SYSTEMY UBEZPIECZEŃ RZECZNIK FINANSOWY (UBEZPIECZONYCH), PIU, EIOPA, IAIS, FSB Ewa Demidziuk Karolina Dmowska Jacek Karasiński (Grupa C4)

Rzecznik Finansowy (Ubezpieczonych) Rzecznik Finansowy (Ubezpieczonych) – polski urząd państwowy, którego zadaniem jest reprezentacja interesów ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia, członków otwartych funduszy emerytalnych i uczestników pracowniczych programów emerytalnych. Do 5 sierpnia 2015 zwany był Rzecznikiem Ubezpieczonych. Kadencja trwa 4 lata; nie więcej niż dwie następujące po sobie kadencje. Obecnie Rzecznikiem Finansowym jest Aleksandra Wiktorow. Według nowej regulacji Rzecznika Finansowego powołuje Premier na wniosek ministra właściwego do spraw instytucji finansowych.

Zadania Rzecznika Finansowego Rozpatrywanie skarg i wniosków. Wydawanie opinii dla projektów aktów prawnych. Wnioskowanie do właściwych organów o podjęcie inicjatywy ustawodawczej lub zmiany prawa. Zawiadamianie właściwych organów nadzoru o dostrzeżonych nieprawidłowościach w działaniu podmiotu rynku finansowego. Prowadzenie działań informacyjno-edukacyjnych związanych z ochroną praw klienta. Prowadzenie mediacji pomiędzy klientem, a podmiotem rynku finansowego (postępowanie na wniosek klienta – opłata 50 zł).

PIU – Polska Izba Ubezpieczeń Polska Izba Ubezpieczeń - organizacja samorządu branżowego zrzeszająca i reprezentująca wszystkie zakłady ubezpieczeń w Polsce. Działa od 1990 roku na mocy ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej. Stwarza możliwość wypracowania wspólnych stanowisk w ważnych dla ubezpieczycieli i ubezpieczonych zagadnieniach. Przynależność do niej jest obligatoryjna. PIU liczy obecnie 77 członków.

PIU – podstawowe zadania Wspieranie ustawodawcy w zakresie kształtowania prawa asekuracyjnego. Działania w zakresie zwiększania świadomości ubezpieczeniowej społeczeństwa. Prowadzenie wielostronnego dialogu na rzecz rozwoju sektora ubezpieczeń w Polsce. Współdziałanie z UFG i Polskim Biurem Ubezpieczeń Komunikacyjnych (PBUK). Zgłaszanie państwowemu urzędowi nadzoru ubezpieczeń kandydatów do Komisji Egzaminacyjnej dla Aktuariuszy. Zbieranie i gromadzenie informacji o funkcjonowaniu rynku ubezpieczeń w kraju i zagranicą.

EIOPA – Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń I Pracowniczych Programów Emerytalnych EIOPA - jest organem, którego głównym celem jest zapewnienie właściwego wdrażania przepisów dotyczących sektora ubezpieczeniowego, by zachować stabilność finansową i zapewnić zaufanie do systemu finansowego jako całości oraz odpowiedniej ochrony konsumentów usług finansowych. Utworzona 1 stycznia 2011 roku. Członkami EIOPA są kraje należące do Unii Europejskiej. Polskę w radzie organów nadzoru EIOPA reprezentuje Komisja Nadzoru Finansowego.

EIOPA - zadania Wspieranie stabilności systemu finansowego, Zapewnienie przejrzystości rynków i produktów finansowych, Ochrona ubezpieczonych, członków i beneficjentów programów emerytalnych, Uprawnienie do świadczenia opinii dla Parlamentu Europejskiego, Rady Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej w sprawach ubezpieczeniowych, Przyczynianie się do ustanowienia wysokiej jakości wspólnych standardów i praktyk regulacyjnych i nadzorczych w Unii Europejskiej, Wydawanie wytycznych i zaleceń oraz opracowywaniu projektu regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych.

IAIS – Międzynarodowe Stowarzyszenie Nadzorów Ubezpieczeniowych IAIS - założono w 1994 roku. Rozwija współpracę pomiędzy instytucjami nadzorującymi sektor ubezpieczeniowy i finansowy. Zrzesza organy nadzoru ubezpieczeniowego z ponad 130 krajów i wiele podmiotów międzynarodowych. W Polsce członkami IAIS są KNF i PIU. Do głównych zadań IAIS należą: Opracowywanie standardów w dziedzinie nadzoru ubezpieczeniowego Implementacja standardów oraz wspieranie rozwoju rynków ubezpieczeń krajów członkowskich.

IAIS – organy Organami IAIS są: Walne Zgromadzenie Członków Stowarzyszenia Komitet Wykonawczy Sekretariat Komitet Techniczny (uczestniczy w nim KNF) Komitet Implementacyjny (uczestniczy w nim KNF) Komitet Budżetowy Komitet Stabilności Finansowej

FSB (Financial Stability Board) FSB ( pl. Rada stabilności finansowej ) – instytucja powstała w kwietniu 2009 roku na wniosek przywódców krajów G20. Wspiera i koordynuje działania największych organów finansowych na szczeblu międzynarodowym, tj. Ministerstw Finansów, banków centralnych i międzynarodowych instytucji finansowych. Jej podstawowym zadaniem jest monitorowanie ryzyka finansowego w Europie.

FSB – podstawowe zadania Ocena luk i słabych punktów mających wpływ na światowy system finansowy, jak również identyfikacja i weryfikacja, w sposób terminowy i ciągły, regulacji, nadzoru i związanych z nimi działań niezbędnych do usunięcia tych luk oraz ich skutków Promowanie koordynacji i wymiany informacji pomiędzy organami odpowiedzialnymi za stabilność finansową Monitorowanie i doradztwo w zakresie rozwoju rynków i ich implikacji dla polityki regulacyjnej oraz najlepszych praktyk w realizacji standardów regulacyjnych Podejmowanie wspólnych strategicznych przeglądów organów ustanawiających standardy międzynarodowe i koordynowanie ich poszczególnych prac rozwojowych w celu upewnienia się, że są aktualne, skoordynowane i skupione na wspólnych priorytetach Współpraca z Międzynarodowym Funduszem Walutowym (MFW) w celu przeprowadzenia ćwiczeń wczesnego ostrzegania

BIBLIOGRAFIA Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym