Konkurs Wiedzy o Krajach Anglojęzycznych Etap 1 Wielka Brytania Cześć 1

Gimnazjum nr 1 im. Zbigniewa Gęsickiego „Juno” w Piastowie Organizator: Aleksandra Zabost Nauczycielka języka angielskiego

Ogólne Informacje Nazwa skrócona: Wielka Brytania(Great Britain) lub Zjednoczone Królestwo (United Kingdom) Nazwa pełna: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland)

Ogólne Informacje Wyspy Brytyjskie składają się z dwóch wysp: Brytanii Irlandii Wielka Brytania składa się z trzech krajów: Anglii Szkocji Walii

Ogólne Informacje Zjednoczone Królestwo składa się z:Wielkiej Brytanii (Anglia + Szkocja +Walia) Irlandii Północnej Stolicą Wielkiej Brytanii jest Londyn. Inne znane miasta to Liverpool, Manchester, Birmingham, Windsor

Ogólne Informacje Powierzchnia: 244,8 tys. km Liczba ludność: 64,1 mln (2013) Stolica: Londyn Język urzędowy: angielski Waluta: funt Religia dominująca: anglikanizm Wstąpienie do UE: 1.01.1973 r. Strefa czasowa :UTC 0 – zima, UTC+1 – lato

Populacja Według spisu powszechnego z 2011 roku liczba ludności Wielkiej Brytanii wynosiła 63 182 000. Anglię zamieszkiwało 83,9% (53 012 456 mln) Szkocję 8,4% (5 295 000 mln), Walię 4,8% (3 063 456 mln), Irlandię Północną 2,9% (1 810 863 mln). 12,9% populacji kraju (8 173 941 mln) stanowili mieszkańcy stolicy.

Położenie Wielka Brytania leży w północno-zachodniej Europie, na Wyspach Brytyjskich położonych na Morzu Północnym i na Oceanie Atlantyckim. Granica lądowa z Irlandią.

Położenie

Położenie Zjednoczone Królestwo otaczają: Ocean Atlantycki Morze Północne kanał La Manche Morze Irlandzkie

Położenie Irlandia zajmuje 84% terytorium wyspy o tej samej nazwie. Od wyspy Wielkiej Brytanii oddzielają ją cieśniny: Kanał św. Jerzego i Kanał Północny.

Rzeźba terenu W krajobrazie środkowej i południowej Anglii dominują niziny. Kontrastują z nimi górzyste tereny Szkocji, Walii oraz północnej Anglii. Głównymi pasmami Wielkiej Brytanii są stare górotwory: Góry Pennińskie Góry Kambryjskie Góry Kaledońuskie Grempiany Orogeneza kaledońska i hercyńska

Regiony i terytoria zależne W skład Wielkiej Brytanii wchodzą: Anglia, Walia i Szkocja położone na wyspie Wielka Brytania, Irlandia Północna leżąca w północnej części wyspy Irlandia, a także Wyspy Normandzkie i wyspa Man, będące terytoriami zależnymi. Inne terytoria zależne to np. Gibraltar, Bermudy, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Falklandy i inne.

Geografia Położona na północy Szkocja jest pod względem geograficznym krajem bardzo zróżnicowanym, z leżącymi na południu i wschodzie nizinami określanymi wspólną nazwą Lowlands oraz górami w północno-zachodniej części. Są to Góry Kaledońskie i Grampian – określane wspólną nazwą Highlands, gdzie znajduje się najwyższy szczyt Wielkiej Brytanii – Ben Nevis (1343 m n.p.m.). Krajobraz północnej Szkocji jest bardzo surowy i skalisty; południowa, nizinna część to pojedyncze wzgórza będące niegdyś wulkanami. Wybrzeże Szkocji to liczne zatoczki morskie, fiordy oraz wiele rozsianych wysp, takich jak Hebrydy, Orkady czy Szetlandy. Drugie co do wysokości góry Wielkiej Brytanii znajdują się w Walii. Są to Góry Kambryjskie z najwyższym masywem Snowdon (1085 m n.p.m.).

Hebrydy

Orkady

Szetlandy (The Shetland Islands)

Geografia Środkowa Anglia to Góry Penińskie, które biegną równolegle do wybrzeża i mają charakter pofałdowanej wyżyny. W Irlandii Północnej krajobraz jest podobny do szkockiego. W północnej części znajduje się rozległy lawowy płaskowyż ze słynną Groblą Olbrzyma, utworzoną przez tysiące bazaltowych kolumn (słupów) powstałych ok. 65 mln. lat temu z lawy krystalizującej przy obecności morskiej wody. Ścięte wierzchołki słupów przypominają gigantyczne płyty chodnikowe. Obiekt wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Grobla Olbrzyma (Irlandia Północna)

Geografia Tereny wyżynne to Anglia południowo-zachodnia. Znajdują się tu rozległe obszary torfowisk i wrzosowisk. Jest to krajobraz typowy dla Wysp Brytyjskich, nie występujący nigdzie indziej w takiej skali. Największe tereny nizinne natomiast znajdują się w południowo-wschodniej Anglii – jest to Nizina Angielska. Archipelag Wysp Brytyjskich oddzielony od lądu europejskiego wąskimi cieśninami: Kaletańską i La Manche, składa się z około 5500 wysp, z których największe to Wielka Brytania, Irlandia, Anglesey, Hebrydy, Szetlandy, Orkady. Budowa geologiczna wysp wpływa na ich urozmaiconą linię brzegową; mamy przykłady wybrzeża klifowego w północnej Szkocji i w północno-zachodniej Anglii, wybrzeża riasowego w zachodniej części Półwyspu Kornwalijskiego i w zachodniej części Irlandii oraz wybrzeża fiordowego w Walii.

Geografia – rzeki i jeziora Sieć rzeczna archipelagu jest silnie rozwinięta. Rzeki na ogół są krótkie i mają bardzo duże spadki. Najdłuższe rzeki to Tamiza (338 km) w　Anglii, Severn (336 km) w Walii i Shannon (259 km) w Irlandii. Bardzo liczne są też jeziora, najczęściej pochodzenia polodowcowego, zwłaszcza w górach Szkocji. Największe jezioro Lough Neagh (396 km2), znajduje się w Irlandii Północnej. Z kolei najgłębsze jeziora: Loch Ness (226m) i Loch Monar, występują w Szkocji.

Klimat Umiarkowany, ciepły, morski. Łagodzący wpływ na klimat ma Prąd Zatokowy (Golfsztrom). W wyniku zetknięcia się ciepłego prądu z zimnym i wilgotnym powietrzem znad Islandii i obszarów arktycznych powstają silne wiatry i obfite opady deszczu. W górach zachodniej Szkocji występują duże opady śniegu, a w Irlandii Północnej opady śniegu są niewielkie. Klimat Walii charakteryzuje się chłodnymi latami i łagodnymi zimami.

Anglia Stolica: Londyn Język: angielski Hymn: God Save the Queen (Boże chroń Królową) Patron: Św. Jerzy - święto jest obchodzone 23 kwietnia – 23rd April (także urodziny Szekspira). Kolor: biały Symbol: róża (rose)

Anglia Św. Jerzy i Czerwona Róża ( rose ) Narodowym kwiatem Anglii jest róża. Kwiat ten stał się symbolem Anglii od czasu Wojen Róż - cywilnych wojen (1455-1485) pomiędzy królestwem w Lancester (którego godłem była czerwona róża) i królestwem w York (Którego godłem była biała róża).

Herb Anglii Herb Anglii pochodzi z końca XII wieku. Za jego wprowadzenie odpowiada król Ryszard Lwie Serce, którego prawdopodobnie zainspirował dawny herb Normandii. Aktualnie w herbie Anglii pojawiają się trzy lamparty. Początkowo na tarczy pojawiały się jedynie dwa z nich. Trzeci został dodany po włączeniu do królestwa Normandii lub Akwitanii.

Flaga Anglii Flaga Anglii jest krzyżem świętego Jerzego. Legenda o św. Jerzym, który zabił smoka pochodzi z XII wieku. Według niej, zamoczył swój miecz w krwi bestii i narysował krzyż. Św. Jerzy został świętym patronem Anglii w XIII wieku. Czerwony krzyż pojawił się już podczas krucjat i jest znanym od dawna znakiem reprezentującym Anglię. Flaga to czerwony krzyż, szeroki na 1/5 jej wysokości, na białym polu. Jej proporcje wynoszą 5:3.

Szkocja Stolica: Edynburg Język: angielski, szkocki gaelicki, zachodniogermański Hymn: ,,Flower of Scotland’’, obowiązuje od 2006r., wcześniej była używana pieśo ,,God save the Queen’’ Patron: Św. Andrzej – święto obchodzone 30 Listopada – 30th November Kolor: niebieski Symbol: oset (thistle)

Szkocja Szkocja - Św. Andrzej - Oset i Szkockie Niebieskie Dzwoneczki ( thistle, bluebells ) Narodowym kwiatem Szkocji jest oset, purpurowy kwiat o kolczastych liściach, który został użyty jako symbol obrony. Szkockie niebieskie dzwoneczki są także ukazywane jako kwiat Szkocji.

Herb Szkocji Herb Szkocji – herb Królestwa Szkocji, w polu złotym otoczonym podwójną bordiurą czerwoną ozdobioną naprzemiennie liliami tej samej barwy, lew czerwony wspięty w prawo, pazury i język błękitne. W pełnej wersji herb występuje z trzymaczami heraldycznymi - srebrnymi jednorożcami, dewizą herbową i insygniami Orderu Ostu. Herb przyjęty w XIII wieku, używany przez cały czas istnienia Szkocji jako niepodległego państwa, i później po unii z Anglią.

Flaga Szkocji Szkocja ma dwie flagi: Krzyż św. Andrzeja (zwana Saltire) i Lion Rampant. Pierwsza z nich nawiązuje do patrona Szkocji, św. Andrzeja, który, jak głosi legenda, na własną prośbę został ukrzyżowany na ukośnych belkach, aby nie przypominały kształtem świętego krzyża, na jakim umarł Chrystus. Flaga Saltire związana jest z opowieścią o walkach, jakie miały miejsce w pobliżu Athelstaneford około 832 roku. Król Piktów, Angus MacFergus, pokonał w niej armię króla Northumbrii, Athlestane'a. W noc poprzedzającą wygraną bitwę Szkoci zobaczyli na niebie chmury w kształcie krzyża św. Andrzeja. Przyjęli to wówczas za pomyślny znak. Kolor tła, symbolizującego wieczorne niebo, nie jest ściśle określony, spotyka się flagi szkockie w barwach od jasnobłękitnej do ciemnogranatowej.

Flaga Szkocji Drugą flagą Szkocji jest Lion Rampant. W 1165 roku Wilhelm I Lew zmienił szkocki symbol z dzika na lwa. Jednocześnie flaga została otoczona czerwoną, ozdobną bordiurą. Lion Rampant jest flagą królewską i może być używana tylko przez członków rodziny królewskiej.

Kultura regionalna Szkocji Największą odrębność administracyjną i kulturową stanowi Szkocja, posiadająca własny parlament, szkolnictwo i sądownictwo, a także tradycyjny folklor. Cechą szczególna szkockiego społeczeństwa jest system klanowy, wyróżniający się odrębnością strojów, w tym słynnych kiltów, zawodami dudziarzy, grami zręcznościowymi ze słynnym rzutem sosnowych pni, spotkaniami towarzyskimi ceilidh, obfitującymi w muzykę i taniec ludowy.

Kultura regionalna Szkocji Auld Lang Syne – popularna szkocka pieśń ludowa, do której tekst w 1788 napisał Robert Burns. Jest tradycyjnie śpiewana podczas Hogmanay (szkocki odpowiednik Sylwestra) oraz podczas Sylwestra w krajach anglosaskich. Należy do najpopularniejszych i najczęściej wykonywanych pieśni na świecie. Stanowi jedno z głównych dóbr eksportowych kultury szkockiej.

Walia Stolica: Cardiff Język: angielski, walijski Hymn: ,,Hen Wlad Fy Nhadau’’, powstała w 1856r., słowa napisał Evan James. Patron: Św. Dawid z Menevii – święto na upamiętnienie daty jego śmierci obchodzi się 1 marca – 1st March. Kolor: czerwony Symbol: por (leak) żonkil (daffodil)

Walia Św. Dawid, por (leak) i Żonkil ( daffodil ) Narodowym kwiatem Walii jest żonkil, który jest tradycyjnie noszony w dniu Św. Dawida. Warzywo nazywane porem jest również uważane za tradycyjny symbol Walii. Pierwszego marca przypada Dzień Świętego Dawida (Saint David's Day), patrona Walii. Od XVIII wieku jest to święto narodowe Walijczyków.

Herb Walii Herb Walii przyjęty w maju 2008 r. to w tarczy czterodzielnej w krzyż, złotej i czerwonej, cztery lwy patrzące, barwy przemiennej, z uzbrojeniem i językami błękitnymi. Tarczę zwieńczoną koroną księcia Walii, otacza wstęga z pierwszymi słowami walijskiego hymnu Pleidiol Wyf I'm Gwlad (wal. jestem wierny mojej ojczyźnie). Przyjęty herb, stosowany już od 1911 jako herb księcia Walii, jest przywróceniem tradycyjnego herbu królestwa Gwynedd, używanego później jako herb Walii. (po prawej starsza wersja herbu)

Flaga Walii Flaga Walii (wal. Baner Cymru lub Y Ddraig Goch - „Czerwony smok”) – flaga Walii przyjęta w 1959. Flaga podzielona jest w poprzek na dwa pasy: zielony (na dole) i biały (u góry). Na tym tle znajduje się czerwony smok. Symbol czerwonego smoka pochodzi z legend arturiańskich, w których był symbolem celtyckiego plemienia Brytów. Barwy biało-zielone zostały wprowadzone w Walii za rządów dynastii Tudorów. W 1953 ustanowiona została oficjalnie flaga krajowa Walii podobna do obecnej (biało-zielona), lecz smok był na niej znacznie mniejszy i umieszczony na tarczy pod koroną. Obecna wersja flagi została ustanowiona w 1959 przez Elżbietę II.

Kultura regionalna Walii Nieco mniej charakterystyczna od Szkockiej, ale równie odrębna jest kultura Walii. Cechuje ją szczególnie utrzymanie czystego języka walijskiego obowiązkowego w szkołach Walię cechują specyficzne zamki oraz festiwal pieśni i tańca regionalnego.

Irlandia Północna Stolica: Belfast Język: angielski, irlandzki, zachodniogermański Hymn: Amhrán na bhFiann ( Pieśń żołnierzy). Słowa w 1907 roku napisał Peadar Kearney, który razem z Patrikiem Heeneyem skomponował muzykę. Hymn jest marszem, nawiązuje do walk niepodległościowych. Patron: Św. Patryk którego swieto obchodzone jest 17 Marca – 17th March Kolor: zielony Symbol: biała koniczyna (shamrock)

Irlandia Północna Północna Irlandia - Św. Patryk i Czterolistna Koniczyna (shamrock). Narodowym kwiatem Północnej Irlandii jest koniczyna. Według legendy o św. Patryku, wykorzystał on tę roślinę aby wyjaśniać pierwszym irlandzkim chrześcijanom dogmat o Trójcy Świętej. Nie mogli oni zrozumieć, jak to jest możliwe, że są Trzy Osoby Boskie, a jednocześnie są one jednym Bogiem.

Herb Irlandii Północnej Herb nadał król Jerzy V dnia 5 sierpnia 1924 roku. Głównym elementem jest czerwony krzyż świętego Jerzego w białym polu. Na gwieździe, której ramiona reprezentują sześć hrabstw, widnieje czerwona prawica (The Red Right) symbol Ulsteru, a nad gwiazdą brytyjska korona królewska.

Flaga Irlandii Północnej Flaga Irlandii Północnej – obecnie Irlandia Północna nie posiada oficjalnie odrębnej flagi. Jako flaga państwowa używana jest flaga Wielkiej Brytanii, tzw. Union Jack. W okresie 1953-1972 flagą gubernatora Irlandii Północnej była tzw. Red Hand Flag. Była ona podobna do flagi Anglii, jednak wbrew potocznym mniemaniom czerwony krzyż nie był angielskim krzyżem Św. Jerzego, lecz został zaczerpnięty z herbu Ulsteru – historycznej prowincji Irlandii, której 6 hrabstw (Antrim, Down, Armagh, Tyrone, Fermanagh i Londonderry) wchodzi obecnie w skład Irlandii Północnej, a 3 w skład Republiki Irlandii.

Kultura regionalna Irlandii Północnej Trzeci odrębny region (po Szkockim i Walijskim) to Irlandia, rozkochana w muzyce i tańcu. Chociaż region obfituje w oficjalne imprezy to taniec i granie są spontaniczne na każdym kroku. Nadal zachował się język irlandzki.

Flaga narodowa - the Union Jack Flaga brytyjska do pewnego stopnia odzwierciedla historię kraju. Union Jack składa się z trzech krzyży trzech świętych patronów: czerwony na białym tle to krzyż św. Jerzego patrona Anglii (czczonego 23 kwietnia) biały przekątny krzyż na niebieskim tle to krzyż św. Andrzeja patrona Szkocji (czczony 30 listopada) czerwony przekątny krzyż na białym tle to krzyż św. Patryka patrona Irlandii (czczonego 17 marca) Flaga Walii nie została umieszczona na Union Jack ponieważ kiedy stworzono pierwszą flagę Union Jack w 1606r. , Walia była już zjednoczona z Anglia, dlatego właśnie Walia jest reprezentowana przez angielską flagę.

Obyczaje W Wielkiej Brytanii obowiązuje ruch lewostronny. Brytyjczycy nie posiadają dowodów osobistych i nie mają konstytucji. Kiedy poprosimy o herbatę, na pewno dostaniemy z mlekiem. Godzina 17, jako czas na herbatę, nadal jest kultywowana przez wyższe klasy. Jedynkę zapisuje się jedną kreską. Gdy napiszemy ją po polsku, zostanie odczytana jako siódemka. Dzwonki przy drzwiach wejściowych nie są praktycznie używane. Najbardziej popularne są kołatki. W Wielkiej Brytanii bardzo rzadko pada śnieg. Szczególnie łagodny klimat panuje na wybrzeżu zwanym angielską riwierą. Jest to wymarzone miejsce do mieszkania przez wszystkich emerytów.

Obyczaje Zwyczaj picia popołudniowej herbaty (afternoon tea) sprowadziła do Anglii Anna Maria Russell - 17 Księżna Bedfordu w roku 1840. Księżna robiła się głodna około godziny 4. Wieczorny posiłek był podawany późno - o 8 wieczorem. Przerwa pomiędzy lunchem a obiadem była więc długa. Księżna prosiła wtedy aby przyniesiono do jej pokoju herbatę i ciasto. Wkrótce stało się to jej zwyczajem i zaczęła zapraszać przyjaciół na afternoon tea.

Obyczaje Ta przerwa na herbatę stała się modnym, towarzyskim spotkaniem. Tradycyjna afternoon tea składała się z wykwintnych kanapek, ciast i innych słodyczy. Herbata pochodziła z Indii. Nalewana była ze srebrnych dzbanków do delikatnych, chińskich filiżanek. Jednak teraz w przeciętnym, angielskim domu five o'clock tea to tylko ciasteczka lub małe ciasto z kubkiem herbaty (z torebki oczywiście). Ciekawostką jest to, że Anglicy pija herbatę z mlekiem, a nie z cytryną.

NAJPOPULARNIEJSZE BRYTYJSKIE ŚWIĘTA W PORZĄDKU CHRONOLOGICZNYM New Year's Day (Nowy Rok) - 1 stycznia St. Valentine's Day (Dzień Świętego Walentego) - 14 lutego Shrove Tuesday 47 dni przed Wielkanocą St. Patrick's Day (Dzień Św. Patryka, obchodzony jedynie w Irlandii) - 17 marca Mather's Day (Dzień Matki) - czwarta sobota Wielkiego Postu April Fool's Day (Prima Aprilis) - w Szkocji nazywany Huntigowk Day lub Gowkin' Day Good Friday (Wielki Piątek) Easter Monday (Poniedziałek Wielkanocny) May Day Pierwszy poniedziałek maja Father's Day (Dzień Ojca) - 3 niedziela czerwca Queen's Official Birthday (Oficjalne urodziny Elżbiety II) - 2 lub 3 sobota czerwca Summer Bank Holiday Ostatni poniedziałek sierpnia Hallowen 31 października Guy Fawkes' Day 5 listopada Remembrance Sunday (Dzień poświęcony pamięci poległych podczas obydwu wojen światowych i innych konfliktów zbrojnych) – 2 niedziela listopada Christmas Eve (Wigilia) - 24 grudnia Christmas Day (Pierwsze święto) - 25 grudnia Boxing Day (Drugie święto) - 26 grudnia New Year's Eve (Sylwester) - 31 grudnia

Zwyczaje i tradycje Walentynki (Valentine’s Day) kult św. Walentego wywodzi się z Anglii, gdzie jego święto obchodzone było już w czasach średniowiecza. Dzięki swojemu poparciu dla młodych ludzi, którzy chcieli się pobrać, został on okrzyknięty patronem zakochanych. Co więcej, ludność żyła wtedy zgodnie z rytmem natury - a w połowie lutego na Wyspach ptaki łączą się w pary. Być może dlatego też uznano to za dobry czas dla zakochanych.

Zwyczaje i tradycje Walentynki (Valentine’s Day) Dla Anglików niezmiennie ważna pozostaje walentynkowa kartka. W British Museum można zobaczyć najstarszą walentynkę. Jest nią wiersz miłosny Karola, Francuskiego Księcia Orleańskiego - do żony. W 1415 roku został on uwięziony w Tower i stamtąd wysłał wiersze miłosne do swojej ukochanej. 

Zwyczaje i tradycje April Fools' Day - 1 kwietnia. Pochodzenie zwyczaju Prima Aprilis nie jest jednoznaczne i jasne. Być może tradycja wiąże się z greckim mitem o Demeter i Persefonie. Demeter szukała swej córki - Persefony, podążając za jej głosem, jednak echo zwiodło ją, nie pozwalając na odnalezienie. Demeter została oszukana, a Persefona porwana do Hadesu. Stało się to na początku kwietnia. Grecy twierdzą, że stąd wziął się zwyczaj wprowadzania kogoś w błąd pierwszego dnia kwietnia. Inne źródła wywodzą tę tradycję z IV wieku naszej ery, ze starożytnego Rzymu. Dzisiejszy pierwszy dzień kwietnia, był początkiem roku w kalendarzu juliańskim. Pierwszy dzień nowego roku, był także świętem wiosny, w związku z tym odbywały się liczne uczty i obrzędy. Świętowanie trwało tydzień. Zaczynało się 25 marca, a kończyło zabawami i żartami pierwszego kwietnia. Miało to przynieść powodzenie i szczęście na rozpoczynający się rok.

Zwyczaje i tradycje April Fools' Day -  Obecnie pierwszy kwietnia zwany jest Fools Day, czyli Dniem Głupca. Przysłowie ostrzega, że żarty można sobie robić, ale tylko do południa. Jeśli zapomnisz się i zrobisz komuś dowcip po godzinie dwunastej, to ty jesteś głupcem. Fools Day jest popularny i chętnie obchodzony. Specjalne atrakcje szykują na ten dzień gazety, radio, telewizja i portale internetowe.

Zwyczaje i tradycje Urodziny królowej - Elżbieta II obchodzi urodziny dwa razy w roku - faktyczną rocznicę przyjścia na świat (21 kwietnia) i tzw. oficjalne urodziny w pierwszą, drugą, lub rzadziej trzecią niedzielę czerwca. Oficjalnym urodzinom towarzyszy uroczysta parada wojskowa "Trooping the colour", czyli "rewii wojsk ze sztandarem". Obchody oficjalnych urodzin zapoczątkował syn królowej Wiktorii - Edward VII, którego faktyczne urodziny przypadały w połowie listopada, co uznał za niewygodną porę roku. Królowa Elżbieta II po raz pierwszy odebrała tę defiladę w 1951 roku, jeszcze jako księżniczka, w imieniu swego umierającego ojca, Jerzego VI. W defiladzie biorą rotacyjnie udział różne bataliony gwardii. Ta uroczystość to naturalnie wielka atrakcja turystyczna, ale podkreśla zarazem osobisty związek brytyjskich sił zbrojnych z osobą monarchy.

Zwyczaje i tradycje   20 grudnia 2007 roku Elżbieta przeszła do historii jako najstarszy wiekiem panujący monarcha brytyjski, choć nie najdłużej zasiadający na tronie. Pobiła tym samym rekord swojej praprababki królowej Wiktorii, która zmarła w 1901 r. w wieku 81 lat, siedmiu miesięcy i 29 dni.

Zwyczaje i tradycje Halloween - jest obchodzony 31 października. W Celtyckim kalendarzu 31 października to ostatni dzień roku. Celtowie rozróżniali tylko dwie pory roku - lato i zimę. Noc z 31 października na 1 listopada, miała być momentem przejścia. Nazywano go świętem "Samhain", co według współczesnych badaczy języka galeickiego znaczy "koniec lata". Celtowie wierzyli, że zły duch przychodzi wraz z długimi, ciemnymi nocami zimowymi.

Zwyczaje i tradycje Halloween - Istnieje legenda zwana "Jack-o'-lantern".  Pochodzi ona z wierzeń irlandzkich, a spopularyzowana została w XVIII wieku. Jack to człowiek, który przechytrzył diabła. Namówił go, by wspinali się na drzewo. Kiedy diabeł był już na górze, Jack wyciął symbol krzyża na pniu, i tym sposobem uwięził czarta pośród gałęzi. Kiedy Jack umarł, nie mógł pójść do nieba, bo za życia był nikczemnikiem i pijakiem. A diabeł miał dobrą pamięć i też go nie chciał w piekle. Dlatego Jack musi tułać się po ziemi w nieskończoność. Pewnego dnia diabeł się nad nim zlitował i dał mu trochę rozżarzonych węgli, by oświetlały mu drogę. Jack włożył je do nadgryzionej rzepy, którą zwykle się żywił. W ten sposób zrobił sobie lampion. Dziś legenda ta ma swoją pozostałość we wspaniałych ręcznych dekoracjach, czyli w dyniach. 

Zwyczaje i tradycje Bonfire Night (Guy Fawkes Night) - dzień na uczczenie udaremnienia spisku prochowego (1605r.) - Anglia - 5 listopada "Noc sztucznych ogni" nazywana w Wielkiej Brytanii Guy Fawkes Night czy Bonfire Night obchodzony jest na pamiątkę pewnego wydarzenia historycznego. W 1605 roku Guy Fawkes wspólnie z kolegami próbował wysadzić króla Jamesa I i Parlament. Chcieli tego dokonać, ponieważ nie podobała im się polityka króla, a na dodatek Guy był rzymsko katolikiem, a król protestantem. Jednak planowany zamach na 5 listopada nie powiódł się. Beczki podłożone pod piwnicami Parlamentu zostały znalezione na czas. Niedoszli zamachowcy zostali ścięci za zdradę króla.

Zwyczaje i tradycje Bonfire Night (Guy Fawkes Night) - Od tego czasu na pamiątkę Anglicy co roku świętują to wydarzenie paląc kukły Guy’a i odbywają się pokazy sztucznych ogni. Poza większymi imprezami masowymi, organizuje się również mniejsze w gronie rodziny lub przyjaciół. Z kolei dzieci na kilka dni przed 5 listopada, chodzą po ulicach z kukłą Guy’a i proszą o "penny for the Guy", za zebrane datki kupują sztuczne ognie.

Zwyczaje i tradycje Rememberance Sunday - dzień poświęcony pamięci poległych podczas obydwu wojen - obchodzony w 2 niedzielę listopada. Przy pomnikach wojen składane są wiązanki, o 11.00 wszyscy, bez względu na to gdzie przebywają, czczą dwie minuty ciszy, a tradycją rodziny królewskiej jest zebranie się z politykami i przywódcami religijnymi przy The Cenotaph w Whitehall, gdzie w godzinach od 10.00 do 14.00 odbywają sie główne obchody Remembrance Day.

The Cenotaph, Whitehall (London)

Zwyczaje i tradycje Rememberance Sunday - Dzień ten nazywany jest także Dniem Maka (ang. Poppy Day), z uwagi na zwyczaj noszenia w tym dniu sztucznych maków przypiętych do ubrania na znak pamięci. Na ulicach sprzedawane są czerwone maki, a dochód przeznaczony jest na rzecz weteranów.

Zwyczaje i tradycje Wielkanoc (EASTER) - Jaja jako symbol wiosny i nowego życia są nierozerwalnie związane z Wielkanocą . Dawniej były dekorowane farbami tak, jak nasze polskie pisanki. Obecnie są to zwykle czekoladowe jaja. Jeden z ciekawych zwyczajów to turlanie po zboczu jaj gotowanych na twardo; czyje jajo najdalej się sturla, ten wygrywa . Inny zwyczaj polega na tym, że trzyma się jajko w dłoni i uderza w jajko przeciwnika. Przegrywa ten, którego jajo pierwsze pęknie.

Zwyczaje i tradycje Wielkanoc (EASTER) - Brytyjczycy polują również na jaja schowane w różnych miejscach w ogrodzie. Zając wielkanocny stanowi element dekoracyjny stołu wielkanocnego. Dawniej po okresie świąt wielkanocnych rozpoczynano polowania na zające. Wielkanoc była również dniem ślubów.

Zwyczaje i tradycje CHRISTMAS Nazwa „Christmas” pochodzi od Mass of Christ (msza Chrystusa). Odprawiano ją o dwunastej w nocy w wigilię. Największy dzwon w kościele godzinę przed północą odzywa się cztery razy, a punktualnie o północy zaczynają bić wszystkie dzwony - to początek świąt. Pierwszą choinkę przywiózł do Anglii książę Albert - mąż królowej Wiktorii - w 1841 r. W angielskiej tradycji bożonarodzeniowej obecnych jest wiele roślin, które odganiały złe moce , symbolizując nowe życie.

Zwyczaje i tradycje Ostrokrzew (holly) był postrachem elfów. Ostre liście tej rośliny to symbol korony cierniowej, którą Chrystus miał na głowie przed ukrzyżowaniem. Czerwone jagody są symbolem Jego krwi. Dlatego czasem ostrokrzew nazywany jest krzakiem cierniowym.

Zwyczaje i tradycje Bluszcz (Ivy) to symbol kobiecości - gałązka bluszczu – jeśli odcięta w wigilię i trzymana w wodzie przetrwa do Święta Trzech Króli - wróży pomyślne zbiory w nadchodzącym roku.

Zwyczaje i tradycje Jemioła (Mistletoe) - Druidowie wierzyli, że jemioła spadła z nieba i dlatego rośnie na drzewach. W ten sposób łączy to, co niebiańskie i duchowe z tym, co ziemskie. Zwyczaj publicznego całowania się pod jemiołą to gest miłości, przyjaźni i pojednania.

Zwyczaje i tradycje Wigilia nie jest związana ze specjalna wieczerzą. Starsi często spędzają ten wieczór w pubach i na zabawach, które kończą się w okolicach północy.

Zwyczaje i tradycje W Wigilię (Christmas Eve)dzieci wieszają skarpety (stockings) przy kominku lub nad łóżkiem na drobniejsze prezenty, większe – Św. Mikołaj ukryje pod choinką. Dzieci przygotowują dla Mikołaja mince pies i kieliszek brandy, a jego reniferom (reindeers) – marchewkę. 

Zwyczaje i tradycje Mince Pies – są to małe okrągłe babeczki nadziewane masą ze smażonych rodzynków, pokrojonych drobno jabłek i skórki pomarańczowej. Podaje się je na podwieczorek, czyli tea. Kiedyś miały kształt owalny – dla upamiętnienia kolebki, w której sypiał w stajence Jezus - i nadziewano je mięsem. )

Zwyczaje i tradycje Najważniejszym dniem świątecznym jest pierwszy dzień świąt – Christmas Day. W Anglii najważniejszym posiłkiem jest obiad podawany wczesnym południem tego dnia, a głównym daniem – indyk. Przed świętami sprzedaje się ok. 10 milionów indyków, z których każdy waży przeciętnie 5 kg. Nadziewa się go jadalnymi mielonymi kasztanami, pieczonymi ziemniakami, brukselką, pieczoną pietruszką i skórką pomarańczową.

Zwyczaje i tradycje Christmas Pudding – to mąka, łój wołowy, migdały, trzy rodzaje rodzynków, bułka tarta, cukier, jajka, rum, utarta marchewka, kandyzowane czereśnie i sok z cytryny; do ciasta wrzuca się także srebrną monetę, która przyniesie szczęście znalazcy. Następnie miesza się ciasto drewnianą łyżką, wykonując ruchy ze wschodu na zachód dla uczczenia Trzech Króli . Każdy z członków rodziny powinien choć raz zamieszać masę, nawet niemowlęta - to zapewnia powodzenie w nadchodzącym roku. Gotuje się go kilka tygodni na parze, miesza, a po 3 miesiącach jest gotowy. Polewa się go sherry i śmietaną, a podpalony – podaje na stół.

Zwyczaje i tradycje Christmas crackers – po zjedzeniu puddingu czas na wystrzelenie crackersów czyli długich rolek tektury zawiniętych w ozdobny papier. Ciągnięte za końce przez dwie osoby strzelają ukrytym w środku kapiszonem. Po rozpadnięciu się na dwie części wypada na stół drobny prezent - kartka z żartem, papierowa korona, którą obowiązkowo należy włożyć na głowę itp.

Zwyczaje i tradycje 26 grudnia - Boxing Day. Dawniej opróżniano tego dnia w kościołach puszki, czyli boxes, do których wierni wrzucali datki, ubrania, żywność . Rozdawano je najbiedniejszym parafianom. Dziś Brytyjczycy wybierają się tego dnia do teatrów, restauracji, na koncerty itp.

Pozostałe święta i tradycje Changing of the Guard - Od kwietnia do lipca codziennie o 11.30 odbywa się przed Pałacem Buckingham uroczysta zmiana warty (w pozostałych miesiącach - co drugi dzień). Straż ubrana tradycyjne, szkarłatne tuniki i ogromne futrzane czapy maszerują z St. James`s Palace do Buckingham Palace. Nowa warta idzie od strony Chelsea prowadzona przez orkiestrę wojskową.

Pozostałe święta i tradycje Cremony of the Keys (Ceremonia z Kluczami) - odbywa się każdej nocy od ponad 700 lat; rozpoczyna się o godz. 21.52, kiedy to Dowódca Straży Halabardzistów (the Chief Yeoman Warder) ubrany w długi szkarłatny płaszcz, eskortowany przez 4 żołnierzy ( Beefeaters - żołnierze, którzy chronią klejnoty królewskie noszący szkarłatne tudorskie kostiumy) zamyka główne wejście do Tower. Kiedy wraca z eskortą, przed wewnętrzną bramą stojący tam wartownik (the sentry) zgodnie z obowiązkiem wojskowym wykrzykuje „Stój, kto idzie?”. Dowódca straży odpowiada „Klucze”. Wartownik – „Czyje?” Dowódca: „Klucze Królowej Elżbiety”. Wtedy orszak przechodzi dalej aż do schodów prowadzących na Szerokie Przejście. Tam następuje spotkanie z główną gwardią, która prezentuje broń. Dowódca Straży zdejmuje z głowy czapkę i wymachując nią, pozdrawia „Niech Bóg chroni królową Elżbietę”. Gwardia odpowiada ”Amen” dokładnie w momencie, kiedy zegar wybija godzinę 22.00. Wtedy trąbka daje sygnał do odwrotu. Dowódca straży przenosi klucze do Pałacu Królowej, gdzie będą strzeżone do następnego dnia. Ceremonia nie jest dostępna dla turystów. Można w niej wziąć udział jedynie na specjalne zaproszenie i w stosownym ubiorze.

Pozostałe święta i tradycje Cremony of the Keys

Pozostałe święta i tradycje Notting Hill Carnival (ostatnia niedziela i poniedziałek sierpnia). To największy artystyczno-muzyczny festiwal w Europie. Rozmachem dorównuje mu jedynie Karnawał w Rio De Janeiro. Odbywa się w dzielnicy Londynu - Notting Hill. Obrazy z barwnej dzielnicy Londynu, pełnej muzyki, tańca, jedzenia i ulicznych straganów oraz przebranych w kostiumy postaci, ruchomych platform i maskarad można podziwiać w większości stacji telewizyjnych na świecie. Zabawa ciągnie się na długości 5 km, gdzie jest rozstawionych kilkadziesiąt scen muzycznych, a także najnowocześniejsze systemy nagłaśniające. Na każdej scenie jest grana inna muzyka. Przez dwa dni Karnawału od 12:00 do 20:00 na scenach bawią się uczestnicy. Potem, przenoszą się do okolicznych klubów i pubów.

Pozostałe święta i tradycje Notting Hill Carnival

Pozostałe święta i tradycje Wyścigi konne w Ascot  trwają od 16 do 20 czerwca (Ladies Day - 18 czerwca) - Punktem głównym i chlubą Królewskiego Ascot jest najbardziej znany na świecie tor wyścigów konnych. Wyścigi konne w Ascot miały swój początek niemal 300 lat temu - po raz pierwszy odbyły się w 1711 roku. Doroczna królewska gonitwa konna słynie nie tylko z tego, że wystawiane są tu najlepsze konie świata. Tradycją stały się również ekstrawaganckie i z roku na rok coraz bardziej wymyślne kapelusze na głowach dam oglądających wyścigi i wielki piknik, gdzie co roku wypijanych jest ponad 150 tysięcy butelek szampana.

Pozostałe święta i tradycje Pancake Day (wtorek przed Środa Popielcowa) – ten dzień odpowiada polskiemu Tłustemu Czwartkowi. Brytyjczycy tradycyjnie smażą naleśniki (pancakes) i urządzają rożne zawody i konkursy np. bieg z naleśnikami (pancake race).

Pozostałe święta i tradycje LORD MAYOR`s SHOW – to uroczystość, która odbywa się na ulicach Londynu w listopadzie. Burmistrz Londynu (City of London) jedzie w złotej karocy, a żołnierze i orkiestry wojskowe maszerują za pojazdem. Cała parada ma ok. 4 km długości. Londyńczycy podziwiają pochód gwiżdżąc gwizdkami, wymachują flagami Wielkiej Brytanii. Wieczorem odbywają się wspaniałe pokazy sztucznych ogni. Cała uroczystość jest niezwykle barwna i dostojna.

Pozostałe święta i tradycje Brighton Festival – odbywa się co roku w maju. Jest to największy i najbardziej ekstrawagancki festiwal sztuki w Anglii, podczas którego prezentowane są przedstawienia teatralne, koncerty, pokazy tańca i występy satyryków.

Koniec części 1