Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu www.szkolnictwo.pl Wszelkie treści i zasoby edukacyjne publikowane na łamach Portalu www.szkolnictwo.pl.

Prezentacja na temat: "Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu www.szkolnictwo.pl Wszelkie treści i zasoby edukacyjne publikowane na łamach Portalu www.szkolnictwo.pl."— Zapis prezentacji:

1 Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu www.szkolnictwo.pl Wszelkie treści i zasoby edukacyjne publikowane na łamach Portalu www.szkolnictwo.pl mogą być wykorzystywane przez jego Użytkowników wyłącznie w zakresie własnego użytku osobistego oraz do użytku w szkołach podczas zajęć dydaktycznych. Kopiowanie, wprowadzanie zmian, przesyłanie, publiczne odtwarzanie i wszelkie wykorzystywanie tych treści do celów komercyjnych jest niedozwolone. Plik można dowolnie modernizować na potrzeby własne oraz do wykorzystania w szkołach podczas zajęć dydaktycznych.

2 Die Sieben Weltwunder – Teil 2 Siedem Cudów Świata – Część 2 Arkadiusz Więzowski

3 Der Artemistempel in Ephesos Świątynia Artemidy w Efezie Die Stadt Ephesos wurde Ende des 2. Jahrtausends v.Chr. von den Ionier gegründet. Die Stadt wurde gegenüber der Insel Samos gegründet. Ephesos wurde im Laufe der Zeit eine der bedeutendsten Städte der Alten Welt. An der Mündung des Kaystros, an einem abgelegenen Platz, befand sich ein heiliger Baum mit der Statue einer altasiatischen Naturgottheit. Die Ionier übernahmen diesen Kult, sie setzen jedoch die Gottheit mit Artemis gleich. Da Artemis die Tochter des Zeus (und auch Zwillingsschwester des Apoll) war, beganen sie ihr einen Tempel zu bauen. Miasto Efez zostało założone pod koniec II wieku przed naszą erą przez Jonów. Miasto zostało założone naprzeciwko wyspy Samos. Efez stał się z biegiem czasu jednym z najważniejszych miast Starego Świata. Przy ujściu rzeki Kaystros, w ustronnym miejscu, znajdowało się święte drzewo z posągiem staroazjatyckiej Bogini Przyrody. Jonowie przejęli ten kult, utożsamiali jednak to Bóstwo z Artemidą. Ponieważ Artemida była córką Zeusa (i bliźniaczą siostrą Apolla), zaczęli budować jej świątynie.

4 Der Artemistempel in Ephesos Świątynia Artemidy w Efezie Der Lyderkönig Kroisos eroberte 560 v.Chr. die Stadt Ephesos und er finanzierte Bau des Tempels. Der Tempel wurde zum prächtigsten Heiligtum der Griechen. Er wurde Artemision gennant. Der Tempel wurde in einem moorigen Gebiet errichtet, weil das Gebiet um die Stadt durch Erdbeben gefährdet war. Man glaubte, dass der weichen Untergrund das Erdbeben abfangen kann. Der Tempel war 51 m breit und 105 m lang. Er bestand aus 127 Marmorsäulen, die eine Höhe von 18 m hatten. Król Lidii Krezus podbił w 560 roku p.n.e. miasto Efez i sfinansował budowę świątyni. Świątynia stała się najokazalszym sanktuarium Greków. Została nazwana Artemizjonem. Świątynia została zbudowana w rejonie bagnistym, ponieważ obszar wokół miasta był narażony na trzęsienia ziemi. Wierzono, że miękkie podłoże może wchłonąć trzęsienia ziemi. Świątynia miała 51 metrów szerokości i 105 m długości. Składała się z 127 marmurowych kolumn, które miały 18 metrów wysokości.

5 Der Artemistempel in Ephesos Świątynia Artemidy w Efezie Der Dachstuhl und die Decke wurden aus Zedernholz gemacht. Die Flügeltüren zur Cella wurden aus Zypressenholz gemacht und mit Gold verziert. In der Cella stand die über 2 m hohe Statue der Artemis. Sie wurde aus Ebenholz gefertigt und mit Gold und Silber verkleidet. Der Tempel wurde im Jahre 356 v.Chr. durch Herostratos niedergebrannt. Er wollte durch diese Tat in die Geschichte eingehen und seinen Namen unvergessen machen. Herostratos wurde zum Tode verurteilt. Więźba dachowa oraz sufit były wykonane z drzewa cedrowego. Dwuskrzydłowe drzwi do Celli wykonane były z drzewa cyprysowego i ozdobione złotem. W Celli stał ponad 2-metrowy posąg Artemidy. Był on wykonany z drzewa hebanowego i ozdobiony złotem oraz srebrem. Świątynia została spalona w roku 356 p.n.e. przez Herostratosa. Przez ten czyn chciał zapisać się w historii i aby jego nazwisko stało się niezapomniane.

6 Der Artemistempel in Ephesos Świątynia Artemidy w Efezie Die Epheser fanden unter den Überresten des Tempels die unversehrte Statue der Artemis. Sie glaubten, dass es ein Wunder war und dass sie einen noch größeren und schöneren Tempel wieder aufbauen sollten. Der Neubau begann sofort, weil Spenden für den neuen Tempel aus ganz Griechenland eintrafen. Ein neues Fundament wurde auf dem alten errichtet. Der Tempel war diesmal 65 m breit und 125 m lang. Auf den unteren Teilen der Säulen befanden sich 36 Friese, die die Taten griechischer Götter und Helden darstellte. Efezjanie znaleźli pod szczątkami świątyni nienaruszony posąg Artemidy. Wierzyli, że to był cud i że powinni wybudować jeszcze większą i jeszcze piękniejszą świątynie. Odbudowa zaczęła się natychmiast, ponieważ datki na nową świątynie przybywały z całej Grecji. Nowy fundament został zbudowany na starym. Tym razem świątynia miała 65 metrów szerokości i 125 m długości. W dolnej części kolumn znajdowało się 36 fryzów, które przedstawiały czyny greckich bogów i bohaterów.

7 Der Artemistempel in Ephesos Świątynia Artemidy w Efezie Auf die alte Schuttschicht wurde noch ein 2 m hoher Fußboden aufgelegt, deswegen war der neue Tempel 2 m höher. Die Decke wurde diesmal aus massivem Stein gemacht. Der neue Tempel wurde auch zum prächtigsten Heiligtum der Griechen. Ephesos fiel im Jahre 133 v.Chr an Rom. Fortan nannte sich "Ephesus, Hauptstadt der neuen römischen Provinz Asia". Das Artemision war noch durch drei weitere Jahrhunderte das Zentrum des geistigen, religiösen und wirtschaftlichen Lebens. 262 n. Chr. wurde das Artemision durch die Goten geplündert. Na starą warstwę gruzu położona została jeszcze 2-metrowa podłoga, dlatego też nowa świątynia była o 2 metry wyższa. Tym razem sufit wykonany został z masywnego kamienia. Nowa świątynia również została najwspanialszym sanktuarium Greków. W roku 133 p.n.e Efez został przyłączony do Rzymu. Odtąd nazywał się "Efez, Stolica rzymskiej Prowincji Azja". Artemizjon jeszcze przez trzy kolejne wieki był centrum życia duchowego, religijnego oraz gospodarczego. W roku 262 n.e. Artemizjon został splądrowany przez Gotów.

8 Der Artemistempel in Ephesos Świątynia Artemidy w Efezie Mit dem Übertritt zum Christentum unter Kaiser Theodosius (ca. 118 Jahre später) verlor das Artemision endgültig seine Bedeutung. Es wurde nur noch als Steinbruch genutzt. Die Archäologen begannen Mitte des 19. Jahrhunderts nach dem Artemistempel zu suchen. Den Schatz der Artemis fand erst 1903 der Brite David Hogarth. Das Schatz bestand aus Haarnadeln, Broschen, Ohrringen, Münzen und 3000 wertvollen Perlen. Die Kopien der Statue der Artemis befinden sich heute in Museen der Städte Ephesos und Seltschuk. Z przejściem na Chrześcijaństwo za panowania Cesarza Teodozjusza (około 118 lat później) Artemizjon ostatecznie stracił swoje znaczenie. Wykorzystywany był jeszcze jako kamieniołom. Archeolodzy zaczęli w połowie XIX wieku szukać świątyni Artemidy. Skarb Artemidy znalazł dopiero w 1903 roku Brytyjczyk David Hogarth. Skarb składał się ze spinek do włosów, broszek, kolczyków, monet oraz 3000 cennych pereł. Kopie posągu Artemidy znajdują się dzisiaj w muzeach w miastach Efez i Seldżuk.

9 Das Mausoleum von Halikarnassos Mauzoleum w Halikarnasie Bodrum (eine Stadt, die vor 2000 Jahren als Halikarnassos bekannt war), liegt 110 km südlich von Ephesos. In Bodrum befand sich das 5. Weltwunder, nämlich das Grabmal des karischen Königs Mausolos. Griechen suchten gegen Ende des 2. Jahrhunderts v.Chr. nach neuen Siedlungsplätzen in Kleinasien. Sie gründeten die Städte Ephesos, Mylasa und Halikarnassos. Seit 546 v.Chr. gehörte diese Region zum Persischen Reich. Das Persische Reich erstreckte sich vom Mittelmeer zum Indus und vom Schwarzen Meer bis zum Indischen Ozean. Bodrum (miasto, które przed 2000 laty znane było jako Halikarnas), znajduje się 110 km na południe od Efezu. W Bodrumie znajdował się piąty Cud Świata, a mianowicie grobowiec karyjskiego króla Mauzolosa. Pod koniec II wieku p.n.e. Grecy szukali nowych terenów osadniczych w Azji Mniejszej. Założyli miasta Efez, Milas i Halikarnas. Od roku 546 p.n.e. region ten należał do Imperium Perskiego. Imperium Perskie rozciągało się od Morza Śródziemnego do Indusu i od Morza Czarnego do Oceanu Indyjskiego.

10 Das Mausoleum von Halikarnassos Mauzoleum w Halikarnasie Da das Reich so groß war, konnte es nicht zentral regiert werden. Es sind innerhalb des Reiches kleinere Königreiche entstanden. Die Könige der kleineren Königreichen (sogenannte Satrapen) waren dem persischen König unterstellt. Eine Küstenlandschaft im Südwesten Kleinasiens, nämlich Karien, war eines dieser Satrapen. Hier regierte um 400 v.Chr. der König Hekatomnos, der ein Vasall des persischen Königs Artaxerxes war. Die Hauptstadt des Königs Hekatomnos war Mylasa. Ponieważ Imperium było tak duże, nie mogło być centralnie zarządzane. Wewnątrz Imperium powstały mniejsze Królestwa. Królowie mniejszych królestw (tzw. Satrap) podporządkowani byli Królowi Perskiemu. Kraina nadmorska w południowo-zachodniej Azji Mniejszej, a mianowicie Karia, była jedną ze Satrap. Tutaj rządził około w 400 roku p.n.e. Król Hekatomnus, który był wasalem perskiego króla Artakserksesa. Stolicą króla Hekatomnusa była Milas.

11 Das Mausoleum von Halikarnassos Mauzoleum w Halikarnasie Der König Hekatomnos war jedoch mit seiner Hauptstadt unzufrieden und er sollte seine Residenz in Halikarnassos verlegen. Hekatomnos starb leider noch vor dem Umzug (377 v.Chr.). Den Thron bestieg sein Sohn Mausolos. Er began die Bemühungen seines Vaters fortzusetzten. Er ließ eine Agora und einen Tempel für den Kriegsgott Ares errichten. Dann begann er sein eigenes Grabmal zu planen, das in der Mitte zwischen Agora und Arestempel stehen sollte. Er schrieb ein Wettbewerb um das schönste Grabmal aus. Die Architekten Satyros und Phyteos wurden Sieger in Mausolos' "Wettbewerb". Król Hekatomnus był jednak niezadowolony ze swojej stolicy i chciał przenieść swoją rezydencję do Halikarnasu. Hecatomnus niestety zmarł jeszcze przed przeprowadzką (377 p.n.e.). Na tron wstąpił jego syn Mausolus. Zaczął kontynuować starania swojego ojca. Zbudował Agorę oraz świątynie dla boga wojny Aresa. Potem zaczął planować swój własny grobowiec, który miał stanąć na środku pomiędzy Agorą i Świątynią Aresa. Ogłosił konkurs na najpiękniejszy grobowiec. Architekci Satyrus i Phyteos zostali zwycięzcami w "konkursie" Mausolusa.

12 Das Mausoleum von Halikarnassos Mauzoleum w Halikarnasie Auf einem breiten Unterbau, die 33 x 39 m hatte, erhob sich massiver Würfel, der Kantenlänge von ca. 27 x 33 m hatte. Würfel und Unterbau hatten zusammen eine Höhe von 22 m und erst darüber befand sich das eigentliche Grabmal. Die Cella war von 39 Säulen umgeben, die eine Höhe von 11 m hatten. Auf der Säulenhalle befand sich eine 24-stufige Pyramide, die von einer Quadriga gekrönt wurde. Die Pyramide diente als Dach des Grabmals. Das Grabmal war insgesamt ca. 49 m hoch. Die Architektur des Grabmals war für die damalige Zeit revolutionär. Es war eine Mischung aus persischer, griechischer und ägyptischer Architektur. Na szerokim fundamencie, który miał 33 x 39 metrów, wzniósł się masywny sześcian o długości krawędzi ok. 27 x 33 m. Sześcian i podstawa miały razem wysokość około 22 metrów i dopiero powyżej znajdował się rzeczywisty grobowiec. Cella otoczona była 39 kolumnami, które miały 11 metrów wysokości. Nad salą kolumnową znajdowała się 24-poziomowa piramida, która ukoronowana została kwadrygą. Piramida służyła za dach grobowca. Grobowiec miał w sumie około 49 m wysokości. Architektura grobowca była jak na tamte czasy rewolucyjna. Była to mieszanka architektury perskiej, greckiej oraz egipskiej.

13 Das Mausoleum von Halikarnassos Mauzoleum w Halikarnasie Diese Bauweise wurde später von fast allen Kulturen übernommen. In ähnlichen Gräbern, Mausoleum genannt, wurden fortan wichtige Persönlichkeiten beigesetzt. Mausolos starb vor der Fertigstellung des Mausoleums (353 v.Chr.) und seine Frau und Schwester Artemisia fortsetzte die Bauarbeiten. Diese Hochzeit folgte dem Vorbild ägyptischer Pharaonen, die oft ihre Schwester heirateten. Artemisia setzte sich auch durch die Quadriga selbst ein Denkmal, weil die Pferde der Quadriga nicht von einem Wagenlenker, sondern von Mausolos und Artemisia, gelenkt wurden. Ten styl architektoniczny przejęły później prawie wszystkie kultury. W podobnych grobowcach, zwanych Mauzoleum, chowane były odtąd ważne osobowości. Mauzolus umarł przed ukończeniem Mauzoleum (353 p.n.e.) a prace budowlane kontynuowała jego żona i siostra Artemizja. Ślub ten wynikał ze wzorowaniu się na egipskich faraonach, którzy często żenili się ze swoimi siostrami. Artemizja postawiła sobie poprzez kwadrygę pomnik, ponieważ konie kwadrygi nie były prowadzone przez woźnicę, lecz przez Mauzolosa i Artemizję.

14 Das Mausoleum von Halikarnassos Mauzoleum w Halikarnasie Der Weiterbau des Mausoleums war in Frage gestellt, weil Artemisia 2 Jahre nach ihrem Mann, Mausolos, starb. Sie erlebte die Vollendung des Grabmals auch nicht mehr. Architekten, Bildhauer und Kunsthandwerker entschieden, dass sie das Bau des Mausoleums selbst beenden. Die Stadt Halikarnassos wurde 334 v.Chr. durch Alexander der Große belagert und zerstört. Das Grabmal ist aber unberührt geblieben. Es überstand auch weitere Kriegswirren 1500 Jahre lang. Kontynuacja budowy Mauzoleum została zakwestionowana, ponieważ Artemizja zmarła dwa lata po swoim mężu, Mauzolosie. Ona również nie dożyła ukończenia grobowca. Architekci, rzeźbiarze oraz rzemieślnicy zdecydowali, że sami dokończą budowę Mauzoleum. Miasto Halikarnas zostało otoczone i zniszczone w 334 roku p.n.e. przez Aleksandra Wielkiego. Grobowiec pozostał jednak nienaruszony. Przetrwał również kolejne zawieruchy wojenne przez 1500 lat.

15 Das Mausoleum von Halikarnassos Mauzoleum w Halikarnasie Große Teile des Bauwerkes einstürzten im 12. Jahrhundert bei einem Erdbeben. Es wurde 300 Jahre später von den Kreuzritter als Steinbruch genutzt und es wurde bis auf das Fundament zerstört. Die Stadt Halikarnassos wurde im Jahre 1523 von türkischen Truppen besetzt. Auf dem Gelände des Mausoleums wurden nun Häuser gebaut. Die britischen Archäologen kauften im Jahre 1857 dieser Häuser auf. Sie legten die Überreste des Mausoleums frei. Die Überreste des Grabmals gehören heute zu den wertvollsten Ausstellungsstücken des Britischen Museums in London. Duże część budowli zawaliły się w 12 Wieku przez trzęsienie ziemi. 300 lat później mauzoleum używane było przez krzyżowców jako kamieniołom i zostało zrównane z ziemią. Miasto Halikarnas zostało w 1523 roku zajęte przez wojska tureckie. Na terenie mauzoleum zostały zbudowane domy. Brytyjscy archeolodzy odkupili te domy w 1857 roku. Odkopali oni pozostałości po mauzoleum. Pozostałości po grobowcu należą dziś do najcenniejszych eksponatów Muzeum Brytyjskiego w Londynie.

16 Der Koloss von Rhodos Kolos Rodyjski Die Stadt Rhodos (auf der Insel Rhodos) widerstand im Jahre 305 v.Chr. der Belagerung durch den König von Phrygien und Lykien, Demetrios. Man glaubte, dass dies nur durch Hilfe des Gottes Helios geschehen konnte. Die Menschen begannen dem Helios aus Dankbarkeit die Statue zu bauen. Helios war auf Rhodos sehr anerkannt, weil als Zeus die Welt unter den Göttern aufteilte, bekam Helios die Insel Rhodos. Da Helios die Bewohner der Insel Rhodos bei der Belagerung unterstützt hatte, entschieden sie, ihm die Statue zu bauen. Miasto Rodos (na wyspie Rodos) odparło w roku 305 p.n.e. oblężenie przez króla Frygii i Licji, Demetriusza. Wierzono, że to mogło się zdarzyć tylko dzięki pomocy boga Heliosa. Ludzie zaczęli z wdzięczności budować Heliosowi pomnik. Helios był na wyspie Rodos bardzo ceniony, ponieważ gdy Zeus dzielił Świat pomiędzy bogów, Helios otrzymał tę wyspę. Ponieważ Helios poparł mieszkańców wyspy Rodos w czasie oblężenia, zdecydowali się na wybudowanie mu pomnika.

17 Der Koloss von Rhodos Kolos Rodyjski Die 18 m hohe Statue wurde bei dem dem Bildhauer Chares von Lindos bestellt. Für das Material und die Arbeit wurde ein Festpreis vereinbart. Später hat sich herausgestellt, dass die Bewohner ein doppelt so hohes Standbild brauchen. Der Preis wurde von Chares einfach verdoppelt. Dann hat sich herausgestellt, dass das ein großer Fehler war. Die Kosten für die Arbeit und das Material waren acht mal so hoch, als er vermutete. Chares ging Pleite und nahm sich kurz nach Fertigstellung der Statue das Leben. Wysoki na 18 metrów posąg został zamówiony u rzeźbiarza Charesa z Lindos. Za materiał oraz pracę została uzgodniona stała cena. Później okazało się, że mieszkańcy potrzebują dwa razy większego pomnika. Cena została przez Charesa po prostu podwojona. Wtedy okazało się, że to był wielki błąd. Koszty robocizny oraz materiałów były osiem razy większe niż podejrzewał. Chares splajtował i popełnił samobójstwo krótko po zakończeniu pomnika.

18 Der Koloss von Rhodos Kolos Rodyjski Man begann die Arbeiten ca. 302 v.Chr.. Als erstes wurde ein Eisengestell gebaut. Es wurde mit Lehm ummantelt. Dann wurde die Statue mit Bronzeteilen bedeckt. Die Statue wurde bis zum Kopf mit kleinen Felsbrocken gefüllt, um die Standsicherheit zu gewährleisten. Um die eventuellen Reparaturen ausführen zu können, ließ man einen kleinen Raum in der Mitte frei. Dort war eine Leiter, die bis zum Kopf hinauf führte. Ein Standbild dieser Größe ist für die heutige Zeit ungewöhnlich. Es ist nur 10m kleiner als die New Yorker Freiheitsstatue. Pracę rozpoczęto w około 302 roku p.n.e.. Najpierw zbudowano żelazną ramę. Została ona pokryta gliną. Następnie pomnik został pokryty brązem. Pomnik wypełniony był aż po głowę małymi głazami, aby zapewnić stabilność. Aby można było przeprowadzić ewentualne naprawy zostawiono w w środku wolną przestrzeń. Tam znajdowała się drabina, która prowadziła aż do głowy. Pomnik tej wielkości jest czymś niezwykłym w obecnych czasach. Jest on tylko 10 cm krótszy niż Nowojorska Statua Wolności.

19 Der Koloss von Rhodos Kolos Rodyjski Jeder einzelne Finger des Helios war länger als ein erwachsener Mann. Der Finger konnte nich mit beiden Armen umfaßt werden. Wir können nur vermuten, wie die Statue aussah, weil keine Münzen mit dem Abbild oder Notizen erhalten geblieben sind. Nur eines ist sicher. Die Krone und das Gesicht waren vergoldet. Der Standort des Standbildes ist auch unbekannt. Das, dass Helios mit den gespreizten Beinen über der Hafeneinfahrt stand, ist unwahrscheinlich. Der Koloss von Rhodos stand nur 66 Jahre. Er wurde 224 v.Chr durch Erdbeben umgestürzt. Każdy pojedynczy palec Heliosa był większy niż dorosły człowiek. Palca nie można było objąć dwoma ramionami. Możemy się tylko domyślać, jak wyglądał jak posąg, ponieważ nie zostały zachowane żadne monety z wizerunkiem albo notatki. Tylko jedno jest pewne. Korona oraz twarz były pokryte złotem. Lokalizacja posągu również nie jest znana. To, że Helios stał z rozstawionymi nogami nad wejściem do portu, jest nieprawdopodobne. Kolos Rodyjski stał tylko 66 lat. Został on przewrócony przez trzęsienie ziemi w roku 224 p.n.e..

20 Der Koloss von Rhodos Kolos Rodyjski Die Statue blieb ca. 900 Jahre an Ort und Stelle liegen, weil ein Orakel besagte, dass die Bewohner von Rhodos ein Unglück erleiden würden, wenn sie diese Statue wieder aufrichten würden. Die Rhodos wurde 653 n.Chr. durch die Araber erobert. Sie hatten keinen Respekt vor Helios und entfernten die Bronzeschicht. Die Bronzeschicht wurde nach die Stadt Edessa transportiert. Dort wurde die Bronze eingeschmolzen. Nur das Wort "Koloß" ist von diesem sechsten Weltwunder übrig geblieben. Die ursprüngliche Bedeutung des Wortes "Colossos" ist nur "Statue". Die neue Bedeutung "Riesenstandbild, Ungetüm", bekam es erst durch das Bildnis des Helios. Posąg leżał na miejscu przez 900 lat, ponieważ wyrocznia przepowiedziała, że mieszkańcy Rodos doznaliby nieszczęścia, gdyby postawili ten pomnik z powrotem. Rodos zostało podbite przez Arabów w 653 roku n.e.. Arabowie nie mieli szacunku dla Heliosa i usunęli warstwę z brązu. Warstwa brązu została przetransportowana do miasta Edessa. Tam brąz został przetopiony. Tylko słowo "Koloß" pozostało z tego szóstego cudu świata nienaruszone. Pierwotne znaczenie słowa "Colossos" to tylko "pomnik". Nowe znaczenie "gigantyczny pomnik, monstrum" otrzymało dopiero dzięki wizerunkowi Heliosa.

21 Der Leuchtturm von Alexandria (Pharos von Alexandria) Latarnia morska na Faros Der Leuchtturm von Alexandria, der als das siebente der Weltwunder gilt, sollte eigentlich das achte sein. Vor dem Bau der Leuchtturm galten die Stadtmauern von Babylon als das zweite Weltwunder. Der Leuchtturm, der über 130 m hoch war, befand sich an der Mündung des Nils. Der Leuchtturm galt als eine technische Meisterleistung und er wurde als letztes Weltwunder genannt. Alexander der Große eroberte Ägypten und wurde in Memphis zum Pharao gekrönt. Dann gründete er die Stadt Alexandria. Latarnia morska na Faros, która uważana jest za siódmy Cud Świata, powinna być właściwie ósmym Cudem Świata. Przed budową latarni morskiej za drugi Cud Świata uważane były mury miejskie Babilonu. Latarnia morska, która miała ponad 130 m wysokości, znajdowała się u ujścia Nilu. Latarnia została uznana za mistrzowskie osiągnięcie inżynierii i została ogłoszona ostatnim Cudem Świata. Aleksander Wielki podbił Egipt i został koronowany w Memphis na faraona. Potem założył miasto Aleksandrię.

22 Der Leuchtturm von Alexandria (Pharos von Alexandria) Latarnia morska na Faros Alexandria sollte ein bedeutender Hafen und Handelsplatz werden. Alexander der Große entwarf selbst die Pläne für die Stadt Alexandria. Der Standort für einen Leuchtturm wurde auch von Alexander gewählt. Er befand sich auf einem Riff neben der Insel Pharos. Der Bau wurde 300 v. Chr. begonnen. 279 v. Chr. war der Bau vollendet. Die Grundfläche hatte 30m x 30 m. Auf der Grundfläche erhob sich das Rechteck, das eine Höhe von 71m hatte. Das Rechteck verjüngte sich leicht nach oben. Der Zweite Teil des Leuchtturmes befand sich auf der oberen Platform. Er war achteckig und hatte eine Höhe von 34 m. Darauf war ein Rundbau mit der Leuchtanlage. Aleksandria miała być głównym portem oraz miejscem handlu. Aleksander Wielki sam zaprojektował plany miasta Aleksandria. Również lokalizacja latarni została wybrana przez niego. Znajdowała się na rafie w pobliżu wyspy Pharos. Budowa została rozpoczęta w 300 roku p.n.e. W 279 roku p.n.e. budowa została ukończona. Podstawa wynosiła 30m x 30m. Na podstawie wznosił się prostokąt, który miał 71 m wysokości. Prostokąt zwężał się lekko ku górze. Druga część latarni znajdowała się na górnej platformie. Miała ona kształt ośmiokąta i długość 34 m. Była to okrągłą budowla z systemem oświetlenia.

23 Der Leuchtturm von Alexandria (Pharos von Alexandria) Latarnia morska na Faros Über der Leuchtanlage erhob sich ein kegelförmiges Dach, als Abschluss stand eine Zeusstatue. Der untere Teil des Leuchtturmes war in 14 Gewölbe eingeteilt. In seinem Inneren befand sich eine Rampe, die nach oben führte. In der Mitte befand sich ein Schacht. Der Schacht reichte vom Keller bis zur Leuchtanlage hinauf. Hierin konnte man z.B. Material bis in die obersten Stockwerke transportieren. Die Außenwände des Leuchtturmes waren mit weißem Marmor verkleidet. Der Bau des Leuchtturmes kostete etwa 800 Talente. Das entspricht ca. 5 Mio. Euro wert. Nad systemem oświetlenia wznosił się stożkowaty dach, jako zakończenie stał pomnik Zeusa. Dolna część latarni była podzielona na 14 sklepień. Wewnątrz znajdowała się rampa, która prowadziła na górę. Na środku znajdował się szyb. Szyb biegł od piwnicy aż po system oświetlenia. W środku można było transportować np. materiał do wyższych pięter. Ściany boczne latarni były pokryte białym marmurem. Budowa latarni morskiej kosztowała około 800 Talentów. Odpowiada to około 5 mln Euro.

24 Der Leuchtturm von Alexandria (Pharos von Alexandria) Latarnia morska na Faros Zuerst war der Leuchtturm nur als Tag-Leuchtturm benutzt, weil die Schiffe damals nur am Abend einen Hafen aufsuchten. Als sich der Stadt erweitert hat, mussten die Schiffe auch nachts auslaufen. Deswegen erhielt der Leuchtturm eine starke Lichtanlage, in welcher Öl und Baumharz verbrannt wurden. Es war das erste "Leuchtfeuer" der Schiffahrtsgeschichte und der Leuchtturm von Alexandria gilt als der erste "Leuchtturm" der Welt. Das Licht wurde über Hohlspiegel gebündelt und reflektiert. Man glaubte, dass das Licht bis ans Ende der Welt reichte. Erdbeben vernichteten den Leuchtturm von Alexandria (zuerst 1303 und dann 1326). Na początku Latarnia używana była jako Dzienna Latarnia Morska, ponieważ statki w tamtych czasach odwiedzały porty tylko wieczorem. Gdy miasto się rozbudowało, statki musiały wypływać również wieczorami. Dlatego latarnia otrzymała potężny system oświetlenia, w palony był olej oraz żywica drzewna. Było to pierwsze światło nawigacyjne w historii żeglugi a Latarnia Morska na Faros uważana jest za pierwszą latarnie morską na świecie. Światło było skupiane i odbijane przez zwierciadło wklęsłe. Wierzono, że światło dociera do końca świata. Trzęsienie ziemi zniszczyło Latarnie w Aleksandrii (najpierw w 1303 roku a następnie w 1326 roku).

25 Der Leuchtturm von Alexandria (Pharos von Alexandria) Latarnia morska na Faros Die Araber versuchten, den Leuchtturm wieder aufzubauen aber es ist nicht gelungen. 1477 errichtete der Mamelukensultan Kait Bey auf den Fundamenten des Leuchtturmes eine Festung, die heute noch steht und den Namen des Erbauers trägt. (Fort Kait Bey.) Da der Leuchtturm auf einem Riff neben der Insel Pharos stand, wurde er einfach "Pharos" genannt. Im Laufe der Zeit wurde dieses Wort in alle romanischen Sprachen übernommen. Leuchtturm heißt auf lateinisch "pharus". Die Italiener sagen auf Leuchtturm "faro", die Franzosen "phare" und die Portugiesen "farol". Also ist von diesem Weltwunder nue ein Wort übrig geblieben. Arabowie próbowali odbudować latarnię ponownie, ale się nie udało. W 1477 roku Mamelucki Sultan Kait Bey zbudował na fundamentach latarni fortecę, która stoi jeszcze do dziś i nosi nazwę budowniczego. (Fort Kait Bey.) Ponieważ latarnia stała na rafie w pobliżu wyspy Pharos, nazywana była po prostu "Pharos". Z biegiem czasów słowo to zostało przyjęte we wszystkich językach romańskich. Latarnia w języku łacińskim oznacza "Pharos". Włosi mówią na latarnię "faro", Francuzi "Phare" a Portugalczycy "farol". A więc po tym Cudzie Świata pozostało nam tylko słowo.

26 Bibliografia: Die Sieben Weltwunder der Antike: http://www.raetsel-der-menschheit.de/wewu/index.htm Die Sieben Weltwunder der Antike: http://www.sockenqualmer.de/FreizeitGrp/Themen/wasSonst/Weltwun der/Die7WeltwunderWa%20IstWas081_Kl.pdf