Maciej Banaś, Dariusz Kotlewski, Joanna Kulczycka,

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Zasady i problemy koordynacji polityki regionalnej
Advertisements

1 Warszawa, 21 lutego 2008 r. Przegląd budżetu UE a kierunki reformy polityki spójności Podsekretarz Stanu w Augustyn Kubik Podsekretarz Stanu w Ministerstwie.
Prognoza zatrudnienia na lubuskim rynku pracy
Analiza wariancji jednoczynnikowa
1 Witam Państwa na kolejnym wykładzie z MAKROEKONO- MII, :)…
VI Posiedzenie Podkomitetu Monitorującego Program Operacyjny Kapitał Ludzki Województwa Warmińsko-Mazurskiego 8 października 2009 r. Olsztyn Organizacja.
Analiza wariancji Marcin Zajenkowski. Badania eksperymentalne ANOVA najczęściej do eksperymentów Porównanie wyników z 2 grup lub więcej Zmienna niezależna.
BUDOWA MODELU EKONOMETRYCZNEGO
Jan Szambelańczyk Problemy efektywności banków spółdzielczych w Polsce w procesach konsolidacji Warszawa, 15 listopada 2006 Jan Szambelańczyk, Mariusz.
Centralny Okręg Przemysłowy - Sukces inwestycyjny dziś i jutro
Podsumowanie procesu ewaluacji polityki spójności w Polsce
1 Warszawa, 17 grudnia 2007 r. Ewaluacje horyzontalne realizowane na zlecenie KJO Dr Piotr Żuber Dyrektor Departamentu Koordynacji Polityki Strukturalnej.
Warszawa, 5 lutego 2008 r. Priorytet II i VIII Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki w kontekście aktywizacji zawodowej osób z grupy wiekowej 50+ Departament.
Propozycje zmiany zatwierdzonych kryteriów wyboru projektów dla Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, Danuta Sokołowska Warszawa, 20.
RACHUNKI REGIONALNE Konferencja Naukowa
Wzrost gospodarczy: modele wzrostu
Ekonomia bezrobocie dr Robert Pater.
Katowice, 2 sierpnia 2006 r.. Program Operacyjny Kapitał Ludzki Cel główny PO Kapitał Ludzki wynikający z Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007.
Zatrudnienie w Polsce w 2005
Rzeszów, 2 sierpnia 2006 r.. Tomasz Orczyk Departament Zarządzania EFS Ministerstwo Rozwoju Regionalnego Doświadczenia wdrażania Europejskiego Funduszu.
Krajowa Strategia Rozwoju Regionalnego
Dokumenty wprowadzające politykę wspólnotową. Zasada programowania oznacza, że instytucje Unii Europejskiej kontrolują i monitorują wykorzystanie środków.
Jak zwiększyć zatrudnienie w Polsce?
PRZYROSTY WZGLĘDNE.
Inicjatywy lokalne w ramach Priorytetów VI, VII i IX Mrągowo, Szkolenie współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego.
Znaczenie wartości niematerialnych w aspekcie wyzwań dla rozwoju społeczno- gospodarczego Polski praca zbiorowa pod kierunkiem Rafała Antczaka CASE-Doradcy,
Prognozowanie i symulacje (semestr zimowy)
Dyskusja o projekcie Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego
Marszałek Województwa Podkarpackiego
Sektor badawczo-rozwojowy i poziom innowacyjności gospodarki Wielkopolski na tle kraju Wanda Maria Gaczek Poznań, 13 grudnia 2006 r.
Podstawy układów logicznych
Anna Ruzik-Sierdzińska CASE
Analiza współzależności cech statystycznych
Sytuacja na warmińsko – mazurskim rynku pracy Zdzisław Szczepkowski Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Olsztynie 27 marca 2007 r.
WARSZTAT INAUGURACYJNY PROJEKTU Badanie ukrytego potencjału lokalnego rynku pracy - MONITOROWANIE PLUS.
Program Operacyjny Kapitał Ludzki Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Szkoła Równych Szans.
Identyfikacja wewnętrznych i zewnętrznych zjawisk wpływających na gospodarkę i rynek pracy powiatu starogardzkiego do roku 2020.
Elementy otoczenia społeczno -demograficznego
Anna Ruzik-Sierdzińska,
Wykorzystanie EWD w ewaluacji wewnętrznej szkoły
Wojewódzki Urząd Pracy w Szczecinie Założenia do Planów Działania Priorytetu VI PO KL na 2013 rok.
Zespół Badawczy Centrum Badań i Edukacji Statystycznej w Jachrance
20/02/2007Marcin Gomułka, Szkoła Główna Handlowa, © Propozycje nowych wskaźników produktów dla mierzenia innowacyjności. Innowacyjność w kontekście.
Rozwój społeczno-gospodarczy województwa śląskiego
Doc. dr W. Zborowska Zakład Gospodarki Rynkowej Katedra Gospodarki Narodowej Wydział Zarządzania UW Zmiany struktury sektorowej gospodarki.
Kołobrzeg, 27 października 2014 roku
Przedmiot: Ekonometria Temat: Szeregi czasowe. Dekompozycja szeregów
1 Prognoza demograficzna dla miasta Opola do 2020 r. (Analiza wpływu zmian demograficznych na sytuację rynku pracy z uwzględnieniem czynników społecznych.
„Projekty Europejskiego Funduszu Społecznego o znaczeniu regionalnym w oparciu o wybrane przykłady”
WPŁYW REALIZACJI REGIONALNEGO PROGRAMU OPERACYJNEGO WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO NA LATA (RPO WSL) NA ROZWÓJ SPOŁECZNO-GOSPODARCZY WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO.
Ważone indeksy w badaniu podmiotów ekonomii społecznej Marek Bożykowski
„LUDZIE DLA TURYSTYKI” – ROZWÓJ MAZOWIECKICH KADR NA RZECZ ROZWOJU GOSPODARKI TURYSTYCZNEJ W REGIONIE Warszawa, 26 lutego 2015 WARSZAWA_09_12_2015 Projekt.
Wybrane zagadnienia dot. planu ewaluacji Umowy Partnerstwa - badania wpływu makroekonomicznego PS Kielce, stycznia 2016 r.
Departament Badań Regionalnych i Środowiska Statystyka dla polityki spójności. Wybrane wyniki badań. Dominika Rogalińska Główny Urząd Statystyczny Seminarium.
Wdrażanie EFS w Polsce w latach Całość wsparcia EFS w Polsce na lata Podział środków finansowych w ramach PO KL: Alokacja finansowa.
Podział wartości dodanej Michał Lewandowski, Szkoła Główna Handlowa, Główny Urząd Statystyczny Maciej Banaś, Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.
Szacowanie wartości rynkowej nieruchomości: podejście porównawcze
Program Operacyjny Kapitał Ludzki na lata Wojewódzki Urząd Pracy 18 lutego 2008 r.
Rynek pracy – metody analizy. Schemat analizy rynku pracy Ludność aktywna zawodowo - strona podażowa rynku pracy Pracujący - strona popytowa rynku pracy.
Modele nieliniowe sprowadzane do liniowych
Biuro Funduszy Europejskich Europejski Fundusz Społeczny dla szkół ponadgimnazjalnych Marta Krause Biuro Funduszy Europejskich Urząd Miasta Poznania 12.
Rozliczanie wydatków we wnioskach o płatność
Bezrobocie.
Dla Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego w Warszawie
Rozwój województwa mazowieckiego w latach
Program Operacyjny Kapitał Ludzki
Wskaźniki ekonomiczno-społeczne 2. WSKAŹNIKI EKONOMICZNE
Co do tej pory robiliśmy:
Regresja wieloraka – bada wpływ wielu zmiennych objaśniających (niezależnych) na jedną zmienną objaśnianą (zależą)
Rachunek produktywności KLEMS dla gospodarki polskiej Konwergencja pomiędzy gospodarką Polski a gospodarkami rozwiniętymi w UE w świetle rachunku KLEMS.
Zapis prezentacji:

Maciej Banaś, Dariusz Kotlewski, Joanna Kulczycka, Metoda dekompozycji PKB oraz WDB w zastosowaniu do analizy struktury różnic regionalnych Maciej Banaś, Dariusz Kotlewski, Joanna Kulczycka, Michał Lewandowski Podziękowania dla Pana Dyrektora Mirosława Błażeja za wsparcie merytoryczne i organizacyjne oraz Pani Doroty Doniec i Pani Dyrektor Grażyny Witkowskiej za konsultacje dot. danych regionalnych Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Pomoc Techniczna 2014-2020

Cel i metoda Cel: identyfikacja źródeł zróżnicowania regionalnego Polski w aspekcie wzrostu PKB per capita oraz poziomu WDB per capita przy użyciu powszechnie stosowanych wskaźników statystyki oficjalnej. Dekompozycja wzrostu PKB per capita oraz różnic w WDB per capita względem średniej, Rozbicie na składowe, które syntetycznie opisują różne obszary polityki regionalnej: efektywność gospodarki, rynek pracy, procesy demograficzne. W oparciu o oficjalne i powszechnie stosowane wskaźniki statystyki publicznej. Metoda łączy dane pozyskane wg różnych metodologii, tj. rachunki regionalne, badania przedsiębiorstw, BAEL, badania demograficzne.

Struktura pracy - Rodzaje dekompozycji Dekompozycje Wzrostu PKB per capita Różnic w poziomie WDB per capita Pod-dekompozycja różnic w WDB na 1 pracującego Pod-dekompozycja różnic w udziale zatrudnionych w aktywnych zawodowo Pod-dekompozycja różnic w poziomie współczynnika aktywności zawodowej Czynnikowa wzrostu WDB na 1 zatrudnionego Czynnikowa różnic WDB na 1 zatrudnionego Część A Część B

Metody dekompozycji – część A Niech zmienna X będzie zapisana jako iloczyn N zmiennych: Dekompozycja ma wówczas postać: ∆X to przyrosty w czasie (dekompozycja wzrostu) lub różnice względem średniej (dekompozycja różnic).

Interakcje Pełna dekompozycja wynosi: „Interakcje” są tym większe im większe są względne przyrosty zmiennych ∆X/X. Uwzględniać je będziemy w dekompozycji różnic interakcje

Idea dekompozycji wzrostu

Idea dekompozycji różnic

Struktura plików – część A bazy danych wyniki tablice PKB/N WDB/N wyniki wykresy VBA WDB/N WDB/N dane WDB/N różnice wzrost Theil różnice PKB/N wzrost wyniki wykresy VBA wyniki tablice WDB/N WDB/P P/A A/N WDB/P P/A A/N PKB/N bazy danych dane PKB/N PKB/N makroregiony B województwa T podregiony

Dekompozycja wzrostu PKB per capita jako iloczyn wskaźników:

Dekompozycja różnic WDB per capita jako iloczyn wskaźników: W dekompozycji różnic uwzględniono komponent „Interakcje”.

Poddekompozycje Dodatkowo w dekompozycji różnic można dokonać poddekompozycji: Poddekompozycja różnic w wydajności pracy na różnice w poszczególnych grupach sekcji PKD i w każdej z nich na: specjalizację sektorową; oraz pozostałe różnice; Poddekompozycja różnic w udziale pracujących w aktywnych zawodowo na różnice w poszczególnych grupach wykształcenia i w każdej z nich na: profil wykształcenia; Poddekompozycja różnic we współczynniku aktywności zawodowej na różnice w poszczególnych grupach wiekowych i w każdej z nich na: profil struktury wiekowej; oraz pozostałe różnice. Idea tych trzech poddekompozycji jest taka, aby oddzielić tę część różnic, która wynika ze struktury (kolejno sektorowej/wykształcenia/wiekowej) od pozostałej, którą wynika z niewykorzystanych zasobów.

Poddekompozycje różnic zapis formalny Subskrypt j oznacza grupę sekcji PKD: Subskrypt j oznacza grupę wykształcenia: Subskrypt j oznacza grupę wiekową:

Zróżnicowanie PKB per capita - dekompozycja wg współczynnika Theila Współczynnik Theila z wagami dochodowymi dla podregionów względem Polski: Dwie dekompozycje współczynnika: Wg podgrup: Całkowite zróżnicowanie rozbijamy na zróżnicowanie: „Wewnątrz”: podregionów względem makroregionów i „Pomiędzy”: makroregionów względem Polski Na składowe PKB per capita: PKB per capita „wewnątrz” współczynnika Theila rozbijamy na składowe podobnie jak wcześniej (iloczyn pary wskaźników)

Theil na makroregiony na wskaźniki na wskaźniki na makroregiony

Algorytm redukcji błędu   ŁÓDZKIE MAZOWIECKIE MAŁOPOLSKIE ŚLĄSKIE LUBELSKIE PODKARPACKIE PODLASKIE WDB_i/N_i -6.66% 58.93% -11.96% 5.92% -29.61% -30.08% -28.27% 1 WDB_i/Pp_i -9.35% 30.81% -12.92% 6.48% -27.48% -27.00% -21.53% część ujęta w dekompozycji 2 Pp_i/Pz_i -11.83% 6.38% 5.71% -2.58% -10.18% 2.28% -3.41% 3 Pz_i/Az_i -0.98% 2.32% -0.37% 0.76% -0.45% -3.60% 1.09% 4 Az_i/NB15+_i 1.16% 7.84% -1.01% -4.37% 1.22% 0.75% -0.34% 5 NB15+_i/N15+_i 15.15% 4.01% -2.03% 4.63% 7.28% -2.79% -6.46% 6 Ni15+_i/N_i 1.26% -0.49% 1.29% -0.02% -0.83% 0.43% 1*2 -0.14% 0.50% -0.06% 0.11% -0.12% 0.02% 0.01% Interakcje (zbyt małe wartości pomojane) 1*3 -0.01% 0.18% 0.00% -0.03% 1*4 0.62% 0.19% 1*5 0.31% -0.20% 0.09% 1*6 -0.04% 2*3 -0.15% 0.03% 0.10% -0.07% 2*4 2*5 2.29% 0.16% 0.04% 0.21% 0.53% 0.08% 0.42% 2*6 0.06% 3*4 … W dekompozycji różnic składnik „Interakcje” może być duży. W dekompozycji można uwzględnić niektóre elementy interakcyjne, np. te które przekraczają wartość +/-0,5% interakcje

Podsumowanie części A Prosta metoda oparta na oficjalnych wskaźnikach Umożliwiająca syntetyczne i obrazowe porównanie różnych obszarów w czasie i pomiędzy sobą Składowe odpowiadające obszarom różnych polityk reg. Przy uwzględnieniu różnic w strukturze sektorowej/wiekowej/wykształcenia danego obszaru Podkreśla znaczenie kompatybilności danych pozyskanych wg różnych metodologii

Struktura pracy - Rodzaje dekompozycji Dekompozycje Wzrostu PKB per capita Różnic w poziomie WDB per capita Pod-dekompozycja różnic w WDB na 1 pracującego Pod-dekompozycja różnic w udziale zatrudnionych w aktywnych zawodowo Pod-dekompozycja różnic w poziomie współczynnika aktywności zawodowej Czynnikowa wzrostu WDB na 1 zatrudnionego Czynnikowa różnic WDB na 1 zatrudnionego Część A Część B

Dekompozycja czynnikowa Ponieważ w RN obowiązuje tożsamość: 𝑾𝑫𝑩=𝑾𝑷+𝑾𝑲 wzrost gospodarczy (przyrost względny WDB) można zdekomponować także na kontrybucje (wkłady) wynagrodzenia pracy (WP) i wynagrodzenia kapitału (WK) według wzoru: ∆𝑾𝑫𝑩 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) =𝜶∆𝑾𝑷/ 𝑾𝑷 −𝟏 +𝜷∆𝑾𝑲/ 𝑾𝑲 (−𝟏) gdzie: 𝜶= 𝑾𝑷 𝑾𝑫𝑩 + 𝑾𝑷 −𝟏 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) /𝟐 𝜷= 𝑾𝑲 𝑾𝑫𝑩 + 𝑾𝑲 −𝟏 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) /𝟐 Subskrypt (-1) oznacza wartość z poprzedniego okresu, zaś wartości pod znakiem Δ to różnice pomiędzy okresem bieżącym, a poprzednim.

Dekompozycja czynnikowa Ponieważ w RN obowiązuje tożsamość: 𝑾𝑫𝑩=𝑾𝑷+𝑾𝑲 wzrost gospodarczy (przyrost względny WDB) można zdekomponować także na kontrybucje (wkłady) wynagrodzenia pracy (WP) i wynagrodzenia kapitału (WK) według wzoru: ∆𝑾𝑫𝑩 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) =𝜶∆𝑾𝑷/ 𝑾𝑷 −𝟏 +𝜷∆𝑾𝑲/ 𝑾𝑲 (−𝟏) gdzie: 𝜶= 𝑾𝑷 𝑾𝑫𝑩 + 𝑾𝑷 −𝟏 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) /𝟐 𝜷= 𝑾𝑲 𝑾𝑫𝑩 + 𝑾𝑲 −𝟏 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) /𝟐 Ze względu na obowiązującą w RN tożsamość (tj WDB = WP+WK) powyższy wzór główny będzie spełniony bez tzw. „reszty Solowa”

Dekompozycja czynnikowa Ponieważ w RN obowiązuje tożsamość: 𝑾𝑫𝑩=𝑾𝑷+𝑾𝑲 wzrost gospodarczy (przyrost względny WDB) można zdekomponować także na kontrybucje (wkłady) wynagrodzenia pracy (WP) i wynagrodzenia kapitału (WK) według wzoru: ∆𝑾𝑫𝑩 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) =𝜶∆𝑾𝑷/ 𝑾𝑷 −𝟏 +𝜷∆𝑾𝑲/ 𝑾𝑲 (−𝟏) gdzie: 𝜶= 𝑾𝑷 𝑾𝑫𝑩 + 𝑾𝑷 −𝟏 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) /𝟐 𝜷= 𝑾𝑲 𝑾𝑫𝑩 + 𝑾𝑲 −𝟏 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) /𝟐 Elastyczności (inaczej udziały) α i β obliczane są dzięki interpolacji liniowej, dlatego powyższy wzór główny jest przybliżony…

Dekompozycja czynnikowa Ponieważ w RN obowiązuje tożsamość: 𝑾𝑫𝑩=𝑾𝑷+𝑾𝑲 wzrost gospodarczy (przyrost względny WDB) można zdekomponować także na kontrybucje (wkłady) wynagrodzenia pracy (WP) i wynagrodzenia kapitału (WK) według wzoru: ∆𝑾𝑫𝑩 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) =𝜶∆𝑾𝑷/ 𝑾𝑷 −𝟏 +𝜷∆𝑾𝑲/ 𝑾𝑲 (−𝟏) gdzie: 𝜶= 𝑾𝑷 𝑾𝑫𝑩 + 𝑾𝑷 −𝟏 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) /𝟐 𝜷= 𝑾𝑲 𝑾𝑫𝑩 + 𝑾𝑲 −𝟏 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) /𝟐 … dlatego, skoro dysponujemy dobrymi danymi dotyczącymi WDB oraz WP, wartość związaną z WK obliczamy rezydualnie jako różnicę: ΔWDB/WDB(-1) – αΔWP/WP(-1)

Dekompozycja czynnikowa Ponieważ w RN obowiązuje tożsamość: 𝑾𝑫𝑩=𝑾𝑷+𝑾𝑲 wzrost gospodarczy (przyrost względny WDB) można zdekomponować także na kontrybucje (wkłady) wynagrodzenia pracy (WP) i wynagrodzenia kapitału (WK) według wzoru: ∆𝑾𝑫𝑩 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) =𝜶∆𝑾𝑷/ 𝑾𝑷 −𝟏 +𝜷∆𝑾𝑲/ 𝑾𝑲 (−𝟏) gdzie: 𝜶= 𝑾𝑷 𝑾𝑫𝑩 + 𝑾𝑷 −𝟏 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) /𝟐 𝜷= 𝑾𝑲 𝑾𝑫𝑩 + 𝑾𝑲 −𝟏 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) /𝟐 Ta dekompozycja ma zastosowanie do wszystkich agregacji od najniższej do najwyższej, tj. np. według województw (NTS2), wybranych grup sekcji i sekcji PKD lub jednocześnie

Dekompozycja czynnikowa Dane umożliwiły zrealizowanie tej dekompozycji na zatrudnionego (Z) [Produkt pierwszy]: ∆ 𝑾𝑫𝑩𝑩/𝒁 𝑾𝑫𝑩 (−𝟏) 𝒁 (−𝟏) =𝜶 ∆ 𝑾𝑷𝑷/𝒁 𝑾𝑷 (−𝟏) 𝒁 (−𝟏) +𝜷 ∆ 𝑾𝑲/𝒁 𝑾𝑲 (−𝟏) 𝒁 (−𝟏) Podobnie jak w poprzednim wzorze głównym wartość związaną z WK lepiej jest obliczać rezydualnie jako różnicę: 𝐾𝑜𝑛𝑡𝑟𝑦𝑏𝑢𝑐𝑗𝑎 𝑊𝐾 𝑑𝑜 ∆ 𝑊𝐷𝐵/𝑍 𝑊𝐷𝐵 (−1) 𝑍 (−1) = ∆ 𝑊𝐷𝐵/𝑍 𝑊𝐷𝐵 (−1) 𝑍 (−1) −𝛼 ∆ 𝑊𝑃/𝑍 𝑊𝑃 (−1) 𝑍 (−1)

Dekompozycja czynnikowa Dekompozycja odchyleń od średniej na zatrudnionego [Produkt drugi] została wykonana według wzoru: 𝑾𝑫𝑩 𝒋 𝒁 𝒋 − 𝑾𝑫𝑩 𝒁 𝑾𝑫𝑩 𝒁 =𝜶 𝑾𝑷 𝒋 𝒁 𝒋 − 𝑾𝑷 𝒁 𝑾𝑷 𝒁 +𝜷 𝑾𝑲 𝒋 𝒁 𝒋 − 𝑾𝑲 𝒁 𝑾𝑲 𝒁 gdzie: 𝜶= 𝑾𝑷 𝑾𝑫𝑩 zaś 𝜷= 𝑾𝑲 𝑾𝑫𝑩 gdyż dane są z jednego okresu. Subskrypt j oznacza jednostkę (mniejszą agregację) porównywaną do średniej dla wyższej agregacji. Podobnie jak dla poprzednich wzorów głównych wartość związaną z WK lepiej jest obliczać rezydualnie według: 𝐾𝑜𝑛𝑡𝑟𝑦𝑏𝑢𝑐𝑗𝑎 𝑊𝐾 𝑑𝑜 𝑊𝐷𝐵 𝑗 𝑍 𝑗 − 𝑊𝐷𝐵 𝑍 𝑊𝐷𝐵 𝑍 = 𝑊𝐷𝐵 𝑗 𝑍 𝑗 − 𝑊𝐷𝐵 𝑍 𝑊𝐷𝐵 𝑍 −𝛼 𝑊𝑃 𝑗 𝑍 𝑗 − 𝑊𝑃 𝑍 𝑊𝑃 𝑍

Wyniki dekompozycji czynnikowej: przykłady dla całego kraju (można podstawić naliczone dane dla województw i sekcji) WDB i WDB/Z WDB Wkład WP WDB/Z Wkład WK

Dekompozycja przyrostu WDB dla wszystkich województw, grup sekcji lub sekcji oraz jednocześnie województw i grup sekcji lub sekcji Cztery przykłady dla województw

Dekompozycja przyrostu WDB/Z dla wszystkich województw, grup sekcji lub sekcji oraz jednocześnie województw i grup sekcji lub sekcji Cztery przykłady dla województw

Dekompozycja odchylenia WDB/Z dla wszystkich województw, grup sekcji lub sekcji oraz jednocześnie województw i grup sekcji lub sekcji Cztery przykłady dla województw

Wnioski Prosta metoda oparta na oficjalnych wskaźnikach Umożliwiająca syntetyczne i obrazowe porównanie różnych obszarów w czasie i pomiędzy sobą w „rozbiciu” na wkłady czynników „pracy” i „kapitału” Metodologię można rozwinąć w kierunku: Agregacji wg procedury Tornqvista z zastosowaniem logarytmów Dekompozycji typu KLEMS wg Jorgensona z rezydualnym MFP (Multifactor Productivity – odmiana TFP) Dekompozycji typu Solowa (z „resztą Solowa” jako TFP) Realizacja ww. odmian metodologicznych umożliwi pełne wykorzystanie aparatu neoklasycznej teorii wzrostu gospodarczego i zrealizowanie całego jej potencjału wyjaśniającego.

Dziękuję za uwagę Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Pomoc Techniczna 2014-2020