ORGANIZATORZY

Dr n. med. Grzegorz Michalak ordynator Szpitalnego Oddziału Ratunkowego Szpitala Bielańskiego w Warszawie

Wstęp do Warsztatów ALS Michał Walczewski Koordynator projektu edukacji pierwszej pomocy

Najważniejsze zmiany w wytycznych BLS Przeszkolenie dyspozytorów do zbierania dokładniejszych informacji Podkreślane jest rozpoznawanie pojedynczych westchnięć jako oznaki NZK Każdy udzielający pomocy powinien wykonywać uciśnięcia, osoby przeszkolone powinny podjąć RKO Zachęca się do stosowania telefonicznego instruktażu przez dyspozytora odnośnie wykonywania BLS przez osoby niewyszkolone Zachęca się do korzystania z urządzeń dostarczających informacji zwrotnych o jakości prowadzonej RKO podczas treningu

Defibrylacja przepływ prądu elektrycznego przez mięsień sercowy o natężeniu odpowiednim, by zdepolaryzować krytyczną masę mięśnia i przywrócić prawidłową aktywność elektryczną

Kluczowy element łańcucha przeżycia 10-12%/minutę – spadek szans na przeżycie bez RKO 3-4%/minutę - spadek szans na przeżycie z RKO

AED Prosty w obsłudze Głosowe komunikaty Powszechnie dostępny

Defibrylator manualny Umożliwia szybszą analizę rytmu przez przeszkolonego ratownika i szybszą defibrylację Dodatkowe funkcje (Np. zsynchronizowane wyładowanie) Zazwyczaj zespół resuscytacyjny zamienia AED na defibrylator manualny

Wewnątrzszpitalne użycie AED 2 badania wykazały wyższą skuteczność AED Szybkie użycie, łatwy dla niewyszkolonego personelu Tryb manualny/półautomatyczny – bez znaczenia

Czynniki wpływające na skuteczność defibrylacji

Absolutna minimalizacja przerw Lider zespołu Uciskanie w trakcie ładowania Użycie rękawiczek Uciśnięcia natychmiast po wyładowaniu Wyszkolony zespół – 5s przerwy na defibrylację

Bezpieczne użycie tlenu Łyżki i duże stężenie tlenu – zagrożenie Konieczność odsunięcia wąsów/maski tlenowej na 1m Elektrody przyklejane – brak doniesień o zapłonach

Owłosienie na klatce piersiowej Zwiększone ryzyko poparzeń Zmniejszona efektywność defibrylacji Szybko zgolić – nie opóźniać defibrylacji

Substancja przewodząca Łyżki – podkładki żelowe zamiast żelu Unikać żelów o niskim przewodnictwie (żel do USG)

Ułożenie elektrod 1. po prawej stronie górnej części mostka, poniżej obojczyka 2. w lewej linii środkowopachowej (na wysokości piersi kobiety)

Elektrody a łyżki Preferowane w użyciu są elektrody: – Wygodniejsze – Szybsze – Możliwość wcześniejszego założenia – Brak ryzyka zapłonu – Brak konieczności nachylania się na pacjentem Łyżki – Wymagają użycia dużej siły – Możliwość uzyskania rzekomej asystolii po defibrylacji – Łyżki ładujemy tylko przyciśnięte do ciała pacjenta! Nigdy gdy są w powietrzu.

Pojedyncza defibrylacja a sekwencja 3 wyładowań Efektywność 1. wyładowania – 90% – Jeśli nieskuteczne -> 2 min RKO -> defibrylacja Sekwencja 3 defibrylacji – za długie przerwy w RKO

Kształty fal i poziomy energii

Jednofazowe Nie są produkowane, nadal w użyciu Fala o kształcie tłumionej sinusoidy Pierwsze i każde kolejne wyładowanie – 360J (mniejsza skuteczność, więc większa energia)

Dwufazowe 2 rodzaje kształtu fal Znacznie bardziej skuteczne wyładowanie niż jednofazowe Wysoka skuteczność – 1. wyładowanie – minimum 150J – Kolejne – wzrastająca energia

Defibrylacja przedszpitalna Prowadzenie RKO przed defibrylacją zwiększa szanse przeżycia, szczególnie jeśli nie wiadomo kiedy nastąpiła utrata przytomności Po przybyciu na miejsce, zespół resuscytacyjny podejmuje przez 2 minuty RKO a następnie przeprowadza defibrylację

Po defibrylacji Pojawia się rytm dający perfuzję – uciśnięcia nie spowodują nawrotu migotania komór Pojawia się asystolia – uciśnięcia mogą wywołać migotanie komór

Dziękuję za uwagę