 Bibliografia dziedzinowa jako narzędzie w syntezie przekładoznawstwa rosyjskiego Ewa Konefał Uniwersytet Gdański

Nauka o przekładzie Fenomen przekładu może być badany z różnych perspektyw i przy zastosowaniu rozmaitych metodologii, może stanowić centralny obiekt zainteresowań badawczych, ich przedmiot lub materiał empiryczny różnych dyscyplin naukowych. Jest to powodem tego, iż ani w czasach radzieckich, ani we współczesnej Rosji przekładoznawstwo nigdy nie ukonstytuowało się jako samodzielna specjalność naukowa. Badania nad przekładem sytuują się w obrębie szeroko rozumianej humanistyki, przede wszystkim, macierzystych nauk filologicznych – językoznawstwa i literaturoznawstwa, bibliotekoznawstwa, ale i nauk społecznych: filozofii, psychologii, prawa, historii, kulturologii, nauk o sztuce po odległe nauki matematyczno-fizyczne i techniczne. Komponentem spajającym zgrupowane w wykazie dokumenty jest przekład, pojmowany jako proces, językowy i mentalny, w całej swej złożoności i uwikłaniu komunikacyjnym, i jako rezultat działalności translatorskiej, tj. obiekt materialny – tekst przekładu, badany i oceniany w systemie jego relacji do tekstu wyjściowego i jako byt samoistny, stanowiący nieodłączny element kultury przyjmującej; dzieło, które posiada swoją historię, określoną recepcję w systemie kultury przyjmującej, na które istnieje określone zapotrzebowanie społeczne.

Cele  Stworzenia kompleksowego opracowania o charakterze bibliograficznym stanowiącego podstawowe narzędzie i punkt wyjściowy do dalszych opracowań koncepcyjnych  Racjonalna i obiektywna ocena stanu rosyjskiej nauki o przekładzie dokonana na podstawie analizy kompletnych danych ilościowych i jakościowych, poświadczających rozwój, kierunki i intensyfikację badań w poszczególnych okresach i na poszczególnych etapach jej rozwoju.

Etapy prac dokumentacyjnych 1. Rejestracja i ocena efektów działalności naukowej w obszarze badań nad przekładem, udokumentowanej w autoreferatach dysertacji naukowych, przedkładanych w celu uzyskania stopnia naukowego kandydata (ros. кандидат наук, w polskiej nomenklaturze odpowiednik stopnia doktora) lub doktora (ros. доктор наук, w polskiej nomenklaturze odpowiednik stopnia doktora habilitowanego) 2. Rejestracja dorobku w postaci monografii jednoautorskich, podręczników i skryptów akademickich z zakresu przekładoznawstwa teoretycznego i aplikatywnego 3. Rejestracja dorobku w postaci rozdziałów w monografiach wieloautorskich oraz artykułów w czasopismach naukowych 4. Próba syntezy

Źródła Katalogi elektroniczne oraz repozytoria cyfrowe bibliotek:  Rosyjskiej Biblioteki Państwowej im. W.I. Lenina w Moskwie (  Biblioteki Naukowej Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. M.W. Łomonosowa (  Rosyjskiej Biblioteki Narodowej w Sankt-Petersburgu (  Biblioteki Naukowej im. M. Gorkiego Sankt-Petersburskiego Uniwersytetu Państwowego (  Biblioteki Naukowej im. M. Maksymowicza Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. T. Szewczenki (  Biblioteki Narodowej Ukrainy im. W.I. Wiernadskiego w Kijowie ( nbuv.gov.ua). nbuv.gov.ua

Źródła Biblioteki wirtualne:  Biblioteka dysertacji i autoreferatów Rosji  Biblioteka dysertacji i autoreferatów disserCat  Biblioteka naukowa dysertacji „Człowiek i Nauka”  Biblioteka nauk pedagogicznych i psychologicznych

Zasięg chronologiczny Ramy czasowe:  Dla autoreferatów: lata  Dla monografii i publikacji : połowa XIX w. (etap przednaukowy w przekładoznawstwie) – rok 2015

Zasięg terytorialny  Wykaz zawiera dokumenty powstałe na terenie Imperium Rosyjskiego, byłego ZSRR, Federacji Rosyjskiej oraz państw obszaru postradzieckiego.  Oznacza to, iż do wykazu zostały włączone prace powstałe na terenie dzisiejszej Ukrainy, Białorusi, Azerbejdżanu, Gruzji, Armenii, Turkmenistanu, Tadżykistanu, Litwy, Łotwy, Estonii, Mołdawii, Uzbekistanu, Kazachstanu oraz Kirgizji.

Planowane efekty  Obiektywna i racjonalna ocena dorobku nauki o przekładzie w Rosji.  Określenie instytucjonalnej struktury omawianej dyscypliny naukowej poprzez wskazanie aktywności powiązanych z nią ośrodków i centrów badawczych oraz uczelni wyższych, redakcji czasopism, stowarzyszeń itd.  Przyczynek do dalszych badań szczegółowych nie tylko dla teoretyków przekładu, lecz również językoznawców, literaturoznawców, historyków, filozofów, psychologów, dydaktyków przekładu i nauczycieli języków obcych, bibliografów i bibliologów, socjologów nauki itd.  Stworzenie źródła informacji dla studentów i doktorantów kierunków rusycystycznych przygotowujących prace magisterskie i rozprawy doktorskie z dziedziny translatologii poprzez wskazanie zarówno obszarów niezagospodarowanych, jak i tematów nadmiernie eksploatowanych, co pozwala uniknąć niepotrzebnego dublowania się podejmowanych problemów badawczych oraz skoncentrować uwagę badaczy na problemach i zagadnieniach, które do tej pory nie znalazły dogłębnego opracowania.