Obsługa ruchu turystycznego

Prezentacja na temat: "Obsługa ruchu turystycznego"— Zapis prezentacji:

1 Obsługa ruchu turystycznego
Konwersatorium II

2 Indywidualne determinanty wyjazdów turystycznych
W licznych klasyfikacjach spotykanych w literaturze przedmiotu czynniki determinujące uczestnictwo w wyjazdach turystycznych najczęściej dzieli się na zewnętrzne, czyli takie, które oddziałują na konsumenta, oraz wewnętrzne, które charakteryzują konsumenta.

3 Indywidualne determinanty wyjazdów turystycznych
Wśród czynników zewnętrznych można wyróżnić uwarunkowania o charakterze ekonomicznym, demograficznym, geograficznym oraz prawno-politycznym. Grupa czynników wewnętrznych to czynniki charakteryzujące konsumenta. Czynniki te można zakwalifikować do dwóch grup - pierwszej określającej profil społeczny konsumenta oraz drugiej określającej jego profil psychologiczny. Ponadto zalicza się tu także motywacje podróży.

4 Indywidualne determinanty wyjazdów turystycznych
Czynniki zewnętrzne ekonomiczne Wśród czynników ekonomicznych podstawowe znaczenie dla konsumpcji turystycznej ma dochód, który można analizować w trzech aspektach: dochodów indywidualnych (wydatki na turystykę zależne od dochodu realnego - im poziom dochodów jest wyższy, tym wyższa jest skłonność do konsumpcji dóbr i usług turystycznych), dochodów w skali kraju, związanych z sytuacją ogólnogospodarczą (dochód narodowy, struktura dochodowa społeczeństwa, płace realne, stopa bezrobocia, bilans płatniczy), cen (ryzyko zbyt wysokich i zbyt niskich cen, różnice cen oferowanych przez firmy turystyczne w różnych krajach).

5 Indywidualne determinanty wyjazdów turystycznych
Czynniki zewnętrzne demograficzne wiek (wpływa nie tylko na stopień aktywności, ale na preferowane jej formy, a także często na wymagania dotyczące standardu usług), pozycja i aktywność zawodowa (im wyższa jest pozycja i aktywność zawodowa, tym częstsze jest uczestnictwo w turystyce), poziom wykształcenia (wpływa z jednej strony na wielkość i strukturę potrzeb, a z drugiej na możliwości ich zaspokojenia; wraz ze wzrostem poziomu wykształcenia wzrasta poziom aktywności turystycznej).

6 Indywidualne determinanty wyjazdów turystycznych
Czynniki zewnętrzne geograficzne miejsce zamieszkania potencjalnego turysty (często decyzje o wyborze miejsca docelowego podyktowane są chęcią zmiany otoczenia i wypoczynku w środowisku odmiennym od miejsca zamieszkania), wielkość ośrodka, z którego pochodzi potencjalny turysta (wśród mieszkańców dużych miast aktywność turystyczna jest zwykle wyższa niż wśród mieszkańców małych miasteczek i wsi), odległość między miejscem zamieszkania a miejscem docelowym (zależności pomiędzy odległością miejsca docelowego a miejscem zamieszkania).

7 Indywidualne determinanty wyjazdów turystycznych
Czynniki zewnętrzne prawno-polityczne czynniki regulujące ruch turystyczny (system wizowy, przepisy celne oraz związany z nimi zakres kontroli na granicach), uregulowania prawne, m.in. na takich polach jak: ochrona konsumentów, zapewnienie konkurencji i ochrona rodzimych rynków, ochrona środowiska naturalnego.

8 Indywidualne determinanty wyjazdów turystycznych
Czynniki wewnętrzne społeczne Oddziaływanie czynników społecznych można opisać w kilku podstawowych grupach, wśród których do najważniejszych zaliczyć można: rodzinę, grupy odniesienia i liderów opinii, status i pełnione funkcje społeczne, klasy i warstwy społeczne, kulturę i subkulturę, wzorce wydatkowania, modę.

9 Indywidualne determinanty wyjazdów turystycznych
Czynniki wewnętrzne psychologiczne Należą do nich: osobowość, procesy poznawcze (percepcja, uczenie się, rozwiązywanie problemów), procesy aktywizujące (emocje, postawy i opinie).

10 Indywidualne determinanty wyjazdów turystycznych
Motywy wyjazdów turystycznych Motywacje są to czynniki wewnętrzne natury psychicznej i fizjologicznej, świadome lub nieświadome, skłaniające do określonego działania. Dokładniejsza analiza motywacji pozwala na próbę odpowiedzi na pytanie, dlaczego konsumenci decydują się przeznaczyć część swoich dochodów właśnie na turystykę, a nie na inne dobra i usługi, które są dla turystyki konkurencyjne z powodu ograniczeń w dochodzie dyspozycyjnym. Określonym motywacjom mogą odpowiadać określone typy podróży (np. podróże służbowe, zdrowotne, sportowe, rekreacyjne, edukacyjne, rodzinne, etniczne, ekonomiczne, religijne).

11 Indywidualne determinanty wyjazdów turystycznych
Motywacje należy traktować jako dynamiczny proces w zachowaniu nabywcy, który wypełnia lukę pomiędzy odczuwanymi potrzebami a decyzją o podjęciu działania czy dokonaniu zakupu. Potrzeba jest pożądaniem wartości użytkowych (dóbr materialnych i usług), wynikających z osiągniętego rozwoju gospodarczego i kulturalnego ludzkości. Relacje pomiędzy aktywnością turystyczną człowieka a systemem jego potrzeb przedstawia tabela 2.4.

12 Indywidualne determinanty wyjazdów turystycznych

13 Rodzaje ruchu turystycznego i formy jego obsługi
Etapy podróży turystycznej i formy obsługi ruchu turystycznego Etapy podróży turystycznej zawierają się w formule „5P”, obejmującej: przygotowanie do podróży, przejazd do miejsca docelowego, pobyt w miejscu recepcji turystycznej, przejazd powrotny do miejsca stałego zamieszkania, podsumowanie podróży turystycznej (powrót).

14 Rodzaje ruchu turystycznego i formy jego obsługi

15 Rodzaje ruchu turystycznego i formy jego obsługi
Klasyfikacje ruchu turystycznego

16 Rodzaje ruchu turystycznego i formy jego obsługi

17 Rodzaje ruchu turystycznego i formy jego obsługi

18 Rodzaje ruchu turystycznego i formy jego obsługi
Dodatkowo, połączenie kryteriów głównego celu wyjazdu i długości trwania pobytu pozwala na wyróżnienie: ruchu pobytowego (wczasy wypoczynkowe, wczasy z programem specjalistycznym, kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży, wczasy profilaktyczne i lecznicze, caravaning), ruchu wycieczkowego (wycieczki turystyczno-krajoznawcze, wycieczki kulturalno-rozrywkowe, wycieczki specjalistyczne, turystyka kwalifikowana, kempingowa, obozy wędrowne, autostop), ruchu wycieczkowego i świątecznego (turystyka świąteczna i weekendowa).

19 Rodzaje ruchu turystycznego i formy jego obsługi
Podstawowe rodzaje ruchu turystycznego i charakterystyczne dla nich formy obsługi Turystyka wypoczynkowa Turystyka poznawcza Turystyka kwalifikowana Turystyka w interesach (handlowa, biznesowa, kongresowa) Turystyka zdrowotna Turystyka motywacyjna Turystyka etniczna Turystyka wiejska Turystyka ekologiczna Turystyka religijna Ćwiczenie: proszę krótko scharakteryzować powyższe rodzaje ruchu turystycznego uwzględniając główne grupy osób w nich uczestniczących oraz preferowane, konieczne i uzupełniające formy obsługi.