METODY PRACY Z MŁODZIEŻĄ ZAGROŻONĄ WYKLUCZENIEM

Prezentacja na temat: "METODY PRACY Z MŁODZIEŻĄ ZAGROŻONĄ WYKLUCZENIEM"— Zapis prezentacji:

1 METODY PRACY Z MŁODZIEŻĄ ZAGROŻONĄ WYKLUCZENIEM
SPOŁECZNYM „ To, co możesz uczynić dla drugiego człowieka jest tylko maleńką kroplą w ogromie oceanu ale właśnie jest tym, co nadaje znaczenie twojemu życiu”. ( Albert Schweitzer)

2 Treści szkolenia EMOCJE: POZNAWANIE MOTYWÓW WŁASNYCH ZACHOWAŃ: STRES:
Różnice w kontrolowaniu i ukrywaniu emocji Reakcje Konsekwencje nierozpoznawania własnych emocji POZNAWANIE MOTYWÓW WŁASNYCH ZACHOWAŃ: 4 podstawowe typy ludzi (altruiści, asertywni, analitycy, elastyczni) STRES: Przyczyny stresu u dzieci Skutki stresu krótko i długotrwałego BUDOWANIE WIARY W SWĄ MOC PRAKTYCZNE FORMY POMOCY DZIECKU Z TRUDNOŚCIAMI

3 Różnice w kontrolowaniu i ukrywaniu emocji
EMOCJE W ciągu dnia każdy doświadcza różnych emocji: radości , gniewu, rozczarowania, lęku itp. Wiele osób nie rozumie własnych odczuć. Odpowiada za to sposób w jaki zostali wychowani. Jesteśmy uczeni racjonalnego, logicznego podejścia do życia, emocje i uczucia spychane zostają na margines, nawarstwiają się w sposób niekontrolowany. Zrozumienie własnych emocji różni się od logicznej analizy czy rozwiązywania problemu, wymaga świadomości napływających sygnałów. Różnice w kontrolowaniu i ukrywaniu emocji KOBIETY MĘŻCZYŹNI Chętnie opowiadają o swych emocjach, uczuciach, Rozmowa o porażkach, rozczarowaniach pomaga się oczyścić, zmniejsza ich siłę, Większa zdolność współodczuwania, wrażliwości. Większość nie potrafi wyrażać uczuć za pomocą słów, mówią o faktach, Nie przyznają się do porażek, rozczarowań, długo nie mogą pozbyć się negatywnych emocji, Poprzez kontrolę emocji i powściągliwość stają się mniej wrażliwi na uczucia innych, współczucie traktują jak słabość.

4 Reakcja — odpowiedź na zachowanie drugiej osoby
„ wiem, że istniejesz” REAKCJE pozytywne ↔ negatywne Brak reakcji może zabić - fizycznie i psychicznie, Negatywne reakcje dla dzieci są lepsze niż brak reakcji, ale mogą powodować emocjonalne zranienie, Reakcje pozornie pozytywne mogą zwichnąć osobowość dziecka, Szczere pozytywne reakcje pobudzają rozwój umysłowy i fizyczny. Schematy oceny reakcji z dzieciństwa uwarunkowane płcią (za to samo zachowanie, działanie różne oceny np. tarzanie się w piaskownicy, powrót od kolegów z guzem, czytanie poezji)

5 KONSEKWENCJE NIEROZPOZNANIA WŁASNYCH EMOCJI
„ jeśli nie wiemy, co odczuwamy, jak możemy sobie stawiać jasne cele w życiu?” dziecko uczy się relacji z innymi, obserwując związek swoich rodziców (sposoby pokonywania trudności- agresja, kłótnia) relacje z dziećmi i rodzeństwem są odzwierciedleniem porozumiewania się ze sobą rodziców, nauka dawania i brania rozwija się poprzez model komunikacji w domu rodzinnym.

6 NIENAWIŚĆ – brak czasu i niechęć do okazywania miłości i bliskości
w rodzinie pokazuje, że miłość jest obcym uczuciem, a wzajemne oczekiwania i ich niezaspokajanie rodzi wzajemne pretensje, nienawiść. GNIEW- dzieci są szczególnie wrażliwe na skrywany gniew, pretensje. Małe dzieci szczególnie wyczuwają napięcie wokół nich i niepewność z tym związana zawsze im towarzyszy - nigdy z tego nie wyrastają. Jeśli dziecko (powyżej 3 r. ż) wychowuje się w przekonaniu , że jest odpowiedzialne za gniew, frustracje w rodzinie, to nosi to brzemię całymi latami. Tłumienie gniewu może doprowadzić do depresji („ ty jesteś w porządku, a ja nie”→ „ja jestem w porządku, a ty nie” → „ jestem w porządku i ty też”) DEPRESJA- utrata wiary we własne możliwości, poczucie nieustannej beznadziei, „ złej passy”. Dziecko doświadczające takich uczuć, bywa przekonane, że nigdy nie poradzi sobie w szkole, z rówieśnikami. Często towarzyszem depresji jest lęk, niska samoocena. POWTARZANIE BŁĘDÓW RODZICÓW- mimo upominania, przestrzegania dzieci przed nałogami, brakiem wystarczającej wiedzy, minimalizowaniu wartości pieniądza gro rodziców boryka się z dokładną odwrotnością zakładanych efektów wychowawczych… obok słów dziecko doszukuje się potwierdzenia w czynach, przykładów z życia rodziny (rodzic świetnie radzący sobie w „łatwych” interesach, mający kapitał, prowadzący rozwiązły tryb życia nie jest dla dziecka wiarygodnym przykładem do pilnej nauki i uczciwej pracy)

7 POZNAWANIE MOTYWÓW WŁASNYCH ZACHOWAŃ
ROZRÓŻNIAMY 4 PODSTAWOWE TYPY LUDZI

8 POMOC DLA INNYCH BEZ OCZEKIWANIA ZYSKÓW OSOBISTYCH
ALTRUIŚCI - OPIEKUŃCZY CZYLI „NIEBIESCY” POMOC DLA INNYCH BEZ OCZEKIWANIA ZYSKÓW OSOBISTYCH Dzieci z tej kategorii są przyjacielskie, czerpią satysfakcję gdy ludzie dziękują im za pomoc. Można na nich polegać, są wrażliwe na uczucia innych. Dużo zyskują poprzez jasne i konsekwentne zasady z domu rodzinnego. „Niebieskie” dziecko często nie potrafi znieść krytycyzmu, sarkazmu, braku lojalności, nadmiernej kontroli, nieczułości i braku zainteresowania. Nagradzanie poprzez przyjazne wspieranie jego działań. Może przedkładać dobro innych ponad swoje lub pełnić role nadopiekuńczą wobec innych, dlatego ważne by dziecko rozwinęło niezbędny poziom asertywności.

9 ASERTYWNI – KIERUJĄCY CZYLI „CZERWONI”
Dążą do przewodzenia innym i podejmowania ryzyka. Dzieci o tych cechach często wyrastają na przywódców i przedsiębiorców. Dobrze czują się, gdy sami mogą wyznaczać cele do wykonania - uwidacznia się to od najmłodszych lat. „ Czerwoni” mają dar przekonywania, ryzykowania, ambitnego udowadniania swej sprawności. Zrobią wszystko by nie przytaczać ich za osoby słabe i uległe, z niezrozumieniem i niechęcią patrzą na osoby miłe i pokorne. Łatwo je motywować za pomocą nagród i przywilejów, wciąż potrzebują nowych wyzwań. Umieszczone w środowisku nie zapewniającym wystarczających wyzwań, popadną w apatię, staną się bierne, źle reagują na rady i konstruktywna krytykę. Staną się nielojalne i mało zaradne. Takie dzieci bywają albo genialne, albo bardzo leniwe - nigdy pośrodku. W sytuacji stresowej oczekują natychmiastowego rozwiązania problemu.

10 ANALITYCY - AUTONOMICZNI CZYLI „ZIELONI”
Zachowują się w sposób przemyślany, pragmatyczny i logiczny. Dzieci z tej kategorii są spokojne, zaradne, wolą by inni nie angażowali się w ich sprawy. Potrafią logicznie i analitycznie myśleć, cenią sprawiedliwe traktowanie, jasno ustalone zasady oraz obiektywność. Dzieci takie są ostrożne i dokładne podczas powierzonych zadań. Imponują im osoby otwarcie mówiące o swych pragnieniach, bez narzucania innym zdania. Pracując z „zielonym” dzieckiem, czekaj aż samo poprosi cię o pomoc. „Zieloni” są poważni i nie przepadają za towarzystwem wesołków i ludzi nie patrzących serio na życie. Nie lubią publicznego okazywania emocji i nie czują się pewnie w sytuacjach towarzyskich. Wolą, by przekazać im informacje, polecenie i powiedzieć, co mają do zrobienia. Panicznie boją się obcych miejsc, chaotycznych sytuacji, popędzania ich. Często zarzuca się im chłód i nieczułość. Przywiązują się do drobiazgów, szczegółów, schematów co może prowadzić w skrajnym przypadku do zaburzeń obsesyjno - kompulsywnych.

11 ELASTYCZNI – LOGICZNI CZYLI „ RÓŻNOKOLOROWI”
Dobrze czują się w roli przywódców, lubią pomagać innym oraz analizować sytuację Dzieci należące do tej grupy łączą cechy poprzednich 3 grup. Są samodzielne, wrażliwe na innych, lubią pracować w grupie z jasno określonym liderem. Są bardzo elastyczne i szybko się przystosowują do nowych sytuacji. Imponują im silne osobowości pomagające innym, lubią rozwijać swe talenty i zmierzać ku wszechstronności. Osoby takie potrzebują wsparcia, pomocy, życzliwości. Często to ufne, współczujące i wrażliwe dzieci. „Różnokolorowi” nie znoszą kontroli, nachalności, nacisku z zewnątrz i ingerencji w decyzje. Czasem zarzuca im się ; niekonsekwencję, niezdecydowanie, brak troski, a nawet zasad. Mogą ulegać wpływom grupy i nie mieć własnych przekonań.

12 STRES Pod wpływem stresu postawy ludzkie mogą ulec zmianie
3 stopnie natężenia sytuacji stresowej: ☻ skupiamy się na sobie, innych zaangażowanych osobach i napotkanym problemie, ☻☻ skupiam się na sobie i problemie, ☻☻☻ liczę się tylko „ja” i moje przetrwanie. Najczęstsze przyczyny stresu u dzieci Wygórowane wymagania rodziców, Przekonanie rodziców, że stać dziecko na więcej, Nierealne oczekiwania nauczycieli, Wymagania rodziców odnośnie idealnych znajomych, Ośmieszanie przez rówieśników, Za duża ilość obowiązków, Paniczny strach o utrzymanie dobrej opinii innych na swój temat, Kłótnie w rodzinie, Niezrozumienie przez bliskich w domu i szkole, Zawiść, zazdrość kolegów o dobre stopnie.

13 Skutki stresu krótkotrwałego Skutki stresu długotrwałego
♦ zmarszczone brwi, ♦ zaciśnięte zęby, pięści, ♦ wytrzeszczone oczy, ♦ suchość w ustach, ♦ bladość, ♦ przyspieszony puls i bicie serca, ♦ obgryzanie paznokci, ♦ zimne, spocone dłonie, stopy, ♦ zwiększona wrażliwość na dotyk, ♦ zmniejszona wrażliwość na ból EMOCJONALNE ♥ rozdrażnienie, ♥ wycofanie z życia, ♥ poczucie winy, ♥ agresja, ♥ przygnębienie, ♥ oskarżanie innych, ♥ strach, ♥ znudzenie, ♥ bezsenność, ♥ nadaktywność, ♥ nadużywanie alkoholu, ♥ zażywanie narkotyków, ♥ brak motywacji, ♥ nerwowość bez powodu SOMATYCZNE ♦♦ utrata apetytu, ♦♦ pogorszenie wyglądu cery, ♦♦ wypadanie włosów, ♦♦ bóle głowy, nerwobóle, ♦♦ wrzody i niestrawność, ♦♦ problemy żołądkowe, ♦♦ napięcie mięśni szyi i ramion, ♦♦ ucisk w piersi, ♦♦ zatwardzenie lub biegunka, ♦♦ problemy z sercem, ♦♦ wysokie ciśnienie krwi

14 Budowanie wiary w swą moc
☼ nagradzanie dziecka - pokazywanie zadowolenia z jego osiągnięć, - dziecko jest w stanie zrobić wszystko, by zostać zauważonym, jeśli złe zachowanie i problemy z nauka to sprawią - nie zawaha się, - zachęcanie do radości z osiąganych sukcesów - zdanie „ nie przechwalaj się” blokuje naturalną potrzebę uznania, radości, docenienia za pracę. ☼ przezwyciężanie lęków i niepokojów - zachęcanie dziecka do zwierzania się rodzicom, by nie tłumiło lęków i złych emocji, stwarzanie możliwości wykonania trudnego zadania w bezpiecznym środowisku i okolicznościach, zamiast myśli o ewentualnej porażce, skupianie uwagi na dotychczasowych pozytywnych efektach, osiągnięciach.

15 Budowanie wiary w swą moc
☼ przezwyciężanie negatywnych cech osobowości dzieci o negatywnych cechach osobowości zwykle mają kłopoty w relacjach z kolegami, nauczycielami. Nie umieją prosić o pomoc, rozpoznawanie wraz z dzieckiem negatywnych emocji i reakcji pod ich wpływem, pomaganie dziecku zmieniać tylko to, z czego samo jest niezadowolone, ☼ zadowolenie z samego siebie dokonując opisu wad nie pomijać zalet i ich nie umniejszać, zobaczenie siebie, takim jakim się jest to najlepsza pomoc dla dziecka i początek pracy nad korzystnymi zmianami, nauka przyjmowania krytyki mobilizującej i odrzucania niszczącej krytyki bezpodstawnej, bez wiary w zmianę na lepsze.

16 Budowanie wiary w swą moc
☼ zasada uczciwości dostarczanie przykładów rozwiązania problemu przez sięganie po uczciwe metody i środki, pokazywanie konsekwencji oszustw, oraz „ małych kłamstewek”, które pozbawiają odpowiedzialności, uczciwość jest nieodzownym elementem poczucia własnej wartości, (trudno być zadowolonym obawiając się, że inni dowiedzą się co ukrywamy). ☼ budowanie dobrych stosunków - nie wszystkie rodziny otwarcie okazują swym dzieciom miłość i zadowolenie, dorośli chowając swą troskę i opiekuńczość dostarczają dzieciom przekonanie o ignorowaniu ich i niedocenianiu, - poprawiając relacje dziecka ze środowiskiem szkolnym, najpierw należy polepszyć relacje miedzy jego rodzicami i rodzeństwem. powtarzające się sceny gniewu, krzyku, pretensji w domu dziecka, rodzą jego przekonanie o bezsilności,

17 DZIECKU Z TRUDNOŚCIAMI
PRAKTYCZNE FORMY POMOCY DZIECKU Z TRUDNOŚCIAMI „ NIE WIEM” ← pomóż zwerbalizować pomysł, problem, uczucie „ To Za Trudne” ← pokaż, że trudne nie znaczy niemożliwe, nieosiągalne, „ DOSTAŁEM 5 BO MI SIĘ UDAŁO” ← niska samoocena prowadzi do kasowania sukcesów, ukaż dziecku, że to jego wkład pracy został doceniony, a nie przypadek, „ Jestem nieudacznikiem” ← zapytaj o konkretny problem, by zminimalizować siłę określenia, „ NIESPRAWIEDLIWIE MNIE OCENIAJĄ” ← skonkretyzuj, kto konkretnie i kiedy, oraz co kryje się za tą niesprawiedliwością,

18 PRAKTYCZNE FORMY POMOCY DZIECKU Z TRUDNOŚCIAMI
„Jestem załamany/a” ← dopytaj o emocje i bodźce, by wskazać co i kiedy miało wpływ na taki stan, „ NIC MI SIĘ NIE UDAJE, JESTEM GŁUPI” ← dokonaj konfrontacji, z kim porównuje się dziecko, dlaczego tak uważa, „ Nie potrafię tego zrobić” ← zapytaj, czy dziecko już próbowało tego zadania, czy pamięta sprawy, które mimo trudności się powiodły, „WIEM, CO O MNIE MYŚLĄ” ← niska motywacja wynika z założenia, że inni mają wyrobione już zdanie na temat dziecka, więc nie warto się starać by to zmienić, zapytaj, kto tak uważa, skąd wiesz co myśli o tobie?

19 Przygotowanie i prowadzenie Rady Szkoleniowej:
Bogusława Kadzik – Choczyńska Stanisława Folga - Kostka