Podział Słowian Średniowiecze

Menu Historia Religia Kultura Podział Słowian Ustrój Zdjęcia

Historia Słowianie, przodkowie Polaków i wszystkich innych narodów z nimi spokrewnionych, należą do wielkiej rodziny ludów Indoeuropejskich (Aryjskich) i jako ostatnia ich fala migracyjna pojawili się w Europie. Nie wiadomo dokładnie gdzie i kiedy ukształtowała się wspólnota słowiańska. Jej początki giną w mrokach dziejów, a to wskutek braku odpowiedniej ilości źródeł pisanych i różnych interpretacji źródeł archeologicznych. Legendy i baśnie słowiańskie mówiące o wspólnej praojczyźnie bratnich narodów są niejasne, a wszelka identyfikacja podanych w nich nazw dziś jest zupełnie niemożliwa. Należy zatem przypuszczać, że Słowianie ukształtowali się na ogromnych przestrzeniach wschodniej Europy, gdzieś w I tysiącleciu przed Chrystusem. Dziś przyjmuje się, że ich najsłabsze siedziby leżały na obszarach obecnej Ukrainy. Być może już w I i II wieku n.e. ich osadnictwo sięgało rzeki Wisły, skoro rzymski historyk Tacyt widział ich pod nazwą Wenedów na wschodnim jej brzegu. Jako Wenedowie występują starożytni Słowianie we wszystkich antycznych źródłach, aż do wczesnego średniowiecza. Po raz ostatni pod tą nazwą umieszcza ich historyk gocki Jordanes z VI wieku, którego zdaniem dzielili się oni na Sklawenów i Antów.

Migracje Słowian w I tysiącleciu naszej ery Pierwotna ojczyzna Słowian znajdowała się nad Wisłą i terenach na wschód od niej, ciągnących się aż do Dniepru. W IV wieku, kiedy nastąpiły migracje Gotów, Gepidów, Wandalów i Burgundów, słowianie stopniowo opanowywali tereny przez nich opuszczone. Migracje Słowian zaintensyfikowało pojawienie się w V wieku w Europie Hunów, jednak największe nasilenie wędrówek plemion słowiańskich nastąpiło w wieku VI. Słowianie zajęli wówczas tereny na zachód aż do rzeki Łaby i Soławy, na południu opanowali Kotlinę Czeską oraz dotarli aż do Alp. Opanowanie Półwyspu Bałkańskiego przez Słowian rozpoczęło się w 582 roku, kiedy to wraz z Awarami zdobyli oni Sirmium - twierdzę bizantyjską broniącą granic imperium. Słowianie osiedlili się wówczas w Mezji, Ilirycum, Macedonii i północnej Grecji. Na początku VII wieku osiedlili się na wybrzeżach Adriatyku. Prawdopodobnie juz na początku naszej ery doszło do do podziału Slowian na trzy wielkie grupy: Słowian Zachodnich (Polacy, Słowianie Połabscy), Słowian Południowych (Słoweńcy, Serbowie, Chorwaci, Bułgarzy, Macedończycy) oraz Słowian Wschodnich (Białorusini, Ukraińcy, Rosjanie). Podział ten utrwalił się w wyniku wędrówek plemion słowiańskich. Mapa

Religia Słowianie wyznawali religię politeistyczną, typową dla Aryjczyków. Głównym bóstwem był Penun, oprócz niego Swarożyc, Weles, Łada, Światowid i wiele innych. Oprócz Bogów wyznawanych we wszystkich zakątkach Słowiańszczyzny dużą rolę odgrywał kult bóstw plemiennych, a także cały świat duchów, skrzatów i demonów, które wedle wierzeń słowiańskich wypełniały każdą cząstkę świata. Starano się zyskać ich przychylność składając liczne ofiary, głównie z produktów spożywczych. Święta słowiańskie są znane nam dobrze, dlatego, że przetrwały w formie zaadoptowanej przez chrześcijaństwo, w folklorze ludowym, aż po dzień dzisiejszy. Słowianie nie znali pisma, więc i literatura rozwijała się tylko ustnie, przenoszona przez wędrownych gęślarzy i lirników. Jej dalekie echa można czasem odczytać w narodowych legendach współczesnych Słowian.

Ustrój społeczno - polityczny Ustrój polityczny opierał się na tak zwanej demokracji wojennej. W czasie pokoju władzę sprawowało zgromadzenie ogółu wolnych mężczyzn, zwane wiecem, oraz starszyzna. W czasie wojny władzę powierzano w ręce wodza, zwanego księciem, żupanem lub wojewodą, który dysponował zbrojną drużyną i z czasem ograniczał prerogatywy wiecu i starszyzny, a jego władza przekształciła się w monarszą. Wokół dworu gromadzili się możni, tworzący arystokrację plemienną. Taki obrót spraw zapowiadał sformowanie państwowości i narodziny wczesnego feudalizmu, aczkolwiek w okresie przedpaństwowym społeczeństwo słowiańskie było równe i składało się z ogółu Wolnych Kmieci. Niewolnictwo opierało się na jeńcach wojennych. Podastawą społecznego życia Słowian był ród, który składał się z kilku rodzin. O przynależności do rodu decydowało kryterium krwi. Rozpad struktur rodowych u Słowian nastąpiło dopiero w okresie wielkich migracji plemion słowiańskich.

Kultura Kultura słowiańska była typowo rolnicza. Słowianie trudnili się uprawą ziemi, hodowlą, mieli wysoko rozwinięte rzemiosło. Wiemy też, że w rejonach nadmorskich dobrze opanowali sztukę żeglarską. Obok rolnictwa uzupełnieniem ich utrzymania było bartnictwo, łowiectwo, zbieractwo i rybołóstwo. Podstawowym budulcem do . wznoszenia domów było drewno. Uzupełniała je ziemia wykorzystywana do budowy umocnień-wałów, z których znani byli Słowianie Zdjęcia

Mapa

Zdjęcia Figurka bóstwa Słowiańskiego znaleźiona na wyspie położonej na jeziorze Tollensesee we wschodnich NIemczech. Powstanie rzeźby datuje się na XI-XII wiek. Miecze ,,antenowe" - kultura łużycka.

Tak autor ilustracji w niemieckim rękopisie przedstawiał Słowian zamieszkujących tereny położone nad Łabą i Salą. Kultura Słowian połabskich zniszczona została między VIII i IX wiekiem przed ekspansjąNiemców, Duńczyków i Polaków Rzeźba kultowa w masywie Śleży. Ta i inne ślężańskie rzeźby powstały prawdopodobnie około VIII wiekuprzed naszą erą gdy w rejonie góry zamieszkiwały plemiona tak zwanej kultury łużyckiej. Pochodzenie posągów nie jest do końca znane , istnieje teoria o ich celtyckim rodowodzie . Następnie Ślęza stała się świętą górą dla Słowian Ślężan (IX-XI wiek).

Swarożyc- solarne bóstwo Słowiańskie, najprawdopodobniejszy syn Swaroga. Jego kult według niektórych badaczy, był powszechny w całej Słowiańszczyźnie, poświadczony jest jednak tylko dla Luciców- Redarów, u których był naczelnym bóstwa, czczony w Radogoszczu.

Dziękuje za uwage !!