ANGLIA OD KUCHNI English cuisine

My home is my castle „Mój dom jest moją twierdzą”

Kuchnia Wielkiej Brytanii, mimo że uznana za mdłą i bez wyrazu, kryje w sobie bogactwo i historię. Zaskakuje smakoszy pewnymi modernizacjami, ale stosowanymi z poszanowaniem dla swej historii i starych receptur. Tradycyjna kuchnia brytyjska bazowała głównie na dużej ilości mięsa, ale obecnie coraz częściej wzbogacana jest daniami wegetariańskimi.

Wielka Brytania dzieli się na cztery główne regiony: Szkocję, Anglię, Walię i Irlandię Północną. Mimo że tworzą wspólnotę, zachowały swą odrębność kulinarną.

Anglia, a szczególnie Londyn - charakteryzuje się mieszanką wpływów kulinarnych z różnych kontynentów. W Londynie możemy spróbować : londyńskich krwistych steków, puddingu Yorkshire, koktajli z krewetek, rybę z frytkami w towarzystwie octu, a na deser serwuje się placek jabłkowy, czyli apple pie.

Pomarańczowej marmolady jasnej i ciemnej Kuchnia angielska słynie z : Pomarańczowej marmolady jasnej i ciemnej (których smak nie przypomina pomarańczy) Wyjątkowo gorzkiej, ostrej, kremowej i słonecznie żółtej musztardy-tradycyjnEJ Cleman’s Sosu HP podawany do mięs z grilla czy steków. Słynnych serów: cheddar w kilku odmianach (łagodny, dojrzewający i pikantny), Stilton czyli niebieski ser pleśniowy oraz inne żółte sery takie jak : Leicester i Gloucester . Sosu Worcestershire , któremu specyficzny zapach i słony smak nadaje sardela.

Kuchnia szkocka jest bardziej treściwa Kuchnia szkocka jest bardziej treściwa. Charakterystyczne dania Szkocji to: owsianka, skirlie (płatki owsiane z cebulą),Cullen skink, scotch collop , gigot, a także dania z ryb i owoców morza i dania z dziczyzny.

Kuchnia walijska Wiele walijskich dań bazuje na delikatnym jagnięcym mięsie. Są to między innymi: cawl i scouse. Walia może się poszczycić także daniami z małży czy wodorostów.

W Irlandii Północnej jada się dość treściwie: mięso, owoce morza, ryby i nabiał. Irlandzki lunch zwany Ulster Fry - to klasyka tutejszej kuchni. Na talerzu znajdziemy wówczas wszystko, co może być usmażone: kiełbaski, jajka na bekonie, chleb, ziemniaki lub chleb ziemniaczany, a także wątróbkę, nereczki, grzyby i oczywiście ziemniaki..

Śniadania angielskie ENGLISH BREAKFAST

Śniadanie angielskie to efekt klęsk głodowych w dawnej Anglii Śniadanie angielskie to efekt klęsk głodowych w dawnej Anglii. Rolnicy wstający o poranku do pracy w polu mieli możliwość jedzenia zazwyczaj tylko jednego ciepłego i obfitego posiłku dziennie. Śniadanie obfitujące w tłuszcz i kalorie miało być dla nich źródłem energii.. W Anglii są nieformalne dwa zasadnicze typy śniadań, skrajnie różniące się od siebie.

*jajka(smażone ,jajecznica z dodatkiem mleka lub ,,w koszulkach,,) Pierwsze z nich to: zabójcze śniadanie W jego skład wchodzą: *jajka(smażone ,jajecznica z dodatkiem mleka lub ,,w koszulkach,,) *parówki wieprzowe *krojona w plastry kiełbasa , white pudding lub black pudding(rodzaj grubej kaszanki ) *smażone w całości pomidory *smażone pieczarki *fasolki w sosie pomidorowym *smażone na głębokim oleju ziemniaki *smażone ciastka ziemniaczane (Hash Brown –rodzaj ciastka ziemniaczanego ) *fasolki w sosie pomidorowym z puszki *smażone małe monety z ryby ,,fishcake’s,,

Drugi typ to: śniadanie biedaków Nazwę swą zawdzięczają ubogiemu menu. Składa się on bowiem tylko z dwóch tostów i kawy. Czasami dochodzi masło lub dżem.  Co dziwne to nie jest śniadanie biedaków, ale przeciętnych i bogatych Anglików.

Występuje także trzeci rodzaj śniadania-ale dotyczy to w większości dzieci i młodzieży *tosty z masłem i z dżemem *płatki zbożowe z mlekiem typu musli *owsianka *kawa lub herbata *soki owocowe *sosy typu ketchup i brown sauce

Lunch Krótki i lekki posiłek spożywany w trakcie szybkiej przerwy obiadowej. Znaczeniowo, odpowiednik polskiej przekąski między śniadaniem a obiadem, spożywany najczęściej w godzinach: 10.00-13.00. .

Angielskie obiady ENGLISH DINNER

Anglia to przede wszystkim mięso jagnięce i wołowina Anglia to przede wszystkim mięso jagnięce i wołowina. Co prawda jada się również kurczaki, sporadycznie także indyki i wieprzowinę, ale największe spożycie mają dwa pierwsze gatunki mięsa.  Sporo jada się też ryb i owoców morza.

oraz z zielonej soczewicy z bekonem, marchwiowa z pomarańczą (cudownie lekka i smaczna także na zimno)i brokułowa z serem Stilton. Jeżeli chodzi o zupy to większość Anglików nie za bardzo je lubi. Zupa w posiłku stanowi rodzaj startera  - przekąski przed głównym daniem. Do słynnych zup należą:  porowo-ziemniaczana, dobrze znana z filmu „Dziennik Bridget Jones”

Najbardziej chyba znanymi daniami serwowanymi jako dania główne są: jagnięcina w sosie miętowym

Ciekawostką jest iż, rybę z frytkami tradycyjnie zawiniętą w najlepszą gazetę THE TIMES oczywiście można zjeść tylko w Londynie. I ryba z frytkami podawana w asyście nieśmiertelnego zielonego groszku pod różnymi postaciami.

Kolejnymi klasykami menu jest tzw Kolejnymi klasykami menu jest tzw. „roast dinner” czyli Yorkshire Pudding – rodzaj ptysia na słono, pieczone ziemniaki, warzywa polane sosem gravy, nieśmiertelna wołowina Wellington czyli polędwica wołowa pieczona w cieście francuskim

oraz łopatka wieprzowa w sosie z cydru z musem jabłkowym i pieczone ziemniaczki to kolejna pozycja często spotykana w menu podawana z tzw. „crackling” czyli cienkim plastrem skóry wieprzowej mocno osolonej i upieczonej dosłownie na chrupiąco.

Angielskie desery English Desserts

Desery Anglików nie należą do oryginalnych Desery Anglików nie należą do oryginalnych. Królują słodkie muffiny, ciasto marchewkowe, batoniki typu „flapjack” jak również wszelkiego rodzaju ciasteczka.

Klasykami są też ciasta jabłkowe „Apple pie”, ciasta pod kruszonką „crumble” podawane ze słodkim lejącym budyniem „custard” czy  biszkopty z rodzynkami i budyniem.

Jednym z ciekawszych deserów są puddingi czyli desery zawierające chleb w składzie. Do najsłynniejszych należy „bread & butter” czyli chleb z masłem, maczany w mleku z jajkami, z rodzynkami i zapieczony oraz tzw. Triffle czyli podawane w kieliszkach przekładańce w skład których mogą wchodzić : biszkopty lub kruszone ciastka, nasączone do wyboru: rumem, brandy, sherry, porto lub maderą , bezy, owoce, krem angielski, śmietana, czekoladowe wiórki, orzechy i wszelkiego typu posypki.

  Ale największym klasykiem są tarty cytrynowe przyrządzane na różne sposoby bez których Anglicy nie wyobrażają sobie popołudniowej herbatki.

Czas na angielską herbatkę Tea time

Herbata i sposób jej parzenia - to w niektórych zakątkach świata wręcz obrzęd sakralny. Łyk tej prawdziwej pozostaje w pamięci na długo. Picie herbaty należy do tradycji narodowej Anglików. Anglicy najbardziej lubią i cenią ten napój. Kult picia herbaty panuje prawie w każdej angielskiej rodzinie, i zachowany jest do dziś.

Do Anglii herbata trafiła w 1658 roku za sprawą Thomasa Garrawaya Do Anglii herbata trafiła w 1658 roku za sprawą Thomasa Garrawaya. Przełom w piciu herbaty nastąpił w roku 1662, kiedy to król Karol II ożenił się z portugalską księżniczką Katarzyną Berganzą, miłośniczką herbaty. Przywiozła ona skrzynię chińskiej czarnej herbaty; w posagu i zaczęła ją pijać we dworze w delikatnych, przeświecających chińskich miseczkach. Wkrótce podążyli jej śladami dworzanie.

Dlaczego sposób picia herbaty Anglików jest taki szczególny? Mamy pełne prawo mówić o angielskim sposobie picia herbaty, ponieważ Anglicy piją ją z mlekiem lub ze śmietanką.  Należy pamiętać o angielskiej zasadzie - zawsze dolewa się herbatę do mleka - nigdy odwrotnie, gdyż pogarsza to smak i aromat napoju.  Anglicy ściśle przestrzegaj tej kolejności. Pomyłka uważana jest za ignorancję i brak obycia.

Anglicy co nie trudno się dziwić piją najwięcej na świecie herbaty - 2,5 razy więcej niż Japończycy i 22 razy więcej niż Francuzi czy Amerykanie. Czas picia herbaty w Anglii jest niezwykle ważny. Herbatę  pije się w ściśle określonych porach: rano po śniadaniu, w czasie lunchu i w czasie "five o' clock". Ma być mocna, gdyż jednorazowo wypija się nie więcej niż dwie filiżanki.

„Five o' clock” Godzina siedemnasta czyli inaczej mówiąc piąta p.m. to najbardziej znana na świecie godzina - "five o' clock" to legenda sama w sobie. W wielu kulturach, i to nie tylko europejskich, utarło się, iż godzina piąta to dla Anglików czas wolny poświęcony relaksowi i filozofii.

,,High tea”   High tea – czyli wysoka herbata, pod tymi tajemniczymi wyrazami kryje się herbata podawana po wykwintnym posiłku.

,,Low tea”, ,,Afternoon tea” Low tea, lub afternoon tea – tak nazywano herbatę, którą spożywano siedząc w wygodnych fotelach, na sofach, serwująć malutkie przekąski.

,,Light tea” Light tea – to spotkanie przy herbacie, do której podawane są małe ciasteczka. Brytyjczycy wykazali się dużym zamiłowaniem do klasyfikowania herbacianych spotkań, ze względu na to, co jest podawane w czasie picia tego liściastego napoju.

„Cream te”  Carem tea – tym razem herbata jest podawana z mlekiem lub śmietaną a ciasteczka przyozdobione są dżemem.

,,Full tea”  Full tea – pod tym określeniem zawarto najbardziej skomplikowany rytuał picia i podawania herbaty. Spotkanie rozpoczyna pierwsza filiżanka herbaty potem w określonej kolejności podawane są następujące specjały: kanapeczki, potem malutkie herbatniczki. Na sam koniec, na deser serwuje się ciasta.

Mimo, że ojczyzną herbaty nie jest wcale Europa, lecz Azja, większości z nas automatycznie kojarzy się z Wielką Brytanią. Nic jednak dziwnego, skoro picie tego napoju właśnie tam urosło do rangi narodowej tradycji!

Kucharze

Jamie Oliver - Nagi Kucharz

Gordon Ramsay - Kulinarny Szatan

Nigella Lawson - Kulinarna Bogini

Marco Pierre White - Mistrz najwyższej klasy

Dziękujemy za obejrzenie!