Technologie informacyjne w administracji publicznej wykład 3

Prezentacja na temat: "Technologie informacyjne w administracji publicznej wykład 3"— Zapis prezentacji:

1 Technologie informacyjne w administracji publicznej wykład 3
Dr Małgorzata Ganczar

2 Rola administracji publicznej w kształtowaniu społeczeństwa informacyjnego
Szereg funkcji jakie w stosunku do swego społeczeństwa spełnia państwo, ma istotne znaczenie we właściwym wdrażaniu idei społeczeństwa informacyjnego. Chodzi głównie o funkcje: ochronną – zapewnienie obywatelom bezpieczeństwa w różnych sferach życia (np. bezpieczeństwo systemów informatycznych), adaptacyjną – pomoc w nadążaniu za zmianami, wynikającymi z rozwoju cywilizacyjnego, prowadzenie akcji informacyjnej i promocyjnej, mającej pomóc społeczeństwu w przystosowaniu się do zmian technologicznych i społecznych oraz uzyskanie społecznego zrozumienia szans i wyzwań związanych z rozwojem SI,

3 Rola administracji publicznej w kształtowaniu społeczeństwa informacyjnego
innowacyjną – zapoczątkowanie nowych procesów społecznych, jednocześnie przeciwdziałając powstaniu procesów niepożądanych, ekonomiczną – zapewnienie odpowiednich działań legislacyjnych i interwencyjnych w sferze gospodarczej, np. w sektorze telekomunikacyjnym, regulacyjną – tworzenie właściwego otoczenia prawnego dla zachodzących procesów społecznych, poprzez nadążanie za potrzebami regulacyjnymi okresu dynamicznych przemian oraz usuwanie barier opóźniających korzystne procesy, stawiając równocześnie bariery zjawiskom i działaniom szkodliwym.

4 Rola administracji publicznej w kształtowaniu społeczeństwa informacyjnego
Elektroniczna administracja (e-administracja) korzystająca z nowoczesnych narzędzi oferowanych przez technologie ICT, to tylko jeden z wielu elementów składowych społeczeństwa informacyjnego, ale to właśnie ona jest często wskazywana jako główny inicjator i wykonawca zachodzących zmian. Poprzez pewne, niezmienne atrybuty administracja publiczna może stosować techniki informacyjne w taki sposób, by jak najsprawniej wywiązywać się ze swych działań.

5

6 Rola administracji publicznej w kształtowaniu społeczeństwa informacyjnego
Istnieją pewne bariery i trudności związane z przeobrażeniami struktur sektora publicznego, a z którymi należy się uporać w budowie nowoczesnej elektronicznej administracji. przeszkody prawne, które są powoli ale systematycznie usuwane. przeszkody finansowe, związane z niedostateczną bądź niewłaściwie wykorzystaną ilością środków finansowych przeznaczonych na rozwój komputeryzacji urzędów administracyjnych. przeszkody natury intelektualnej, objawiającej się strachem przed ,,nieznanymi technikami elektronicznymi” oraz brakiem świadomości o możliwościach jakie one oferują, związanym w dużym stopniu z niewystarczającym systemem kształcenia urzędników publicznych.

7

8 Rola administracji publicznej w kształtowaniu społeczeństwa informacyjnego
przeszkody natury emocjonalnej, związanych z bezpośrednimi kontaktami między urzędnikami a osobami, które były dotąd podmiotem działań administracji, a obecnie stają się jej klientami. W tradycyjnym systemie, powstałym w czasach niedostatku zasobów, urzędnicy mogli narzucać własne koncepcje i ograniczenia podległym im jednostkom, które musiały akceptować urzędnicze decyzję. Klasyczne relacje między stroną dominującą a stroną zdominowaną, między ekspertem a petentem przejawiają się na co dzień w kolejkach, ustalonych godzinach urzędowania, zasadach obiegu akt, a nawet w języku urzędów. Potrzebna jest zmiana w sposobie działania administracji prowadząca do gruntownej zmiany tych relacji lub przynajmniej do zarządzania nimi na zasadzie równości stron, ograniczając możliwości urzędników chowających się za przepisami, harmonogramami, itp.

9 E-Governance Oznacza e-rządzenie, a raczej elektroniczne zarządzanie
Obejmuje ono swym zasięgiem całe spektrum relacji oraz sieci wewnątrz rządu związanych z wykorzystaniem technologii informacyjnych i komunikacyjnych w wielu aspektach życia państwa. E-rządzenie to również proceduralne podejście do relacji wewnątrz administracji, dzielenie się informacją, wiedzą oraz współpraca w zagadnieniach legislacyjnych. Obejmuje ono również stworzenie podstaw dla rozwoju usług elektronicznej administracji, czyli e-Governmentu. Działania te mają na celu podniesienie jakości usług publicznych dla obywatela.

10 E-Governance Definicja ta jednak przedstawia e-Governance jako domenę sektora publicznego. Odnosi się także do polityki zarządzania i administrowania w sektorze publicznym. Jest to użycie technologii informatycznych i komunikacyjnych przez sektor publiczny w celu ulepszenia informacji i świadczenia usług. Zachęca obywateli do wyrażania swych opinii, i uczestniczenia w procesie podejmowania decyzji.

11 E-Governance Zadaniem e-Governance jest zdefiniowanie jaki wpływ posiadają technologie ICT na wiele dziedzin życia społecznego, na władzę publiczną, na wzajemne zależności i relacje pomiędzy sektorem publicznym a podmiotami zewnętrznymi, takimi jak obywatele, organizacje pożytku publicznego, przedsiębiorcy. Obejmuje swym zakresem e-gospodarkę, e-handel, e-administrację, e-edukację, e-demokrację.

12 E-Government E-Government (inaczej administracja elektroniczna) jest to proces, który obejmuje wykorzystywanie specjalnych programów do realizacji poszczególnych zadań administracji publicznej. Obejmuje każdą komunikację skierowaną do, lub pochodzącą od administracji publicznej, przekazywaną za pomocą technologii informatycznych, w szczególności z wykorzystaniem Internetu oraz komputerów podłączonych do tej sieci bądź też jako wykorzystanie technologii informacyjnych i komunikacyjnych ICT w administracji publicznej w ścisłym połączeniu z niezbędną zmianą organizacyjną i nowymi umiejętnościami służb publicznych, tak aby poprawić jakość świadczonych przez administracje usług.

13 E-Government Według Komisji Europejskiej, e-Government oznacza szczegółową przebudowę administracji, realizowaną na podstawie ICT, czyli technologii informacyjnych i komunikacyjnych, zmierzającą do tego, by sektor publiczny był otwarty i przejrzysty – otwarty głównie dla obywateli, organizacji i przedsiębiorców, nastawiony na współpracę z nimi.

14 E-Government E-Government zakłada zwiększenie efektywności działania administracji publicznej i jakości świadczonych usług, uproszczenie załatwiania spraw urzędowych oraz uzyskiwanie wyczerpujących informacji na ich temat. Forma, jaką jest e-Government, pozwoli zebrać kompetencje różnych jednostek administracji publicznej i udostępnić ich procedury w Internecie. E-Government, podobnie jak i inne procesy mające na celu zreformowanie istniejących systemów, nie może dojść do skutku jedynie poprzez kreowanie zasad, bądź wydawanie rozkazów przez liderów projektu. Wymaga on bowiem radykalnych zmian, zarówno w działaniu urzędników, jak i w ich sposobie myślenia, przeobrażenia ich patentów na pracę.

15 E-Government Kluczowymi czynnikami wskazującymi gotowość do eGovernmentu są: Infrastruktura telekomunikacji; Bieżąca spójność i stosowanie ICT przez administrację - zrozumienie aktualnego stosowania ICT może wskazać gotowość administracji do zarządzania informacją i projektami eGovernmentu, jak również wskazanie czy struktura ICT odpowiada globalnym standardom; Ludzki kapitał w administracji - wystarczające liczby wykwalifikowanego, personelu ICT-piśmiennego (zawierającego kierowników ze zdobytym doświadczeniem, oceniających i wprowadzających w życie rozwiązania ICT) są podstawą. Nie wszystko powinno być zlecane do wykonania prywatnemu sektorowi;

16 E-Government Istniejące obecnie i przypuszczane zasoby budżetu - konieczna kontrola funduszy, czy scentralizować, lub de-centralizować, konsolidować w jednym organie państwowym czy przydzielić do wielu departamentów; E-biznesowa atmosfera - aktualne środowisko e-biznesu, zawierające strukturę prawną i zabezpieczenie informacji jest kluczowym kryterium dla oceniania gotowości. Ustanowienie ochrony i prawnych reform będzie potrzebne, by zapewnić między innymi prywatność, bezpieczeństwo i legalną identyfikację elektronicznego współdziałania i elektronicznych podpisów; Gotowość urzędników na zmiany - aby zmienił się poziom oporu i poziom zaangażowania przez urzędników w ustalaniu kierunków działania jest zależy od tego jak szybko zostanie wprowadzony w życie eGovernment.

17 E-Government Główne zadania nałożone na elektroniczną administrację to: poprawa jakości usług świadczonych obywatelom, dostarczenie większego dostępu do informacji publicznych, dostosowanie systemu prawnego do zachodzących zmian, kooperacja między różnymi szczeblami administracji, poszerzanie udziału społeczeństwa w tym procesie, zwiększenie odpowiedzialności organów administracyjnych za podejmowane przez nią działania.

18 E-Government Istotną kwestią jest także relacja z sektorem prywatnym, który w procesie tworzenia tego systemu odgrywa znaczącą rolę, począwszy od wizji, poprzez planowanie procesu, implementację, monitorowanie, a skończywszy na ocenie e-administracji. Prywatny sektor jest pewnego rodzaju partnerem. Przedsiębiorstwa oferują wartościowe praktyki w dziale obsługi klienta, zaangażowanie i zdolność adaptacyjną względem potrzeb klienta. Chcąc wprowadzić w pełni, eGovernment musimy nauczyć się od innych, prywatnych przedsiębiorstw, jak wprowadzać na rynek usługi i przyciągać oraz zachować uwagę klientów.

19

20 IDA – Wymiana Danych między Administracjami
Unia Europejska kładzie szczególny nacisk na szukanie rozwiązań dla zapewnienia optymalnego przepływu informacji między sektorami władzy. W tym celu został opracowany i wdrażany w życie projekt Interchange of Data between Administrations (IDA) – Wymiana Danych między Administracjami. Geneza Programu IDA sięga lat 90-tych, kiedy to UE zdecydowała o stworzeniu sprawnego aparatu wymiany informacji w obrębie jej instytucji oraz administracji państw członkowskich. Podstawę prawną funkcjonowania programu IDA stanowią decyzje Rady i Parlamentu Europejskiego o projektach wspólnych interesów (nr 1719/1999/EC) oraz o interoperacyjności (nr 1720/1999/EC) wraz z poprawkami.

21 IDA – Wymiana Danych między Administracjami
Za najważniejsze działania, które powinien wspierać projekt, uznano: poprawę teleinformatycznej wymiany danych w obrębie administracji krajów członkowskich UE oraz pomiędzy nimi a instytucjami UE, ułatwienie procesów decyzyjnych Unii Europejskiej poprzez usprawnienie zarządzania i wymiany oficjalnych dokumentów, świadczenie usług podstawowych takich jak transfer danych, dostęp do baz danych, przekaz poleceń. IDA objęła wiele projektów realizowanych wedle jednolitych zasad metodycznych, organizacyjnych i finansowych, z wykorzystaniem wspólnej infrastruktury i architektury systemowej. Można je podzielić na projekty horyzontalne i sektorowe.

22 IDA – Wymiana Danych między Administracjami
Do najważniejszych akcji horyzontalnych zaliczyć można m.in.: przesyłanie i zarządzanie dokumentami – usprawnienie i monitorowanie obiegu dokumentów towarzyszących procedurze legislacyjnej i budżetowe, tłumaczenie oficjalnych tekstów UE, IOPNTS – Interoperability between National Telematic Systems, zapewnia gromadzenie i wymianę informacji o narodowych planach i inicjatywach tworzenia rozwiązań teleinformatycznych dla potrzeb administracji, TESTA – Trans-European Services for Telematics between Administrations, której celem jest stworzenie wspólnej płaszczyzny wymiany danych dla potrzeb administracji krajów UE.

23 IDA – Wymiana Danych między Administracjami
Działalność sektorowa wyraża się w tworzeniu systemów teleinformatycznych dla konkretnych obszarów merytorycznych nadzorowanych przez odpowiednie resorty (np. rolnictwo, ochrona środowiska, ochrona zdrowia, itp.) z wykorzystaniem infrastruktury zbudowanej w ramach akcji horyzontalnych. Jako przykład można wymienić projekty: SIMAP (informatyczny system informacji o zamówieniach publicznych w krajach UE); EURES (system informacji o miejscach pracy oraz możliwości zatrudnienia w krajach UE); EDEMS (system wymiany danych odnośnie polityki regionalnej oraz spójności).

24 IDA – Wymiana Danych między Administracjami
Po wygaśnięciu decyzji IDA I- w 1999 roku zapoczątkowano II etap IDA, który trwał do 2004 roku i obejmował kwestie dotyczące transeuropejskich sieci elektronicznej wymiany informacji pomiędzy administracjami. Programy IDA skupiały się przede wszystkim na rozwijaniu wspólnych narzędzi teleinformatycznych, na stosowaniu ich w sieciach sektorowych obejmujących administrację Wspólnot Europejskich, jak również poszerzenie efektów owych procesów na obywateli i organizacje. Dokumenty kreujące program IDA II wygasły formalnie 31 grudnia 2004 roku. Jednakże już w kwietniu ukazuje się nowa decyzja 2004/387/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie interoperatywnego świadczenia ogólnoeuropejskich usług eGovernment dla administracji publicznej, przedsiębiorstw i obywateli zwana programem - IDABC.

25 IDA – Wymiana Danych między Administracjami
IDABC podkreśla, iż poprzez usługi e-administracji zmniejszy się biurokracja i poprawi się działalność administracji publicznej. To poprzez paneuropejskie usługi e-administracji organy administracji, przedsiębiorstwa i obywatele będą mieli lepsze warunki do tego by móc transgranicznie współdziałać z administracjami publicznymi, wymieniając i przetwarzając w bezpieczny sposób informacje sektora publicznego w Europie. Program ten wskazuje na obowiązek udostępnienia wydajnych, zdolnych do współdziałania procesów administracyjnych umożliwiających kontakt zewnętrzny i wewnętrzny (front office, back office).

26 IDA – Wymiana Danych między Administracjami
Program IDABC ma na celu: umożliwienie wydajnej, skutecznej i bezpiecznej wzajemnej wymiany informacji między organami administracji publicznej na wszystkich właściwych poziomach, rozszerzenie korzyści płynących ze wzajemnej wymiany informacji w celu ułatwienia świadczenia usług dla przedsiębiorców i obywateli biorąc pod uwagę ich potrzeby; wspieranie procesu podejmowania decyzji we Wspólnocie i ułatwienie komunikacji między instytucjami Wspólnoty; osiągnięcie interoperatywności z przedsiębiorstwami i obywatelami, w szczególności na zasadach Europejskich Ram Interoperatywności;

27 IDA – Wymiana Danych między Administracjami
Dla potrzeb realizacji założeń niniejszej Decyzji wprowadzono pewne określenia terminologiczne: sieć telematyczna - kompletny system przekazywania danych, obejmujący infrastrukturę fizyczną i połączenia, jak również usługi pokrewne i ikony aplikacji, umożliwiający w ten sposób wzajemną wymianę informacji drogą elektroniczną, między i w ramach administracji publicznych, jak również między administracją publiczną a przedsiębiorstwami i obywatelami. ogólnoeuropejskie usługi eGovernment - oznaczają transgraniczne usługi informacyjne i interaktywne sektora publicznego, sektorowe lub horyzontalne, tj. o charakterze międzysektorowym, świadczone przez europejskie administracje publiczne dla europejskich administracji publicznych, przedsiębiorstw i obywateli, poprzez interoperatywne transeuropejskie sieci telematyczne.

28