Przemoc seksualna w rodzinie.

Prezentacja na temat: "Przemoc seksualna w rodzinie."— Zapis prezentacji:

1 Przemoc seksualna w rodzinie.

2 Przemoc domowa : zachodzi, kiedy członek rodziny, mąż, żona lub partner próbuje zdominować fizycznie lub psychicznie drugiego partnera, dzieci, rodziców, dziadków, teściów, używając przewagi fizycznej, gróźb, szantażu, w celu zranienia moralnie lub fizycznie.

3 Cechy wspólne przypadków przemocy w domu :
Destruktywna krytyka i słowne ubliżanie: np. krzyki, oskarżanie, wyzwiska, werbalne groźby. Taktyka nacisków: grożenie (niedawaniem pieniędzy, wyłączaniem telefonu, zabraniem samochodu, popełnieniem samobójstwa, złożeniem na skargi do instytucji socjalnych) Nadużycie zaufania: kłamstwa, okazywanie zazdrości, zdradzanie, niedotrzymywanie obietnic i wspólnych uzgodnień Przemoc seksualna: gwałcenie (zmuszanie siłą i groźbą czy zastraszaniem do współżycia płciowego, współżycie wtedy, gdy ofiara tego nie chce), upokarzające traktowanie z powodu orientacji seksualnej Brak szacunku: upokarzanie ofiary przy innych, nieodpowiadanie na pytania ofiary.

4 Przemoc seksualna wobec dzieci

5 Jak rozpoznać przemoc seksualną wobec dzieci?
Objawy przemocy seksualnej u dzieci możemy podzielić na somatyczne i psychiczne. Wśród bezpośrednich skutków somatycznych należy wymienić: * urazy zewnętrznych narządów płciowych, * przerwanie błony dziewiczej, * ciąża, * infekcje przenoszone drogą płciową, * urazy odbytu, * infekcje jamy ustnej, Równie długa jest lista następstw psychicznych, do których możemy zaliczyć: * nadmierna erotyzacja dziecka (prowokacyjne i uwodzicielskie zachowanie seksualne, agresywne zachowania wobec rówieśników) * obniżony nastrój, * lęk, niepokój (problemy w szkole, zaburzenia snu), * poczucie winy, niska samoocena, * myśli samobójcze, * nadpobudliwość psycho- ruchowa, * trudności w koncentracji,

6 Konsekwencje wykorzystywania seksualnego dzieci:
Osoby dorosłe, które były wykorzystywane w dzieciństwie cechuje niższa samoocena, skłonności do zaburzeń nastrojów i problemów Interpersonalnych. Mogą wystąpić u nich zaburzenia psychotyczne, zaburzenia osobowości, depresje, a nawet próby samobójcze. Ofiary w dorosłym życiu mogą również przejawiać tendencje do zachowań o charakterze przestępczym oraz do stosowania przemocy także wobec dzieci.

7 Trudno jest ustalić zasięg tego zjawiska, gdyż przemoc seksualna to temat tabu. Na utrzymaniu tajemnicy zależy nie tylko sprawcy, ale także dziecku, które boi się, wstydzi, jest po prostu zagubione i nie wie, do kogo zwrócić się o pomoc. Zależy na tym także pozostałym domownikom zwłaszcza, jeśli sprawcą był ktoś z rodziny.

8 Sprawcy przemocy: Wbrew powszechnym mniemaniom sprawcami większości nadużyć seksualnych nie są ludzie dziecku obcy – częściej są to członkowie rodziny, sąsiedzi, przyjaciele domu, nauczyciele i znajomi. Ofiarami czynów lubieżnych są najczęściej dzieci w wieku 7 – 12 lat, przy czym wiele przypadków dotyczy dzieci w wieku przedszkolnym, nie wyłączając niemowląt. Dziewczęta znacznie częściej niż chłopcy są obiektami zachowań seksualnych, choć liczba przypadków zgłaszanych przez chłopców wyraźnie rośnie.

9 Pomoc osobom przemocy seksualnej:
Dziecko powinno usłyszeć, że nie jest winne temu, co się stało, nie ponosi winy za to, że nie powiedziano mu o tym od razu. Jego złe samopoczucie, lęki, napady płaczu czy złości są całkowicie zrozumiałe i miną. Jego ciało jest nadal niewinne, nie jest jedyne – co roku to samo spotyka wiele dzieci. Pierwszy etap w pracy z ofiarą przemocy seksualnej to diagnoza, a dalej odpowiednia terapia.

10 Profilaktyka: Profilaktyka przemocy seksualnej wobec dzieci powinna się odbywać od najwcześniejszych lat. W rodzinie, w szkole, w świetlicy. Powinna ona polegać nie tylko na dostarczaniu informacji o czyhających zagrożeniach, ale przede wszystkim uczyć dzieci mówienia NIE, czyli tzw. asertywności. Ponadto należy dziecku wskazać, gdzie i u kogo należy szukać pomocy.