Niewłaściwe odżywianie i jego skutki.

PIRAMIDA ŻYWIENIOWA

Choroby złego odżywiania się: Choroby układu krążenia Nowotwory Cukrzyca insulinoniezależna  Choroby jelita grubego  Kamica nerkowa  Próchnica zębów  Osteoporoza Otyłość Bulimia Anoreksja

Choroby układu krążenia Schorzenia dotyczące narządów i tkanek wchodzących w skład układu krążenia, a w szczególności serca, tętnic i żył, dlatego często są też nazywane chorobami układu sercowo-naczyniowego. Leczeniem chorób naczyniowych zajmuje się też neurologia czy reumatologia. Główne objawy: duszność sinica bóle serca kołatanie serca obrzęki przesięki do jam ciała utrata przytomności ból głowy zawroty głowy

Podstawą profilaktyki chorób układu krążenia jest zwalczanie czynników ryzyka poprzez: prawidłowe odżywianie wyrabianie nawyków aktywnego wypoczynku unikanie nałogu palenia papierosów okresowe badania lekarskie, uwzględniające: pomiar masy i wysokości ciała pomiar ciśnienia krwi pomiar stężenia glukozy we krwi wykonywanie przesiewowych badań cholesterolu ultrasonograficzną ocenę grubości ścian tętnic szyjnych

Nowotwór Nowotwór to grupa chorób, w których komórki organizmu dzielą się w sposób niekontrolowany przez organizm, a nowo powstałe komórki nowotworowe nie różnicują się w typowe komórki tkanki. Utrata kontroli nad podziałami jest związana z mutacjami genów kodujących białka uczestniczące w cyklu komórkowym: protoonkogenów i antyonkogenów. Mutacje te powodują, że komórka wcale lub niewłaściwie reaguje na sygnały z organizmu. Powstanie nowotworu złośliwego wymaga kilku mutacji, stąd długi, ale najczęściej bezobjawowy okres rozwoju choroby. U osób z rodzinną skłonnością do nowotworów część tych mutacji jest dziedziczona. Dziedzinami medycyny zajmującymi się rozpoznawaniem i leczeniem chorób nowotworowych są onkologia, chirurgia onkologiczna, patomorfologi.

Cukrzyca insulinoniezależna Cukrzyca typu 2 nazywana również cukrzycą insulinoniezależną lub wieku dorosłego jest chorobą metaboliczną charakteryzującą się wysokim stężeniem glukozy we krwi oraz odpornością na insulinę  i względnym niedoborem insuliny. Odróżnia się tym od cukrzycy typu 1, która jest spowodowana rzeczywistym brakiem insuliny na skutek uszkodzenia wysp Langerhansa  w trzustce. Klasycznymi objawami cukrzycy są nadmierne pragnienie, częstomocz oraz nadmierne zwiększenie łaknienia. Leczenie cukrzycy typu 2 początkowo polega na zwiększeniu wysiłku fizycznego oraz wprowadzeniu diety cukrzycowej. Jeżeli w ten sposób nie zmniejszy się stężenia glukozy we krwi, wprowadza się leki, takie jak metformia lub insulina. Wymaga się, aby chorzy stosujący insulinę systematycznie sprawdzali stężenie glukozy we krwi.

Choroby jelita grubego Leczeniem chorób jelit zajmuje się gastroenterolog. Najczęstsze dolegliwości występujące przy chorobach jelit to m.in.: ból brzucha, biegunka, zaparcia, zmienna częstość wypróżnienia, wzdęcia, niestrawności, krew w kale, nudności, wymioty, osłabienie organizmu, anemia. Szczególnie czujne powinny być osoby: w rodzinie których rozpoznano wcześniej raka okrężnicy lub odbytnicy z rodzinnym zespołem polipowatości z przewlekłą zapalną chorobą jelita grubego

Kamica żółciowa Kamica żółciowa - choroba polegająca na powstawaniu tzw. złogów, czyli kamieni żółciowych w drogach żółciowych. Kamienie mogą być pojedyncze lub mnogie, przy czym mogą powstawać w samym pęcherzyku żółciowym lub w przewodach żółciowych wskutek wytrącania się z żółci złogów cholesterolu, bilirubiny, białka i węglanu wapnia. Kamica pęcherzyka żółciowego prowadzi często do jego przewlekłego zapalenia. Kamica przewodów żółciowych może powodować ich częściowe lub całkowite zatkanie, co prowadzi do żółtaczki mechanicznej, bywa też przyczyną ostrego zapalenia trzustki w wyniku zatkania przewodu trzustkowego.

Próchnica zębów Próchnica zębów jest chorobą społeczną, nękającą ludzkość od zarania dziejów. Występuje we wszystkich krajach świata, jest ściśle związana z warunkami cywilizacyjnymi, jej intensywność dotyczy szczególnie ludności krajów, gdzie w dużych ilościach spożywane są oczyszczone cukry.

Osteoporoza Osteoporoza (dawna nazwa zrzeszotnienie kości) – stan chorobowy charakteryzujący się postępującym ubytkiem masy kostnej, osłabieniem struktury przestrzennej kości oraz zwiększoną podatnością na złamania. Osteoporoza występuje najczęściej u kobiet po menopauzie. Osteoporoza jest uogólnioną chorobą metaboliczną kości, charakteryzującą się niską masą kostną, upośledzoną mikroarchitekturą tkanki kostnej, a w konsekwencji zwiększoną jej łamliwością i podatnością na złamania.

Bulimia Bulimia – zaburzenie odżywiania charakteryzujące się napadami objadania się, po których występują zachowania kompensacyjne. Do najczęstszych zachowań należą: wywoływanie wymiotów, głodówki, środków przeczyszczających, wykonywanie lewatyw, nadmierne ćwiczenia fizyczne. Przyczyny bulimii: brak samoakceptacji konflikty rodzinne zaburzenia mechanizmów samoregulacji i samokontroli uszkodzenie ośrodka sytości w mózgu emocjonalne zaniedbanie dziecka w dzieciństwie brak akceptacji przez grupę rówieśniczą

Anoreksja Anoreksja (jadłowstręt psychiczny) – zaburzenie odżywiania polegające na celowej utracie wagi wywołanej i podtrzymywanej przez osobę chorą. Lęk przybiera postać uporczywej idei nadwartościowej, w związku z czym pacjent wyznacza sobie niski limit wagi. Największe zagrożenie zachorowaniem dotyczy wieku między 14. a 18. rokiem życia. Anoreksję cechuje szybko postępujące wyniszczenie organizmu, które pozostawia często już nieodwracalne zmiany. Przyczyny anoreksji: depresja, obsesje i kompulsje, lęk, niska samoocena, tendencja do pomniejszania własnych osiągnięć, zaburzony obraz własnego ciała, zaburzenia osobowości, trauma psychologiczna lub fizyczna, perfekcjonizm, poczucie odpowiedzialności, wysokie ambicje i potrzeba sukcesu

Otyłość Otyłość to choroba przewlekła charakteryzująca się nadmiernym nagromadzeniem tkanki tłuszczowej i wskaźnikiem masy ciała (BMI), czego konsekwencją jest pogorszenie jakości życia, niepełnosprawność i zwiększone ryzyko przedwczesnego zgonu. Powikłania otyłości: choroby układu krążenia, kamica żółciowa, zmiany zwyrodnieniowe stawów, choroby nowotworowe jelita grubego, piersi, macicy, jajnika, gruczołu krokowego, bezdech nocny, zmniejszona wydolność fizyczna, zwiększona potliwość, pogorszenie samopoczucia.

Tabela żywieniowa Tabele kaloryczne są nam bardzo pomocne jeśli chcemy znać ilość zjadanych kalorii podczas posiłku. Jest to przydatne zarówno tym, którzy pragną monitorować swoją dietę, jak i osobom pragnącym utrzymać dobrą sylwetkę.

Podstawowe składniki odżywcze Składniki odżywcze są niezbędnymi dla życia substancjami, dzięki którym możliwe jest prawidłowe funkcjonowanie organizmu, jego odpowiedni wzrost i rozwój. Występują one w pożywieniu. Odpowiednie procesy, np. trawienie, sprawiają że składniki te po spożyciu pokarmów mogą być przyswojone przez organizm. Najważniejsze składniki odżywcze to: cukry (węglowodany), tłuszcze, białko, witaminy, sole mineralne, woda.

Cukry – są konieczne do właściwego funkcjonowania organizmu Cukry – są konieczne do właściwego funkcjonowania organizmu. Stanowią źródło energii potrzebnej do utrzymania procesów życiowych i wykonywania wszelkich czynności. Występują w produktach zbożowych, ryżu, ziemniakach, mleku, owocach i warzywach oraz słodyczach. Należy pamiętać, że jedzenie zbyt dużej ilości cukrów w postaci słodyczy jest szkodliwe i może prowadzić np. do nadwagi. Tłuszcze – stanowią największe źródło energii dla organizmu ludzkiego. Energia ta potrzebna jest do ogrzania ciała i utrzymywania jego stałej temperatury. Tłuszcze pochodzenia zwierzęcego zawierają cholesterol, który w zbyt dużej ilości może być przyczyną miażdżycy, czyli stwardnienia tętnic. Wyjątek stanowi tłuszcz rybi. Nadmierna zawartość tłuszczów w pożywieniu może także prowadzić do otyłości. Zaleca się zatem spożywanie ich w umiarkowanej ilości, z przewagą tłuszczów roślinnych. Białko – jest konieczne do życia, ponieważ stanowi budulec dla mięśni, kości, skóry, krwi i tkanek wszystkich komórek w organizmie. Szczególnie duże zapotrzebowanie jest na nie, kiedy organizm intensywnie się rozwija. Białko zawarte jest w mleku i jego przetworach, jajach, rybach, mięsie, ziemniakach oraz nasionach roślin strączkowych. Warzywa strączkowe zawierają białko o najwyższej wartości żywieniowej spośród wszystkich białek roślinnych.

Witaminy – regulują przebieg różnych procesów zachodzących w organizmie i wzmagają odporność na choroby. Wpływają np. na funkcjonowanie układu nerwowego, pobudzają tworzenie się nowych komórek i tkanek, utrzymują skórę i błony śluzowe w prawidłowym stanie, są konieczne dla właściwego funkcjonowania wzroku. Najwięcej jest ich w świeżych owocach i warzywach. Aby zachować jak największe ilości witamin w gotowanych warzywach i owocach, należy je wrzucać do wrzącej wody i gotować pod przykryciem. Sole mineralne – utrzymują i regulują równowagę wewnętrzną organizmu. Ułatwiają wzrost i regenerację komórek. Pomagają w uwalnianiu energii ze składników odżywczych oraz w tworzeniu tkanek. Są niezbędne do prawidłowego rozwoju kości i zębów. Znajdują się w owocach, warzywach, mleku i jego przetworach, jajach, rybach, grzybach, ciemnym pieczywie, nasionach roślin strączkowych. Woda – dzięki niej inne składniki odżywcze są rozprowadzane przez krew do poszczególnych komórek. Woda oczyszcza organizm z ubocznych produktów przemiany materii oraz reguluje wiele zachodzących w nim procesów. Odgrywa istotną rolę np. w regulowaniu ciepłoty ciała. Prawie każdy pokarm zawiera wodę – jest jej szczególnie dużo w owocach i warzywach. Codziennie Należy wypijać około 2 litrów płynów. Niedobór wody w organizmie powoduje jego odwodnienie.

Regularność posiłków i estetyka ich spożywania Posiłki należy spożywać regularnie, o ustalonych porach. Młodzież w wieku 10–12 lat powinna zjadać ich 5 dziennie. Starajmy się nie dojadać między posiłkami – sięgnijmy jedynie po świeże owoce lub warzywa. Posiłki podstawowe: Śniadanie – jest bardzo ważnym posiłkiem, ponieważ organizm potrzebuje energii, aby aktywnie rozpocząć dzień. Nie może być ono zbyt obfite. Powinno się składać z produktów zbożowych, mlecznych oraz owoców. Obiad – najobfitszy posiłek w ciągu dnia, złożony z dwóch dań zawierających wszystkie zalecane składniki w odpowiednich ilościach. Kolacja – posiłek, który należy spożywać przynajmniej dwie godziny przed snem. Kolacja, podobnie jak śniadanie, nie powinna być obfita. Posiłki uzupełniające: Drugie śniadanie – posiłek spożywany między śniadaniem a obiadem, niezbyt obfity, lecz dostarczający organizmowi potrzebnej energii. Podwieczorek – podobnie jak drugie śniadanie, podwieczorek powinien być lekki. Spożywamy go między obiadem a kolacją.

Prezentację przygotowała: DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ Prezentację przygotowała: Agata Stasiura Jessica Gregorczyk Agata Kołodziejczyk