Autorzy: Paulina Skoczylas Maria Rymarczyk Aktywność fizyczna Autorzy: Paulina Skoczylas Maria Rymarczyk

Krótki wstęp Intensywny rozwój technologiczny, który nastąpił na początku XX wieku i trwa do dziś przyniósł wiele rozwiązań, które w znacznym stopniu ułatwiły człowiekowi pracę i codzienne życie. Powstały między innymi samochody, pociągi, telefony. Dzięki nim znacznie skrócił się czas potrzebny na dotarcie do pracy lub przekazanie wiadomości. Wszystkie te wynalazki poza ułatwieniem codziennej egzystencji sprawiły także, że człowiek coraz mniej się rusza.

… Człowiek jest istotą, która do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje odpowiedniej dawki aktywności fizycznej. Ludzie pierwotni, aby zdobyć pokarm musieli przemierzyć wiele kilometrów i wykazać się niezwykłą siła podczas polowania. Do czasu wynalezienia przez Jamesa Watt’a pierwszej maszyny parowej w 1763 roku wszelkie prace gospodarcze były wykonywane ręcznie z wykorzystaniem pomocy zwierząt pociągowych, głównie koni. Aktualnie do pracy podwożą nas samochody lub tramwaje, a aby z kimś porozmawiać wystarczy zadzwonić lub skorzystać z komunikatorów w Internecie. Ilość wysiłku fizycznego wykonywanego przez współczesnego człowieka w codziennym funkcjonowania drastycznie spadła. Niski poziom aktywności fizycznej lub jej całkowity brak, czyli tak zwana hipokinezja wywołują w ludzkim organizmie szereg negatywnych zmian. Warto również zwrócić uwagę na to, iż nie dotyczą one tylko i wyłącznie sfery fizjologicznej człowieka ale także psychologicznej.

Aktywność fizyczna-źródło zdrowia i dobrego samopoczucia Aktywność fizyczna jest jednym z ważniejszych czynników warunkujących zdrowie człowieka. Usprawnia ona funkcjonowanie wszystkich układów ludzkiego organizmu oraz zapewnia dobre samopoczucie. Systematyczne treningi zwiększają wydzielanie endorfin - hormonów zwanych hormonami szczęścia. Ograniczenie wysiłku fizycznego w pracy oraz w życiu codziennym doprowadziło do coraz większej plagi schorzeń zwanych potocznie chorobami cywilizacyjnymi. Dla własnego zdrowia warto niekiedy zrezygnować z windy czy samochodu i pokonać ten odcinek na własnych siłach.

Korzyści aktywnego trybu życia Ogólna poprawa naszego stanu zdrowia, zwiększenie wydolności poszczególnych układów. Już przejście 10km tygodniowo zmniejsza ryzyko zawału o 50%. Ludzie uprawiający sporty wolniej się starzeją. Za wszystkie zwyrodnienia pojawiające się w późniejszym wieku odpowiedzialne jest właśnie to, iż nie używamy własnego ciała. Według badań osoby trenujące regularnie, podczas starzenia, tracą mniej ze swojego wzrostu, zachowują młodszy wygląd i bardziej sprawne układy oddechowy, oraz krwionośny. Lepszy stan emocjonalny. Podczas ćwiczeń nasz organizm wytwarza endorfiny – hormony szczęścia, odpowiedzialne za dobre samopoczucie. Poprawa wydolności układu odpornościowego, a co za tym idzie mniejsza podatność na choroby. Aktywność fizyczna dodaje więcej energii i wigoru na co dzień. Przyspieszenie przemiany materii i spalenie nadmiaru kalorii. Wreszcie możliwe będzie pozwolenie sobie na drobne przyjemności w diecie i jednoczesne zachowanie prawidłowej wagi. Wyrzeźbienie zgrabnej sylwetki. Naturalne i delikatne mięśnie – takie które pięknie prezentują się w bikini. Większa masa mięśniowa zabezpieczy nas przed efektem jo-jo i ponownym przybieraniem na wadze. Mięśnie są bowiem tkanką zużywającą najwięcej energii, a więc i kalorii. Ruch nie musi być nudny. Możemy wybrać taką formę aktywności fizycznej która stanie się naszą pasją i ulubioną formą spędzania wolnego czasu. Jedni wolą maszerować na siłowni, inni w terenie. Duże grono osób lubi gry zespołowe, sporo preferuje też rozluźniająco wpływające na organizm pływanie, czy dostojną jazdę konną. Zwiększenie wewnętrznej średnicy tętnic oraz naczyń krwionośnych Obniżenie stężenia cholestoloru Zmniejszenie ryzyka tworzenia się zakrzepów

Aby aktywność fizyczna przyniosła efekty musi być systematyczna.

Brak aktywności fizycznej a układ oddechowy W ciągu dwóch tygodni przebywania w pozycji leżącej następuje zmniejszenie maksymalnej zdolności pobierania tlenu przez organizm (VO2 max) o około 25 – 30%. Brak ruchu powoduje także zwiększenie częstości oddechów, co jest wynikiem zmniejszenia się ilość tlenu, który przenika z płuc do krwi. Warto również zwrócić uwagę na to, iż zaprzestanie aktywności fizycznej przyczynia się do znacznego obniżenia objętości oddechowej płuc. Brak systematycznego wysiłku fizycznego pociąga za sobą mniejszą pracę mięśni oddechowych – mięśni międzyżebrowych, przepony oraz mięśni brzucha. Osłabienie wymienionych grup mięśniowych ogranicza, a w skrajnych przypadku wręcz uniemożliwia zdolność organizmu do oddychania torem brzusznym.

Brak aktywności fizycznej a układ krwionośny Długotrwała bezczynność ruchowa powoduje w układzie krwionośnym szereg bardzo negatywnych zmian. Przede wszystkim zmniejszeniu (o około 10 – 30%) ulega objętość wyrzutowa serca, czyli ilość krwi, która zostaje wypompowana przez serce podczas jednego skurczu. Obniżeniu ulega także objętość minutowa serca – ilość krwi przepompowana przez serce w ciągu minuty. Co ciekawe zmiana ta zachodzi mimo zwiększenia częstotliwości skurczów serca – tętna. Wynika to przede wszystkim ze wspomnianego już zmniejszenia objętości wyrzutowej serca, które organizm chce wyrównać poprzez przyśpieszenie tętna. Obniżenie objętości minutowej serca sprawia, iż do tkanek dostaję się mniej tlenu oraz substancji odżywczych. Bardzo negatywny zjawiskiem, które zachodzi pod wpływem długotrwałego, kilkutygodniowego braku jakiegokolwiek wysiłku fizycznego jest obniżenie masy i objętości mięśnia sercowego. Ograniczenie aktywności fizycznej prowadzi także do spadku ilości czerwonych ciałek krwi (erytrocytów), które odpowiadają za przenoszenie tlenu z płuc do wszystkich tkanek i narządów ludzkiego organizmu.

Brak aktywności fizycznej a aparat ruchu Już tylko kilkudniowe zaprzestanie aktywności fizycznej powoduje zanik mięśni. Ponadto zmniejsza się także ich wrażliwość na insulinę, co powoduje ograniczenie zdolności tkanki mięśniowej do wychwytywania glukozy z krwi. Skutkuje to zwiększeniem ilości tkanki tłuszczowej w organizmie. Brak jakiegokolwiek wysiłku fizycznego prowadzi do zwiększenia ilości wydalanych wraz z moczem jonów wapnia i fosforu. Następstwem tego procesu jest nasilająca się atrofia kości, czyli nic innego, jak ich zanik. Długotrwały brak aktywności fizycznej w znacznym stopniu zwiększa ryzyko wystąpienia osteoporozy.

Brak aktywności fizycznej a układ odpornościowy Niski poziom aktywności fizycznej lub jej całkowity brak zaburza funkcjonowanie układu odpornościowego człowieka. Zmniejszeniu ulegają zdolności bakteriobójcze skóry, a także właściwości fagocytarne granulocytów obojętnochłonnych. Warto również zwrócić uwagę na fakt, iż osoby regularnie ćwiczące rzadziej chorują i wykazują się znacznie większą odpornością.

Aktywność fizyczna – źródło zdrowia i dobrego samopoczucia Aktywność fizyczna jest jednym z ważniejszych czynników warunkujących zdrowie człowieka. Usprawnia ona funkcjonowanie wszystkich układów ludzkiego organizmu oraz zapewnia dobre samopoczucie. Systematyczne treningi zwiększają wydzielanie endorfin – hormonów zwanych hormonami szczęścia. Ograniczenie wysiłku fizycznego w pracy oraz w życiu codziennym doprowadziło do coraz większej plagi schorzeń zwanych potocznie chorobami cywilizacyjnymi. Dla własnego zdrowia warto niekiedy zrezygnować z windy lub samochodu i pokonać ten odcinek o własnych siłach. Myślę, że każdy z nas powinien zapamiętać zdanie, które mówi, że narząd nieużywany zanika.

Koniec !