jana Pawła II, który podczas Mszy Świętej beatyfikacyjnej m.in. powiedział: "Apostolstwo miłosierdzia wypełniło jego życie. We wszelkich działaniach kierował się pragnieniem, by wszyscy ludzie stali się uczestnikami odkupienia. Zapisał się w pamięci ludzkiej jako serdecznie dobry człowiek, który z miłości do Boga i do człowieka umiał skutecznie jednoczyć różne środowiska wokół dobra. Dał wyjątkowy przykład ofiarnej i mądrej pracy dla człowieka, Ojczyzny i Kościoła". Od 1948 roku Zgromadzenie Sióstr Służebniczek rozpoczęło proces beatyfikacyjny, który został uwieńczony 13 czerwca 1999 r. w Warszawie podczas pielgrzymki Ojca Świętego Jana Pawła II, który podczas Mszy Świętej beatyfikacyjnej m.in. powiedział: "Apostolstwo miłosierdzia wypełniło jego życie. We wszelkich działaniach kierował się pragnieniem, by wszyscy ludzie stali się uczestnikami odkupienia. Zapisał się w pamięci ludzkiej jako serdecznie dobry człowiek, który z miłości do Boga i do człowieka umiał skutecznie jednoczyć różne środowiska wokół dobra. Dał wyjątkowy przykład ofiarnej i mądrej pracy dla człowieka, Ojczyzny i Kościoła".

SYMPOZJUM na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim 21 marca br. w Auli im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego odbyło się sympozjum naukowe poświęcone osobie i dziełu bł. Edmunda Bojanowskiego w 10. rocznicę jego beatyfikacji, organizowane przez Katedrę Historii Zakonów KUL oraz Federację Zgromadzeń Sióstr Służebniczek NMP. W sympozjum wzięły udział licznie zgromadzone Siostry Służebniczki wszystkich czterech Zgromadzeń oraz kapłani i świeccy czciciele Bł. Edmunda. Wśród uczestników Sympozjum nie zabrakło członków „Rodziny Bł. Edmunda” i „Bractwa bł. Edmunda”.