Kuratorium Oświaty w Łodzi Logika czy papierologia stosowana

Prezentacja na temat: "Kuratorium Oświaty w Łodzi Logika czy papierologia stosowana"— Zapis prezentacji:

1 st. wiz. Barbara Łaska 42 637 70 59 barla@kuratorium.lodz.pl
Kuratorium Oświaty w Łodzi Logika czy papierologia stosowana? KIPU, PDW, IPET – co, kiedy, dlaczego? Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej i kształcenia specjalnego st. wiz. Barbara Łaska

2 Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, a zadania nauczycieli w szkole
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, a zadania nauczycieli w szkole. Przedmiot pracy zespołu nauczycieli

3 Dzieci, którym należna jest pomoc psychologiczno - pedagogiczna
Dziecko z zaburzeniami komunikacji językowej Dziecko niepełnosprawne Dziecko szczególnie uzdolnione Dziecko przewlekle chore Dziecko w sytuacji kryzysowej lub traumatycznej Dziecko zaniedbane środowiskowo Dziecko z dysleksją rozwojową Dziecko z trudnościami adaptacyjnymi – różnice kulturowe, zmiana środowiska Niepowodzenia edukacyjne

4 Uczniowie niepełnosprawni
Słabo widzący, niewidomi Słabo słyszący, niesłyszący Niepełnosprawność intelektualna (lekkie, umiarkowane, znaczne, głębokie upośledzenie umysłowe) Niepełnosprawność ruchowa, afazja Autyzm, zespół Aspergera Niepełnosprawność sprzężona

5 Przed wejściem w życie nowych przepisów o pomocy p-p
Formy i sposoby udzielania uczniom pomocy p-p określał pedagog szkolny. Nauczyciel lub pedagog szkolny samodzielnie planował działania na rzecz ucznia. Nauczyciel lub pedagog samodzielnie tworzył dla ucznia plan lub program wspierający (najczęściej dokument bardzo skomplikowany i długi). Nauczyciel lub pedagog szkolny sam realizował zaplanowane zadania. Rodzic był zapraszany lub wzywany przez poszczególnych nauczycieli lub pedagoga lub rodzic przychodził do poszczególnych nauczycieli, aby poruszyć problem swojego dziecka.

6 Na czym polegają zmiany dotyczące pomocy psychologiczno-pedagogicznej i kształcenia specjalnego?

7 Zmiany dotyczące pomocy p-p i KS
Podkreślono konieczność zespołowej pracy nauczycieli. Zobligowano nauczycieli do zespołowego spotkania z rodzicami. Zmieniono zakres zadań pedagoga/psychologa Określono niezbędną dokumentację dotyczącą pomocy p-p (KIPU i PDW). Przywiązano więcej wagi do efektów udzielanej pomocy p-p. Zamieniono IPE na IPE-T dookreślając jego zawartość jest obecnie tworzony w szkołach ogólnodostępnych, integracyjnych, specjalnych. Do niepełnosprawności – autyzm dodano zespół Aspergera, do ruchowej – afazję.

8 „Stare rozporządzenie ” Do zadań pedagoga należy w szczególności:
rozpoznawanie indywidualnych potrzeb uczniów oraz analizowanie przyczyn niepowodzeń szkolnych; określanie form i sposobów udzielania uczniom, w tym uczniom z wybitnymi uzdolnieniami, pomocy psychologiczno - pedagogicznej, odpowiednio do rozpoznanych potrzeb; organizowanie i prowadzenie różnych form pomocy psychologiczno - pedagogicznej dla uczniów, rodziców i nauczycieli; podejmowanie działań wychowawczych i profilaktycznych wynikających z programu wychowawczego szkoły i programu profilaktyki, o których mowa w odrębnych przepisach, w stosunku do uczniów, z udziałem rodziców i nauczycieli; wspieranie działań wychowawczych i opiekuńczych nauczycieli, wynikających z programu wychowawczego szkoły i programu profilaktyki, o których mowa w odrębnych przepisach; planowanie i koordynowanie zadań realizowanych przez szkołę na rzecz uczniów, rodziców i nauczycieli w zakresie wyboru przez uczniów kierunku kształcenia i zawodu, w przypadku gdy w szkole nie jest zatrudniony doradca zawodowy; działanie na rzecz zorganizowania opieki i pomocy materialnej uczniom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej.

9 „Stare rozporządzenie ” Do zadań psychologa należy w szczególności:
prowadzenie badań i działań diagnostycznych dotyczących uczniów, w tym diagnozowanie potencjalnych możliwości oraz wspieranie mocnych stron ucznia; diagnozowanie sytuacji wychowawczych w celu wspierania rozwoju ucznia, określenia odpowiednich form pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym działań profilaktycznych, mediacyjnych i interwencyjnych wobec uczniów, rodziców i nauczycieli; organizowanie i prowadzenie różnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, rodziców i nauczycieli; zapewnienie uczniom doradztwa w zakresie wyboru kierunku kształcenia i zawodu; minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy wychowawczej w środowisku szkolnym i pozaszkolnym ucznia; wspieranie wychowawców klas oraz zespołów wychowawczych i innych zespołów problemowo-zadaniowych w działaniach wynikających z programu wychowawczego szkoły i programu profilaktyki, o których mowa w odrębnych przepisach.

10 Nowe zadania pedagoga/psychologa szkolnego
Diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych uczniów. Prowadzenie terapii indywidualnej i grupowej, Realizacja różnych form pomocy psychologiczno- pedagogicznej w środowisku szkolnym i pozaszkolnym uczniów.

11 Zmiany dotyczące pomocy p-p i KS
Podkreślono konieczność zespołowej pracy nauczycieli. Zobligowano nauczycieli do zespołowego spotkania z rodzicami. Zmieniono zakres zadań pedagoga/psychologa Określono niezbędną dokumentację dotyczącą pomocy p-p (KIPU i PDW). Przywiązano więcej wagi do efektów udzielanej pomocy p-p. Zamieniono IPE na IPE-T dookreślając jego zawartość jest obecnie tworzony w szkołach ogólnodostępnych, integracyjnych, specjalnych. Do niepełnosprawności – autyzm dodano zespół Aspergera, do ruchowej – afazję.

12 Istota zmiany – założenia nowych przepisów o pomocy p-p
Nauczyciele i specjaliści wspólnie ustalają kierunek pracy z uczniem i określają formy udzielania uczniom pomocy p-p, a decyzję w sprawie ustalonych form pomocy p-p podejmuje dyrektor. Nauczyciele w czasie spotkania zespołu wspólnie tworzą dokumentację wskazując cel i zakres pomocy p-p. Nauczyciele i specjaliści dzielą się wiedzą w zakresie konkretnego problemu. Szkoła + poradnia p-p + odn + inne = współpraca na rzecz konkretnego dziecka/ucznia. Rodzic zapraszany jest „jeden raz” na spotkanie zespołu i wszystkim uczącym dziecko nauczycielom całościowo przedstawia problemy swojego dziecka. Wszyscy nauczyciele mają okazję dowiedzieć się od rodzica, jak radzi sobie z problemami. Celem jest współdziałanie dorosłych w procesie wspomagania ucznia

13 EFEKT zmiany w pracy nauczycieli
Poświęcanie mniej czasu na planowanie pracy z uczniami wymagającymi pomocy p-p. Praca w zespole – pozwoli na korzystanie z wiedzy i doświadczenia innych nauczycieli oraz rodziców. Tworzenie w czasie spotkania zespołu dokumentu krótkiego, przydatnego, wskazującego kierunek pracy z dzieckiem (cele, zakres, formy pomocy p-p). Odnoszenie się do efektów udzielanej pomocy p-p w postaci wniosków i zaleceń.

14 Wsparcie innych placówek
Wsparcie merytoryczne dla nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów udzielających pomocy psychologiczno - pedagogicznej w przedszkolu, szkole i placówce zapewniają poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym poradnie specjalistyczne, oraz placówki doskonalenia nauczycieli.

15 Zmiana w koncepcji udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej i wspierania szkół
Wspieranie szkół (nauczycieli) w zakresie trudnej , problemowej pracy z konkretnym dzieckiem Wspieranie szkół, spotkania z nauczycielami i zajęcia z uczniami w zakresie wychowania, profilaktyki, integracji uczniów

16 Praca zespołu nauczycieli – dokumentowanie
KIPU – karta indywidualnych potrzeb ucznia PDW – plan działań wspierających IPE-T – indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny

17 W Karcie Indywidualnych Potrzeb Ucznia (KIPU) wskazujemy:
informację o opinii, orzeczeniu lub wniosku konieczności udzielenia pomocy p-p dla ucznia, zakres, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej; (np.: problemy w kontaktach rówieśniczych, zaburzone relacje rodzinne, trudności w nauce, problemy w komunikacji werbalnej, trudności w pisaniu, czytaniu, …) zalecane przez zespół formy, sposoby i okresy udzielania pomocy p-p, ustalone przez dyrektora formy, sposoby i okresy udzielania pomocy p-p oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, ocenę efektywności pomocy p-p (w tym prowadzonych zajęć) - polega na wnioskach i zaleceniach do dalszej pomocy p-p.

18 Plan działań wspierających (PDW) określa:
cele do osiągnięcia w zakresie, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej, działania realizowane z uczniem w ramach poszczególnych form i sposobów udzielania uczniowi pomocy p-p, metody pracy z uczniem, zakres dostosowania wymagań edukacyjnych, działania wspierające rodziców ucznia, w zależności od potrzeb, zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

19 IPE-T zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia (zasady, metody, formy, treści, środki dyd.); rodzaj i zakres zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem, w tym w przypadku ucznia niepełnosprawnego – zakres działań o charakterze rewalidacyjnym, formy i metody pracy z uczniem;

20 IPE-T formy, sposoby i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno – pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, ustalone przez dyrektora przedszkola lub szkoły zgodnie z przepisami dotyczącymi udzielania pomocy psychologiczno- pedagogicznej w szkołach i placówkach;

21 IPE-T zajęcia rewalidacyjne i resocjalizacyjne oraz inne zajęcia odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów; zakres współpracy nauczycieli i specjalistów z rodzicami uczniów w realizacji zadań - (zakres) REALIZACJA ZALECEŃ WSKAZANYCH W ORZECZENIU, INTEGRACJA Z RÓWIEŚNIKAMI (tylko w szkole specjalnej), PRZYGOTOWANIE DO SAMODZIELNEGO ŻYCIA.

22 Dziecko niepełnosprawne lub ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
Zespół nauczycieli określa zakres i kierunki pracy z dzieckiem KIPU IPE-T Decyzja zespołu dot. utworzenia PDW (dla każdego ucznia lub dla grupy uczniów) Dokumentacja obowiązująca w szkole: dziennik pedagoga, psychologa szkolnego dziennik zajęć dydaktyczno-wyrównawczych i specjalistycznych lub innych zajęć Działania nauczyciela: dostosowanie wymagań edukacyjnych PDW Cele i zakres pomocy p-p

23 Obowiązująca dokumentacja
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 19 lutego 2002 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz. U. Nr 23, poz. 225, z 2003 r. Nr 107, poz. 1003 z 2009 r. Nr 116, poz. 977 oraz z 2010 r. Nr 156, poz. 1047)

24 § 10 ust 1 dokumentowanie Przedszkole, szkoła i placówka prowadzą odpowiednio dzienniki zajęć dydaktyczno-wyrównawczych i specjalistycznych oraz innych zajęć, które nie są wpisywane odpowiednio do dziennika zajęć przedszkola, dziennika lekcyjnego, dziennika zajęć w świetlicy i dziennika zajęć wychowawczych, jeżeli jest to uzasadnione koniecznością dokumentowania przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej.

25 § 10 ust 2 - dokumentowanie Do dzienników zajęć, o których mowa w ust. 1, wpisuje się w porządku alfabetycznym nazwiska i imiona odpowiednio uczniów lub wychowanków, indywidualny program pracy z uczniem lub wychowankiem, a w przypadku zajęć grupowych - program pracy grupy, tematy przeprowadzonych zajęć, ocenę postępów i wnioski dotyczące dalszej pracy, oraz odnotowuje się obecność uczniów lub wychowanków na zajęciach.

26 § 18 - dokumentowanie Pedagog, psycholog, logopeda lub doradca zawodowy zatrudniony odpowiednio w przedszkolu, szkole lub placówce prowadzi dziennik, do którego wpisuje tygodniowy plan swoich zajęć, zajęcia i czynności przeprowadzone w poszczególnych dniach, imiona i nazwiska dzieci, uczniów lub wychowanków objętych różnymi formami pomocy, w szczególności pomocy psychologiczno-pedagogicznej, oraz informacje o kontaktach z osobami i instytucjami, z którymi pedagog, psycholog, logopeda lub doradca zawodowy współdziała przy wykonywaniu swoich zadań.

27 § 19 - dokumentowanie Przedszkole, szkoła i placówka gromadzi, w indywidualnej teczce, dla każdego dziecka, ucznia lub wychowanka objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną dokumentację badań i czynności uzupełniających prowadzonych w szczególności przez pedagoga, psychologa, logopedę, doradcę zawodowego i lekarza.

28 Rozporządzenie Ministra Edukacji i Sportu z dnia 30 kwietnia 2007 r.
w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych § 2, 3, 4, 6 (Dz. U. Nr 83, poz. 562 i Nr 130, poz. 906, z 2008 r. Nr 3, poz. 9 i Nr 178, poz. 1097, z 2009 r. Nr 58, poz. 475, Nr 83, poz. 694 i Nr 141, poz. 1150 oraz z 2010 r. Nr 156, poz i Nr 228, poz. 1491 oraz z 2011 r. Nr 35, poz. 178 i Nr 179, poz. 1063)

29 Ocenianie wewnątrzszkolne obejmuje: formułowanie przez nauczycieli wymagań edukacyjnych niezbędnych do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych (semestralnych) ocen klasyfikacyjnych z obowiązkowych i dodatkowych zajęć edukacyjnych (§3) Wymagania edukacyjne wynikają z podstawy programowej i realizowanych w szkole programów nauczania uwzględniających tę podstawę (§2)

30 Nauczyciele na początku każdego roku szkolnego informują uczniów oraz ich rodziców (prawnych opiekunów) o wymaganiach edukacyjnych niezbędnych do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych (semestralnych) ocen klasyfikacyjnych z obowiązkowych i dodatkowych zajęć edukacyjnych, wynikających z realizowanego przez siebie programu nauczania (§4) Nauczyciel jest obowiązany indywidualizować pracę z uczniem na obowiązkowych i dodatkowych zajęciach edukacyjnych, odpowiednio do potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia (§6.1)

31 orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania,
Nauczyciel jest obowiązany dostosować wymagania edukacyjne do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia posiadającego: orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania, opinię poradni p-p o specyficznych trudnościach w uczeniu się lub inną opinię poradni p-p na podstawie tej opinii oraz ustaleń zawartych w PDW, oraz uczniowi nieposiadającemu orzeczenia lub opinii, który objęty jest pomocą p-p w szkole na podstawie ustaleń zawartych w PDW (§6.1a)

32 Podstawa programowa Uczeń niesłyszący, słabo słyszący, niewidomy, słabo widzący, z niepełnosprawnością ruchową, z afazją, z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim, z autyzmem, z zespołem Aspergera – obowiązuje podstawa programowa kształcenia ogólnego Uczeń z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym - obowiązuje inna podstawa programowa kształcenia ogólnego Dziecko głęboko upośledzone umysłowo – obowiązują przepisy dotyczące organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych

33 Kształcenie specjalne - rozporządzenie MEN
z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz. U. Nr 228 poz. 1490) z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w specjalnych przedszkolach, szkołach i oddziałach oraz w ośrodkach (Dz. U. Nr 228 poz. 1489)

34 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 228, poz. 1487)

35 Rodzaje zajęć dla uczniów
Uczeń posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego Uczeń posiadający opinię Poradni Zajęcia dydaktyczno – wyrównawcze Zajęcia specjalistyczne Zajęcia dydaktyczno – wyrównawcze Zajęcia specjalistyczne Zajęcia rewalidacji indywidualnej

36 Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkołach podstawowych
1) klasy terapeutyczne 2) zajęcia rozwijające uzdolnienia 3) zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze 4) zajęcia specjalistyczne: korekcyjno-kompensacyjne, logopedyczne, socjoterapeutyczne inne zajęcia o charakterze terapeutycznym; 5) porady i konsultacje.

37 Nowe ramowe plany nauczania
Szkoła ogólnodostępna i integracyjna - dwie godziny zajęć rewalidacyjnych dla ucznia Szkoła specjalna – 12 godzin na oddział (10)

38 Zajęcia rewalidacyjne
§ rozporządzenie - ramowe plany nauczania W szkolnym planie nauczania należy dodatkowo uwzględnić dla uczniów niepełnosprawnych, w zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności uczniów, następujące zajęcia rewalidacyjne: 1) korekcyjne wad postawy, 2) korygujące wady mowy, 3) orientacji przestrzennej i poruszania się, 4) nauki języka migowego lub innych alternatywnych metod komunikacji, 5) inne, wynikające z programów rewalidacji.

39 Barbara Łaska barla@kuratorium.lodz.pl 42 637 70 59
Dziękuję za uwagę Barbara Łaska