NATO
Czym jest NATO? Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego -organizacja polityczno-wojskowa powstała 24 sierpnia 1949 na mocy podpisanego 4 kwietnia 1949 Traktatu Północnoatlantyckiego. Początkowym celem istnienia NATO była obrona militarna przed atakiem ze strony Związku Radzieckiego i jego satelitów.
Konsekwencje Podpisania Paktu Konsekwencją podpisania Paktu było zerwanie przez Stany Zjednoczone z polityką izolacjonizmu. Zgodnie z 51 artykułem Karty Narodów Zjednoczonych, na który powołują się sygnatariusze, układ ma charakter obronny. Treść jego przewiduje wzajemną pomoc wojskową na wypadek ataku na jednego z uczestników porozumienia, traktując ją jako wspólną obronę.
Jaki był początkowy cel powstania NATO? Początkowym celem istnienia NATO była obrona militarna przed atakiem ze strony Związku Radzieckiego i jego satelitów, z czasem jednak organizacja stała się elementem utrzymania równowagi strategicznej między Wschodem i Zachodem. Po rozpadzie Układu Warszawskiego pełni rolę stabilizacyjną, podejmując działania zapobiegające rozprzestrzenianiu konfliktów regionalnych.
Główne Cele Zapewnia fundament trwałego bezpieczeństwa w Europie, opartego na rozwoju instytucji demokratycznych i pokojowym rozwiązywaniu konfliktów Zapewnia środki odstraszania i obrony przed jakąkolwiek formą ataku na terytorium każdego państwa członkowskiego Rozwija bezpieczeństwo międzynarodowe poprzez stałą i aktywną współpracę ze wszystkimi państwami partnerskimi należącymi do programu Partnerstwo dla pokoju oraz Euroatlantyckiej Rady Partnerstwa Wysyła swoje misje wojskowe do państw, na terytorium których toczy się konflikt zbrojny, celem zażegnania tego konfliktu.
Najwyższy Organ Statutowy Najwyższym i jedynym organem statutowym jest Rada Atlantycka, która ustanawia inne organy i ustala ich kompetencje. Zbiera się kilka razy w roku na szczeblu ministerialnym, ale praktycznie obraduje stale w osobach stałych przedstawicieli w randze ambasadorów.
Najważniejsze Zadania. konsultacje polityczne pomiędzy członkami wyznaczanie dyrektyw dla władz wojskowych obronę cywilną ustalanie wysiłku zbrojeniowego państw członkowskich.
Najwyższy Organ Wojskowy. Najwyższym organem wojskowym jest Komitet Wojskowy, w skład którego wchodzą szefowie sztabów wszystkich państw członkowskich oprócz Islandii.
Trzy Dowództwa Obszaru Strategicznego. SACEUR- z siedzibą w Brukseli, Oceanu Atlantyckiego SACLANT- z siedzibą w Norfolk (Stany Zjednoczone) i kanału La Manche CHANCOM- z siedzibą w Portsmouth (Wielka Brytania) Kanada–Stany Zjednoczone.
Komitet Planowania Obrony. Jest najwyższym organem kierowniczym w sprawach wojskowych. Składa się ze Stałych Przedstawicieli, z wyjątkiem Francji, w randze ambasadorów, a dwa razy w roku obraduje na szczeblu ministrów obrony państw członkowskich. Komitet zajmuje się większością kwestii dotyczących obrony i planowania obronnego.
Grupa Planowania Nuklearnego. W jej skład wchodzą przedstawiciele wszystkich państw członkowskich z wyjątkiem Francji. A Islandia ma status obserwatora. Grupa zajmuje się strategią jądrową. Jej decyzje wymagają zatwierdzenia przez Komitet Planowania Obronnego.
Sekretarz Generalny. Jest wybierany przez państwa członkowskie na cztery lata. Wraz z podległym mu Sekretariatem Międzynarodowym zajmuje się nadzorowaniem wykonywania uchwał organów Sojuszu, opracowywaniem raportów i projektów uchwał. Reprezentuje organizację na zewnątrz.
Niektórzy Sekretarze NATO: Hastings Lionel Ismay (Wielka Brytania): 4 kwietnia 1952 – 16 maja 1957 Paul-Henri Spaak (Belgia): 16 maja 1957 – 21 kwietnia 1961 Dirk Stikker (Holandia): 21 kwietnia 1961 – 1 sierpnia 1964 Manlio Brosio (Włochy): 1 sierpnia 1964 – 1 października 1971 Joseph Luns (Holandia): 1 października 1971 – 25 czerwca 1984 Peter Carington (Wielka Brytania): 25 czerwca 1984 – 1 lipca 1988
Anders Fogh Rasmussen
Gdzie się mieści siedziba? Siedzibą władz NATO były kolejno : Londyn (do 1952) Paryż (do 1966), Następnie Bruksela.
Państwa Członkowskie Albania (od 2009) Belgia (od 1949) Bułgaria (od 2004) Chorwacja (od 2009) Czechy (od 1999) Dania (od 1949) Estonia (od 2004) Francja (od 1949)
Grecja (od 1952) Hiszpania (od 1982) Holandia (od 1949) Islandia (od 1949) Kanada (od 1949) Litwa (od 2004) Luksemburg (od 1949) Łotwa (od 2004)
Stany Zjednoczone (od 1949) Niemcy (od 1955/1990 ) Norwegia (od 1949) Polska (od 1999) Portugalia (od 1949) Rumunia (od 2004) Słowacja (od 2004) Słowenia (od 2004) Stany Zjednoczone (od 1949)
Turcja (od 1952) Węgry (od 1999) Wielka Brytania (od 1949) Włochy (od 1949)
Mapa Państw Członkowskich w NATO
Dziękuję za uwagę.Klaudia Dąbrowska.