Próba zastosowania metody Lowry’ego do oznaczania białka w sokach surowych dr Bożena Wnuk

Metoda Barnsteina

Metoda Lowry‘ego

Cel pracy Celem pracy była próba znalezienia korelacji między wynikami oznaczeń białka w sokach cukrowniczych kolorymetryczną metodą Lowry´ego oraz stosowaną w cukrownictwie metodą Barnsteina i Schulzego, co pozwoliłoby w przyszłości na szersze wykorzystanie metody Lowry´ego w analityce cukrowniczej

Metodyka badań

Tab. 1. Oznaczenia analityczne w soku surowym

Tab. 2. Test zgodności Wilcoxona – sok surowy

Test rangowy Wilcoxona Mniejsza suma liczb podporządkowanych W=78 w przypadku metody Barnsteina. Wartość krytyczna W o = 120 (n=12), W< W o Odrzucamy hipotezę o zgodności rozkładów wyników oznaczeń tymi dwiema metodami. Brak zgodności rozkładów spowodowany jest różnicą wartości średnich. Metoda Lowry’ego daje istotnie większe wartości wyników oznaczeń niż metoda Barnsteina

Tab. 3. Statystyki opisowe wyników oznaczeń w soku surowym

R 2 = 0,5084 wartość współczynnika korelacji R = 0,713 R 0 = 0,5324 (n = 12, α = 0,05) R > R 0 możliwość istnienia korelacji liniowej pomiędzy wartościami oznaczeń białka w soku surowym metodą Lowry’ego i metodą Barnsteina.

Porównanie metod oznaczenia białka w sokach Metoda Lowry´ego Duża czułość metody (można oznaczać białko już od 1μg) Prosta procedura wykonania oznaczenia Krótki czas wykonania oznaczenia (około 1 godzina) Nieskomplikowany sprzęt do oznaczenia (np. spektrokolorymetr Spekol, pipety, probówki) Metoda Barnsteina i Schulzego Duża czułość metody (można oznaczać azot już od 1μg) Złożona procedura wykonania Metoda czasochłonna (czas wykonania około 8 godzin) Rozbudowana aparatura: mineralizator, łaźnia wodna, aparat do destylacji z parą wodną, kolby miarowe, erlenmajerki, biureta

Porównanie metod oznaczenia białka w sokach Metoda Lowry´ego Stosowane odczynniki o niewielkim stężeniu, np. 1% roztwór CuSO 4 Niewielkie zużycie odczynników (około 6 ml różnych odczynników do jednego oznaczenia) Metoda Barnsteina i Schulzego Stosowanie stężonych odczynników (stężony kwas siarkowy, zasada sodowa ok. 30%, sole miedzi i glinu) Znaczne zużycie odczynników (około 200 ml różnych odczynników do jednego oznaczenia)

Porównanie metod oznaczenia białka w sokach Metoda Lowry´ego Odczynnik Folina reaguje z niebiałkowymi związkami, przez co wyniki oznaczeń białka tą metodą dają znacznie wyższe wartości niż w metodzie Barnsteina Trudności w doborze odpowiedniego białka do wyznaczenia krzywej wzorcowej (zazwyczaj stosowana jest albumina) Metoda Barnsteina i Schulzego Podczas oznaczania azotu białkowego metodą Barnsteina i Schulzego zachodzi współstrącanie aminokwasów

Wnioski 1. Zawartość białka w soku surowym oznaczana metodą Lowry’ego wynosiła średnio 0,457 g/100 g soku, podczas gdy oznaczana metodą Barnsteina i Schulzego prawie dziesięciokrotnie mniej (0,045 g/100 g soku). Różnice mogły być spowodowane wpływem niektórych niecukrów (np. tyrozyny) na oznaczenie białka metodą Lowry’ego. 2. Otrzymane równanie prostej regresji y = - 0,1024x+0,6174 oraz wartość współczynnika korelacji R = 0,713 > R 0 = 0,5324 (n = 12, α = 0,05) świadczą o możliwości istnienia korelacji liniowej pomiędzy wynikami oznaczeń białka w soku surowym metodą Lowry’ego i metodą Barnsteina. W celu zbadania tej korelacji należałoby wykonać znacznie więcej oznaczeń.

3. Metoda Lowry´ego ma wiele zalet, a w porównaniu z metodą Barnsteina i Schulzego charakteryzuje się prostą procedurą, stosunkowo krótkim czasem wykonania oznaczenia, wysoką czułością (oznaczyć można białko już od 1 μg), zużyciem niewielkiej ilości odczynników oraz nie skomplikowanym sprzętem do wykonania oznaczenia 4. Metoda Lowry´ego może być dodatkowym wskaźnikiem służącym do oceny jakości soku surowego

5. Metodę Lowry´ego można zastosować do porównania względnych wartości oznaczanego białka w sokach i na ich podstawie określać np. ubytki białka w sokach podczas procesu technologicznego. 6. Uzyskane wyniki mogą służyć do podjęcia dalszych badań nad modyfikacją metody Lowry’ego w celu zastosowania jej w analityce cukrowniczej