Proces rozwoju Partnerstw Irena Krukowska - Szopa.

Prezentacja na temat: "Proces rozwoju Partnerstw Irena Krukowska - Szopa."— Zapis prezentacji:

1 Proces rozwoju Partnerstw Irena Krukowska - Szopa

2 Partnerstwo Określenie tożsamości Kim jesteśmy:  Członkowstwo  Wspólna misja lub cele  Wspólna świadomość  Wartości istotne dla członków  Stosunki interpersonalne  Wspólne zasoby  Historia  Współdziałanie Wykonanie efektywnej pracy Jak działamy:  Dynamika władzy  Style kierowania  Podejmowanie decyzji  Komunikacja  Zasady działania i reguły  Role  Ewaluacja  Struktura organizacyjna  Dynamika grupy

3 Etapy rozwoju Partnerstw na podstawie badań FPŚ Typ A. Indywidualna realizacja przedsięwzięć przez członków GP (faza orientacji) Typ B. Wspólna realizacja projektów oraz sporadyczne współpraca przy ich opracowywaniu przez kilku członków GP (faza konfrontacji opinii - konfliktu) Typ C. Przedsięwzięcia łączące indywidualne inicjatywy partnerów. (faza normowania się i początku współpracy) Typ D. Długofalowe programy oraz silna rola opiniotwórcza w regionie (faza współpracy) Typ E. Etap Finalizowania głównych zadań grupy, rozluźnienie więzi (faza terminalna)

4 Etapy budowania partnerstwa wg Ros Tennyson

5

6

7

8

9 Etapy rozwoju grup - wg Tuckmana E t a p 1 Z a w a r t o ś ć P r o c e s Formowanie Orientacja na zadanie – członkowie starają się określić zadanie i sposób podejścia do niego. Grupa decyduje, jakich potrzebuje informacji i jak je zdobędzie. Członkowie starają się wypracować „ reguły podstawowe” Testowanie i zależność - członkowie starają się określić, “ jakie zachowania interpersonalne akceptowane są w grupie”. Będą bardzo zależni od przywódcy i jego reakcji na innych członków. Burza Reakcja emocjonalna na wymogi zadania – ta emocjonalność jest „ formą sprzeciwu wobec wymogów stawianych jednostce przez zadanie”. Konflikt wewnątrzgrupowy - „ brak jedności jest dobitną cechą tej fazy”. Członkowie odczuwają wrogość wobec przywódcy i wobec siebie nawzajem. Normowanie Otwarta wymiana istotnych interpretacji – w grupie terapeutycznej lub treningowej będzie to oznaczało dyskusję na temat cech i zachowań członków; w grupie rozwiązującej problem – otwartą wymianę opinii na temat zadania. Rozwój spójności grupowej – członkowie grupy zaczynają akceptować się nawzajem, tworzą się normy grupowe. Położony zostaje nacisk na harmonię. Grupa będzie unikać konfliktów i kłótni. Wykonanie Wyłonienie się rozwiązań – etap charakteryzuje się „ konstruktywnym dążeniem do szczęśliwego zakończenia zadania”. Funkcjonalne dopasowanie ról – członkowie grupy przyjmują role, które pozwolą im zakończyć zadanie.

10 Etapy rozwoju grupy – wg Wheelom Etap Co się dzieje? 1. Zależność i włączenie Formowanie - Członkowie są bardzo uzależnieni od przywódcy. - Konwersacja jest bardzo niezobowiązująca i grzeczna - Członkowie są niespokojni i pełni lęku. - Członkowie unikają zadania. 2. Przeciwstawienie się i ucieczka Burza - Konflikt między przywódcą i członkiem/członkami grupy lub też między członkami. - Członkowie nadal unikają zadania. - Jednostki starają się określić swoje role. 3. Zaufanie i struktura Normowanie - Konflikt jest szczęśliwie rozwiązany. - Normy i reguły mogą zostać ustanowione. - Więcej otwartej komunikacji. - Mniej walki o władzę. - Członkowie czują się bezpieczniej. 4.WykonanieWykonanie - Grupa pracuje efektywnie 5. Zakończenie -Grupa rozstaje się, ukończywszy zadanie.

11 Rozwój grupy – rady praktyczne. EtapCo powinni robić przywódcyCo powinni robić członkowie Zależność i włączenie Umożliwić otwartą rozmowę na temat wartości celów, zadań i przywództwa. Domagać się informacji na temat celów Przeciwstawianie się i ucieczka Upewnić się, że kwestie konfliktowe są rozwiązywane w sposób konstruktywny. Pracować na rzecz konstruktywnego rozwiązania konfliktów. Zaufanie i struktura Organizować grupę tak, aby była produktywna. Organizować grupę tak, aby mogła być produktywna. Wykonanie Od czasu do czasu szacować, czy grupa może zapewnić możliwość dostosowania się od zmian. Od czasu do czasu szacować, czy grupa może zapewnić możliwość dostosowania się do zmian.

12 Rozpoznanie etapu rozwoju grupy CechaPytanie o największym znaczeniu Powszechny wskaźnik problemu ProduktywnośćCzy grupa dobrze sobie radzi? Kłótliwy szef. Empatia Członkowie czują się dobrze w swoim towarzystwie? Napięta atmosfera na spotkaniach. Rola i cele Członkowie wiedzą, czego się od nich wymaga? Zamieszanie w kwestii priorytetów Elastyczność Członkowie są otwarci na wpływy i wsparcie z zewnątrz? Narzekania z zewnątrz Otwartość Czy wszyscy mówią, co naprawdę myślą ? Brak dyskusji. Rozpoznanie Czy członkowie chwalą się nawzajem i mówią o swych osiągnięciach? Plotki i sarkazm. Morale Czy ludzie chcą być w tym zespole? Gdzie wszyscy poszli?

13 Działanie grup determinują trzy czynniki: Wymagania związane z danym zadaniem.Wymagania związane z danym zadaniem. Czy proszono członków grupy o zrobienie lub wykonanie czegoś, o podjęcie decyzji? Źródła: materiały, wyposażenie i umiejętności, które są do dyspozycji.Źródła: materiały, wyposażenie i umiejętności, które są do dyspozycji. Proces: metoda (metody) lub procedura (procedury), z których korzystają, przystępując do wykonania zadania.Proces: metoda (metody) lub procedura (procedury), z których korzystają, przystępując do wykonania zadania.

14 Problemy w działaniu grupy Problemy zadania Problemy źródeł Problem procesu Niejasno sformułowana natura zadania Mgliste lub niesprecyzowane kryteria sukcesu Niewystarczające materiały lub wyposażenie Niewystarczające umiejętności członków Podejście grupy nie odpowiada typowi zadania Przeszkody w rozwiązywaniu problemów, nieodpowiedni wpływ, na przykład naciski konformistyczne. Nieodpowiednia struktura zespołu.

15 Style podejmowania decyzji  Autorytarne.  Demokratyczne.  Metodą consensusu.

16 Style przywództwa Przywódca samotny:  Podejmuje się każdej roli (wtrąca się),  Dąży do konformizmu.  Gromadzi wokół siebie pomocników.  Kieruje podwładnymi.  Ustala cele. Przywódca – członek zespołu  Ogranicza swoją rolę (deleguje).  Wykorzystuje różnorodność.  Szuka talentów.  Dba o współpracę.  Wyznacza misję.

17 Proces podejmowania decyzji MetodaZaletaWada Decyzja podejmowana bez dyskusji przez autorytet SzybkośćNie wykorzystuje eksperctwa Członków Decyzja podejmowana przez autorytet po wcześniejszej dyskusji Pozwala każdemu na wyrażenie swej opinii Członkowie mogą nie być przekonani do decyzji Decyzja podejmowana przez członka eksperta Dobra decyzja, jeśli jest to prawdziwy ekspert. Trudnością może być wybranie eksperta. Przeciętne opinie członków SzybkośćCzłonkowie mogą nie być przekonani do decyzji Kontrola sprawowana przez większość SzybkośćMniejszość może się poczuć wyobcowana Kontrola sprawowana przez mniejszość Może być przydatna, jeśli nie wszyscy mogą uczestniczyć Członkowie mogą nie być przekonani do decyzji. Konsensus Członkowie będą przekonani do tej decyzji Może wymagać dużo czasu, umiejętności i energii.

18 Rady w procesie podejmowania decyzji na zasadzie konsensusu  Dopasujcie model rozwiązywania problemu/podejmowania decyzji tak, by odpowiadał waszym potrzebom.  Przemyślcie, w jaki sposób wykorzystywać członków grupy.  Starajcie się rozwiązywać problemy powodujące sprzeciw.  Unikajcie presji czasu.  Słuchajcie uważnie członków, którzy mają trudności.  Szukajcie zawsze wspólnej płaszczyzny.  Unikajcie postaw rywalizacyjnych.

19  Nie spierajcie się o każdą opinię.  Nie próbujcie minimalizować konfliktów.  Nie obawiajcie się różnic.  Nie zmieniajcie zdania i nie rezygnujcie z wyrażania sprzeciwu tylko po to, by uniknąć konfliktu.  Nawet nie dające się pogodzić różnice można zniwelować.

20 Cechy rozwiniętych / skutecznych zespołów Dokładne określenie celów grupowychDokładne określenie celów grupowych Wyraźnie zdefiniowane roleWyraźnie zdefiniowane role Jednoznaczna komunikacjaJednoznaczna komunikacja Konstruktywne zachowania grupowe (zadaniowe, społeczne)Konstruktywne zachowania grupowe (zadaniowe, społeczne) Dobre określenie procedury decyzyjnejDobre określenie procedury decyzyjnej Ustalone zasady podstawoweUstalone zasady podstawowe Ciągłe ulepszanie orazCiągłe ulepszanie oraz –wielkość –dopasowanie grupy do zadania

21 Ulepszenie pracy zespołowej Regularne przeglądyRegularne przeglądy Rozpoznanie problemówRozpoznanie problemów Kierowanie do rozwiązania dostrzeżonych problemów związanych z zadaniemKierowanie do rozwiązania dostrzeżonych problemów związanych z zadaniem Interwencja w proces społecznyInterwencja w proces społeczny

22 Co sprawia, że grupa jest spójna i atrakcyjna dla członków:  realizowanie wspólnych celów  osiąganie sukcesów  wysokie standardy i normy grupowe  ciągły rozwój i nowe wyzwania

23 W jaki sposób motywować członków zespołu:  Uczestnictwo w procesie decyzyjnym.  Możliwość wykorzystania i rozwoju własnego potencjału, wiedzy, umiejętności, odczuć.  Wsparcie od innych członków zespołu i stworzenie sprzyjającej atmosfery,  Jasno określone role i zadania.  Możliwość otrzymania nagrody.