Znieczulenie chorego z chorobą Parkinsona Agnieszka Sękowska
Choroba Parkinsona Niedobór dopaminy w OUN (w zwojach podstawnych) Główne objawy to: hipokineza, akineza, wzrost napięcia mięśni, drżenia Choroba rozpoczyna się 40-70 rż Występuje stosunkowo często Upośledza sprawność pacjenta Stosowane leki mogą interferować z lekami znieczulającymi
Choroba Parkinsona Leczenie ukierunkowane jest na wzrost aktywności dopaminergicznej i zmniejszanie cholinergicznej Podstawowym środkiem farmakologicznym jest lewodopa oraz leki cholinolityczne
Postępowanie anestezjologiczne Należy kontynuować podawanie preparatów lewodopy Można używać preparatów dożylnych Można stosować zarówno znieczulenie ogólne jak i techniki przewodowe Problemy w intubacji spowodowane deformacjami w obrębie tchawicy
Postępowanie anestezjologiczne Trudności w przełykaniu i nadmierne wydzielanie śliny zwiększają ryzyko aspiracji Wskazane jest użycie atropiny, która przenika przez barierę krew-mózg P-wskazane jest stosowanie neuroleptyków np: DHBP, z uwagi na działanie antagonistyczne wstosunku do dopaminy
Postępowanie anestezjologiczne Ketamina może powodować pobudzenie układu adrenergicznego Halotan może indukować zaburzenia rytmu Pirydoksyna (wit. B6) zwiększa pozamózgowy metabolizm lewodopy Analgetyki opioidowe mogą wzmagać sztywność mięśni klatki piersiowej i upośledzać oddychanie
Postępowanie anestezjologiczne Leki zwiotczające - uwaga na działanie resztkowe w okresie pooperacyjnym Podawanie płynów - często hypowolemia Okres pooperacyjny - monitorowanie czynności oddechowej!
Powikłania Wahania ciśnienia tętniczego Zaburzenia rytmu serca Hypowolemia Ostry zespół neuroleptyczny