Międzynarodowe organizacje turystyczne – ćwiczenia

Prezentacja na temat: "Międzynarodowe organizacje turystyczne – ćwiczenia"— Zapis prezentacji:

1 Międzynarodowe organizacje turystyczne – ćwiczenia
WTO, WT&TC, AIT

2 Światowa Organizacja Turystyki – World Tourism Organization - WTO
To najważniejsza międzynarodowa organizacja turystyczna. Wynika to między innymi z zadań, jakie jeszcze przed jej powstaniem postawiła przed nią ONZ. W specjalnej rezolucji uchwalonej 5 grudnia 1969 r., w czasie XXIV Zgromadzenia Ogólnego ONZ, stwierdzono, że przyszła WTO powinna spełniać: centralną i decydującą rolę w dziedzinie turystyki światowej, we współpracy z istniejącym aparatem Narodów Zjednoczonych.

3 WTO WTO jako nieliczna z organizacji międzyrządowych dopuszcza możliwość udziału w jej pracach przedstawicieli sektora prywatnego. Początki WTO sięgają roku 1925 kiedy to na kongresie Turystycznym w Hadze spotkali się przedstawiciele krajowych urzędów turystycznych z kilkunastu krajów Europy, co zaowocowało powołaniem Międzynarodowego Związku Oficjalnej Propagandy turystycznej (International Union of Official Tourist Publicity). Była to instytucja grupująca przedstawicieli różnych organizacji, mająca na celu szeroko pojęte promowanie rozwoju ruchu turystycznego.

4 Cele Światowej Organizacji Turystyki
Poprzez turystykę WTO pragnie: Stymulować rozwój gospodarczy (budowa infrastruktury, tworzenie nowych miejsc pracy), w tym zwłaszcza aktywizować obszary słabo rozwinięte. Ochraniać środowisko naturalne i dziedzictwo kulturowe. Promować pokój i zrozumienie pomiędzy narodami na całym świecie.

5 Poprzez swoją działalność WTO realizuje następujące cele:
stanowi forum stwarzające okazję do spotkań oraz wymiany doświadczeń pomiędzy jej członkami, współpracuje i udziela pomocy państwom rozwijającym się, prowadzi badania kontrolujące rozwój turystyki, prowadzi działalność wydawniczą.

6 Najważniejsze zadania stojące przed organizacją w najbliższym czasie to:
zwiększenie zrozumienia dla gospodarczej roli turystyki, zapobieganie przeciążeniu terenów recepcyjnych poprzez racjonalne kierowanie popytem, liberalizację handlu usługami turystycznymi, realizowaną zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju, kontrolowanie kulturowego i społecznego oddziaływania rozwoju turystyki, określenie roli turystyki w działaniach na rzecz zrozumienia między ludźmi i pokoju na świecie, wprowadzenie nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych, udział turystyki w zwalczaniu biedy i tworzeniu nowych miejsc pracy, zbilansowany rozwój współpracy pomiędzy sektorem państwowym i prywatnym, decentralizacja odpowiedzialności i zarządzania turystyką w terenie.

7 Członkostwo Do Światowej Organizacji Turystyki należy w sumie kilkuset członków. Wszyscy członkowie podzieleni są na 3 podstawowe grupy: członków zwyczajnych (stałych), stowarzyszonych i afiliowanych. Członkowie stali (zwyczajni) – kategoria otwarta dla wszystkich suwerennych państw. W 2009 r. do WTO należało 154 członków stałych. Członkowie stowarzyszeni – do tej kategorii należą wszystkie terytoria zależne, które nie ponoszą odpowiedzialności za swoje stosunki międzynarodowe. Obecnie w WTO jest 6 członków stowarzyszonych.

8 Członkowie afiliowani
Członkowie afiliowani – to najliczniejsza grupa członków w strukturach WTO, którą stanowi ponad 400 różnych organizacji i przedsiębiorstw związanych bezpośrednio lub pośrednio z przemysłem turystycznym (linie lotnicze i inne firmy transportowe, hotele, restauracje, agenci podróży, instytuty badawcze). Przedstawiciel członków afiliowanych ma prawo uczestniczyć w sesjach Rady Wykonawczej.

9 Władze i struktura organizacyjna
Organami Organizacji są: Zgromadzenie Generalne, Rada Wykonawcza, Sekretariat, Komisje Regionalne oraz Komitety. Zgromadzenie Generalne – to najwyższa władza w WTO, Zbiera się raz na dwa lata. Zgromadzenie stanowią delegaci wszystkich członków organizacji, jednak tylko delegaci członków stałych i stowarzyszonych mają prawo do głosu. Rada Wykonawcza – odpowiada za działalność Organizacji zgodnie z założeniami programowymi oraz budżetem. Zbiera się 2 razy do roku, a jej członkowie wywodzą się spośród członków stałych.

10 Komisje Regionalne – Światowa Organizacja Turystyki wyodrębnia 6 regionów turystycznych, którym odpowiadają Komisje Regionalne: Afryka, Azja Wschodnia i Pacyfik, Azja Południowa, Ameryki, Europa i Środkowy Wschód. Komitety specjalistyczne – zajmują się doradzaniem w zakresie różnych programów działania, jak też w kwestiach kierowania Organizacją. Najważniejsze komitety to: Programowy, Finansowy, Sterowania Badaniami Statystycznymi, ds. Środowiska Naturalnego.

11 Działalność Programy działań WTO są pogrupowane w 6 kategorii, którym odpowiadają poszczególne sekcje: Sekcja Współpracy dla Rozwoju, Sekcja Statystyki i Badań Rynku, Sekcja Środowiska Naturalnego i Planowania, Sekcja Jakości Usług, Sekcja Kształcenia i Doskonalenia Kadr, Sekcja Komunikacji i Dokumentacji.

12 Światowa Rada Podróży i Turystyki (World Travel and Tourism Council – WT&TC)
WT&TC powstała w 1990 r. z inicjatywy grupy kilku prezesów dużych przedsiębiorstw, której przewodził szef American Express. Misją WT&TC: jest promowanie rozwoju i ekspansji turystyki na całym świecie.

13 Najważniejsze cele: kształtowanie wizji przyszłości sektora podróży i turystyki, realizowane przed wszystkim poprzez organizowanie spotkań ekspertów z różnych dziedzin, opracowywanie różnych kierunków rozwoju rynku turystycznego i stworzenie Centrum Informacyjno – Badawczego. obliczanie ekonomicznego wpływu turystyki na gospodarkę, promowanie wizerunku przemysłu turystycznego, rozbudowa infrastruktury, lepszy dostęp do zasobów kapitałowych i inwestycje w postęp technologiczny.

14 Członkostwo Światowa Rada Podróży i Turystyki jest elitarną organizacją, zrzeszającą bardzo wpływowe osobistości z kręgu biznesu turystycznego. W 2002 r. należało do niej 84 prezesów, właścicieli i dyrektorów zarządzających czołowych firm turystycznych. Zadania i priorytety ustalane są podczas Zgromadzenia Ogólnego. Na czele Organizacji stoi Zarząd, składający się z prezesa i 5 wiceprezesów. Organem odpowiedzialnym za wdrażanie w życie programów jest 16-osobowy Komitet Wykonawczy.

15 Do najważniejszych instytucji, które powstały z inicjatywy WT&TC należy zaliczyć:
World Travel & Tourism Environmental Research Centre w Oxfordzie, zajmujące się badaniem wpływu rozwoju turystyki na środowisko naturalne. World Travel & Tourism Human Resources Centre w Vancouver, zajmujące się zatrudnieniem w turystce, World Travel & Tourism Taxation Policy Centre przy uniwersytecie w Michigan – pracujące nad aspektami polityki podatkowej.

16 Działalność Od początku istnienia, WT&TC aktywnie i konsekwentnie wypełnia założone cele. Świadczy o tym m.in.: program rozwoju turystki w Chinach. Ważnym elementem aktywności jest działalność badawcza i wydawnicza. Organizacja regularnie publikuje swoje raporty na temat różnych aspektów funkcjonowania rynku turystycznego. Interesujące są prognozy oparte na metodzie szacowania globalnych obrotów przemysłu turystycznego i gospodarki turystycznej (model narodowego rachunku satelitarnego turystyki).

17 Organizacja przejawia też dużą inicjatywę w dziedzinie ochrony środowiska. Przykładem może być wprowadzony program Green Globe – którego celem jest podniesienie świadomości środowiskowej, poprzez dostarczanie przedsiębiorstwom informacji na temat zastosowania metod poprawiających ochronę środowiska. Ważną dziedziną organizacji jest wydawanie różnego typu publikacji, raporty branżowe, materiały szkoleniowe, edukacyjne, ale także znakomite raporty na temat wpływu turystki na gospodarkę poszczególnych państw.

18 Międzynarodowy Związek Turystyki (International Touring Alliance – ITA)
To jedna z najstarszych organizacji turystycznych na świecie. Została założona 4 sierpnia 1898 roku w Luksemburgu, jako Międzynarodowa Liga Towarzystw Turystycznych. Siedziba AIT (franc. Alliance Internationale du Tourisme) znajduje się w Genewie. Obecną nazwę przyjeła w 1919roku, kiedy przeszła reorganizację.

19 AIT Początkowo działalnośc AIT została wyraźnie skierowana w stronę turystyki samochodowej. Organizacja zajęła się przede wszystkim problematyką ujednolicenia przepisów regulujących zasady przejazdu samochodem przez granice państwowe (międzynarodowe prawo jazdy oraz międzynarodowe dowody rejestracyjne zostały wprowadzone właśnie przez AIT).

20 AIT Kiedy w ruchu samochodowym nastąpiła pewna liberalizacja przepisów (zwłaszcza wycofywanie obowiązku posiadania niektórych spośród wielu wcześniej absolutnie niezbędnych dokumentów samochodowych) AIT ponownie zwiększyło zaintesowanie innymi formami dziłalności. Organizacja powróciła do jednego z podstawowych aspektów swojej działalności, jaką było popieranie różnych form turystyki. W szczególny sposób popularyzowała turystykę kolarską.

21 AIT Międzynarodowy Związek Turystyki ma statut konsultacyjny przy kilku ważnych organizacjach międzynarodowych, w tym między innymi: Radzie Gospodarczo-Społecznej ONZ ECO – SOC; Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego ICAO Radzie Europy Ponadto stale współpracuje ze Światową Organizacją Turystyki WTO.

22 Cele AIT poszukiwanie praktycznych sposobów ułatwiania międzynarodowego ruchu turystycznego w możliwie najszerszym ujęciu tego zagadnienia; główny cel działalności – popieranie rozwoju turystyki międzynarodowej wszelkimi dostępnymi dla Związku sposobami; ułatwianie i koordynowanie współpracy narodowych stowarzyszeń turystycznych na forum międzynarodowym oraz dążenie do ochrony ich interesów.

23 Członkostwo Członkostwo w AIT jest otwarte dla narodowych stowarzyszeń automobilowych, kolarskich, kempingowych i karawaningowych, turystyki wodnej i pieszej oraz dla klubów turystycznych i motorowych. Do AIT należy ponad 120 instytucji z prawie 100 państw, które zrzeszają w sumie około 110 milionów członków na całym świecie. Polska aktywnie działa na forum AIT, głównie przez działalność Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego oraz Polskiego Związku Motorowego.

24 Władze i struktura organizacyjna
Naczelnym organem AIT jest Zgromadzenie Ogólne, zbierające się raz na rok. W jego skład wchodzą wszyscy członkowie Związku. Zgromadzenie wybiera Radę Administracyjną, złożoną z przedstawicieli organizacji członkowskich. Międzynarodowy Związek Turystyki jest podzielony na cztery regiony, posiadające autonomię administracyjną. Regiony: Region 1: Europa, Bliski Wschód i Afryka Region 2: Azja i Pacyfik Region 3: Północna Ameryka Region 4: Ameryka Łacińska

25 Władze i struktura organizacyjna
Sprawami bieżącymi kieruje Komitet Zarządzający, składający się z Prezesa, wiceprezesów, Sekretarza Generalnego i jego zastępcy oraz członków wybieranych przez Radę Administracyjną. Dodatkowo powołane zostały liczne komisje specjalne, np. celna, do spraw podróży, kart kredytowych, kempingu i karawaningu, dokumentacji turystycznej i hotelowej i in. Strukturę uzupełnia Komisja Finansowa.

26 Działalność Przedmiotem obecnej działalności AIT jest zarówno turystyka grupowa, jak i indywidualna. Dlatego krąg podstawowych zainteresowań Związku obejmuje takie sprawy, jak: Formalności graniczne; Pomoc techniczna i drogowa; Usługi prawne; Karty kredytowe; Dokumentacja turystyczna i drogowa; Hotelarstwo Działalność ta doprowadziła do zawarcia konwencji wielostronnych między stowarzyszeniami turystycznymi z różnych krajów, które precyzują ich wzajemne prawa i obowiązki. Tym sposobem została osiągnięta pewna unifikacja metod pomocy dla turystów indywidualnych.

27 Działalność AIT utworzyło również ośrodki informacyjne dla turystów, ośrodki dokumentacji hotelowej i kempingowej oraz punkty informacji o stanie dróg. Organizacja wydaje międzynarodowe karnety kempingowe, mapy drogowe oraz rozmówki obcojęzyczne. Od 1966 roku, AIT organizuje cykliczne kongresy pod nazwą „Czas wolny i turystyka”. Inną formą działalności są tzw. Tygodnie Studiów. Jest to forum wymiary doświadczeń i opinii organizatorów turystyki oraz przedstawicieli sektorów odpowiedzialnych za poszczególne rodzaje usług turystycznych. Związek publikuje kwartalnik Bulletin i rocznik Evolution of Tourism and the Automobile.