„mathematician of rare power”

Prezentacja na temat: "„mathematician of rare power”"— Zapis prezentacji:

1 „mathematician of rare power”
Pierre de Fermat „mathematician of rare power”

2 Biography French mathematican (autodidact)
Of education- lawyer, linguist Most of his work was published after his death Born August 17, 1601 in Beaumont-de-Lomagne Died January 12, 1665 in Castres

3 Biography He attended the University of Orleans in 1623 and received a bachelor's degree in civil law in 1626, before moving to Bordeaux. In Bordeaux he began his first serious study of mathematics. He knew Latin, Greek, Italian and Spanish. His work along with Blaise Pascal gave the foundation of probability.

4 Praca Pionierskie prace Fermata w geometrii analitycznej zostały przekazane w rękopisach w 1636, przed publikacjią słynnego Kartezjusza „La geometrie”. Rękopis ten został opublikowany pośmiertnie w 1679 roku w „Varia opera Mathematica”.

5 Twierdzenie Fermata o sumie dwóch kwadratów
Twierdzenie teorii liczb głoszące, iż każda liczba pierwsza dająca resztę 1 w dzieleniu przez 4 jest sumą kwadratów dwóch liczb całkowitych. Lub w notacji algebraicznej: Jeżeli p = 4k + 1, gdzie p jest liczbą pierwszą, to p = a²+ b², gdzie a, b, są pewnymi liczbami całkowitymi.

6 Wielkie twierdzenie Fermata
Pierre de Fermat zanotował je na marginesie łacińskiego tłumaczenia książki Arithmetica Diofantosa i opatrzył następującą uwagą: znalazłem zaiste zadziwiający dowód tego twierdzenia. Niestety, margines jest zbyt mały, by go pomieścić, lub w innej wersji: Jest niemożliwe rozłożyć sześcian na dwa sześciany, czwartą potęgę na dwie czwarte potęgi i ogólnie potęgę wyższą niż druga na dwie takie potęgi; znalazłem naprawdę zadziwiający dowód tego, jednak margines jest za mały, by go pomieścić. Brzmi ono: Dla liczby naturalnej n > 2 nie istnieją takie dodatnie liczby naturalne x, y, z, które spełniałyby równanie xn + yn = zn

7 Zasada Fermata Zasada Fermata w optyce jest szczególnym przypadkiem zasady najmniejszego działania. Treść jej w ujęciu Fermata miała następujące brzmienie: Promień świetlny poruszający się (w dowolnym ośrodku) od punktu A do punktu B przebywa zawsze lokalnie minimalną drogę optyczną, czyli taką, na której przebycie potrzeba czasu najkrótszego.

8 Koniec

9 Źródła: