PŁOCK. Zoo w Płocku Miejski Ogród Zoologiczny w Płocku mieści się przy ul. Norbertańskiej 2. Powstał w 1951 roku. Jego łączna powierzchnia wynosi 17 hektarów.

Prezentacja na temat: "PŁOCK. Zoo w Płocku Miejski Ogród Zoologiczny w Płocku mieści się przy ul. Norbertańskiej 2. Powstał w 1951 roku. Jego łączna powierzchnia wynosi 17 hektarów."— Zapis prezentacji:

1 PŁOCK

2 Zoo w Płocku Miejski Ogród Zoologiczny w Płocku mieści się przy ul. Norbertańskiej 2. Powstał w 1951 roku. Jego łączna powierzchnia wynosi 17 hektarów. Umiejscowiony jest na wzgórzu niedaleko Wisły, co dodatkowo podnosi jego walory turystyczne i krajobrazowe. Tereny wokół obiektu stanowią popularne obszary rekreacyjne. Dyrektorem płockiego zoo jest Aleksander Niweliński. Miejski Ogród Zoologiczny liczny niecałe 4 tys. okazów. Ich różnorodność jest duża, występuje tutaj bowiem ponad 320 gatunków.

3 Stary Rynek w Płocku Historia Starego Rynku w Płocku być może nie jest tak stara, jak historia samego miasta, jednak warto przybliżyć ją, by dowiedzieć się, czemu to serce dawnej średniowiecznej osady było tak istotne i jakie funkcje pełni dzisiaj. Stary Rynek w Płocku jest bowiem jednym z najważniejszych obiektów Starego Miasta. Ten prostokątny plac powstał na początku XVI wieku, za czasów panowania księcia Bolesława II. Ulokowany w centrum miasta pełnił funkcję targu, na którym wznosiły się stragany i kramy kupców oraz jatki miejskie, gdzie można było kupić wyłącznie artykuły spożywcze. Jak każdy targ Stary Rynek tętnił życiem. Praktycznie do połowy XIX wieku to właśnie tutaj znajdowały się zajazdy, oberże i najbogatsze sklepy. W jego południowo-wschodniej części znajdował się gotycki ratusz, przed którym dawniej wznosił się szafot, gdzie skazańcy kończyli swój żywot. Była to jednak tylko tymczasowa siedziba władz miasta, która funkcjonowała od 1813 roku. Dopiero w latach 1824-1825 gotycka budowla została zastąpiona nowym, klasycystycznym budynkiem, zaprojektowanym przez Jakuba Kubickiego, który od tej pory służył jako siedziba władz miasta. W długiej historii Starego Rynku, oprócz tych pozytywnych i napawających nadzieją wydarzeń znajdziemy również takie, które tę nadzieję odbierały. Były to pożary, często nawiedzające tę część Płocka. Wszystkie zabudowania na placu były drewniane, to niestety sprzyjało szybkiemu rozprzestrzenianiu się ognia. Dynamiczny rozwój zarówno samego Rynku, jak i miasta zmusił władze do powiększenia przestrzeni targowej. Dlatego w drugiej połowie XIX wieku plac przed ratuszem przerobiono na park z alejkami, a mieszczący się tutaj bazar przeniesiono na Nowy Rynek. Od tej pory plac stał się miejscem schadzek i spotkań towarzyskich. Wzniesiono tu estradę, na środku Rynku stanęła nowoczesna, podświetlana fontanna Afrodyta. Mieszczące się na placAu kamienice pochodzą z końca XVIII i XIX wieku. Jedną z najstarszych jest barokowa kamieniczka z końca XVII wieku.

4 Stary Rynek

5 Zamek ksi ążą t mazowieckich w Płocku Zamek książąt mazowieckich w Płocku nierozerwalnie wiąże się z historią miasta. Początki osadnictwa na Wzgórzu Tumskim w Płocku, gdzie mieści się obecnie zamek datuje się na X wiek. Dzięki usytuowaniu u zbiegu szlaków handlowych i dogodnemu, obronnemu ukształtowaniu terenu na skarpie ponad lustrem Wisły, miejsce to stało się idealne dla stworzenia warownego grodu. Swój największy rozwój zawdzięczał on Władysławowi Hermanowi, który wzniósł również na jego terenie romańską katedrę. To właśnie na jej miejscu, prawie trzysta lat później Kazimierz Wielki wybudował gotycki zamek, który do końca XV wieku służył jako siedziba książąt mazowieckich. Zamek w Płocku został podzielony na dwie części, ta ważniejsza, bardziej reprezentacyjna nosiła nazwę castrum. Cały obiekt otoczony został charakterystycznym, podwójnym murem obronnym. Zewnętrzny mur dostosowany był do nieregularnego kształtu wzgórza, na którym wznosił się zamek. Natomiast wewnętrzny, zakończony blankami, wyższy o kilka metrów, łączył dwie, zachowane do dziś wieże – Szlachecką i Zegarową. Ta ostatnia, pełniąca od końca XV wieku rolę dzwonnicy katedralnej, była przebudowywana w połowie XVI wieku, a w latach 1723–1735 wzbogaciła się o barokowe zwieńczenie w postaci kopuły. Część mieszkalna, zajmowana przez władcę, przylegała do muru. Do samego zamku prowadziły dwie bramy. Jedna wychodząca na południowy-zachód, zaraz przy skarpie wiślanej, prowadziła na drewniany most, który łączył zamek z obwodem murów miejskich. Przez drugą, północno-zachodnią można było dostać się do miejskiej bramy Grodzkiej.Książęta mazowieccy zamieszkiwali zamek do 1532 roku. Wtedy to wiślana skarpa obsunęła się, a część zamku uległa zniszczeniu. Odbudowano go i podzielono między władców i kościół. Rezydencję tych pierwszych przeniesiono do mniejszej, południowej części, natomiast reszta budowli od 1538 roku stała się własnością benedyktynów i pozostała w ich rękach do 1781 roku. Potop Szwedzki przyczynił się do upadku zamku, a w XVII-XVIII wieku powstało w zamku opactwo benedyktyńskie i wybudowano kościół w miejscu, gdzie dawniej mieszkali władcy. W XX wieku odrestaurowano zamek, jednak ta ingerencja w jego strukturę prawie całkowicie zatarła ślady pierwotnego zamku. Dziś nie przypomina on już budowli z dawnych lat. Odkopane przez archeologów relikty dawnej siedziby Władysława Hermana oraz dwie ocalałe wieże gotyckiego zamku Kazimierza Wielkiego są wpisane do rejestru zabytków wraz z budynkami dawnego opactwa benedyktyńskiego. W 1973 roku utworzono w zamku Muzeum Mazowieckie, które mieści się tam do dziś.

6 Zamek

7 Muzeum diecezjalne w Płocku W Muzeum Diecezjalnym znajdują się drogocenne przedmioty z okolicznych kościołów. W głównej mierze są to dewocjonalia oraz zabytkowe obrazy i woluminy. Najważniejszymi okazami są rękopisy, dokumenty mazowieckie, rzeźby średniowieczne oraz szaty liturgiczne z różnych okresów. 12 czerwca 2008 roku Muzeum Diecezjalne zostało powiększone o nowy obiekt, należący niegdyś do opactwa benedyktynów. Uroczystości poświęcenia gmachu przeprowadził abp Józef Kowalczyk. Nowy budynek został wyposażony w bardzo cenne eksponaty sztuki sakralnej. Wśród nich znalazły się m.in. Herma św. Zygmunta, Kielich Księcia Konrada, Kielich Ferdynanda Wazy. Zbiory zostały rozdzielne na trzy działy. Pierwszy z nich – „Chrystus w sztuce: malarstwie i rzeźbie”. Kolejna część zatytułowana jest „Chrystus w Eucharystii”. Trzeci dział to „Chrystus w życiu świętych”. Muzeum Diecezjalne w Płocku posiada bogaty skarbiec. W obiekcie mają być organizowane wystawy dotyczące sakralnej sztuki współczesnej. Istotną część zbiorów muzealnych zajmują również eksponaty archeologiczne, rękopisy, meble. Do 2009 roku funkcję dyrektora Muzeum sprawował ksiądz Bronisław Gwiazda. Nowym przewodniczącym obiektu został ksiądz Stefan Cegłowski. Muzeum zyskało patrona – błogosławionego arcybiskupa Antoniego Juliana Nowowiejskiego – 9 kwietnia 2009 w oparciu o dekret biskupa płockiego Piotra Libery.

8 Muzeum diecezjalne w Płocku

9 Muzeum Mazowieckie w Płocku Muzeum Mazowieckie w Płocku znajduje się przy ul. Tumskiej 8. Zbiory tego obiektu pochodzą z Towarzystwa Naukowego Płockiego i Szkoły Wojewódzkiej. Pierwsza wystawa dotycząca sztuki sesyjnej odbyła się w 1967 roku. Nowa siedziba Muzeum została wybudowana w 2005 roku i jest jednym z nowocześniejszych w Polsce obiektów muzealnych. Otoczenie Starego Miasta pozytywnie wypływa na ilość odwiedzających to miejsce. Kolekcja etnograficzna znajduje się w muzealnym spichlerzu, położonym nieopodal brzegu Wisły. Płockie Muzeum posiada liczne zbiory przeróżnych eksponatów z kilku dziedzin. Dla ułatwienia zostały one sklasyfikowane tematycznie. Tak więc wyróżnia się Dział Sztuki, który liczy niemalże 15 tys. przedmiotów, w jego skład wchodzi 5,5 tys. obiektów secesyjnych oraz około 600 neosecesyjnych. Kolejny dział, największy pod względem wielkości w Muzeum Mazowieckim to Dział Numizmatyki, który posiada ponad 35 tys. okazów. Równie obszerny jest Dział Historii, zawierający ponad 20 tys. przedmiotów muzealnych. Następną sekcją jest Dział Archeologii, liczący prawie 6 tys. obiektów. Ostatni – Dział Etnografii ma około 9,5 tys. obiektów

10 Molo

11 Katedra