Pobieranie prezentacji. Proszę czekać

Pobieranie prezentacji. Proszę czekać

Wybrane zagadnienienia z zakresu podatku VAT Marta Szafarowska

Podobne prezentacje


Prezentacja na temat: "Wybrane zagadnienienia z zakresu podatku VAT Marta Szafarowska"— Zapis prezentacji:

1 Wybrane zagadnienienia z zakresu podatku VAT Marta Szafarowska
Warszawa, 1 grudnia 2009 r.

2 AGENDA Bieżące zagadnienia: Zmiany ustawy o VAT od 1.01.2010
zakończenie umowy leasingu finansowego / zmiana ceny świadczenia, refakturowanie, faktury korygujące Zmiany ustawy o VAT od

3 Dostawa towarów – zmiana ceny świadczenia (1)
Np. zakończenie i rozliczenie umowy leasingu finansowego Wyrok WSA w Warszawie z 3 września 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 637/08 - wyrok prawomocny): sposób rozliczenia przez sprzedawcę faktur korygujących zwiększających kwotę VAT należnego uzależniony jest od okoliczności powodujących konieczność dokonania korekt faktur pierwotnych. W przypadku, gdy przyczyna korekty istniała już w chwili wystawienia faktur pierwotnych (błąd, pomyłka) - korekt podatku należnego trzeba dokonać w miesiącu, w którym w wyniku błędu zaniżony został podatek należny. W przypadku gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym, np. następuje uzgodniona zmiana ceny, korekta in plus powinna zostać ujęta na bieżąco, tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, gdyż faktura była wystawiona poprawnie i w przyszłości nie doszło do zaniżenia podatku należnego. Analogiczne stanowisko: WSA w Warszawie w wyroku z r. (sygn. III SA/Wa 424/09)

4 Dostawa towarów – zmiana ceny świadczenia (2)
Z drugiej strony: Wyrok WSA w Warszawie z 15 lutego 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 1963/07 - wyrok nieprawomocny), rozstrzygając kwestię momentu ujęcia w deklaracji VAT faktury korygującej wystawionej w związku ze zwiększeniem wartości sprzedaży, stwierdził, iż podatnik miał obowiązek skorygowania deklaracji za okres, w którym wystawiono pierwotną fakturę. Analogicznie: WSA w Warszawie w wyroku z r.

5 Dostawa towarów – zmiana ceny świadczenia (3)
Stanowisko NSA ( r., sygn. I FSK 1874/08): Wskazana odmienność zdarzeń powodujących korektę podatku należnego determinuje także, jak podkreśla doktryna (por.: J. Zubrzycki, Leksykon..., op. cit., str ), termin ujęcia jej w rozliczeniach podatnika. W przypadku gdy korekta ma na celu prawidłowe udokumentowanie zdarzenia gospodarczego, które miało miejsce w danym miesiącu i w tymże miesiącu z powodu jakiejś pomyłki zostało wadliwie udokumentowane, przez co wpłynęło na błędne określenie za ten okres rozliczeniowy wielkości podatku należnego podatnika, dokonana w późniejszym czasie korekta faktury powinna zostać uwzględniona w ramach korekty wielkości podatku należnego za tenże okres rozliczeniowy, poprzez skorygowanie w tym miesiącu nieprawidłowo zadeklarowanego podatku należnego. Korekty tego rodzaju mają bowiem wpływ na określenie prawidłowej wielkości podatku należnego w miesiącu, za który składana jest deklaracja. W pierwotnej deklaracji podatek ten został wykazany w wadliwej wysokości. Jeżeli natomiast wystawienie faktury korygującej podatek należny jest skutkiem zdarzenia, które wystąpiło po upływie danego okresu rozliczeniowego, np. podniesienie ceny w następnym miesiącu, dokonana korekta powinna zostać uwzględniona w rozliczeniu miesiąca, w którym to zdarzenie nastąpiło.

6 Refakturowanie usług (1)
Refakturowanie nie jest przewidziane wprost w polskiej ustawie o VAT. Art. 28 Dyrektywy 2006/112 (art. 6(4) VI Dyrektywy): jeśli podatnik we własnym imieniu ale na rzecz innej osoby bierze udział w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik nabył i samodzielnie wykonał te usługi. W efekcie, niektóre usługi poboczne wobec świadczenia głównego, mogą podlegać „refakturowaniu”, tj. przeniesieniu na faktycznego korzystającego z zastosowaniem stawki VAT lub zwolnienia od VAT wynikającego z faktury wystawionej przez pierwotnego świadczącego.

7 Refakturowanie usług (2)
Orzecznictwo sądów powszechnych (np. wyrok 7 sędziów SN z r. sygn. III ZP 8/98) dopuszcza możliwość wyodrębnienia elementów towarzyszących usłudze głównej w celu przeniesienia wyłożonych kosztów na podmiot, który faktycznie z danych usług skorzystał pod następującymi warunkami: na refakturze podatnik podaje tę samą cenę i stawkę podatku VAT, która widnieje na fakturze pierwotnej, podmiot refakturujący nie nalicza żadnej marży, pomiędzy podmiotami istnieje umowa o odrębnym rozliczaniu danego rodzaju usług. Warunków tych nie przewidują przepisy Dyrektywy (naliczenie marży nie ma więc znaczenia)

8 Refakturowanie usług (3)
!!! Możliwość refakturowania usług jest w chwili obecnej powszechnie kwestionowana przez organy podatkowe (w szczególności dotyczy to refakturowania usług towarzyszących usługom najmu, dzierżawy i leasingu)

9 Refakturowanie usług (4)
W przypadku zawarcia umowy najmu nieruchomości wraz z ubezpieczeniem przedmiotu umowy, zdaniem Sądu, mamy do czynienia z jedną usługą, do podstawy opodatkowania której należy zaliczyć również koszty ubezpieczenia przedmiotu najmu i zastosować jednolitą stawkę podatku, właściwą dla usługi zasadniczej. Ubezpieczenie jest bowiem ściśle związane z nieruchomością, a przez to z najmem i ma w stosunku do niego charakter poboczny (uzupełniający). Nie są to odrębne usługi, ale elementy pewnej całości, stanowiące z ekonomicznego punktu widzenia jedno świadczenie. Bez usługi podstawowej, czyli najmu świadczenie usługi ubezpieczenia przez wynajmującego utraciłoby swój sens. Koszty ubezpieczenia, którymi obciążany jest korzystający, powinny być elementem podstawy opodatkowania czynszu najmu i to niezależnie od tego, czy stanowiąc element kalkulacyjny wchodzą w skład umówionej przez strony należności, czy też umowa stron wyodrębnia ubezpieczenie w oddzielnych kwotach- (Wyrok WSA w Poznaniu z 3 lutego 2009 r., sygn. I SA/Po 1387/08)

10 Refakturowanie usług (5)
W przypadku świadczenia usługi leasingu wraz z ubezpieczeniem przedmiotu leasingu mamy do czynienia z jedną usługą, do podstawy opodatkowania której należy zaliczyć również koszty ubezpieczenia przedmiotu leasingu i zastosować jednolitą stawkę podatku, właściwą dla usługi zasadniczej. Ubezpieczenie jest bowiem ściśle związane z usługą leasingu i ma w stosunku do niej charakter poboczny ( uzupełniający ). Nie są to odrębne usługi, ale elementy pewnej całości, stanowiące z ekonomicznego punktu widzenia jedno świadczenie. Bez usługi podstawowej - usługi leasingu świadczenie usługi ubezpieczenia przez leasingodawcę utraciłoby swój sens. Ubezpieczenie służy tylko zapewnieniu prawidłowego wykonania i skorzystania z usługi głównej. Koszty ubezpieczenia, którymi obciążany jest korzystający, powinny być elementem podstawy opodatkowania usługi leasingu i to niezależnie od tego, czy stanowiąc element kalkulacyjny wchodzą w skład umówionej przez strony należności za usługę leasingu, czy też umowa stron wyodrębnia ubezpieczenie w oddzielnych kwotach.- (Wyrok WSA we Wrocławiu z 8 grudnia 2008 r. sygn. I SA/Wr 881/08)

11 Refakturowanie usług (6)
Błędna interpretacja orzecznictwa ETS przez organy podatkowe: sprawa C-41/04 (Levob Verzekeringen) – wyrok dotyczący dostawy standardowego oprogramowania i usługi jego dostosowania do indywidualnych potrzeb nabywcy przez tego samego dostawcę – brak możliwości uznania za dwa niezależne świadczenia (ale uzyskanie przez klienta samego standardowego oprogramowania było dla tego klienta bezwartościowe). Dopiero dostosowanie tego oprogramowania (jako świadczenie pomocnicze) do potrzeb klienta sprawiło, że oprogramowaniu „nadano cechy użyteczności”. Brak zastosowania wyroku ETS w sprawie C-572/07 (RLRE Tellmer) – usługa wynajmu mieszkań oraz usługa sprzątania części wspólnych budynku winny być traktowane jako dwa odrębne świadczenia

12 Refakturowanie usług (7)
Błędna interpretacja orzecznictwa ETS przez organy podatkowe: Wyrok ETS C-349/96 (Card Protection Plan Ltd) - w wyroku tym ETS uznał, iż „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.” W wyroku z 31 stycznia 2001 r. w sprawie Card Protection Plan v. Commissioners of Customs and Excise brytyjska Izba Lordów uznała, iż usługi ubezpieczeniowe oferowane przez Spółkę stanowiły świadczenie odrębne i niezależne od kompleksowej usługi oferowanej w ramach tzw. „Card Protection Plan”. Sąd brytyjski podkreślił przy tym, iż w tym zakresie usługi ubezpieczenia winne podlegać zwolnieniu od VAT niezależnie od tego, czy z punktu widzenia innych przepisów prawa podmiot jest uprawniony do ich świadczenia. Na tym przykładzie najlepiej widać więc jak dalece błędną i selektywną interpretację orzecznictwa ETS stosuje Naczelnik US.

13 Refakturowanie usług (8)
Dodatkowo, nieoficjalnie Ministerstwo Finansów powołuje się na wyrok ETS z r. w sprawie Swiss Re Germany Holding GmbH (C-242/08), z tym, ze powołanie się na ten wyrok jest całkowicie chybione. Po pierwsze, nie dotyczy on w ogóle kwestii refakturowania kosztów (a cesji praw) Po drugie, mówi on wprost: „nie ulega wątpliwości, iż termin „transakcja ubezpieczeniowa” użyty w art. 13 część B lit. a) szóstej dyrektywy obejmuje w każdym razie sytuację, w której dana transakcja jest dokonywana przez samego ubezpieczyciela, który sam zapewnia ochronę ubezpieczonego ryzyka, (…) takie wyrażenie nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonanych przez samych ubezpieczycieli i jest co do zasady wystarczająco szerokie, by obejmować przyznanie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale który w ramach ubezpieczenia grupowego zapewnia swoim klientom taką ochronę, korzystając z usług ubezpieczyciela, który przejmuje ubezpieczone ryzyko (zob. ww. wyroki: w sprawie CPP, pkt 22; w sprawie Skandia, pkt 38; w sprawie Taksatorringen, pkt 40).”

14 Refakturowanie usług (9)
Brak możliwości refakturowania kosztów, które, co do zasady, ponieść musi właściciel przedmiotu najmu, dzierżawy bądź leasingu, w tym: podatków płaconych przez właściciela (posiadacza) związanych z przedmiotem leasingu (np. podatek od nieruchomości) opłat administracyjnych, które musi ponieść właściciel (posiadacz) opłat z tytułu użytkowania wieczystego Powyższe koszty stanowią element podstawy opodatkowania usług najmu (dzierżawy bądź leasingu) i podlegają opodatkowaniu VAT według stawki standardowej

15 Refakturowanie usług (10)
Orzeczenia sądów administracyjnych: „Na całość świadczenia należnego od nabywcy usługi składają się na równi z czynszem i pozostałe należności, są więc obrotem będącym podstawą opodatkowania w rozumieniu art. 15 ust. l ustawy z 1993 r. o VAT. Podatek od nieruchomości, a także inne opłaty mają charakter majątkowy, tj. obowiązek ich uiszczenia uzależniony jest od posiadanego majątku, a nie od dochodów, które nieruchomości przynoszą. Podatki i opłaty z tytułu własności nieruchomości są niezależne od tego, czy nieruchomości są wydzierżawiane, czy pozostawały niewykorzystane i dotyczą podatnika tych podatków. Stanowią zatem koszty utrzymania obciążające wydzierżawiającego. W odniesieniu natomiast do dzierżawy stanowią elementy rachunku kosztów zmierzające do ustalenia kwoty odpłatności za usługę dzierżawy.” (wyrok NSA z r., sygn. SA/Gd 812/98)

16 Faktury korygujące (1) Od 1.12.2008 r.:
Art.29 ust 4a: W przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje, pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

17 Faktury korygujące (2) przepis art. 29 ust. 4a ustawy o VAT jest sprzeczny z prawem wspólnotowym. Warunek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, od którego uzależniona jest możliwość obniżenia podstawy opodatkowania (a w konsekwencji obniżenie podatku należnego) stanowi bowiem środek krajowy naruszający w nadmiernym stopniu cele i treść Dyrektywy 112. Brak jego spełnienia powoduje obciążenie ciężarem VAT - podatnika, w oderwaniu od jego rzeczywistej sytuacji podatkowej, naruszając nie tylko podstawowe zasady VAT takie jak: proporcjonalność VAT, neutralność VAT i opodatkowanie konsumpcji. (Wyrok WSA w Warszawie z 30 września 2009 r. sygn. akt III Sa/Wa 742/09)

18 Faktury korygujące (3) Najnowsze orzecznictwo:
Firma, która wystawia fakturę korygującą, może ją od razu ująć w ewidencji. Uzależnienie obniżenia podatku od potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta jest bowiem niezgodne z prawem UE. (Wyrok WSA w Warszawie z 12 listopada 2009 r., III SA/Wa 1255/09) Ale! W analogicznej sprawie WSA w Poznaniu (wyrok z r. sygn. akt I SA/Po 632/09) uznał, że polskie przepisy są zgodne z dyrektywą.

19 Podatek VAT w 2010 r. 5 listopada 2009 r. Prezydent podpisał ustawę nowelizującą ustawę o VAT od

20 Miejsce świadczenia usług – Zasady obowiązujące od 1.01.2010!!!
Zasada podstawowa: Usługi na rzecz podatników (transakcje B2B): Miejscem świadczenia usług jest kraj, w którym siedzibę ma nabywca usługi Usługi świadczone na rzecz podmiotów, które nie są podatnikami: Miejscem świadczenia jest kraj, w którym siedzibę ma sprzedawca

21 Podatnik – art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 Obecnie Od 1. Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne: (…) 4)będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju; 5) nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135–138; (…) 4) będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju; 5) nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju;”, 21

22 Podatnik – art. 17 ust. 2 Obecnie Od 2. Przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów. 2. Przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów. (WAŻNE! W art. 28b określona została właśnie podstawowa zasada, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatników jest kraj ich siedziby / stałego miejsca prowadzenia działalności) 22

23 Podatnik – art. 17 ust. 3 i 4 Obecnie Od 3. Przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. W przypadkach wymienionych w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97. „3. Przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.”, 4. Uchylony 23

24 Miejsce świadczenia usług – definicje
„Art. 28a. Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to: (1) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6, (2) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.” 24

25 Miejsce świadczenia usług podatnikom – reguła podstawowa
Art. 28b. 1. Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatników jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz kilku przepisów szczególnych.

26 Miejsce świadczenia usług podatnikom – reguła podstawowa
Ust. 2. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania – miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności. Czym jest stałe miejsce prowadzenia działalności? Ust. 3. W przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on zwykłe miejsce pobytu.

27 Miejsce świadczenia usług podatnikom – reguła podstawowa
Ust. 4. Na potrzeby stosowania ust. 1 – 3 nie uznaje się, że świadczenie usług ma miejsce na rzecz podatników, jeżeli usługi te przeznaczone są na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia. W jaki sposób uzyskać potwierdzenie, że nabywane przez odbiorcę usługi są przeznaczone na cele działalności gospodarczej? Skutki niemożności udowodnienia, ze świadczenie odbywa się na cele związane z działalnością gospodarczą?

28 Miejsce świadczenia usług podmiotom innym niż podatnicy – reguła podstawowa
Art. 28c. 1. Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz kilku przepisów szczególnych.

29 Miejsce świadczenia usług podmiotom innym niż podatnicy – reguła podstawowa
Ust. 2. W przypadku gdy usługi są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania – miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności. 3. W przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on zwykłe miejsce pobytu.

30 Miejsce świadczenia usług podmiotom innym niż podatnicy – pośrednictwo
Art. 28d. Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich jest miejsce, w którym dokonywana jest podstawowa transakcja, dla której miejsce świadczenia określane jest zgodnie z niniejszym działem.

31 Wyjątki: usługi związane z nieruchomościami
Obecnie – art. 27 ust. 2 pkt 1 Od art. 28e W przypadku świadczenia: 1) usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego – miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości; Art. 28e. Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawania prawa użytkowania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości. WAŻNE! Dotyczy to zarówno usług świadczonych na rzecz podatników, jak i podmiotów niebędących podatnikami

32 Wyjątki: usługi transportu
Obecnie – art. 27 ust. 2 pkt 2 Od art. 28f W przypadku świadczenia: 2) usług transportowych – miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28; Art. 28f. 1. Miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości. (Dotyczy to zarówno usług świadczonych na rzecz podatników, jak i podmiotów niebędących podatnikami) 2. Miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem ust. 3. (Dotyczy to wyłącznie usług świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami)

33 Wyjątki: usługi transportu
Obecnie – art. 28 ust. 1-3 Od art. 28f 1. W przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej „wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów”, miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów, o której mowa w ust. 1, jest również usługa transportu, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce na terytorium jednego państwa członkowskiego, jeżeli bezpośrednio jest związana z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów. 3. W przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1 i 2, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer. Art. 28f. (…) 3. Miejscem świadczenia usług transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna. 4. Miejsce rozpoczęcia transportu, o którym mowa w ust. 3, oznacza miejsce, w którym faktycznie rozpoczyna się transport towarów, niezależnie od pokonanych odległości do miejsca, gdzie znajdują się towary. 5. Miejsce zakończenia transportu, o którym mowa w ust. 3, oznacza miejsce, w którym faktycznie kończy się transport towarów. (Dotyczy to wyłącznie usług świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami)

34 Obecnie – art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a
Wyjątki: usługi w dziedzinie kultury etc. – wejdzie w życie od 1 stycznia 2011 Obecnie – art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a Wg projektu - art. 28g W przypadku świadczenia: 3) usług: a) w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz usług podobnych do tych usług, takich jak targi i wystawy, a także usług pomocniczych do tych usług, – miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28. Art. 28g. 1. Miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają. 2. Miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

35 Wyjątki: usługi w dziedzinie kultury etc
Wyjątki: usługi w dziedzinie kultury etc. – wejdzie w życie od 1 stycznia 2011 – przepis przejściowy Art. 2 noweli „W okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. w przypadku świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone”. Przepis przejściowy utrzymuje w mocy obecnie stosowane rozwiązanie do końca SKUTKI.

36 Miejsce świadczenia usług różnych
Obecnie – art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a Od art. 28h W przypadku świadczenia: 3) usług: b) pomocniczych do usług transportowych, takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności, c) wyceny majątku rzeczowego ruchomego, d) na ruchomym majątku rzeczowym – miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28. Art. 28h. W przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami usług: 1. pomocniczych do usług transportowych, takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek lub podobnych usług, 2. wyceny rzeczowego majątku ruchomego oraz na rzeczowym majątku ruchomym – miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane. DOTYCZY usług świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami – w zakresie B2B obowiązuje zasada ogólna!

37 Miejsce świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych
Art. 28i. 1. Miejscem świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku gdy usługi restauracyjne i cateringowe są faktycznie wykonywane na pokładach statków, statków powietrznych lub pociągów podczas części transportu pasażerów wykonanej na terytorium Wspólnoty, miejscem świadczenia usług jest miejsce rozpoczęcia transportu pasażerów.

38 Usługi krótkoterminowego wynajmu środków transportu
Art. 28j. 1. Miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. 2. Przez krótkoterminowy wynajem środków transportu, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ciągłe posiadanie lub korzystanie ze środka transportu przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających, przez okres nieprzekraczający 90 dni. Dotyczy zarówno świadczenia na rzecz podatników, jak i niepodatników

39 Miejsce świadczenia usług elektronicznych
Obecnie – art. 27 ust. 5 Od art. 28k 5. W przypadku gdy usługi elektroniczne są świadczone przez osobę prawną, jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej lub osobę fizyczną, która ma siedzibę albo miejsce zamieszkania lub stałe miejsce prowadzenia działalności poza terytorium Wspólnoty, z którego świadczy te usługi na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej lub podatnikami, o których mowa w art. 15 i 16, mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca posiada siedzibę lub miejsce zamieszkania. . Art. 28k. Miejscem świadczenia usług elektronicznych świadczonych (1) na rzecz podmiotów, niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium Wspólnoty, (2) przez podatnika, który posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub stałe miejsce prowadzenia działalności, z którego świadczy te usługi, poza terytorium Wspólnoty, a w przypadku braku takiej siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, posiada zwykłe miejsce prowadzenia działalności lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Wspólnoty, jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

40 Miejsce świadczenia usług telekomunikacyjnych i nadawczych
Obecnie – art. 27 ust. 5 i 6 Od art. 28m 6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do usług, o których mowa w ust. 4 pkt 7(telekomunikacyjne) i 8 (nadawcze radiowe i telewizyjne), jeżeli rzeczywiste użytkowanie i korzystanie z tych usług ma miejsce na terytorium państwa członkowskiego, gdzie nabywca posiada siedzibę lub miejsce zamieszkania. 5. W przypadku gdy usługi elektroniczne są świadczone przez osobę prawną, jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej lub osobę fizyczną, która ma siedzibę albo miejsce zamieszkania lub stałe miejsce prowadzenia działalności poza terytorium Wspólnoty, z którego świadczy te usługi na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej lub podatnikami, o których mowa w art. 15 i 16, mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca posiada siedzibę lub miejsce zamieszkania. . Art. 28m. W przypadku świadczenia usług telekomunikacyjnych lub usług nadawczych radiowych i telewizyjnych (1) na rzecz podmiotów niebędących podatnikami posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego, (2) przez podatnika, który posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub stałe miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy te usługi, poza terytorium Wspólnoty, a w przypadku braku takiej siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, posiada zwykłe miejsce prowadzenia działalności lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Wspólnoty, których faktyczne użytkowanie i wykorzystanie ma miejsce na terytorium państwa członkowskiego, na którym podmiot będący usługobiorcą ma siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu – miejscem świadczenia tych usług jest terytorium państwa członkowskiego, na którym podmiot będący usługobiorcą ma siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

41 Miejsce świadczenia usług niematerialnych
Art. 28l. W przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Wspólnoty, usług: 1) sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw, 2) reklamy, 3) doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz podobnych usług, w tym w szczególności: a) usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1), b) usług doradztwa w zakresie programowania (PKWiU 72.2), c) usług prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1), d) usług architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) – z zastrzeżeniem art. 28e, e) usług w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3), 4) przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń, 5) bankowych, finansowych, ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki, (…)

42 Miejsce świadczenia usług niematerialnych
Art. 28l. W przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Wspólnoty, usług: (…) 6) dostarczania (oddelegowania) personelu, 7) wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu, za które uznaje się również przyczepy i naczepy oraz wagony kolejowe, 8) telekomunikacyjnych, 9) nadawczych radiowych i telewizyjnych, 10) elektronicznych, 11) polegających na zapewnieniu dostępu do systemów gazowych lub elektroenergetycznych, 12) przesyłowych: a) gazu w systemie gazowym, b) energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, 13) bezpośrednio związanych z usługami, o których mowa w pkt 11 i 12, 14) polegających na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1 – 13 – miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Dotyczy – usług świadczonych na rzecz niepodatników mających siedzibę / miejsce zamieszkania poza UE

43 Miejsce świadczenia usług turystyki
Art. 28n. 1. W przypadku świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku gdy usługi turystyki, o których mowa w art. 119, są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania – miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności. Dotyczy usług na rzecz podatników, jak i podmiotów niebędących podatnikami

44 Obowiązek podatkowy - import usług
Obecnie – art. 19 ust. 19 w zw. z ust. 13 pkt 9 Od art. 19 ust. 19 w zw. z ust. 13 pkt 9 13. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą: otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze – z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1; 19. Przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7–9 oraz ust. 14–16 stosuje się odpowiednio do importu usług. 9) otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze – z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 28l pkt 1;, 19. Przepisy ust. 1, 4, 5, 11, ust. 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7 – 9 oraz ust. 14 – 16 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.,

45 Obowiązek podatkowy – import usług - art. 19 ust. 19a i 19b
 19a. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że: 1) usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług; 2) usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług. 19b. Do usług, o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 (dotyczący zaliczek) stosuje się odpowiednio.

46 Obowiązek podatkowy – import usług – przepis przejściowy
 Art. 5 noweli W przypadku usług wykonanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stanowiących import usług, w stosunku do którego, zgodnie z art. 19 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie powstał obowiązek podatkowy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym. NP.: usługi wykonane w grudniu 2009 r., zafakturowane przez dostawcę zagranicznego po tej dacie

47 Import usług Nabycie usług od podmiotu zagranicznego, jeśli miejsce świadczenia jest w Polsce Obowiązek podatkowy – istotna zmiana w stosunku do obecnych rozwiązań Obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej Kurs - z daty obowiązku podatkowego – nie przewidziano w tym przypadku zmian, ale zmienia się moment powstania obowiązku podatkowego!

48 Ewidencja i obowiązki sprawozdawcze (1)
Nowy zakres obowiązków! „Art Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych: 1) wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, 2) wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

49 Ewidencja i obowiązki sprawozdawcze (2)
CD: „Art Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych: 3) dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, 4) usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0 % dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca Skutek: poszerzenie grupy podatników zobowiązanych do składania informacji podsumowujących

50 Ewidencja i obowiązki sprawozdawcze (3)
Przyspieszenie obowiązków sprawozdawczych: Art. 100 ust. 3 Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7.

51 Ewidencja i obowiązki sprawozdawcze (4)
ALE: Art ust. 4. Informacje podsumowujące mogą być składane za okresy kwartalne w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy dotyczą one: 1) transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, jeżeli całkowita wartość tych transakcji, bez podatku od wartości dodanej, nie przekracza w danym kwartale i w żadnym z czterech poprzednich kwartałów kwoty zł, 2) transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli całkowita wartość tych transakcji, bez podatku, nie przekracza w danym kwartale zł, 3) transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 4 (a więc usług!).

52 Ewidencja i obowiązki sprawozdawcze (5)
Art. 100 ust. 5. Składający informacje podsumowujące za okresy kwartalne, u których: 1) całkowita wartość transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, bez podatku od wartości dodanej, przekroczyła w danym kwartale kwotę zł lub 2) całkowita wartość transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, bez podatku, przekroczyła w danym kwartale kwotę zł – są obowiązani do składania informacji podsumowujących za okresy miesięczne, z uwzględnieniem ust. 6. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, informacje podsumowujące za poszczególne miesiące, które upłynęły od rozpoczęcia danego kwartału, są składane w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przekroczono odpowiednio kwotę zł lub zł, z tym że jeżeli przekroczenie kwoty nastąpiło w trzecim miesiącu kwartału, składana jest jedna informacja podsumowująca za ten kwartał.

53 Ewidencja i obowiązki sprawozdawcze (6)
Informacje podsumowujące składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej składa się do 25 dnia miesiąca następującego po okresie, o którym mowa w ust. 3-6.

54 Ewidencja i obowiązki sprawozdawcze (7)
Art. 100 ust. 11 Na potrzeby określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w ust. 3 i 4, w zakresie świadczenia usług wymienionych w ust. 1 pkt 4, przepisy art. 19 ust. 19a i 19b stosuje się odpowiednio. Tj. dla potrzeb informacji podsumowujących transakcje w zakresie usług winny być wykazywane według momentu ich wykonania (upływu okresu rozliczeniowego, płatności zaliczki)

55 Ewidencja i obowiązki sprawozdawcze (8)
Art. 109 ust 3a: Podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju, są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 19a i 19b.

56 Obowiązek rejestracji jako podatnik VAT UE
Art. 97 ust. 3: Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy: 1) nabywają usługi, do których stosuje się art. 28b, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług (importerzy usług) 2) świadczą usługi, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej (świadczą usługi opodatkowane poza terytorium Polski)

57 Obowiązek posługiwania się numerem VAT PL
Art. 97 ust. 10: Podmioty, o których mowa w ust. 1-3, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, podając numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, przy: dokonywaniu WNT, dokonywaniu WDT, 3) świadczeniu usług, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, 4) nabywaniu usług, do których stosuje się art. 28b, dla których są podatnikami z tytułu importu usług – są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

58 Ordynacja podatkowa narzędziem minimalizacji ryzyk podatkowych
Alicja Sarna - doradca podatkowy Warszawa, 1 grudnia 2009

59 O czym będziemy mówić? Interpretacje podatkowe
Odpowiedzialność nabywcy majątku - zaświadczenie o wysokości zaległości podatkowych zbywcy Korekty deklaracji Stwierdzenie nadpłaty

60 Interpretacje podatkowe

61 Interpretacje ogólne Interpretacje ogólne (art. 14a Op)
wydaje Minister Finansów dążąc do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego, publikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów oraz publikowane na stronie internetowej ministerstwa finansów. Minister Finansów może zmienić z urzędu wydaną interpretację, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (art. 14e Op).

62 Interpretacje indywidualne (1)
Wydawane na wniosek przez Ministra Finansów w terminie 3 miesięcy od otrzymania wniosku (nie wlicza się terminów do uzupełnienia braków formalnych itp.) jeżeli nie zostanie wydana w terminie, wnioskodawcy nie może szkodzić zastosowanie do przedstawionego we wniosku stanowiska, gdyż przyjmuje się fikcję, iż po dniu, w którym upłynął termin wydania interpretacji została wydana interpretacji potwierdzająca prawidłowość stanowiska wnioskodawcy (art. 14o Op). Mogą dotyczyć zarówno zaistniałego stanu faktycznego jak i zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 Op).

63 Interpretacje indywidualne (2)
Na pisemny wniosek (art. 14b, art. 14n i art. 14p Op): podatnika, płatnika, inkasenta, osoby trzeciej, następcy prawnego, podmiotu, który może uzyskać taki status, podmiotu planującego działania na terytorium RP – w tym nierezydenta. Może być zmieniona z urzędu, jeżeli Minister Finansów stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (art. 14e Op)

64 Interpretacje indywidualne (3)
Wymogi wniosku (art. 14b § 3 Op): zaistniały stan faktyczny: wskazanie przepisów prawa, które mają być przedmiotem interpretacji, wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego, własna ocena prawna; zdarzenia przyszłe: wyczerpujące przedstawienie rodzaju zdarzeń i ich zakresu, własna ocena prawna.

65 Interpretacje indywidualne (4)
Nie wydaje się interpretacji indywidualnej (art. 14b § 5 Op): w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub skarbowej, w zakresie w jakim sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. Oświadczenie wnioskodawcy pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania: jeżeli złożono fałszywe oświadczenie interpretacja nie wywołuje skutków prawnych! (art. 14b § 4 Op)

66 Interpretacje indywidualne (5)
Interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z jej uzasadnieniem prawnym. jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie można odstąpić od uzasadnienia prawnego (art. 14c § 1 Op). Jeżeli organ podatkowy nie zgadza się ze stanowiskiem wnioskodawcy obowiązany jest do wskazania stanowiska prawidłowego oraz do jego uzasadnienia (art. 14c § 2 Op).

67 Interpretacje indywidualne (6)
Opłata 40 zł – najpóźniej 7 dni od złożenia wniosku (art. 14f § 1 Op). Jeżeli w jednym wniosku wystąpią odrębne stany faktyczne/zdarzenia przyszłe opłatę pobiera się od każdego przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (art. 14f § 2 Op).

68 Interpretacje podatkowe – zasada nieszkodzenia (1)
Zastosowanie się do interpretacji indywidualnej nie może szkodzić wnioskodawcy (art. 14k § 1 Op): przed jej zmianą lub przed doręczeniem prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację, w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej. Zastosowanie się do interpretacji ogólnej nie może szkodzić temu, kto się do niej zastosował (art. 14k § 2 Op): przed jej zmianą, W powyższym zakresie nie nalicza się odsetek za zwłokę, nie wszczyna się postępowania karnego skarbowego (wszczęte umarza się) – także nie ustala się tzw. sankcji VAT (art. 14k § 3 Op):.

69 Interpretacje podatkowe – zasada nieszkodzenia (2)
Zastosowanie do interpretacji powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku, gdy: zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji i skutki podatkowe zdarzenia miały miejsce po opublikowaniu interpretacji ogólnej / doręczeniu interpretacji indywidualnej (art. 14m § 1 Op):

70 Interpretacje podatkowe – zasada nieszkodzenia (3)
Okres zwolnienia z zapłaty podatku uzależniony jest od daty: publikacji zmiany interpretacji ogólnej, doręczenia podatnikowi zmienionej interpretacji indywidualnej lub doręczenia organowi podatkowemu orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację ze stwierdzeniem prawomocności – o dacie tej organ podatkowy informuje podatnika w formie pisemnej, wskazując jednocześnie z jakim dniem kończy się okres zwolnienia z obowiązku płacenia podatku (art. 14m § 4 Op). Zwolnienie z zapłaty podatku obejmuje okres do końca (art. 14m § 2 Op): roku podatkowego – dla podatków rozliczanych rocznie, kwartału następnego po ww. zdarzeniu – dla podatków rozliczanych kwartalnie, miesiąca następnego po ww. zdarzeniu ,– dla podatków rozliczanych miesięcznie. Wysokość podatku objętego zwolnieniem określa w drodze decyzji określającej/ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego organ I instancji – na wniosek podmiotu, który zastosował się do interpretacji (art. 14m § 3 Op).

71 Interpretacje podatkowe – zasada nieszkodzenia (4)
Zasada nieszkodzenia dotyczy także (art. 14n Op): spółki – w odniesieniu do interpretacji wydanej na wniosek osób planujących jej utworzenie (w zakresie dotyczącym działalności tej spółki), oddziału / przedstawicielstwa przedsiębiorstwa zagranicznego – w odniesieniu do interpretacji wydanej przed ich powstaniem na wniosek tworzącego je przedsiębiorstwa.

72 Interpretacje podatkowe – zaskarżanie
Na niekorzystną interpretację indywidualną przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego (art. 3 § 2 pkt 4a ppsa). Przed złożeniem skargi – wezwanie do usunięcia naruszenia prawa – 14 dni od doręczenia interpretacji (art. 52 § 3 ppsa). Skarga - 30 dni od otrzymania odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, nie później niż 60 dni od wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa (art. 53 § 2 ppsa).

73 Odpowiedzialność nabywcy majątku za zaległości podatkowe zbywcy

74 Odpowiedzialność nabywcy majątku (1)
Nabywca odpowiada całym swoim majątkiem – solidarnie ze zbywcą – za zaległości podatkowe związane z prowadzoną przez zbywcę działalnością gospodarczą, powstałe do dnia nabycia: przedsiębiorstwa zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 112 § 1 Op). Nabywca nie odpowiada, jeżeli przy zachowaniu należytej staranności nie mógł wiedzieć o zaległościach.

75 Odpowiedzialność nabywcy majątku (2)
Nabywca majątku nie odpowiada, jeżeli przy zachowaniu należytej staranności nie mógł wiedzieć o zaległościach. Przepisów o odpowiedzialności nabywcy majątku nie stosuje się, jeżeli nabycie nastąpiło w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym (art. 112a Op).

76 Odpowiedzialność nabywcy majątku (3)
Odpowiedzialność jest ograniczona do przedsiębiorstwa / zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 112 § 3 Op). Nabywca nie odpowiada za (art. 112 § 4 Op): odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych powstałe po dniu nabycia, oprocentowanie niezwróconych w terminie zaliczek podatku naliczonego nad należnym powstałe po dniu nabycia, należności zbywcy jako płatnika lub inkasenta chyba, że jest on małżonkiem / członkiem rodziny zbywcy (art. 112 § 5 Op).

77 Zaświadczenie o wysokości zaległości zbywcy majątku
Nabywca odpowiada wyłącznie za zaległości podatkowe wykazane w zaświadczeniu o wysokości zaległości podatkowych zbywcy (art. 112 § 6 Op). Nabywca odpowiada za (art. 112 § 7 Op): zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych, koszty postępowania egzekucyjnego, niezwrócone w terminie zaliczki naliczonego podatku od towarów i usług oraz ich oprocentowanie powstałe po dniu wydania zaświadczenia, jeżeli od dnia jego wydania do dnia transakcji upłynęło 30 dni.

78 Zaświadczenie o wysokości zaległości zbywcy majątku - wydanie
Zaświadczenie wydaje się na wniosek: zbywającego nabywcy, za zgodą zbywającego (art. 306g § 1 Op). W zaświadczeniu określa się wysokość zaległości podatkowych na dzień jego wydania (art. 306g § 2 Op). Zaświadczenie wydaje się nie później niż w terminie 7 dni (art. 306a § 5 Op). Zgoda zbywcy musi być wyrażona na piśmie, z jego podpisem i pieczęcią używaną w działalności gospodarczej (§ 5 ust. 2 rozporządzenia o zaświadczeniach). Termin do wydania zaświadczenia liczony jest od dnia złożenia zgody zbywcy na jego wydanie (§ 5 ust. 3 rozporządzenia o zaświadczeniach).

79 Korekty deklaracji

80 Korekta deklaracji przez podatnika (1)
1. Zasada ogólna: Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację (art. 81 § 1 Op). Do skorygowanej deklaracji należy dołączyć pisemne wyjaśnienie jej przyczyn. Zawieszenie uprawnienia do skorygowania deklaracji: Uprawnienie do skorygowania deklaracji (art. 81b § 1 Op) ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą. przysługuje nadal po zakończeniu: kontroli podatkowej postępowania podatkowego, w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

81 Korekta deklaracji przez podatnika (2)
Obowiązek pouczenia podatnika przez organ o możliwości dokonania korekty Kontrolujący w protokole kontroli podatkowej są zobowiązani pouczyć podatnika o prawie do złożenia korekty deklaracji (art. 290 § 2 pkt 7 Op). Wyłączenie odpowiedzialności karnej skarbowej Nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, kto złożył prawnie skuteczną, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, korektę deklaracji podatkowej wraz z uzasadnieniem przyczyny korekty i w całości, niezwłocznie lub w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ, uiścił należność publicznoprawną uszczuploną lub narażoną na uszczuplenie (art. 16a kks).

82 Korekta deklaracji przez organ podatkowy (1)
W razie stwierdzenia, że deklaracja zawiera błędy rachunkowe lub inne oczywiste omyłki, bądź że wypełniono ją niezgodnie z ustalonymi wymaganiami, organ podatkowy w zależności od charakteru i zakresu uchybień (art. 274 § 1): koryguje deklarację, dokonując stosownych poprawek lub uzupełnień, jeżeli zmiana wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty, kwoty zwrotu podatku lub wysokości straty w wyniku tej korekty nie przekracza kwoty 1000 zł; zwraca się do składającego deklarację o jej skorygowanie oraz złożenie niezbędnych wyjaśnień, wskazując przyczyny, z powodu których informacje zawarte w deklaracji podaje się w wątpliwość.

83 Korekta deklaracji przez organ podatkowy (2)
Postępowanie w przypadku dokonania korekty (art. 274 § 2 Op) Organ podatkowy: 1) uwierzytelnia kopię skorygowanej deklaracji; 2) doręcza podatnikowi uwierzytelnioną kopię skorygowanej deklaracji wraz z informacją o związanej z korektą deklaracji zmianie wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku lub wysokości straty, bądź informację o braku takich zmian.

84 Korekta deklaracji przez organ podatkowy (3)
Reakcja podatnika na dokonaną korektę i jej skutki Na korektę podatnik może wnieść sprzeciw do organu, który dokonuje korekty, w terminie 14 dni od dnia doręczenia uwierzytelnionej kopii skorygowanej deklaracji. Wniesienie sprzeciwu anuluje korektę (art. 274 § 3 Op). W razie niewniesienia sprzeciwu w terminie, korekta deklaracji wywołuje skutki prawne jak korekta deklaracji złożona przez podatnika (art. 274 § 4 Op). Powyższe przepisy stosuje się odpowiednio do deklaracji składanych przez płatników lub inkasentów oraz do załączników do deklaracji (art. 274 § 5 Op).

85 Stwierdzenie nadpłaty

86 Nadpłata - definicja Nadpłata (art. 72 Op)
kwota nadpłaconego, lub nienależnie zapłaconego podatku; kwota podatku pobrana przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej; zobowiązanie zapłacone przez płatnika lub inkasenta jeżeli w decyzji określono je nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej; zobowiązanie zapłacone przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

87 Nadpłata – moment powstania
Nadpłata w CIT powstaje z dniem: złożenia zeznania rocznego (art. 73 § 2 pkt 1 Op); zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej (art. 73 § 1 pkt 1 Op); zapłaty przez płatnika lub inkasenta należności wynikającej z decyzji o jego odpowiedzialności podatkowej, jeżeli należność ta została określona nienależnie lub w wysokości większej od należnej (art. 73 § 1 pkt 2 Op). Nadpłata w VAT powstaje z dniem: złożenia deklaracji kwartalnej (art. 73 § 2 pkt 4 Op).

88 Nadpłata – procedura aplikacji
Podatnik może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty jeżeli (art. 75 § 1 i 2 pkt 1 Op): kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku; w zeznaniach wykazał zobowiązanie nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacił zadeklarowany podatek lub wykazał nadpłatę w niższej wysokości; nie będąc zobowiązanym do składania zeznań dokonał wpłaty podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej;

89 Nadpłata – reakcja urzędu (1)
Jeśli prawidłowość skorygowanego zeznania nie budzi wątpliwości, organ podatkowy zwraca nadpłatę bez wydawania decyzji (art. 75 § 4 Op). W przypadku ww. zwrotu dokonanego nienależnie lub w wysokości większej od należnej (art. 75 § 5 Op): od kwoty nadpłaty nie nalicza się odsetek za zwłokę; nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe.

90 Nadpłata – reakcja urzędu (2)
Jeśli prawidłowość skorygowanego zeznania budzi wątpliwości: Organ podatkowy prowadzi postępowanie wyjaśniające; Po zakończeniu postępowania wyjaśniającego organ podatkowy wydaje decyzję: stwierdzającą nadpłatę w kwocie żądanej przez podatnika; określającą nadpłatę w kwocie innej niż żądana przez podatnika; odmawiającą stwierdzenia nadpłaty. Jeśli organ podatkowy w terminie 2 miesięcy od złożenia wniosku nie wyda decyzji stwierdzającej nadpłatę, oprocentowanie nadpłaty będzie podatnikowi przysługiwało od dnia złożenia wniosku. Podatnikowi przysługuje odwołanie od decyzji, z którą się nie zgadza.

91 Nadpłata – procedura zwrotu
Nadpłata wraz z oprocentowaniem podlega zaliczeniu (art. 76 § 1 Op): z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych; z urzędu na poczet przeszłych, teraźniejszych lub przyszłych zobowiązań podatkowych jeżeli ich wysokość nie przekracza wysokości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym; na wniosek podatnika na poczet przyszłych lub teraźniejszych zobowiązań podatkowych. W przypadku braku w/w należności nadpłata wraz z oprocentowaniem podlega zwrotowi na wskazany rachunek bankowy lub w gotówce.

92 Nadpłata – termin zwrotu
Termin zwrotu nadpłaty: 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania rocznego lub deklaracji w podatku dochodowym (art. 77 § 1 pkt 5 Op); 30 dni od dnia wydania decyzji o zmianie, uchyleniu lub stwierdzeniu nieważności decyzji ustalającej lub określającej wysokość zobowiązania podatkowego (art. 75 § 1 pkt 1 Op); 30 dni od dnia wydania decyzji stwierdzającej nadpłatę lub określającej jej wysokość (art. 75 § 1 pkt 2 Op).

93 Dziękuję za uwagę

94 Nowe kierunki w orzecznictwie i interpretacjach organów podatkowych
Warszawa, 26 marca marca 2017

95 Leasing a przekształcenie
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach IBPBI/2/ /08/AP Czy w przekształconej spółce z o.o. umowy leasingu zawarte przez Spółkę jawną muszą ponownie spełniać warunki określone w art. 17b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) liczone od dnia przekształcenia aby stanowiły koszt uzyskania przychodu? W przypadku przekształcenia spółki osobowej jako podmiotu korzystającego w spółkę kapitałową opłaty związane z przedmiotem leasingu będą stanowiły dla spółki kapitałowej koszty uzyskania przychodu, a przedmiot umowy leasingu na dzień przekształcenia nie będzie musiał ponownie spełniać warunków zawartych w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

96 „Wycofanie” opłaty wstępnej
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu ILPB3/ /09-4/KS Czy wstępna rata leasingowa określona w umowie leasingowej jest tzw. kosztem bezpośrednim i może być zaliczona w koszty uzyskania przychodów w momencie jej poniesienia? Po zawarciu ww. umowy, Spółka i leasingodawca zawarły aneks do tej umowy, na podstawie którego, Spółka zobowiązała się do uiszczenia na rzecz leasingodawcy „zaliczki na wstępną ratę leasingową” w wysokości odpowiadającej wartości tej „wstępnej raty leasingowej”. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Z powyższego przepisu wynika, że do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat na poczet dostaw towarów i usług, w związku z czym, poniesione wydatki na poczet dostaw towarów i usług nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, gdyż wydatki te nie wiążą się z osiągniętym przychodem. Wobec powyższego, zaliczka na poczet wstępnej raty leasingowej nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów.

97 Opłata wstępna – kiedy jest kosztem podatkowym ?
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu ILPB3/ /09-4/DS. Czy opłaty wstępne powinny być rozliczane jako tzw. „pośrednie” koszty uzyskania przychodów, tj. proporcjonalnie przez okres obowiązywania umowy? Jeżeli uiszczenie określonej kwoty jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy, to należy przyjąć, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy.

98 Opłata wstępna – kiedy jest kosztem podatkowym ?
WSA we Wrocławiu I SA/Wr 633/09 Wątpliwości może budzić tylko czynsz zerowy - może to być bowiem opłata wpłacana na rzecz finansującego w momencie wydania przedmiotu leasingu niezależnie od rat leasingowych (samoistna opłata wstępna), może też spełniać rolę pierwszej raty leasingowej. Jednak w obu przypadkach czynsz ten powinien być rozliczany w kosztach podatkowych kasowo: w pierwszym przypadku - gdyż stanowiłby opłatę związaną z momentem zawarcia umowy leasingu, w drugim przypadku - ponieważ raty leasingowe stanowią koszt uzyskania przychodu w miesiącu ich wpłaty.

99 Opłata wstępna – kiedy jest kosztem podatkowym ?
WSA w Łodzi I SA/Łd 286/09 Nie budzi wszak wątpliwości, iż skoro umowy leasingu zostały zawarte na okres dłuższy niż jeden rok podatkowy, a opłaty wstępne, jako części składowe wynagrodzenia finansującego za użyczenie przedmiotu leasingu do używania, dotyczą całego okresu obowiązywania tych umów i nie sposób określić jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, to oczywistym jest, iż w tych okolicznościach faktycznych opłaty te powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów danego roku podatkowego proporcjonalnie do okresu trwania umowy.

100 Wstąpienie do umowy leasingu
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie IPPB5/ /09-6/MB Czy różnica między wartością środków trwałych w leasingu a wartością zobowiązań z tego tytułu, faktycznie zapłacona w cenie nabywanego przedsiębiorstwa, stanowić będzie koszt uzyskania przychodów w momencie poniesienia jako wydatek bezpośrednio związany z nabywanym przedsiębiorstwem? Umowa leasingu w chwili przystąpienia do niej nowego korzystającego, aby mogła w stosunku do niego wywierać skutki podatkowe musi dalej trwać co najmniej przez okres stanowiący 40% normatywnego okresu amortyzacji oraz suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

101 Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Leasing a aport Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy ITPB3/ a/09/DK Czy w związku z nabyciem przedsiębiorstwa od osoby fizycznej w drodze aportu, za zgodą finansującego spółka jako korzystający, będzie miała prawo kontynuować raz zawarte umowy leasingowe z osobą fizyczną? Na gruncie przepisów prawa podatkowego Spółka nie wchodzi w prawa i obowiązki osoby fizycznej jako strony umów leasingu operacyjnego przejmowanych w ramach aportu przedsiębiorstwa. Przystąpienie Spółki do umów leasingu operacyjnego należy rozpatrywać w kategoriach zawarcia nowych umów leasingowych, tym samym konieczne jest spełnienie warunków określonych w art. 17b ustawy.

102 Koszt „przyszłych” rat przy rozwiązaniu umowy
WSA w Gliwicach I SA/Gl 176/09 Czy wydatek poniesiony tytułem przyszłych rat leasingowych od zwróconego leasingodawcy sprzętu został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, albo inaczej, czy wydatek taki w sposób obiektywny mógł się przyczynić do powstania przychodu? W ocenie Sądu na tak postawione pytanie odpowiedź może być tylko negatywna. Nie ma bowiem żadnej możliwości, aby poniesione wydatki na przyszłe raty leasingowe od sprzętu, który został zwrócony - a więc nie będzie mógł być wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej - mógł mieć jakikolwiek związek z przychodem. Wydatek taki nie został poniesiony w celu uzyskania przychodu, a skoro tak, nie mógł stanowić kosztu uzyskania przychodu, gdyż nie spełnił warunku określonego w treści art. 15 ust. 1 updop

103 Opodatkowanie wydatków na wyżywienie pracownika w czasie podróży służbowej
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 8 października 2009 r. (nr IPPB2/ /09-4/AS) „Jeżeli w konkretnym stanie faktycznym mamy do czynienia z podróżą służbową, to kwoty zwróconych pracownikowi wydatków związanych z podróżą służbową wynikających z przedstawionej przez pracownika faktury lub rachunku, czyli koszty całodziennego wyżywienia podczas podróży służbowej podlega będą zwolnieniu na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem, iż Spółka sama finansuje bezpośrednio koszty całodziennego wyżywienia pracownika a pracownikowi przebywającym w podróży służbowej nie są wypłacane diety”.

104 Rozliczanie kosztów w czasie
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 kwietnia 2009 r. (nr IPPB3/423-75/09-2/GJ): „Spółka powinna rozliczać koszty w czasie (…) w tych bowiem okresach Spółka ujmie przedmiotowy koszt w księgach rachunkowych (…).

105 Rozliczanie kosztów w czasie
Art.15 ust.4d udpop: za dzień poniesienia kosztu, uważa się dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (…) Przy podanym poniżej przykładzie księgowania tylko kwota 10 jest ujęta jako koszt !

106 Rozliczanie kosztów w czasie
Ujęcie w księgach jako kosztu zobowiązania odnoszącego się do 10 lat obrotowych Czynne RMK Koszty 100 10 10 Zobowiązania 100

107 Koszty reprezentacji – liberalizacja stanowiska
Liberalizacja stanowiska organów podatkowych (wybrane przykłady) Wydatki na lunch z kontrahentem w restauracji kosztem uzyskania przychodów – Postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 sierpnia 2009 r. (IPPB5/ /09-2/AM) Wydatki na poczęstunek dla kontrahentów w siedzibie spółki kosztem uzyskania przychodów – Postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 sierpnia 2009 r. (IPPB5/ /09-2/DG) Wydatki na nabycie usług cateringowych na potrzeby spotkań z kontrahentami w siedzibie spółki kosztem uzyskania przychodów – Postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 marca 2009 r. (IPPB3/ /08-2/KK)

108 Koszty reprezentacji – liberalizacja stanowiska
Spotkania z kontrahentami Postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 września 2009 (IPPB5/ /09-2/JC) „Wydatki na drobny poczęstunek podawany podczas spotkań z kontrahentami w biurze Wnioskodawcy mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże wydatki na posiłki (lunch, obiad, kolacja) w trakcie spotkań z kontrahentami w restauracjach oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia podczas spotkania biznesowego poza siedzibą Spółki nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.” Postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 września 2009 (IPPB5/ /09-2/JC) „Wydatki na zakup artykułów spożywczych, zakupywane dla potrzeb sekretariatu w celu poczęstowania klientów, kontrahentów, mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 updop”

109 Koszty reprezentacji – liberalizacja stanowiska
Do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki na nabycie artykułów spożywczych na potrzeby: sekretariatu (przeznaczone na poczęstunek dla klientów i kontrahentów – kawa, herbata, ciastka, paluszki i inne) interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 6 stycznia 2009 r. (ILPB3/ /08-2/KS) interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 marca 2009 r. (IPPB3/ /08-2/KK) sekretariatu (na potrzeby odbywania spotkań wewnętrznych pracowników i zarządu spółki) interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 kwietnia r. (IPPB5/ /09-2/AM) interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 25 marca 2009 r. (ITPB3/ /08/MT)

110 Kurs faktycznie zastosowany
Jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

111 Ustawa o rachunkowości
Art. 30 ust. 2 Wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia - o ile odrębne przepisy dotyczące środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej i innych krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz środków niepodlegających zwrotowi, pochodzących ze źródeł zagranicznych nie stanowią inaczej - odpowiednio po kursie: 1) faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z charakteru operacji - w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań; 2) średnim ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego ten dzień - w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu, o którym mowa w pkt 1, a także w przypadku pozostałych operacji.

112 Kurs faktycznie zastosowany
Interpelacja poselska z 23 lipca 2009 r. dotycząca rozumienia pojęcia kursu faktycznie zastosowanego na gruncie ustawy o rachunkowości i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stanowisko zajęte w interpelacji: Organy podatkowe stoją na stanowisku, że dla operacji walutowych na rachunkach właściwe jest stosowanie kursów banku, w którym walutowy rachunek jest prowadzony, nawet gdy nie dochodzi do przewalutowania na złote Stosując ustawę o rachunkowości w sytuacji, gdy do przewalutowania nie dochodzi, należałoby stosować kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień przeprowadzenia operacji.

113 Kurs faktycznie zastosowany
Trudności w określeniu kursu faktycznie zastosowanego pojawiają się szczególnie u przedsiębiorców posiadających wiele rachunków w różnych walutach, w różnych bankach ogłaszających w ciągu dnia kilka tabel z kursami walut. Niejednokrotnie generując wyciągi z transakcji, bank nie zamieszcza informacji o kursie, jaki został zastosowany do konkretnej operacji, co powoduje, że jest niemożliwe rozliczenie różnic kursowych z zastosowaniem kursu faktycznego.

114 Kurs faktycznie zastosowany
Odpowiedź Ministerstwa Finansów: Waluty obce trafiające na walutowy rachunek bankowy, a pochodzące np. z zapłaty należności w walucie obcej czy zaciągnięcia kredytu walutowego nie są odsprzedawane bankowi prowadzącemu ten rachunek, lecz służą potrzebom jednostki, a środki wypłacane z tego rachunku, przeznaczone do regulacji zobowiązań w walucie obcej, nie są zakupywane w banku. Tym samym wyceny tych środków nie należy wiązać z kursem kupna/sprzedaży banku prowadzącego rachunek walutowy jednostki. Bank na ogół nie informuje jednostki o kursie stosowanym w momencie wpływu/rozchodu środków na i z jej walutowego rachunku bankowego.

115 Kurs faktycznie zastosowany
Ustalanie różnic kursowych dla celów podatkowych w oparciu o kurs średni NBP jako kurs faktycznie zastosowany uzasadnia brzmienie art. 15a ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 24c ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisów tych wynika, że jeżeli nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu (np. przeliczenie operacji po kursie bankowym), przyjmuje się kursy średnie NBP. W związku z powyższym od 1 stycznia 2009 r. (po zmianie przepisów ustawy o rachunkowości) zasady przeliczania w księgowości walut obcych i ustalania różnic kursowych pokrywają się z równolegle obowiązującymi zasadami określonymi w prawie podatkowym.

116 Podatek od nieruchomości w kosztach
Postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 września 2009 r. (IPPB5/ /09-2/AJ) Podatek od nieruchomości i opłata za wieczyste użytkowanie gruntu są kosztem pośrednio pozostającym w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami. Wydatki te wynikają z faktu posiadania nieruchomości przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą i należy klasyfikować je jako element kosztów stałych, który podatnik jest obowiązany uiścić w związku z posiadanym przez niego majątkiem. Wydatki te ponoszone są w związku z samym faktem posiadania nieruchomości przez Spółkę, niezależnie od tego czy jest prowadzona w nich działalność gospodarcza czy nie. Do ponoszenia tych wydatków obligują Spółkę przepisy prawa.

117 Podatek od nieruchomości w kosztach
Postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 sierpnia 2009 r. (ILPB3/ /09-2/KS) „Podatek od nieruchomości jest kosztem, którego związek z uzyskiwanymi przychodami jest pośredni. Wydatek ten wynika z faktu posiadania nieruchomości przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą do uiszczenia którego, zobowiązany jest na podstawie odrębnych przepisów (kosztu tego zgodnie z prawem nie może uniknąć) i należy klasyfikować ten wydatek, jako element kosztów stałych, niezależnie od tego, czy nieruchomość wykorzystywana jest w działalności gospodarczej, czy też nie.”

118 Nieodpłatne świadczenie
Umorzone odsetki od kredytu są przychodem z działalności gospodarczej Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 stycznia 2009 r. (nr IPPB1/ /08-2/JB) „Wartość umorzonych zobowiązań jest przychodem z działalności gospodarczej. Jest nim też wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT). Korzystanie przez kredytobiorcę z cudzego kapitału bez oprocentowania jest takim nieodpłatnym świadczeniem. Nie spłacając odsetek, podatnik znajdować się będzie w sytuacji uprzywilejowanej w stosunku do osób, które korzystają z kredytów na zasadach rynkowych (za wynagrodzeniem w postaci odsetek)”.

119 Ceny transferowe Warszawa, 1 grudnia 2009

120 Konspekt Wzmocniona rola dokumentacji Zmiany w metodzie koszt plus
Zmiany w metodzie podziału zysku Usługi o charakterze niematerialnym Ceny transferowe a spowolnienie gospodarcze

121 Rola dokumentacji Jeżeli w transakcji z podmiotem powiązanym:
organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej określą dochód podatnika w wysokości wyższej (lub stratę w wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika i podatnik nie przedstawił organom wymaganej przepisami dokumentacji podatkowej, różnica między dochodem zadeklarowanym przez podatnika a określonym przez organy podlega opodatkowaniu stawką sankcyjną w wysokości 50%

122 Rola dokumentacji Jeśli podatnik dokonał ustalenia wartości rynkowej przedmiotu transakcji w oparciu o metody transakcyjne i przedstawi odpowiednie dane oraz dokumentację podatkową zgodną z art. 9a Ustawy, a rzetelność i obiektywność przedstawionych danych nie budzi uzasadnionych wątpliwości, organy podatkowe dokonują ustalenia wartości rynkowej przedmiotu takiej transakcji, stosując metodę przyjętą uprzednio przez podatnika, chyba że użycie innej metody, w świetle przepisów rozporządzenia oraz posiadanych danych, jest bardziej właściwe.

123 Rola dokumentacji Zapis ten daje podatnikom dodatkową ochronę stosowanej metodologii kalkulacji cen transferowych. Jest ona realizowana poprzez zobowiązanie organów podatkowych do zastosowania metody wybranej przez podatnika (po spełnieniu przez niego warunków, o których mowa powyżej).

124 Rola dokumentacji Dzięki temu prawdopodobieństwo, że organ podatkowy wybierze inną metodę niż podatnik ulega istotnemu obniżeniu. W pozostałych przypadkach organy powinny przeprowadzić cały proces selekcji metod zaczynając od metody porównywalnej ceny niekontrolowanej.

125 Metoda „koszt plus” W przepisach dotyczących stosowania metody koszt plus wprowadzono pojęcia bazy kosztowej oraz narzutu. Potwierdzono, że narzut należy stosować w odniesieniu do całej bazy kosztowej, a nie jedynie do kosztów bezpośrednio związanych nabyciem lub wytworzeniem przedmiotu transakcji.

126 Metoda „koszt plus” Cena transferowa liczona jest na poziomie sumy bazy kosztowej i narzutu zysku, który jest kalkulowany w oparciu o bazę kosztową. Przez „bazę kosztową” rozumie się sumę kosztów bezpośrednio związanych z nabyciem lub wytworzeniem we własnym zakresie przedmiotu transakcji oraz kosztów pośrednich, z wyłączeniem kosztów ogólnych zarządu.

127 Metoda „koszt plus” Poprzednia definicja: cena transferowa na poziomie odpowiadającym sumie kosztów bezpośrednio związanych z nabyciem od podmiotu niezależnego lub wytworzeniem we własnym zakresie przedmiotu transakcji i odpowiedniego zysku oraz kosztów pośrednich, z wyłączeniem kosztów ogólnych zarządu. Istniało ryzyko błędnej interpretacji

128 (bez kosztów ogólnych zarządu)]
Metoda „koszt plus” Prawidłowa definicja: Cena = [koszty bezpośrednie + koszty pośrednie (bez kosztów ogólnych zarządu)] x [1+ narzut zysku]

129 Metoda „koszt plus” Błędna definicja: Cena = [koszty bezpośrednie] X
[1+ narzut zysku] + koszty pośrednie (bez kosztów ogólnych zarządu)

130 Metoda podziału zysku Wg „starych” przepisów metoda podziału zysków polega na określeniu łącznych zysków, jakie w związku z daną transakcją (transakcjami) osiągnęły podmioty powiązane, oraz podziału tych zysków między te podmioty w takiej proporcji, w jakiej dokonałyby tego podziału podmioty niezależne. Podziału zysków, można dokonać za pomocą analizy rezydualnej, która dzieli sumę zysków uzyskanych w związku z daną transakcją (transakcjami) przez podmioty powiązane uczestniczące w tej transakcji (transakcjach) w dwóch etapach.

131 Metoda podziału zysku Etap 1: każdemu uczestnikowi transakcji przypisuje się minimalny zysk, jaki osiągają podmioty niezależne w tego rodzaju transakcjach; Etap 2: pozostałe po podziale w pierwszym etapie zyski dzielone są pomiędzy podmioty powiązane uczestniczące w danej transakcji zgodnie z zasadami, jakie ustaliłyby podmioty niezależne uczestniczące w takiej transakcji.

132 Metoda podziału zysku Jeżeli suma osiągniętych przez podmioty powiązane zysków jest niższa niż suma zysków przypisanych w pierwszym etapie, to zyski przypisane podlegają zmniejszeniu.

133 Metoda podziału zysku Z przepisów dotyczących stosowania metody podziału zysku w wariancie analizy rezydualnej usunięty został zapis, mówiący o możliwości podziału straty. Może to powodować wątpliwości, czy w praktyce metoda ta będzie mogła mieć zastosowanie w sytuacjach, w których całkowity zysk do podziału jest niższy, niż suma rutynowych zysków, jakie powinny zostać przypisane poszczególnym stronom transakcji.

134 Usługi niematerialne W nowym rozporządzeniu usunięty został kontrowersyjny §13 poprzedniego rozporządzenia, mówiący o możliwości nie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem dóbr niematerialnych lub usług, jeśli korzyści z uzyskanych świadczeń były w oczywisty sposób mniejsze od oczekiwanych w związku z nabyciem korzyści.

135 Usługi niematerialne Przepis ten został zastąpiony regulacją, dającą organom podatkowym możliwość dokonania oceny prawidłowości określenia wysokości poniesionych wydatków w przypadku rozbieżności pomiędzy wysokością poniesionych kosztów a wielkością oczekiwanych korzyści.

136 TP a spowolnienie gospodarcze
Teza 1: W wyjątkowych czasach kryzysu uzasadnione jest stosowanie wyjątkowych rozwiązań w zakresie cen transferowych

137 TP a spowolnienie gospodarcze
Teza 2: Czas spowolnienia nie jest okresem wyjątkowym, stanowi normalny element cyklu koniunkturalnego w gospodarce. Nie ma żadnych przesłanek do twierdzenia, że podstawowe zasady cen transferowych powinny być zmieniane bądź uelastycznione.

138 TP a spowolnienie gospodarcze
Co można zrobić jeśli Teza 1 jest nieprawdziwa?

139 TP a spowolnienie gospodarcze
Odejście od gwarantowania określonego poziomu zyskowności dla podmiotów o ograniczonych funkcjach i ryzyku: Wytyczne OECD w sprawie cen transferowych wskazują, że w ramach określonej strategii gospodarczej podmioty mogą zaakceptować czasowe obniżenie zyskowności w zamian za perspektywę wyższych zysków w przyszłości.

140 TP a spowolnienie gospodarcze
Permanentna zmiana modelu rozliczeń: Skutkiem restrukturyzacji jest obniżenie efektywnej stawki podatkowej całej grupy poprzez przesunięcie części dochodów ze spółek grupy działających w krajach o wysokiej stawce podatkowej do spółek z krajów o niskiej stawce podatkowej.

141 TP a spowolnienie gospodarcze
Zmiana obciążeń z tytułu usług niematerialnych: Należy dowieść, że nowe obciążenia są zasadne z biznesowego punktu widzenia, tj. nowe usługi są spółce rzeczywiście potrzebne w działalności i przyczyniają się do generowania przychodu.

142 TP a spowolnienie gospodarcze
Aktualizacja analiz porównawczych: Pozwala na uwzględnienie zmian koniunkturalnych na rynku w metodologii ustalenia ceny transferowej.

143 TP a spowolnienie gospodarcze
Konsolidacja pozyskiwania finansowania: Dzięki utworzeniu specjalistycznego podmiotu, pełniącego rolę „banku” dla grupy umożliwia obniżenie kosztów pozyskania finansowania z banków poprzez wysoką wiarygodność takiego podmiotu jako przedstawiciela całej grupy (wyższą, niż poszczególnych spółek z grupy osobno) oraz potencjalnie niższy koszt pozyskania środków finansowych (poprzez możliwość wynegocjowania z bankami korzystnych warunków ze względu na wysokość pożyczanych kwot).

144 TP a spowolnienie gospodarcze
Optymalizacja zarządzania gotówką: Wprowadzenie struktury typu cash pooling, pozwala na optymalizację zarządzania gotówką w skali grupy i jednocześnie, obniża globalne koszty pozyskiwania środków finansowych przez grupę.

145 Paweł Mazurkiewicz, tel. (22) 322 6871, pawel.mazurkiewicz@mddp.pll
Alicja Sarna, tel. (22) , Arkadiusz Żurawicki, tel. (22) ,


Pobierz ppt "Wybrane zagadnienienia z zakresu podatku VAT Marta Szafarowska"

Podobne prezentacje


Reklamy Google