Akcje Małego Sabotażu w książce pt Akcje Małego Sabotażu w książce pt. ,,Kamienie na szaniec’’ Aleksandra Kamińskiego

Mały Sabotaż kategoria akcji konspiracyjnych w czasie okupacji niemieckiej (w latach 1939-1945), polegająca na pisaniu antyhitlerowskich haseł na murach, wysyłaniu ostrzeżeń, ośmieszaniu zarządzeń okupanta i dezorganizowaniu jego akcji propagandowych. Mały sabotaż był stosowany przez ruch oporu w wielu krajach okupowanej Europy. Jego znaczenie było głównie psychologiczne – utwierdzał w ludności przekonanie o istnieniu i działaniu ruchu oporu oraz o możliwości zwycięstwa mimo represji.

Cele małego sabotażu Propagandowo-psychologiczne oddziaływanie małego sabotażu adresowane było zarówno do własnego społeczeństwa, jak i do nieprzyjaciela. W przypadku społeczeństwa polskiego chodziło przede wszystkim o podtrzymanie morale – danie świadectwa temu, że istnieje ruch oporu, utwierdzaniu wiary w ostateczne zwycięstwo. Część działań miała zdecydowanie cel "wychowawczy" – służyła zapobieżeniu postawom i zachowaniom uznawanym za niewłaściwe w okupacyjnej rzeczywistości – począwszy od zwalczania zwyczaju chodzenia do kin, poprzez akcje przeciw kobietom spotykającym się z Niemcami, fotografom eksponującym zdjęcia niemieckich żołnierzy aż do tępienia zachowań jawnie kolaboranckich. Wrogowi mały sabotaż uzmysłowić miał istnienie nieustającego społecznego oporu, osłabić wiarę w zwycięstwo (akcja V, przypominanie klęski pod Stalingradem itp.). Przeciwko osiedlającym się w Polsce cywilnym Niemcom skierowana była posługująca się technikami małego sabotażu Akcja Gdańsk

Akcja przeciw Paprockiemu Paprocki był właścicielem restauracji i jednocześnie zajmował się sprzedażą niemieckiej gazety " Der StÜnder". Chłopcom z małego sabotażu to się nie podobało. Postanowili zrobić coś, dzięki czemu Paprocki zaprzestanie wydawania niemieskiej gazety. Miejscem, gdzie Alek i kilku kolegów planowali wszytskie zamierzenia wobec restauratora było mieszkanie Rudego. Zaczęli od niemiłych listów, a potem wybito mu szyby. Rozlepiono na przystankach tramwajowych ogłoszenie, że ma on na sprzedaż słoninę. Następnie nękali go kilkoma dziennie telefonami, tłumacząc co oznacza " Der StÜnder". Dali też parę ogłoszeń w " Nowym Kurierze Warszawskim", że Paprocki ma do sprzedania węgiel, którego chce się bardzo szybko pozbyć. W dalszy, punkcie ich planu było wypisanie niezbyt miłych słów na murach jego domu. Pewnego dnia znalazła się na drzwiach jego restauracji klepsydra, ze Paprocki nie żyje. na koniec wybyli mu jeszcze raz szyby w restauracji. Po tym wszystkim co chłopcy mu zrobili był już bliski szaleństwa. Dwa tygodnie później ukazały się na wszystkich oknach jego restauracji kartki z zawiadomieniem, ze nie wydaje już gazety " Der StuÜnder", ani innych niemieckich pism. Po przeczytaniu tego zawiadomienia chłopcy z małego sabotażu byli z siebie bardzo dumni. Cieszyli się, że udało im się zmusić Paprockiego do zaprzestania wydawania niemieckich pism.

Akcja Kinowa Akcja miała na celu zaprzestanie chodzenia polskiej publiczności do kin. Mali sabotażyści wypisywali na murach obraźliwe napisy ,,Tylko świnie siedzą w kinie’’ o ludziach chodzących do kina, rozlepiali plakaty, gazowali sale kinowe, powodowano w nich smrody, wybuchy i pożary.

Kartka z pamiętnika Rudego Akcja kinowa. 22 maja 1941r. Około godziny 17.00 razem z Alkiem i Zośką staliśmy przed kinem i czekalismy aż tum ludzi wejdzie do środka. Tego wieczoru mieli znowu wyświetlać jakiś niemiecki film. Musielismy być bardzo ostrożni. Wszędzie mozna było spotkać niemieckie gestapo. Na znak Alka mielismy wejść do środka. Gdy znaleźlismy sie wewnątrz kina Zośka i Alek wyjeli butelki z gazem i rzucili w głąb sali kinowej. Ja także wyciągnąłem dwie i wyrzuciłem. Gdy butelki rozbiły sie o podłoge, gaz szybko rozprzestrzenił sie w całym pomieszczeniu. Ludzie zaczeli w popłochu uciekać z kina. My szybko wybieglismy , aby nikt nas nie zauważył. Podążaliśmy ulicą Rakowiecką. Następnie stanelismy koło muru i za czerwonych cegłach zacząłem pisać wielki slogan "Tylko świnie siedzą w kinie". Kazałem Zośce stać na czatach.Każde kroki,każdy gwizd sprawiał że serce trzepotało mi jak szalone. Głos z srodka mówił mi by przerwać i uciekać, ale dłoń spokojnie i równo kreśliła koniec ostatniego słowa. Wpadłem na pomysł aby obok słoganu narysować dwie duże swinie siedzące na krzesłach. Gdy wykonałem moje dzieło byłem bardzo dumny z tego, że zwycięzyłem samego siebie, przezwycięzyłem strach. To był dzień pełen wrażeń i emocji.

Akcja fotograficzna Jedna z akcji Małego Sabotażu dotyczyła fotografów. Wielu z nich w oknach wystawowych swoich zakładów umieszczało fotografie niemieckich żołnierzy. Widok ten bardzo drażnił mieszkańców Warszawy, wobec tego Wawer postanowił zlikwidować demoralizujące społeczeństwo fotografie. Tylko niewielka część fotografów zareagowała na listowne prośby i usunęła drażniące zdjęcia. Lecz wobec pozostałych trzeba było zastosować mocniejsze środki - wybijano szyby zza których spoglądały dumnne spojrzenia Niemców. Akcja ta wymagała obmyślenia solidnego planu działania. Najpierw trzeba było dokładnie przeanalizować teren w którym znajdował sie obiekt zniszczeń, by móc szybko uciec z miejsca zbrodni. Następnie poczekać na odpowiedni moment, gdy w pobliżu nie było niemieckich wojsk i do dzieła! Sabotażysta wsiadał na rower z którego wcześniej zdjął numerek kładł do kieszeni kamień i ruszał w kierunku wystaw. Gdy przejeżdżał obok nich, ciskał kamieniem w szybę, która po chwili rozsypywała sie drobną kosteczkę. Najlepszym wynikiem w tej akcji mógł pochwalić się Alek. Udawało mu się rozbijać nawet kilkanaście wystaw dziennie, dzięki tramwajom, które zagłuszały brzęk tłuczonych szyb. Po kilku miesiącach akcja fotograficzna zakończyła sie sukcesem. Z ulic warszawskich zniknęły fotografii mężczyzn w niemieckich mundurach.

Wieszanie polskich chorągiewek w święta narodowe Działania Małego Sabotażu obejmowały także akcje, których celem była manifestacja barw narodowych z okazji polskich świąt narodowych. W dniach 3 maja i 11 listopada chłopcy przygotowywali akcje uliczne, malując białą i czerwoną kredą barwy narodowe na murach i rozwieszając biało-czerwone chorągiewki w różnych miejscach. Z okazji Trzeciego Maja zakupili białe i czerwone płótno i uszyli z niego szerokie na kilkadziesiąt centymetrów i długie na kilka metrów flagi, które zamierzali zawiesić na drutach tramwajowych i latarniach. Zespołami, skierowanymi do wywieszania sztandarów, dowodzili Alek i Rudy. O świcie chłopcy wyruszyli w miasto. Grupa Alka zarzucała flagi na przewody za pomocą sznurka i przymocowanego do niego kamienia. Rudy natomiast zdobył klucz do opuszczania latarni, dorobił kilka zapasowych i rozdał je swoim kolegom. Wieczorem przed Trzecim Maja przymocowali do latarń zrolowane chorągwie, przysłonięte czarnym papierem, które następnie rozwijali za pomocą przywiązanego do nich sznurka. Z kolei w dniu 11 listopada Mały Sabotaż zorganizował akcję wypisywania na murach, płotach i chodnikach hasła „Polska zwycięży!”.

Akcja przeciwko niemieckim sklepom wędliniarskim W drugim roku niemieckiej okupacji Mały Sabotaż przeprowadził akcję przeciwko niemieckim sklepom wędliniarskim, w którym zakupy mogli robić wyłącznie Niemcy. Akcję przeprowadzili wspólnie Zośka i Rudy. Zaopatrzyli się w samozatrzaskujące się kłódki i próbówki gazowe, i w sobotnie południe zbliżyli się do sklepu Wohlfartha na Nowym Świecie. Zośka zapalił lont, wszedł do sklepu i położył próbówkę na ladzie. Potem szybko wycofał się, a Rudy zamknął drzwi sklepu na kłódkę, uniemożliwiając tym samym Niemcom ucieczkę.

Afera Kopernikowska Akcja z pomnikiem Kopernika. Ta akcja była nieplanowana. Alek poszedł zobaczyć czy śruby trzymające tablice z niemieckim napisem były mocno przymocowane. Okazało się, że bardzo lekko. Szybko je odkręcił i uciekł. Gdy zobaczył, że nikt niczego nie zauważył, wziął tablice i zakopał ją w śniegu.

Malowanie kotwic Jedną z akcji Małego Sabotażu była również popularyzacja kotwic jako symbolu Polski Walczącej, malowanych na murach, chodnikach ręcznie lub za pomocą stempli, które zaprojektował Rudy.

Rysowanie na murach żółwi Rysowanie na murach żółwia, propagującego powolną pracę w zakładach, pracujących na rzecz okupanta.

Zdejmowanie niemieckich flag Kolejną akcją Małego Sabotażu było zrywanie hitlerowskich flag, w której szczególnym bohaterstwem wykazał się Alek, ściągający flagi z budynków przy najbardziej ruchliwych ulicach. To właśnie on zerwał flagę z gmachu PKO na rogu ulic Świętokrzyskiej i Marszałkowskiej.

,,Wojna” z Goebbelsem „Wojna” z Goebbelsem za pomocą litery „V”, oznaczającej „zwycięstwo”. W odpowiedzi na to propaganda niemiecka zaczęła rozpowszechniać tę samą literę jako symbol przyszłego zwycięstwa niemieckiego. Mały Sabotaż rozpoczął wówczas akcję zamiany liter na niemieckich afiszach, co zmieniało zasadniczo treść propagandy z „Deutschland siegt an allen Fronten” („Niemcy zwyciężają na wszystkich frontach”) na „Deustchland liegt an allen Fronten” („Niemcy leżą na wszystkich frontach”).

Oprócz udziału w akcjach Małego Sabotażu bohaterowie książki udzielali się również w akcjach dywersyjnych tj. akcja pod Arsenałem Rozbrajanie i likwidowanie Niemieckich żołnierzy Odbijanie więźniów z transportów Wysadzanie mostów i torów kolejowych w celu uniemożliwienia transportu broni